Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ 1821& ΘΥΜΑΤΑ ΙΕΡΕΙΣ
Ο Γάλλος ιστορικός Πουκεβίλ απαριθμεί τις θυσίες των Ελλήνων κληρικών σε 11 πατριάρχες, 100 επισκόπους και 6000 ιερείς και καλόγερους. Ιδιαίτερα από την περιοχή της Ελλάδος αναφέρονται επώνυμα στις πηγές 73 αρχιερείς, που έλαβαν ενεργό μέρος στον Αγώνα. Σαρανταδύο Αρχιερείς υπέστησαν ταπεινώσεις, εξευτελισμούς, φυλακίσεις, διώξεις κάθε είδους, βασανιστήρια, εξορίες κ.λπ. Δύο Οικουμενικοί Πατριάρχες (Γρηγόριος Ε', Κύριλλος ΣΤ') και 45 Αρχιερείς (Μητροπολίτες) εκτελέσθηκαν ή έπεσαν σε μάχες.
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
Πῶς ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος καὶ ἁμαρτωλὸς Ἐφραίμ, καὶ πλήρης
πλημμελημάτων, θέλω δυνηθεὶ νὰ διηγηθῶ τὰ ὑπὲρ τὴν δυναμή μου! Ἀλλ' ἐπειδὴ ὁ
Σωτὴρ διὰ τῆς εὐσπλαχνίας του τοὺς ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξε, καὶ διὰ αὐτῶν τοὺς
πανταχοῦ πιστοὺς κατεφώτισε, θέλει ἐνδυναμώσει καὶ ἡμῶν τὴν γλῶσσαν πρὸς ὠφέλεια
καὶ οἰκοδομῇ καὶ ἐμοῦ τοῦ λέγοντος καὶ πάντων τῶν ἀκροατῶν. Θὰ λαλήσω δὲ μὲ ὀδύνας,
καὶ θὰ εἴπω μὲ στεναγμοὺς, περὶ τῆς συντελείας τοῦ κόσμου τούτου, καὶ περὶ τοῦ ἀναιδεστάτου
καὶ φοβεροῦ Δράκοντος, ὅστις μέλλει νὰ ταράξῃ πᾶσαν τὴν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν κτίσιν,
καὶ να ἐμβαλεῖ δειλίαν, καὶ ὀλιγωρίαν, καὶ δεινὴν ἀπιστίαν εἰς τάς καρδίας τῶν ἀνθρώπων,
καὶ νὰ ποιήσῃ τέρατα καὶ σημεῖα καὶ φόβητρα, ὥστε, ἐὰν δυνηθῇ, να πλανήσῃ καὶ
τοὺς ἐκλεκτούς, καὶ να ἀπατήσει πάντας διὰ ψευδῶν σημείων, καὶ διὰ φαντασμὼν
τεράτων, ὑπὸ αὐτοῦ γενομένων. Διότι κατὰ συγχώρησιν τοῦ ἁγίου Θεοῦ λαμβάνει ἐξουσίαν
να ἀπατήσῃ τὸν κόσμον, διότι ἐπληθύνθη ἡ ἀσέβεια τοῦ κόσμου, καὶ πανταχοῦ
διάφορα κακὰ πράττονται. Καὶ ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἠθέλησαν να ἀπομακρυνθώσιν ἀπὸ
τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ ἀγαπήσωσι τὸν Πονηρόν, διὰ τοῦτο ὁ ἄχραντος Δεσπότης
συνεχώρησε να δοκιμασθῶσι διὰ πνεύματος ἀποπλανήσεως.
