ΟΙ 12 ΒΑΘΜΟΙ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
1ος Βαθμὸς εἶναι, ὅταν
κάνει κάποιος τὸ καλό, ὄχι δὲ καλῶς, ἀλλὰ σμίγει τὸ καλὸ μὲ τὸ κακό.
2ος Βαθμὸς εἶναι, ἡ
τελεία ἀργία τοῦ καλοῦ.
3ος Βαθμὸς εἶναι, ἡ
προσβολὴ τοῦ κακοῦ στὸ λογισμό.
4ος Βαθμὸς εἶναι, ὁ
συνδιασμός, ἤ συνομιλία μὲ τὸν λογισμό.
5ος Βαθμὸς εἶναι ἡ
πάλη ποὺ γίνεται πρὶν τὴν ἁμαρτία.
6ος Βαθμὸς εἶναι ἡ
συγκατάθεση νὰ γίνει ἡ ἁμαρτία.
7ος Βαθμὸς εἶναι ἡ
κατὰ διάνοια ἁμαρτία ποὺ γίνεται πρὸ τοῦ ἔργου ὅπου ὁ ἄνθρωπος τυπώνει εἰς τὸν
νοῦν του τὴν ἁμαρτία τόσο παστρικὰ ὠσὰν νὰ τὴν κάνει μὲ τὸ ἔργον.
8ος Βαθμὸς εἶναι, αὐτὴ
ἡ πράξη καὶ κατ’ ἐνέργεια ἁμαρτία.
9ος Βαθμὸς εἶναι, ἡ
συνήθεια ὅταν γίνεται ἡ ἁμαρτία συχνά.
10ος Βαθμὸς εἶναι, ἡ ἕξις
τῆς ἁμαρτίας, ἡ ὁποία μὲ βία καὶ δυναστεία ἀναγκάζει τὸν ἄνθρωπον νὰ ἁμαρτάνει
θέλοντα καὶ μὴ θέλοντα.
11ος Βαθμὸς εἶναι, ἡ ἀπόγνωσις
ποὺ κυριεύει τὸν ἁμαρτωλόν.
12ος Βαθμὸς εἶναι, ἡ
αὐτοκτονία, δηλαδὴ θανατώνεται ὁ ἄνθρωπος ἀφ’ ἑαυτοῦ του μὲ τὸ νὰ κυριεύθει ἀπὸ
τὴν ἀπόγνωση. [Ἐξομολογητάριον Ἁγίου Νικοδήμου σελ. 19-20]
