Η αίρεσις της νέο- εικονομαχίας στον χώρο των Γ.Ο.Χ. ( Ματθαϊκών ) είναι ένα υπαρκτό γεγονός , και η πραγματική αιτία του σχίσματος του 1995 ,και η αποβολή εκ της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ των νέο – εικονομάχων

Η αίρεσις της νέο- εικονομαχίας στον χώρο των Γ.Ο.Χ. ( Ματθαϊκών ) είναι ένα υπαρκτό γεγονός , και  η πραγματική αιτία  του σχίσματος  του 1995 ,και η αποβολή εκ της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ των νέο – εικονομάχων 

Απόδειξις τούτου είναι το κατωτέρω βιβλίον   {Μητροπολίτου  των  Γ.Ο.Χ. Πειραιώς και νήσων ΝΙΚΟΛΑΟΥ . Προσκυνούμεν  Πατέρα , Υιό και Άγιον Πνεύμα Τριάδα Ομοούσιον  και αχώριστον . ΠΕΡΙ Προσκυνήσεως των Αγίων και ιερών Εικόνων και των βλασφημούντων αυτάς. Α’ έκδοσης 1993 } , το οποίον είχεν  εκδόσει ο τότε Πειραιώς Νικόλαος το έτος  1993 , περί της ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΗΣ ΝΕΟΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑΣ. Το εν λόγω βιβλίον  μάλιστα το είχαν  προλογίσει  ,ο τότε  αρχιεπίσκ. Ανδρέας (……εδόθη απάντησης εις όσα  βλάσφημα και αντορθόδοξα έχουν διατυπωθεί κατά συγκεκριμένων εικόνων…… )και ο ιερομ. Κήρυκος Κοντογιάννης(…..επ’ αυτής  της ιστορικής εγκυκλίου εμμένομεν και ημείς καταδικάζοντες τα  αντορθόδοξα φρονήματα περί μη προσκυνήσεως συγκεκριμένων εικόνων…  ).   

ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΙ ΠΙΣΤΕΩΣ 6/11/1937 ΚΑΙ 29/10/1941 έναντι της σχισματικής εκκλησίας του ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑΙ ΠΙΣΤΕΩΣ 6/11/1937 ΚΑΙ 29/10/1941 έναντι της σχισματικής  εκκλησίας του ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Η ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΗΤΕΣ

Η ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΗΤΕΣ

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ είς τήν εικόνα ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Ο ΙΗΣΟΥΣ  ΧΡΙΣΤΟΣ είς τήν εικόνα ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

Εν όψι της οικουμενιστικής συνόδου στήν νήσο Κρήτη Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Ἡ ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου τό 1924, διέσπασε τήν λειτουργική ἑνότητα μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν

Εν όψι της οικουμενιστικής συνόδου στήν νήσο Κρήτη 

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Ἡ ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου τό 1924, διέσπασε τήν λειτουργική ἑνότητα μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν

Ἡ ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου τό 1924 ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἦταν μονομερής καί πραξικοπηματική ἐνέργεια, γιατί δέν ἔγινε μέ πανορθόδοξη ἀπόφαση. Διέσπασε τήν λειτουργική ἑνότητα μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καί προκάλεσε σχίσματα καί διαιρέσεις μεταξύ τῶν πιστῶν. Στήν ἀλλαγή συνήργησαν καί ὤθησαν ἑτερόδοξες «ὁμολογίες» καί μυστικές ἑταιρεῖες, μέσῳ τοῦ Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη.

Η Ουνία στον χώρο των Γ.Ο.Χ. Μετά τόν θάνατο του πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομου Καβουρίδη , και οι ψεύδο- χειροτονίες από τους εν τή πράξη οικουμενιστάς , τους κοινωνούντας με τους Παπικούς και Νεοημερολογήτας , Ρώσους της λεγόμενης ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ !

Η   Ουνία  στον χώρο των Γ.Ο.Χ. Μετά τόν θάνατο του πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομου Καβουρίδη , και οι ψεύδο- χειροτονίες από τους εν τή πράξη οικουμενιστάς , τους κοινωνούντας  με τους Παπικούς και Νεοημερολογήτας , Ρώσους της λεγόμενης ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ! Οι οποίοι άν και αναθεμάτισαν τόν οικουμενισμό ποτέ δέν έπαψαν να κοινωνούν με τους οικουμενιστάς , όπως κάνουν και οι σημερινοί  <<αντι - οικουμενιστές >> νεοημερολογήτες , Μητρ. Πειραιώς , π. Μεταλληνός , π. Ζήσης . κ.π. άλλοι!

Έχεις όσα λένε οι μακαρισμοί του Χριστού;

Έχεις όσα λένε οι μακαρισμοί του Χριστού;

Ο Χριστός και Θεός μας φωνάζει καθημερινά ολοκάθαρα διά του ευαγγελίου του, «μακάριοι είναι οι πτωχοί στο φρόνημα, διότι δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών».