Η ομιλία του σεβασμιότατου μητροπολίτου Θεσσαλονίκης της ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού - παλαιού ημερολογίου - κ. κ. Χρυσόστομου Μητρόπουλου κατά την πανήγυρη του Ι.Ν. Αγίων Πάντων την Κυριακή των Αγίων Πάντων
Η ομιλία του σεβασμιότατου
μητροπολίτου Θεσσαλονίκης της ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού - παλαιού ημερολογίου - κ. κ. Χρυσόστομου
Μητρόπουλου κατά την πανήγυρη του Ι.Ν. Αγίων Πάντων την Κυριακή των Αγίων Πάντων
ΘΑ ΤΗΝ ΒΡΗΤΕ ΕΔΩ:
ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ, ΑΜΑΡΤΙΩΝ - ΑΡΕΤΩΝ Γ'
ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ, ΑΜΑΡΤΙΩΝ - ΑΡΕΤΩΝ Γ'
3 εἶναι ὅλες οἱ Μαρίες ποὺ βρίσκουμε μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες γυναῖκες
στὸ πάθος τοῦ Χριστοῦ. Πρώτη εἶναι ἡ Θεοτόκος, δεύτερη ἡ ἀδελφή της Μαρία, ἡ
γυναίκα τοῦ Κλωπᾶ, καὶ τρίτη ἡ Μαγδαληνή. Φ-Ἀγ.Ἀναστασίου Σιν. ΕΠΕ 13Γ-229
3 εἶναι αἱ δυνάμεις τοῦ σατανᾶ, ποὺ προπορεύονται εμπρὸς ἀπὸ
κάθε ἁμαρτίαν· ἡ λήθη (λησμοσύνη τοῦ Θεοῦ), ἡ ἀμέλεια καὶ ἡ ἐπιθυμία. Ὅταν λοιπὸν
ἔλθῃ ἡ λήθη (λησμοσύνη) καὶ ἐγκατασταθῇ εἰς τὴν ψυχήν μας, τότε γεννᾷ τὴν ἀμέλειαν·
καὶ ἡ ἀμέλεια, πάλιν, γεννᾷ τὴν κακὴν ἐπιθυμίαν. Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Εὐεργετινὸς
Δ-204
ΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΤΟΥ 1948 ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ
ΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΤΟΥ 1948 ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ
http://www.egoch.org/files/37194479.pdf
Ο μόνος ιεράρχης που έμεινε πιστός στήν εκκλησία καί στίς εντολές του πνευματικού του πατρός ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ , καί με τήν γεναία και αποφασιστική του στάση υπάρχει σήμερα η συνέχεια καί αποστολική διαδοχή στήν ορθόδοξη εκκλησία του ΧΡΙΣΤΟΥ!
http://www.egoch.org/files/37194479.pdf
ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ, ΑΜΑΡΤΙΩΝ - ΑΡΕΤΩΝ Β΄
ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ, ΑΜΑΡΤΙΩΝ - ΑΡΕΤΩΝ Β΄
3 τὰ εἴδη τῆς Θείας Χάριτος. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, ὅπου
συνδράμει εἰς τὸ νὰ κάμῃ ὁ Ἄνθρωπος τὴν ἀρετήν, εἶναι τριῶν εἰδῶν· χάρις
προκαταρκτική· χάρις ἀρκτική· καὶ χάρις τελειωτική. Ἀποστολικὴ Σαγήνη σελ. 236
3 οἱ φυσικὲς δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου. Λέγονται φυσικαὶ διότι μὲ
αὐτὰς γεννᾶται καὶ τρέφεται καὶ αὐξάνει ὁ ἄνθρωπος. Καὶ 1η εἶναι ἡ γεννητικὴ
δύναμις, ἤτοι ὅπου γεννᾶται πᾶς ἄνθρωπος καὶ χωρὶς νὰ ἦτο γίνεται καὶ ὑπάρχει.
2α δύναμις εἶναι ἡ θρεπτικὴ δύναμις, ἤτοι ὅπου τρέφεται ὁ ἄνθρωπος. 3η εἶναι ἡ
αὐξητικὴ δύναμις, δηλαδὴ ὅπου αὐξάνει ὁ ἄνθρωπος καὶ ἔχει τὸ φυσικὸν νὰ ἀνατρέφεται
ἀπὸ λίγο εἰς πολὺ καὶ ἀπὸ μικρὸς νὰ γίνεται μέγας. Αὐτὰς τὰς δυνάμεις τὰς ἔχουν
καὶ τὰ ἄλογα ζῷα καὶ τὰ φυτά, ὅτι καὶ αὐτὰ ἔτζι γίνονται καὶ τρέφονται καὶ
αὐξάνονται. Θησ. Δαμασκηνού 32
η ιστορική συνέχεια της εκκλησίας του Χριστού από την αγία πεντηκοστή μέχρι σήμερα
Αυτή είναι η ιστορική συνέχεια της εκκλησίας του Χριστού
από την αγία πεντηκοστή μέχρι σήμερα , όλα τα σχίζματα και οί αιρέσεις που αποκόπηκαν από τό σώμα τής ορθοδόξου εκκλησίας, με τρλευταίο το σχίζμα τών νεο-χριστομάχων του Χρυσόστομου Τζανή που πιστεύουν ότι καφαλή τής εκκλησίας είναι μόνο η ανθρώπινη φύση του Κυρίου και θεού μας ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ , μελετήσται καλά τον πίνακα γιά νά δήται ότι η εκκλησία του Χριστού ανά τούς αιώνας ήταν πάντοτε πολεμουμένη αλλά ποτέ νικημένη , εκκατοντάδες αιρέσεις και σχίζματα στά 2000 χρόνια ιστορίας !
