ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΛΑΣΗ; ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ Ή ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΤΙΜΩΡΙΑ;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΛΑΣΗ;

ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ Ή ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΤΙΜΩΡΙΑ;

Οι θνητοψυχίτες ισχυρίζονται ότι κατά την Ημέρα της Κρίσης, «οι ασεβείς…θέλουσιν αποκοπή εκ μέσου του λαού του Θεού εις τον Δεύτερον Θάνατον. Θέλουσι είσθαι ως να μη υπήρξαν»[1][7]. Και «η λίμνη της φωτιάς… συμβολίζει την πλήρη καταστροφή»[1][8]. Συνεπώς αρνούνται την παραδοσιακή χριστιανική διδασκαλία ότι η κόλαση είναι συνειδητή τιμωρία χωρίς τέλος. Πιστεύουν ότι η κόλαση είναι η εξαφάνιση, η εκμηδένιση των ασεβών. Άραγε δικαιώνει η Αγία Γραφή τις πεποιθήσεις τους;

Ο Ιησούς μίλησε πολλές φορές για την κόλαση ή Γέεννα του πυρός:

Πατερικά διδάγματα ,περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας

Πατερικά διδάγματα ,περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος μιλώντας περὶ ἐλευθερίας ἔλεγε: «Στὸν ἄνθρωπο, σὰν ὑλοπνευματικὸ ὂν ἐμφανίζονται δύο θελήσεις σὰν ἐνδόμυχες ἑνὸς μὲν προσώπου, ἀλλὰ δύο ὑποστάσεων, ἡ θέληση τοῦ πνεύματος κι ἡ θέληση τῆς σάρκας.

Ὁ ἐσωτερικὸς ἄνθρωπος θέλει κι ἐπιθυμεῖ τὸ καλὸ σὰν οἰκεῖο ἐπιθυμητό, σὰν συμφυὲς ἀγαθό, σὰν δικό του νόμο. Ἀλλὰ ὁ νόμος τῆς σάρκας, τῆς ἁμαρτίας ἀντιστρατεύεται πρὸς τὶς ἐνέργειες τῆς ἀληθινῆς μας ἐλευθερίας κι ἐμποδίζει τὴν ἐμφάνιση τοῦ καλοῦ, ἐνῶ μᾶς ὑπαγορεύει τὴν ἐργασία τοῦ κακοῦ. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος κάνει τὸ καλὸ ἐργάζεται ἐλεύθερα καὶ σύμφωνα πρὸς τὴ θέληση τοῦ ἐσωτερικοῦ ἀνθρώπου, κι εἶναι ἀληθινὰ ἐλεύθερος.

Κι ὅταν κάνει τὸ κακό, ἐργάζεται δουλικά, γιατί ἔχει ὑποταχθεῖ στὸ νόμο τῆς ἁμαρτίας καὶ εἶναι ἀνελεύθερος καὶ δοῦλος τῆς ἁμαρτίας.