Ο άγιος Νεκτάριος περί τής σχέσεως Χριστιανών με αιρετικούς

Ο άγιος Νεκτάριος περί τής σχέσεως Χριστιανών με αιρετικούς

Λέει ο άγιος Νεκτάριος για το ποιός είναι ο ρόλος του επισκόπου:

«Πρώτον χρέος εις τον της Εκκλησίας προστάτην το να επιμελείται να στηρίζει εις την ευσέβειαν και να καταρτίζη εις την θεάρεστον πολιτειαν τους έγκεχειρισμένους αυτώ ορθοδόξους. Δεύτερον έργον και μετ εκείνο, και οίον εκ περιουσίας κατόρθωμα, το να αγωνίζεται δια να κερδίσει και τους εξ αλλοτρίας θρησκείας ή κόμματος, και να συναγάγη τούς, πλανωμένους εις τα σκότη τής άσεβείας ή της αιρέσεως. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ (το οποιον και εδω περιττον ισως δεν ειναι να το προσθεσω) ΟΧΙ ΜΕ ΑΛΛΟΝ ΤΡΟΠΟΝ, ΠΑΡΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ ΛΟΓΟΥ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΕΩΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ».

Η φοβερή κόλαση

Η φοβερή κόλαση

Είναι φοβεροί οι τόποι της κολάσεως. Και μόνο να τους σκέπτεται κανείς φοβάται και διατίθεται να αποστραφεί την αμαρτία.

Ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας γράφει, ότι τότε στα μέρη της Αιγύπτου πέθαναν και ξανάζησαν τρεις άνθρωποι.

Έναν από αυτούς τον επεσκέφθη και τον ευρήκε, όλο να κλαίει και να μη μιλάει. Και όταν τον όρκισε να πει κάποιο λόγο προς ωφέλεια των παρόντων, απεκρίθη.

Αν ήξερες τις τιμωρίες του άδου, δεν θα μπορούσες να κρατήσεις το πένθος ουδέ κατά μικρόν. Είναι τόσο μεγάλες οι τιμωρίες των αμαρτωλών στην κόλαση ώστε, αν συγκεντρώσεις όλα τα μαρτύρια
του κόσμου τούτου και τα συγκρίνεις με το μικρότερο της κολάσεως, θα ευρεθούν αυτά ηδονές και παραμύθια.

Παράδεισος καί Κόλαση, του Στέργιου Ν. Σάκκου,

Παράδεισος καί Κόλαση, του Στέργιου Ν. Σάκκου,
Παράδεισος καί Κόλαση
του Στέργιου Ν. Σάκκου
Ἀπό τό βιβλίο του «Παράδεισος καί Κόλαση»
Θεολογικό ἀλλά καί κοινωνικό τό κήρυγμα γιά τόν Παράδεισο καί τήν Κόλαση
Τό κήρυγμα τῆς ἁγίας Γραφῆς περί παραδείσου καί κολάσεως εἶναι βέβαια θεολογικό θέμα, εἶναι ὅμως καί θέμα κοινωνικό. Οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι ἐκδηλώνουν ἕνα ἔντονο ἐνδιαφέρον γιά τά κοινωνικά θέματα. Εὐαισθητοποιοῦνται ἰδιαίτερα στήν κοινωνική ἀδικία, στήν ἀνισότητα, στήν καταπίεση· θά πρέπει ὅμως νά γνωρίσουν ὅτι ὅλα τά καυτά κοινωνικά προβλήματα θά βροῦν τή σωστή, ἀκριβῆ καί ἀποτελεσματική λύση τους, ὅταν ἀντιμετωπισθοῦν στή ρίζα τους.
Καί ἡ ρίζα ὅλων τῶν κοινωνικῶν θεμάτων, φυλετικῶν, ταξικῶν, οἰκογενειακῶν, ἐκπαιδευτικῶν, παιδαγωγικῶν κτλ. εἶναι πνευματική. Θέλετε παράδειγμα; Μᾶς τό παρέχει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μας μέ τή θαυμάσια καί γνωστή σέ ὅλους μας παραβολή τοῦ πλουσίου καί τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου (Λκ 16, 19-3 1), στῆς ὁποίας τήν ἑρμηνεία καί ἐμβάθυνση ὁ ἱερός Χρυσόστομος ἀφιερώνει ἑπτά θαυμάσιες ὁμιλίες.

ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΔΟΞΟΝ ΑΝΑΛΗΨΙΝ ΗΛΙΑΣ ΜΗΝΙΑΤΗΣ

ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΔΟΞΟΝ ΑΝΑΛΗΨΙΝ ΗΛΙΑΣ ΜΗΝΙΑΤΗΣ

(Ηλιού Μηνιάτη Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων)

Δεύτε αναβώμεν εις το όρος Κυρίου, και εις τον οίκον του Θεού Ιακώβ, δια να γίνωμεν και ημείς επόπται της ενδόξου του Χριστού Αναλήψεως.

