xristianorthodoxipisti.blogspot.gr ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΕΙΜΕΝΑ / ΑΡΘΡΑ
Εθνικά - Κοινωνικά - Ιστορικά θέματα
Ε-mail: teldoum@yahoo.gr FB: https://www.facebook.com/telemachos.doumanes

«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)

«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)

῾Ο Οἰκουμενισμός, τὸ πικρὸ φαρμάκι τῆς ᾿Ορθοδοξίας

῾Ο Οἰκουμενισμός,
τὸ πικρὸ φαρμάκι τῆς ᾿Ορθοδοξίας*

Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου
᾿Ανδρέου Θεοδώρου ()

Αʹ.

ΤΟ   φύλλο   τοῦ   «᾿Ορθοδόξου  Τύπου»   (ἀρ.   1067, 18  Μαρτίου
1994) καταχωρήθηκε ἄρθρο τῶν ῾Αγιοριτῶν Μοναχῶν πρὸςτὸν  Οἰκουμενικὸν                     Πατριάρχη,    ἐπ᾿εὐκαιρίᾳ συνεδρίου      ᾿Ορθοδόξων᾿Εκκλησιῶν καὶ Παπικῶν ποὺ ἔγινε στὸ Balamand τοῦ Λιβάνου, ἀπὸ
17-24 ᾿Ιουνίου 1993. Πρόκειται γιὰ ἕνα κείμενο ἀξιόλογο, γραμένο μὲ πολλὴ συναίσθηση εὐθύνης, στὸ ὁποῖο πνέει   ἀνόθευτο   τὸ  ἄρωμα  τῆς   ᾿Ορθοδοξίας,τοποθετεῖται   τὸ ζήτημα  τῆς   οἰκουμενικῆς κινήσεως στὶς     σωστέςτου διαστάσεις καὶ ἐπισημαίνεται ὁ θανάσιμος κίνδυνος, τὸν ὁποῖονδιατρέχει       ᾿Ορθόδοξος    Καθολικὴ   ᾿Εκκλησία  ἀπὸ    τὸ    δόλιοἐναγκαλισμὸ  τῆς   Παπωσύνης.

Τὸ Οἰκουμενιστικὸν «Θέατρο» τῆς Ρώμης* Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου ᾿Ανδρέου Θεοδώρου (†)

 Τὸ Οἰκουμενιστικὸν «Θέατρο» τῆς Ρώμης*

Τοῦ Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου
᾿Ανδρέου Θεοδώρου ()

ΤΙΣ   6   ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ          1987          παίχθηκε     στὴ   Ρώμη           ἕνα      πρώτου
μεγέθους οἰκουμενιστικὸ θέατρο.
Πρωταγωνιστές  του   ἦσαν  οἱ  προκαθήμενοι τῶν   δύο   μεγάλων
᾿Εκκλησιῶν, τῆς Παπικῆς καὶ τῆς ᾿Ορθοδόξου Καθολικῆς, ποὺ μετεῖχαν
σ᾿ ἕνα παράδοξο «συλλείτουργο», σκηνή του δὲ ἡ ἐπιβλητικὴ Βασιλικὴ
τοῦ ῾Αγίου Πέτρου καὶ θεατὲς εὐρὺ ἐκκλησίασμα λατίνων πιστῶν,
μεταξὺ   τῶν   ὁποίων  πολλοὶ  ἐπίσημοι, καὶ  λίγοι  —ὡς πιστεύουμε—
᾿Ορθόδοξοι μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τοὺς ἀνωτέρους κληρικοὺς τῆς συνοδείας
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου.

Ούτε η πίστη είναι δικό μας κατόρθωμα...

Ούτε η πίστη είναι δικό μας κατόρθωμα...




Μόνο η χωρίς όρια Θεϊκή παν-αγαθότης του Χριστού είχε και την αγάπη και την δύναμη να σώσει τον κόσμο. Πράγματι, με την δύναμη του Χριστού, οι ψυχικά νεκροί αναζωογονούνται, ανασταίνονται και
ανυψώνονται στην αιώνια Θεϊκή ζωή, πάνω απ’ όλες τις Θεϊκές ουράνιες δυνάμεις.

Από την αρχή μέχρι το τέλος η σωτηρία είναι δώρο της παναγαθότητος του Θεού και σε καμιά περίπτωση δημιούργημα των ανθρώπινων προσπαθειών, των ανθρώπινων δυνάμεων και των
ανθρώπινων έργων.

