Η έσχατη βία· ο θάνατος!
Ομότιμος Καθηγητής
Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Κορναράκης
Η δαιμονική βία, στην προσπάθειά της να περάσει στο πνεύμα
του αδαμικού ζεύγους, ως εξαιρετικά συμφέρουσα, την ιδέα της παραβάσεως της
εντολής του Θεού, διαβεβαίωσε το ζεύγος αυτό, απατηλά και υποκριτικά, ότι,
τρώγοντας από τον καρπό του απαγορευμένου δένδρου, δεν επρόκειτο, σε καμμιά
περίπτωση, να πραγματοποιηθεί αυτό που ο Θεός τους είχε προαναγγείλει, ότι δηλ.
θα πεθάνουν·
«Ου θανάτω αποθανείσθε»! Διαβεβαίωσε η βία αυτή το αδαμικό
ζεύγος!
Ο Θεός πράγματι είχε προαναγγείλει και είχε ξεκαθαρίσει τήη πορεία
των πραγμάτων στην περίπτωση, που το αδαμικό ζεύγος θα διάλεγε ως τρόπο
υπαρξιακής του καταξιώσεως την αθέτηση της εντολής του· «ή δ’ αν ημέρα φάγητε
απ’ αυτού, θανάτω αποθανείσθε» .
Ο διάβολος, ενεργώντας αντίθετα προς την διαβεβαίωση αυτή
του Θεού, έπεισε τον Αδάμ και την Εύα, ότι δεν πρόκειται να πεθάνουν, εάν
επιλέξουν τη βρώση του απαγορευμένου καρπού ως πλήρωση και ικανοποίηση της
προσωπικής τους επιθυμίας να γίνουν θεοί εδώ και τώρα!
«Ου θανάτω αποθανείσθε!» Δεν θα πεθάνετε!
Όμως ήδη, η πρώτη εμπειρία του πρώτου ανθρωπίνου ζεύγους,
αμέσως μετά την παράβαση της εντολής του Θεού, ήταν εμπειρία θανάτου!
Η τρομακτική εμπειρία της γυμνότητας του εαυτού, από τα
πνευματικά προσόντα και χαρίσματα του «κατ’ εικόνα», ήταν πράγματι εμπειρία
θανάτου. Ήταν μια πικρή γεύση νεκρώσεως!
Έτσι όλη η ύπαρξη του ανθρώπου, ο συνολικός εαυτός του,
πέρασε στην αμετάκλητη βία του θανάτου, καθηλώθηκε πλέον αμετακίνητα «εν χώρα
και σκιά θανάτου». Από την πρώτη στιγμή της παραβάσεως της εντολής του Θεού
ενεπλάκη ο αδαμικός άνθρωπος στα αλύτρωτα δεσμά της εσχάτης βίας, της
κυριαρχίας του κράτους του θανάτου!
.jpg)