Τι είναι ο Οικουμενισμός
Τι είναι ο Οικουμενισμός
υπό Αλεξάνδρου Καλόμοιρου
Για όσους αγνοούν ακόμη τί είναι το παγκόσμιο ενωτικό κίνημα, που λέγεται Οικουμενισμός, υπάρχει ένα πολύ διαφωτιστικό κείμενο του αρχι-ενωτικού της Ελλάδος, καθηγητού Αμίλκα Αλιβιζάτου, στην εφημερίδα "Καθολική" της 10-2-1965, με τίτλο "Οικουμενική κίνησις από ορθοδόξου πλευράς". Ο κ. Αλιβιζάτος γράφει, χαρακτηριστικώς, τα εξής: "Μέσα εις την οικουμενικήν κίνησιν ούτε εγώ πρόκειται να γίνω Καθολικός ή Προτεστάντης, ούτε εκείνοι να γίνουν Καθολικοί ή Ορθόδοξοι. Αυτό θα ήτο ένας κακός και πανάθλιος οικουμενισμός. Ο αληθινός οικουμενισμός προσπαθεί να εύρη την αλήθεια, διά να προπαρασκευάση την μεγάλην ημέραν της χαράς της ενώσεως".
ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ, ΑΜΑΡΤΙΩΝ - ΑΡΕΤΩΝ
ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ, ΑΜΑΡΤΙΩΝ - ΑΡΕΤΩΝ
Δύο εἶναι αἱ πηγαὶ πάντων τῶν ἁμαρτημάτων, ὁ θυμός καὶ ἡ ἐπιθυμία·
ὁποῖον ἁμάρτημα καὶ ἄν στοχασθῇς, αὐτὸ ἤ ἐκ τοῦ θυμοῦ ἀναβλύζει ἤ ἐκ τῆς ἐπιθυμίας.Ὅποιον
δὲ ὑποδουλώσῃ ὁ διάβολος, ἐκείνον πολλάκις μὲν βάλλει εἰς τὸ πῦρ, ἤτοι ρίπτει εἰς
τὰ φλογερὰ ἁμαρτήματα τοῦ θυμοῦ, πολλάκις δὲ εἰς τὸ ὕδωρ, δηλ. εἰς τὰ
παραπτώματα τῆς κακῆς ἐπιθυμίας. Κυριακοδρόμιον Α -142
Δύο εἶναι τῶν παθῶν οἱ φύσεις οἱ πιὸ περιεκτικὲς, ἡ ἡδονὴ καὶ
ὁ πόνος. Ἡ κάθε μιὰ ἀπὸ αὐτὲς φυτρώνει καὶ στὴν ψυχή. Ὑπάρχουν καὶ πολλὲς χαρὲς
γύρω ἀπὸ τὴν ἡδονή, καὶ πρὶν ἀπὸ τὸν πόνο ὑπάρχει φόβος, καὶ μαζὶ μὲ τὸν πόνο
λύπη. Ὁ θυμὸς πάλι εἶναι κοινὸ πάθος τῆς ἡδονῆς καὶ τοῦ πόνου. Στὴν ἡδονὴ ὑπάρχει
καὶ ἡ κακοήθης διάθεση, ἡ ὁποία εἶναι ἡ πιὸ πανοῦργα ἀπὸ ὅλα τὰ πάθη, καὶ ποὺ
στὴν ψυχὴ ἐμφανίζεται ὡς ἀλαζονεία, βλασφημία, φιλαργυρία, φιλοδοξία,
φιλονεικία καὶ βασκανία, ἐνῶ στὸ σῶμα ὡς παντοφαγία καὶ λαιμαργία καὶ
μονοφαγία. Φ-ΕΠΕ Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου. 13β-133
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)