Όλη η Θεανθρώπινη οικονομία της σωτηρίας, όλες οι ένθεες Θεανθρώπινες δυνάμεις, τις οποίες ο Κύριος έφερε σε αυτήν, και όλα τα καλά, τα αγαθά και τα δώρα που μας δώρισε με την σωτηρία, αποτελούν
και την χάρη της σωτηρίας. Γι’ αυτό το ευαγγέλιο του Σωτήρα, το «σωτηριώδες» ευαγγέλιο, ονομάζεται «ευαγγέλιο της χάριτος του Θεού» (Πράξ. Απ. 20,24).

π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, Χριστιανοί μαθητές των Γκουρού

π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, Χριστιανοί μαθητές των Γκουρού


     
 Όσα αναφέρθησαν κάνουν φανερό, πως ένας χρι­στιανός δεν μπορεί να γίνει οπαδός γκουρουϊσμού, χωρίς να αρνηθεί τον Χριστό σαν μοναδικό Σωτήρα. Ο Χριστός είναι για μας η πύλη της Θεο-κοινωνίας. «Διότι αυτός είναι η ειρήνη ημών, ο οποίος συνήνωσε τα δύο μέρη και κατέρριψε το μεσότοιχον τού φραγ­μού, δηλαδή την έχθραν, καταργήσας δια της σαρκός αυτού τον νόμον των εντολών, που συνίστατο εις διαταγάς, δια να δημιουργήσει εις τον εαυτόν του, από τα δύο μέρη, ένα νέον άνθρωπον και να φέρη ειρήνην και να συμφιλιώσει με τον Θεόν και τα δύο μέρη εις ένα σώμα δια του σταυρού, δια τού οποίου εθανάτωσε την έχθραν. Και όταν ήλθε, εκήρυξε το ευαγγέλιο της ειρήνης εις εσάς που είσαστε μακρυά και εις τους πλη­σίον, διότι δι' αυτού έχομεν και οι δύο την είσοδον προς τον Πατέρα με ένα Πνεύμα» (Εφεσ. β' 14-17).

ΑΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ,, ΑΓΙΑΣ,, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

ΑΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ,, ΑΓΙΑΣ,, ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
Ἄνευ οὐδενός Ἐκκλησιαστικοῦ λόγου καί οὐδεμιᾶς Ἐκκλησιαστικῆς αἰτίας, κατά τό πρῶτον τέταρτον τοῦ 20οῦ αἰῶνος, προέκυψεν Ἡμερολογιακόν Πρόβλημα καί Σχίσμα εἰς τό Σῶμα τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς, καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἤδη ἀπό τόν 16ον αἰῶνα, διά τῶν Οἰκουμενικοῦ κύρους Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 1583, τοῦ 1587 καί τοῦ 1593, εἶχε ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ τήν ἀπό τό 1582 ὑπό τοῦ Πάπα Γρηγορίου ΙΓ´ καινοτομίαν τῆς Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου καί εἶχε παραδόσει εἰς τό ΑΝΑΘΕΜΑ τήν τροποποίησιν τόσον τοῦ Πασχαλίου ὅσον καί τοῦ Μηνολογίου.


Παρά ταῦτα, μετά ἀπό 350 ἔτη, τήν δεκαετίαν τοῦ 1920 εὑρέθησαν ἀχρεῖοιτινές τολμητίαι καί ἀντιχριστῖται (κατά παλαιότερον χαρακτηρισμόν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἱερεμίου Β´ τοῦ Τρανοῦ), δόλια ὄργανα τῆς Ἑβραιομασσωνίας καί τοῦ Σατανᾶ, οἱ ὁποῖοι ἀνόμως καί ἐκνόμως, παρανόμως καί ἀθέσμως, Ἀντικανονικῶς καί Πραξιοπηματικῶς, εἰσήγαγον τόν δαίμονα τοῦ Πάπα καί αὐτομάτως, ὄχι βαθμηδόν ἤ σταδιακῶς, ἀλλ᾽ ὡς ἀστραπή, ἐξῆλθον τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ. Κατεπάτησαν τάς Θεοπνεύστους Ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας καί οὕτω ἀπεσχίσθησαν ἐξ αὐτῆς. Ἐφήρμοσαν τό Ἀναθεματισμένον Νέον Παπικόν Ἡμερολόγιον καί οὕτω προεκάλεσαν Μέγα καί Ἀθεράπευτον Σχίσμα, τό ὁποῖον ἐξελίχθη εἰς ΑΙΡΕΣΙΝ.