Ακούγοντας λοιπόν εμείς αυτό οφείλουμε να προσέχουμε και να εξετάζουμε με ακρίβεια τους εαυτούς μας, αν είμαστε πραγματικά τέτοιοι πτωχοί, ώστε να είναι και δική μας η βασιλεία των ουρανών τόσο, ώστε να έχουμε με συναίσθηση της ψυχής σίγουρη την κτήση αυτής και τόσο να κατέχουμε τον πλούτο της, ώστε να αι­σθανόμαστε αδίστακτα ότι υπάρχουμε μέσα σ’ αυτήν και να ευφραινόμαστε εντρυφώντας με τα εκεί καλά. Διότι ο Κύριος είπε ότι αυτή βρίσκεται μέσα μας.

Σημεία και απόδειξη ότι αυτή βρίσκεται μέσα σε κάποιον, είναι ότι αυτός δεν επιθυμεί κανένα από τα ορώμενα και φθειρόμενα, εννοώ δηλαδή τα πράγματα και τα τερπνά του κόσμου αυτού, ούτε πλούτο,

ούτε δόξα, ούτε τρυφή,

Συμβολισμοί στην Θεία Λειτουργία (αγ. Μάξιμου του Ομολογητή)

Συμβολισμοί στην Θεία Λειτουργία (αγ. Μάξιμου του Ομολογητή)

Η Θεία Λειτουργία είναι τύπος της διαχρονικής Θείας Λειτουργίας που τελείται στον ουράνιο κόσμο και περιγράφεται μερικώς στο ιερό λειτουργικό βιβλίο της Αποκαλύψεως του αγίου Ιωάννου του θεολόγου. Ο τύπος που τελείται σήμερα από την Εκκλησία δια χειρών των ειδικών ιερέων, εμπεριέχει πλήθος από συμβολισμούς τους οποίους οφείλει να ξέρει ο πιστός ώστε όχι απλά να παρακολουθεί αλλά να μετέχει.

Είναι οι πατέρες της Εκκλησίας θεόπνευστοι;

Είναι οι πατέρες της Εκκλησίας θεόπνευστοι;

Οι διάδοχοι των Αγίων Αποστόλων ονομάσθηκαν Πατέρες και μάλιστα Αποστολικοί Πατέρες, και οι διάδοχοι των τελευταίων είναι εκείνοι που χαρακτηρίσθηκαν Πατέρες της Εκκλησίας. Ουσιαστικά, οι Πατέρες είναι η γέφυρα που ενώνει την Αποστολική εποχή με κάθε εκκλησιαστική εποχή, γι’ αυτό, και όπως λέγεται, η Εκκλησία είναι Αποστολική, επειδή είναι πατερική.

Οι Πατέρες δεν είναι απλώς οι μεγάλοι επιστήμονες που γνώρισαν την ανθρώπινη γνώση και σοφία, αλλά εκείνοι που έλαβαν το άγιον Πνεύμα, είχαν μεθέξει της θεοποιού ενεργείας του Θεού, απέκτησαν την υπαρξιακή γνώση του Θεού και την διατύπωσαν, με τα ιδιαίτερα χαρίσματα και την παιδεία που είχαν.

Ποτέ οι πατέρες της Εκκλησίας δε θεωρούνται θεόπνευστοι, με την ειδική έννοια του όρου. Στις ιδιαίτερες περιπτώσεις θεοπνευστίας, όπου "υπό Πνεύματος Αγίου φερόμενοι ελάλησαν [Άγιοι] από Θεού άνθρωποι", αυτοί είναι οι ιεροί συγγραφείς των κειμένων της Αγίας Γραφής ή, ειδικότερα, στη νέα οικονομία, αυτοί οι θεόπνευστοι άνθρωποι παρέδωσαν τις θείες αλήθειες μέσα στην Εκκλησία. Αναμφίβολα οι Απόστολοι, είτε παρέδιδαν προφορικά δια ζώσης τη θεία αποκάλυψη είτε "δι’ επιστολών", ενεργούσαν κατ' έμπνευση του Αγίου Πνεύματος.

«Ου γαρ θελήματι ανθρώπου ηνέχθη ποτέ προφητεία, αλλ’ υπό Πνεύματος Αγίου φερόμενοι ελάλησαν [Άγιοι] από Θεού άνθρωποι»101.

ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ;

ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ;

 ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο και του έδωσε τη δυνατότητα της κοινωνίας με το Δημιουργό μέσω της άκτιστης θείας χάρης, δηλαδή μέσω της ζωοποιού ενέργειας του Αγίου Πνεύματος.

Σ' αυτό το περιβάλλον της θείας αγάπης ο άνθρωπος είχε τη δυνατότητα να καλλιεργήσει την κοινωνία, αναπτύσσοντας ελεύθερη και ανιδιοτελή αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον. Επομένως ο ίδιος ο άνθρωπος έπρεπε να φθάσει στην τελειότητα, μένοντας ελεύθερα στο περιβάλλον του Θεού, έχοντας όμως πάντοτε τη δυνατότητα και να την αρνηθεί.