xristianorthodoxipisti.blogspot.gr ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΕΙΜΕΝΑ / ΑΡΘΡΑ
Εθνικά - Κοινωνικά - Ιστορικά θέματα
Ε-mail: teldoum@yahoo.gr FB: https://www.facebook.com/telemachos.doumanes

«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)

«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)

Η ομολογία ορθοδόξου πίστεως του Άρχοντος Χαρτοφύλακος Μανουήλ Γεδεών(1851-1943) ,και οι σύγχρονοι οικουμενιστές

Η ομολογία ορθοδόξου πίστεως του  Άρχοντος Χαρτοφύλακος Μανουήλ Γεδεών(1851-1943)  ,και οι σύγχρονοι οικουμενιστές 

Στο βιβλίο "Κανονικαί διατάξεις" του  Άρχοντος Χαρτοφύλακος Μανουήλ Γεδεών(1851-1943) διαβάζουμε (Β΄τόμος, σελ. 365) ένα Υπόμνημα του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ανθίμου του Στ΄(γνωστού και από την καταδίκη της τετραφωνίας στις ακολουθίες), σχετικό με την επιστροφή στην Ορθοδοξία κάποιων ρωμαιοκαθολικών και το πώς πρέπει αυτή να γίνει. Αφού περιγράφει την κατάσταση, καθορίζει την τάξη για την εισδοχή αυτών στην Εκκλησία. Μέρος αυτής, εκτός των άλλων (βάπτιση σε όσους δεν έχουν βαπτιστεί κατά τον ορθόδοξο τύπο κτλ.), είναι και η παρακάτω ομολογία:



Προς την Μητέρα μου αγίαν του Χριστού Ανατολικήν Εκκλησίαν.


Ω παμφιλτάτη μου Μήτερ!


Ιδού σήμερον το ταπεινόν, ελάχιστον, και της ευθείας οδού αποπεπλανημένον τέκνον σου παρρησιάζομαι έμπροσθέν σου μετά θερμών δακρύων, ομολογούν σοι το ήμαρτον, και βαθυσεβάστως επικαλούμενον το μητρικόν έλεός σου, και στεντορία τη φωνή κηρύττον την ομολογίαν της ορθοδόξου πίστεως.


Α΄) Πιστεύω αδιστάκτως και ομολογώ τα εν τω ιερώ Συμβόλω της ορθοδόξου ημών πίστεως, άνευ τινός προσθήκης είτ΄ αφαιρέσεως.


Β΄) Πιστεύω, δοξάζω, σέβομαι και τιμώ όσα δογματίζει η ορθόδοξος του Χριστού ανατολική Εκκλησία.


Γ΄) Παραδέχομαι και ομολογώ όσα οι θείοι απόστολοι παρέδωκαν και οι ιεροί πατέρες της Εκκλησίας εις τας επτά οικουμενικάς αγίας Συνόδους συμφώνως εθέσπισαν. Έτι δε αυτάς τας αγίας επτά οικουμενικάς Συνόδους σέβομαι και τιμώ με όλον το ανήκον σέβας της ψυχής μου, απαρνούμενος την εν Φλωρεντία ογδόην ψευδοσύνοδον από ψυχής μου καθ΄ όλην την έκτασιν.


Δ΄) Αποστρέφομαι και αποποιούμαι τα εναντία των δογμάτων της ανατολικής Εκκλησίας, και ομολογώ αυτά ψευδή, αντίθεα και αντίχριστα.


Ε΄ ) Αποστρέφομαι και αποποιούμαι πάσας τας καινοτομίας της δυτικής Εκκλησίας, ως εναντίας της ορθοδόξου ομολογίας, και ομολογώ αυτάς εφευρέματα ματαίων ανθρώπων.


ς΄) Αποστρέφομαι ως δόξαν αντίθεον το αναμάρτητον του Πάπα της Ρώμης· ομολογώ αυτό πλάνην και απάτην. Προς τούτοις αποστρέφομαι και όσα παρ΄ αυτού επενοήθησαν εις ανασκευήν των ορθών δογμάτων της ανατολικής Εκκλησίας και των κανονικών παραδόσεων και εθίμων αυτής, και ενί λόγω αποποιούμαι και αποστρέφομαι όλον το σύστημα της δυτικής Εκκλησίας, ως σύστημα νεωτερισμού κατά της ορθοδόξου ανατολικής πίστεως.

Ταύτα πάντα εξομολογούμενος ενώπιον του Θεού, και ομολογών επί παρουσία της υμετέρας πανυπερσεβάστου και προσκυνητής μοι Παναγιότητος και της περί αυτήν αγίας και ιεράς Συνόδου, ικετεύω θερμώς, και δέομαι μετ΄ ευλαβείας της Μητρός μου αγίας του Χριστού ανατολικής Εκκλησίας, ίνα δεχθή ευμενώς την παρούσαν ομολογίαν της πίστεώς μου, την οποίαν οικειοθελώς και απαραβιάστως, με φρόνημα αληθές, στερεόν, βέβαιον και αμετάθετον εξέθεσα εγγράφως εις ένδειξιν της αληθείας των όσα αληθώς πιστεύω και ομολογώ με ειλικρινή και άδολον ψυχήν και καρδίαν ως ιερά και θεοπαράδοτα, και αποστρέφομαι τα τούτοις εναντία, και βδελύττομαι ως ψευδή εφευρέματα μεματαιωμένων ανθρώπων, γνωρίση δε με του λοιπού αναμφίβολον και γνήσιον τέκνον αυτής, επιδαψιλεύουσα και εις εμέ πάντοτε τας θείας και ιεράς αυτής ευχάς και ευλογίας και συναριθμούσα εις την μάνδραν του λογικού αυτής ποιμνίου, και έσομαι δια βίου αχώριστος μέχρι τέλους ζωής, εμμένων εις την αληθή ομολογίαν της πίστεώς μου.

Και αν μεν ο τότε ρωμαιοκαθολικός επίσκοπος Αμίδης Μακάριος εδέχθη αυτήν την ομολογίαν και μάλιστα ως λαϊκός προσεχώρησε στην Εκκλησία και αναχειροτονήθηκε, σήμερα δε οι κατ' όνομα ορθόδοξοι επίσκοποι, ως οικουμενιστές, πως θα αξιώσουν από τους ρωμαιοκαθολικούς να επιστρέψουν στην Ορθοδοξία, αφού ως ανάξιοι εκπρόσωποί της όχι μόνο δεν αποστρέφωνται, αλλά έχουν δεχτεί τόσο τις καινοτομίες τους, αλλά και αυτή την δυτική εκκλησία, ως αδελφή εκκλησία τη λογαριάζουν;

Οι σύγχρονοι οικουμενιστές λυκοποιμένες δεν ομολογούν όσα οι προκάτοχοί τους διεκήρυξαν, αλλά αντίθετα από αυτούς. Επομένως, επιβάλλεται η διακοπή κοινωνίας από τέτοιους επισκόπους και τους κοινωνούντας με αυτούς, ίνα μη μετ' αυτών κατακριθώμεν.
 






 



Η ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΣ



 ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