«Ρουμ Μιλέτι»: Σύντομη αναφορά στην Ιστορία των Ορθοδόξων κοινοτήτων υπό την Οθωμανική κυριαρχία (1453-1821)

«Ρουμ Μιλέτι»: Σύντομη αναφορά στην Ιστορία των Ορθοδόξων κοινοτήτων υπό την Οθωμανική κυριαρχία (1453-1821)

 γράφει ο Steven Runciman

Η απώλεια της ελευθερίας είναι η σκληρότερη μοίρα για ένα λαό. Για τους Έλληνες, η 'Aλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 ήταν μια τραγωδία χωρίς προηγούμενο, που σημάδεψε το τέλος του Βυζαντίου, της χριστιανικής Αυτοκρατορίας της Ανατολής, και την αρχή της σκλαβιάς. Όπως αποδεικνύει εκ των υστέρων η ιστορία, το Βυζάντιο ήταν καταδικασμένο, βαρύτατα άρρωστο για να μπορέσει να αναρρώσει. Ακόμη και αν οι ηρωικοί υπερασπιστές της πόλης είχαν κατορθώσει το 1453 να αναγκάσουν τους Τούρκους να άρουν την πολιορκία, θα επιτύγχαναν μόνο μια μικρή ανάπαυλα. Οι Τούρκοι σύντομα θα επιχειρούσαν μια ακόμη έφοδο. 'Aραγε η χαριστική βολή την οποία κατέφεραν εναντίον του Βυζαντίου αποτελούσε όντως μια τόσο μεγάλη καταστροφή; Ο ελληνικός κόσμος ήταν ήδη διασπασμένος· και οι Έλληνες που ζούσαν υπό ξένη κυριαρχία, τουρκική η ιταλική, ήταν περισσότεροι από αυτούς που ζούσαν ελεύθεροι. Μήπως ήταν καλύτερα να υποταχθούν σε μια δύναμη που θα τους επανένωνε, ακόμη και υπό συνθήκες σκλαβιάς; Ποια ήταν η εναλλακτική λύση;

Η ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ Ἁγίου Ἱερωνύμου

Η ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ
 Ἁγίου Ἱερωνύμου



ΕΡΩΤΗΣΗ Αου

 – Γιατί εἶσαι χριστιανός;

 ΑΠΑΝΤΗΣΗ Βου

 – Γιατί πιστεύω στόν Χριστό, τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ.

 ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ Αου

 – Ἀπάντησες σάν ἀγράμματος καί λιγόμυαλος. Ἐγώ δέν σέ ρωτῶ γιατί ὀνομάζεσαι χριστιανός, ἀλλά γιατί ἔγινες χριστιανός. Ἄν σέ εἶχα ρωτήσει γιατί ὀνομάζεσαι χριστιανός, τότε θά ἦταν σωστή ἡ ἀπάντηση πού μοῦ ἔδωσες «γιατί πιστεύω στόν Χριστό». Ἐγώ ὅμως σέ ρωτάω, ποιός εἶναι ὁ λόγος πού σέ ἔκανε νά γίνεις χριστιανός.

υπέροχη ευχή , Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Συμεών εὐχή μυστική, δι᾿ ἧς ἐπικαλεῖται τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὁ αὐτό προορῶν.

υπέροχη ευχή , Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Συμεών εὐχή μυστική, δι᾿ ἧς ἐπικαλεῖται τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὁ αὐτό προορῶν.