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ

«ΧΑΛΕΠΩΤΕΡΟΝ ΚΡΙΝΩ ΤΟΝ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΠΟΛΕΜΟΝ» (Μέγας Βασίλειος)

«ΧΑΛΕΠΩΤΕΡΟΝ ΚΡΙΝΩ
ΤΟΝ ΠΑΡΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΩΝ ΠΟΛΕΜΟΝ»
(Μέγας Βασίλειος)





Οἱ αἱρετικοί πάντοτε ἐπολέμουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Πάντοτε ἐδίωκον τούς Ὀρθοδόξους καί τούς ὑπερασπιστάς τῆς ἀληθείας. Ὁ Μέγας Βασίλειος ἐδοκίμασε αὐτόν τόν διωγμόν κυρίως ἐκ μέρους τῶν εἰδωλολατρῶν, (βλέπε Ἰουλιανός ὁ Παραβάτης), ὅπως καί τόν διωγμόν ἐκ μέρους τῶν ψευδαδέλφων, καί πολλάκις ὡμίλει διά τήν πικρίαν τήν ὁποίαν ἐδοκίμαζεν, κυρίως διά τόν δεύτερον, ἐκ μέρους τῶν ψευδαδέλφων.

Γιατί τιμούμε την Μητέρα του Κυρίου.

Γιατί τιμούμε την Μητέρα του Κυρίου.

Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης & Ε.Βενιζέλος Πλήγμα για την Ορθοδοξία

Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης & Ε.Βενιζέλος Πλήγμα για την Ορθοδοξία

Η επέκτασης της ημερολογιακής καινοτομίας (οικουμενιστικής αποστασίας) ήταν πλέον ζήτημα προωθήσεως σε σημαντικές και κρίσιμες θέσεις της εκκλησίας των κατάλληλων προσώπων ,αυτό έγινε με πολιτικές παρεμβάσεις.

Κατά τους μήνας Σεπτέμβριο ,Οκτώβριο και Νοέμβριο του 1921 το ζήτημα της πληρώσεως του χηρεύοντος πατριαρχικού θρόνου εκεινείτο παρά της «εθνικής αμύνης» και προετοιμαζόταν η εκλογή ώς πατριάρχου του Μελετίου Μεταξάκη η οποία έγινε αντικανονικώς την 25η Νοεμβρίου 1921.

80 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ- ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ 1924-2004

80 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ-   ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ 1924-2004

ΑΠΟΣΧΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ   ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΝ ΤΟΥ

ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΘΕΟΥ ΕΒΡΑΙΟΔΙΩΝΙΣΤΙΚΟΥ  ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Και  πώς  οι  ακολουθούντες  το  νέο  παπικό  ημερολόγιο  ου  δύνανται  σωθείναι !

“Οί δέ Σχισματικοί  Σχισματοαιρετικοί είσί”  “Τό Σχίσμα κακώς διαμένον γίνεται  ΑΙΡΕΣΙΣ ή καταφέρεται είς ΑΙΡΕΣΙΝ”

(Βλέπε ύποσημείωσιν είς Α' καν. Μεγ.Βασιλείου, Πηδάλιον, σελίς 589)

ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣ  ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ  ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΡΧΑΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΟΣ

Γινομένης ύπό τινων συζητήσεως περί “θέματος” ήμερολογίου, ό Πατριάρχης Ίωακείμ Γ' άποστέλλει, κατά Ίούνιον τού 1902, πρός τάς λοιπάς Όρθοδόξους Έκκλησίας Έγκύκλιον, ζητών τάς άπόψεις αύτών, “ίνα καί περί τούτου διαμορφωθή κοινόν έν αύταίς φρόνημα, μία δέ γνώμη καί άπόφασις τής καθόλου Όρθοδόξου Έκκλησίας”.

ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

Η Εκκλησία, όπως η ίδια διακηρύσσει, δεν είναι κοσμικό αλλά θείο καθίδρυμα, αυτό το Σώμα του Θεανθρώπου Κυρίου με Κεφαλή τον ίδιο τον Ιησού Χριστό και μέλη του όσους δέχθηκαν το Βάπτισμα και παραμένουν ενωμένοι μαζί Του. Οι άνθρωποι, χαρακτηριζόμενοι από την ως εκ της πτώσεως των πρωτοπλάστων αδυναμία, ρέπουν διαχρονικά προς την παραχάραξη της κατά τον Απόστολο Παύλο “άπαξ παραδοθείσης πίστεως”. Αποτέλεσμα αυτής της ροπής είναι η αναστάτωση του σώματος της Εκκλησίας από τις ποικιλόμορφες αιρέσεις.