Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΝΙΚΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΝΙΚΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

«...Ο Υιός του Θεού υπέφερε «έως θανάτου», όχι για ν' απαλλαγούμε εμείς απ' την οδύνη, αλλά για να είναι η οδύνη μας σαν τη δική του. Ο Χριστός δεν μας προσφέρει ένα δρόμο που παρακάμπτει την οδύνη, αλλά ένα δρόμο μέσα απ' αυτήν· όχι υποκατάσταση, αλλά λυτρωτική συμπόρευση...».

Ο θάνατος του Χριστού πάνω στο Σταυρό δεν είναι μια αποτυχία που αποκαταστάθηκε κάπως μετά την Ανάστασή του. Ο ίδιος ο θάνατος πάνω στο Σταυρό είναι μια νίκη. Νίκη τίνος πράγματος; Μόνο μια απάντηση μπορεί να υπάρξει: Η νίκη της οδυνώμενης αγάπης. «Κραταιά ως θάνατος αγάπη...ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην» (Άσμα Ασμ. 8, 6-7). Ο Σταυρός μας δείχνει μιαν αγάπη που είναι δυνατή σαν το θάνατο, μιαν αγάπη ακόμη πιο δυνατή.

Σταυρός χριστιανών ελπίς

Σταυρός χριστιανών ελπίς Τ Ο      Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο    Ο Π Λ Ο          O λόγος γαρ ο του Σταυρού τοις μεν απολυμέvoις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστί».         Στις 14 του Σεπτεμβρίου η αγία μας Εκκλησία υψώνει μπροστά μας το κοσμοσωτήριο ξύλο, τον τίμιο Σταυρό του Κυρίoυ για πολλοστή φορά από την επίσημη στα Ιεροσόλυμα ύψωση.        Η ευσεβής μητέρα του μεγάλoυ Κωνσταντίvoυ, η αγία Ελένη είχε ζωηρή την επιθυμία να ανεύρη το σωτήριο ξύλο του Σταυρού τoυ Κυρίoυ και να εμπλουτίσει έτσι την πλούσια πνευματική συλλογή του Υιού της που απετελείτο από τα τίμια λείψανα των δώδεκα του Κυρίoυ Αποστόλων και άλλα ιερά αντικείμενα και κειμήλια, με ένα ακόμη ανεκτίμητο κα ιερώτατο κειμήλιο.        Ο πόθος αυτός ο ιερός την κατέλαβε όταν ήταν 80 ετών και όμως παρά τα γηρατειά της ταξίδεψε στα Ιεροσόλυμα, ανέβηκε στο λόφο του Γολγοθά όπου ο αυτοκράτορας Αδριανός είχε υψώσει το ναό της θεάς της ασελγείας, της Αφροδίτης, και έχοντας μαζί της, φιλόπονους εργάτες άρχισε τις ανασκαφές για να ανεύρη τον τίμιο Σταυρό.

ΙΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΟΝΗ ΚΕΡΑΤΕΑΣ ΤΩΝ Γ/Ο.Χ.

ΙΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΟΝΗ ΚΕΡΑΤΕΑΣ ΤΩΝ Γ/Ο.Χ.