Ἐλθέ τό φῶς τό ἀληθινόν, ἐλθέ ἡ αἰώνιος ζωή, ἐλθέ τό ἀποκεκρυμμένον μυστήριον, ἐλθέ ὁ ἀκατονόμαστος θησαυρός, ἐλθέ τό ἀνεκφώνητον πρᾶγμα, ἐλθέ τό ἀκατανόητον πρόσωπον, ἐλθέ ἡ ἀΐδιος ἀγαλλίασις, ἐλθέ τό ἀνέσπερον φῶς, ἐλθέ πάντων τῶν μελλόντων σωθῆναι ἡ ἀληθινή προσδοκία, ἐλθέ τῶν κειμένων ἡ ἔγερσις, ἐλθέ τῶν νεκρῶν ἡ ἀνάστασις, ἐλθέ ὁ δυνατός, ὁ πάντα ἀεί ποιῶν καί μεταποιῶν καί ἀλλοιῶν μόνῳ τῷ βούλεσθαι! Ἐλθέ ὁ ἀόρατος καί ἀναφής πάντῃ ἀψηλάφητος, ἐλθέ ὁ ἀεί μένων ἀμετακίνητος καί καθ᾿ ὥραν ὅλος μετακινούμενος καί ἐρχόμενος πρός ἡμᾶς τούς ἐν τῷ ᾅδη κειμένους, ὁ ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἐλθέ τό περιπόθητον ὄνομα καί θρυλούμενον, λαληθῆναι δέ παρ᾿ ἡμῶν, ὅπερ εἷς, ἤ γνωσθῆναι, ὁποῖος ἤ ποταπός, ὅλως ἡμῖν ἀνεπίδεκτον. Ἐλθέ ἡ αἰώνιος χαρά, ἐλθέ τό στέφος τό ἀμαράντινον, ἐλθέ ἡ πορφύρα τοῦ μεγάλου Θεοῦ καί βασιλέως ἡμῶν, ἐλθέ ἡ ζώνη ἡ κρυσταλλοειδής καί διάλιθος, ἐλθέ τό ὑπόδημα τό ἀπρόσιτον, ἐλθέ ἡ  βασίλειος ἁλουργίς καί αὐτοκρατορική ὄντως δεξιά! Ἐλθέ, ὅν ἐπόθησε καί ποθεῖ ἡ ταλαίπωρός μου ψυχή, ἐλθέ ὁ μόνος πρός μόνον, ὅτι μόνος εἰμί, καθάπερ ὁρᾷς! Ἐλθέ ὁ χωρίσας ἐκ  πάντων καί ποιήσας με μόνον ἐπί τῆς γῆς, ἐλθέ ὁ γενόμενος πόθος αὐτός ἐν ἐμοί καί ποθεῖν σε ποιήσας με, τόν ἀπρόσιτον παντελῶς! Ἐλθέ ἡ πνοή μου καί ἡ ζωή, ἐλθέ ἡ παραμυθία τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς, ἐλθέ ἡ χαρά καί ἡ δόξα καί ἡ διηνεκής μου τρυφή!

Εὐχαριστῶ σοι, ὅτι ἕν πνεῦμα ἐγένου μετ᾿ ἐμοῦ˙ ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως, ἀναλλοιώτως ὁ ἐπί πάντων Θεός, καί αὐτός μοι τά πάντα ἐν πᾶσι γεγένησαι, τροφή ἀνεκλάλητος καί εἰς ἅπαν ἀδάπανος, ἀενάως ὑπερεκχεομένη τοῖς τῆς ἐμῆς ψυχῆς χείλεσι καί ὑπερεκβλύζουσα ἐν τῇ πηγῇ τῆς καρδίας μου, ἔνδυμα ἀπαστράπτον καί καταφλέγον τούς δαίμονας, κάθαρσις διά ἀφθάρτων καί ἁγίων δακρύων ἐκπλύνουσά με, ὧν ἡ σή παρουσία, πρός οὕς παραγίνῃ, χαρίζεται. Εὐχαριστῶ σοι, τό φῶς ἀνέσπερόν μοι γεγένησαι καί ἥλιος ἄδυτος, ποῦ κρυβῆναι μή ἔχων ὁ πληρῶν τῆς σῆς δόξης τά σύμπαντα. Οὐδέποτε γάρ ἀπεκρύβης ἀπό τινος, ἀλλ᾿ ἡμεῖς ἀεί κρυπτόμεθα ἀπό σοῦ, ἐλθεῖν πρός σέ μή βουλόμενοι. Ποῦ γάρ καί κρυβήσῃ ὁ μηδαμοῦ ἔχων τόπον τῆς σῆς καταπαύσεως; Ἤ διά τί, ὁ μήποτε ἀποστρεφόμενος τῶν πάντων τινά, μήτε τινά αὐτῶν ἐντρεπόμενος; Νῦν οῦν ἐνσκήνωσον, Δέσποτα, ἐν ἐμοί καί κατοίκησον καί μεῖνον ἀδιαστάτως, ἀχωρίστως μέχρι τέλους ἐν ἐμοί τῷ δούλῳ σου, ἀγαθέ, ἵνα κἀγώ εὑρεθῶ ἐν τῇ ἐξόδῳ μου καί μετά τήν ἔξοδον ἐν σοί, ἀγαθέ, καί συμβασιλεύσω σοι, τῷ ἐπί πάντων Θεῷ!  Μεῖνον, Δέσποτα, καί μή ἐάσῃς με μόνον, ἵνα ἐρχόμενοι οἱ ἐχθροί μου, οἱ ζητοῦντες ἀεί τοῦ καταπιεῖν τήν ψυχήν μου καί εὑρίσκοντές σε μένοντα ἐν ἐμοί, φεύξωνται παντελῶς καί μή ἰσχύσωσι κατ᾿ ἐμοῦ, βλέποντές σε, τόν ἰσχυρότερον πάντων, ἔνδοθεν καθήμενον ἐν τῇ οἰκίᾳ τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς. Ναί, Δέσποτα, ὡς ἐμνήσθης μου, ὅτε ἐν τῷ κόσμῳ ἐτύγχανον καί ἀγνοοῦντός μου αὐτός ἐξελέξω με καί ἀπό τοῦ κόσμου ἐχώρισας καί πρό προσώπου τῆς δόξης σου ἔστησας, οὕτω καί νῦν ἔνδον ἱστάμενόν με εἰς ἀεί καί ἀμετακίνητον ἐν τῇ ἐμοί οἰκήσει σου διαφύλαξον, ἵνα μή βλέπων σε διηνεκῶς ὁ νεκρός ἐγώ ζῶ, καί ἔχων σε ὁ πένης ἀεί πλουτῶ, καί βασιλέων πάντων ἔσομαι πλουσιώτερος, καί ἐσθίων καί πίνων σε καθ᾿ ὥραν ἐπενδυόμενος ἐν ἀνεκλαλήτοις ὦ καί ἔσομαι ἐντρυφῶν ἀγαθοῖς, ὅτι σύ ὑπάρχεις πᾶν ἀγαθόν καί πᾶσα δόξα καί πᾶσα τρυφή καί σοί πρέπει ἡ δόξα, τῇ Ἁγίᾳ καί Ὁμοουσίῳ καί Ζωοποιῷ Τριάδι, τῇ ἐν Πατρί καί Υἱῷ καί Ἁγίῳ Πνεύματι σεβομένῃ τε καί γνωριζομένῃ καί προσκυνουμένῃ καί λατρευομένῃ ὑπό πάντων νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.


