ΤΙ ΔΗΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΤΙ ΔΗΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Τὴν ἕκτην ἡμέραν τῆς ἑβδομάδος, ἐσταυρώθει ὁ Κύριος, ἐπειδὴ κατὰ τὴν ἕκτην ἡμέραν, κατὰ ἀρχὰς ἐπλάσθη ὁ Ἀδὰμ ὁ πρῶτος ἄνθρωπος.

Τὴν ἕκτην ὥραν τῆς ἡμέρας, ἐσταυρώθει ὁ Κύριος, διότι καθὼς λέγεται τὴν ἕκτην ὥραν καὶ ὁ Ἀδὰμ πρὸς τὸ ἀπαγορευμένον δέντρον τάς χεῖρας ἔκτεινε καὶ ἤγγισε διὰ νὰ φάγει καὶ ἀπέθανεν.

Ὁ ἐπτυσμὸς καὶ ἡ ἄτιμη πρὸς τὸν Κύριον συμπεριφορὰ τὴν περὶ ἡμᾶς τιμὴν ἐφανέρωνε.

Ὁ ἀκάνθινος στέφανος, τὴν ἀποτροπὴν ἀπὸ ἡμὰς τῆς κατὰ τῆς κεφαλῆς τῶν Πρωτοπλάστων κατάρας ἐξησφάλιζεν.

Τὸ ῥάπισμα, τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ἐδήλωνε τὴν ἀφύπνησιν ἡμῶν ἀπὸ τοῦ ληθάργου τῆς ἁμαρτίας.

Τὸ αἷμα καὶ ὁ κάλαμος ἦσαν τὰ μέσα διὰ τῶν ὁποίων ὁ Σωτὴρ ὡς δι’ἐρυθρῶν γραμμάτων, τὴν ἀποκατάστασιν εἰς τὴν ἀρχαία πατρίδα ὡς βασιλεὺς καθυπέγραψε.

Ἡ πορφυρᾶ χλαμύς, τοὺς δερματίνους χιτῶνας ἀπέβαλε καὶ τὴν περὶ ἡμᾶς βασιλικὴν στολὴν ἐσυμβόλιζε.

Ὁ Σταυρὸς τὸ ξύλον τὸ ἓν τῷ Παραδείσῳ εἰκόνιζε.

Τὰ καρφιά, τὴν παντελῆ ἡμῶν πρὸς τὴν ἁμαρτίαν ἀκινησίαν ἐδείκνυον.

Ἡ πικρὰ πόσις, τῇ ὁποίαν ἐγεύθη ὁ Κύριος ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, τὴν γεῦσιν τοῦ Ἀδὰμ ἐθαράπευεν.

Τὸ ἐκ τῆς πλευρὰς ὕδωρ, ἦτο εἰκὼν τοῦ βαπτίσματος.

Ἡ νυγεῖσα πλευρὰ τοῦ Κυρίου, ἐξ ᾖς ἡ σωτηρία ἡμῶν ἐπήγασε, τὴν τοῦ Ἀδὰμ πλευρὰν εἰκόνιζε, ἐφ’ ἧς ἡ Εὕα πρόηλθε καὶ ἐξ ᾖς ἡ παράβασις ἐγένετο.

Κρανίου δὲ τόπος λέγεται, διότι κατὰ τὸν κατακλυσμὸν ἡ γῆ μαζὶ μὲ ἄλλα ἐξέβαλεν ἔξω καὶ τὸ κρανίον τοῦ Ἀδὰμ καὶ περιφέρετο μόνον βλεπόμενον ὡς σημεῖον φοβερόν.

Τὸ κρανίο τοῦ Ἀδάμ, λέγεται ὅτι ἔκειτο ἐκεῖ, ὅπου καὶ ὁ Χριστὸς ἡ κεφαλὴ τῶν ἁπάντων, ἐσταυρώθη καὶ ἐβαπτίσθη μὲ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ ὅπου ἔτρεξε. [Συναξαριστής Τριωδίου σελ. 559-560]