ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
Πῶς ἐγὼ ὁ ἐλάχιστος καὶ ἁμαρτωλὸς Ἐφραίμ, καὶ πλήρης
πλημμελημάτων, θέλω δυνηθεὶ νὰ διηγηθῶ τὰ ὑπὲρ τὴν δυναμή μου! Ἀλλ' ἐπειδὴ ὁ
Σωτὴρ διὰ τῆς εὐσπλαχνίας του τοὺς ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξε, καὶ διὰ αὐτῶν τοὺς
πανταχοῦ πιστοὺς κατεφώτισε, θέλει ἐνδυναμώσει καὶ ἡμῶν τὴν γλῶσσαν πρὸς ὠφέλεια
καὶ οἰκοδομῇ καὶ ἐμοῦ τοῦ λέγοντος καὶ πάντων τῶν ἀκροατῶν. Θὰ λαλήσω δὲ μὲ ὀδύνας,
καὶ θὰ εἴπω μὲ στεναγμοὺς, περὶ τῆς συντελείας τοῦ κόσμου τούτου, καὶ περὶ τοῦ ἀναιδεστάτου
καὶ φοβεροῦ Δράκοντος, ὅστις μέλλει νὰ ταράξῃ πᾶσαν τὴν ὑπὸ τὸν οὐρανὸν κτίσιν,
καὶ να ἐμβαλεῖ δειλίαν, καὶ ὀλιγωρίαν, καὶ δεινὴν ἀπιστίαν εἰς τάς καρδίας τῶν ἀνθρώπων,
καὶ νὰ ποιήσῃ τέρατα καὶ σημεῖα καὶ φόβητρα, ὥστε, ἐὰν δυνηθῇ, να πλανήσῃ καὶ
τοὺς ἐκλεκτούς, καὶ να ἀπατήσει πάντας διὰ ψευδῶν σημείων, καὶ διὰ φαντασμὼν
τεράτων, ὑπὸ αὐτοῦ γενομένων. Διότι κατὰ συγχώρησιν τοῦ ἁγίου Θεοῦ λαμβάνει ἐξουσίαν
να ἀπατήσῃ τὸν κόσμον, διότι ἐπληθύνθη ἡ ἀσέβεια τοῦ κόσμου, καὶ πανταχοῦ
διάφορα κακὰ πράττονται. Καὶ ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἠθέλησαν να ἀπομακρυνθώσιν ἀπὸ
τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ ἀγαπήσωσι τὸν Πονηρόν, διὰ τοῦτο ὁ ἄχραντος Δεσπότης
συνεχώρησε να δοκιμασθῶσι διὰ πνεύματος ἀποπλανήσεως.