Άγ.Νικόδημος ο Αγιορείτης: Ο πόλεμος και η απάτη, που μεταχειρίζεται ο διάβολος…

Άγ.Νικόδημος ο Αγιορείτης: Ο πόλεμος και η απάτη, που μεταχειρίζεται ο διάβολος…

Ο πόλεμος και η απάτη, που μεταχειρίζεται ο διάβολος για εκείνους που γνωρίζουν το κακό τους και θέλουν να ελευθερωθούν. Και γιατί οι αποφάσεις μας πολλές φορές δεν φέρνουν το αποτέλεσμά τους.

Εκείνοι, που γνωρίζουν την κακή ζωή που ζούν και θέλουν να την αλλάξουν, ως επί το πλείστον μένουν πλανεμένοι και νικημένοι από τον εχθρό με αυτά τα όπλα· μετά από αυτά· αύριο, αύριο· ας τελειώσω πρώτα αυτή την υπόθεσι και μετά από αυτά να παραδοθώ με περισσότερη ανάπαυσι στη χάρι του Θεού και στη πνευματική ζωή· ας κάνω αυτό σήμερα και αύριο μετανοώ.

Παγίδα του εχθρού είναι αυτή, αδελφέ, η οποία έπιασε πολλούς και πιάνει ακόμη πιο πολύ τον κόσμο. Αιτία της παγίδας αυτής είναι η αμέλεια και η άγνοιά μας. Επειδή και σε μια τέτοια υπόθεσι, από την οποία αποτελείται και κρέμεται όλη η σωτηρία της δικής μας ψυχής και όλη η τιμή του Θεού, δεν πιάνουμε γρήγορα εκείνο το τόσο δυνατό όπλο και να πούμε στον εαυτό μας· τώρα, τώρα να ζήσω πνευματική ζωή και όχι μετά από αυτά·

ΑΡΓΟΛΙΔΑ Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΙΟΥΛΙΑΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΑΡΓΟΛΙΔΑ Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΙΟΥΛΙΑΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ



http://argolikospoimin.blogspot.gr/2014/08/blog-post_67.html#more

Πηγαίνοντας τον χρόνο προς τα πίσω , ο σοβαρός ερευνητής θα διαπιστώσει ότι ο ως άνω επίσκοπος είναι σήμερα ο μόνος παγκοσμίως που έχει καθαρή αποστολική διαδοχή και πίστη , ελκυόμενη από την ορθόδοξη εκκλησία του θεού , των αποστόλων , και των αγίων πατέρων!!