για κατέβασμα του βιβλίου εδώ :
https://drive.google.com/file/d/11_aZ9SNNPaWsCvq1E0JZ7gjGKBl6PzuF/view?usp=sharing

«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)
«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)
ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΝΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΘΕΝΤΩΝ ΗΜΙΝ ΔΕΙΝΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ Ὁ ΤΟΥΤΩΝ ΣΚΟΠΟΣ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΙΔ ΑΙΩΝΟΣ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΜΕ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΡΗΚΑΝ
Πὲρὶ τῶν ἐπιτεθέντων ἡμῖν δεινῶν καὶ τὶς ὁ
τούτων σκοπός. (Σχετικὰ μὲ τὶς συμφορὲς πὸὺ ἔπεσαν πάνω μας καὶ ποιός εἶναι ὁ
σκοπός τους.)
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς – Τὸ πάθος αὐτό της ἀνθρωπαρέσκειας εἶναι τὸ πιὸ δυσδιάκριτο ἂπ’ ὅλα τὰ πάθη.
Πρὸς τὴ σεμνοτάτη μοναχὴ ΞένηΦιλοκαλία τῶν Ἱερῶν Νηπτικῶν, Τόμος Δ΄ (σελ. 244-271).
Περίληψη :
Τὸ ἴδιο παθαίνουν κι ὅσοι ἀσκοῦν τὴν ἀρετὴ γιὰ νὰ δοξαστοῦν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Ἐνῷ δηλαδὴ τοὺς ἔλαχε νὰ ἔχουν τὸ πολίτευμά τους στοὺς οὐρανούς, αὐτοὶ σκεπάζουν μὲ τὸ χῶμα τὴ δόξα τους, ἐπισύροντας τὴ δαβιτικὴ κατάρα. Γιατί οὔτε ἡ προσευχή τους ἀνεβαίνει στὸν οὐρανό, ἀλλὰ καὶ κάθε προσπάθεια τοὺς πέφτει κάτω στὴ γῆ, καθὼς δὲν ἔχει τὰ φτερὰ τῆς θείας ἀγάπης, τὰ ὁποῖα κάνουν τὶς ἐπίγειες πράξεις μας νὰ φτάνουν στὸν οὐρανό.
Η ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ , ΟΡΓΑΝΟΝ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΘΕΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Τῌ Α' ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Ἡ κατὰ σάρκα Περιτομὴ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου τοῦ Μεγάλου.
Ἡ κατὰ σάρκα Περιτομὴ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
Τὸ δέ , <<Χριστὸς>> ὄνομα τῆς Ὑποστάσεως λέγομεν>> οἱ δὲ Αἱρετικοὶ τῆς φύσεως (p.g.94 989a, καὶ Contra Jacobiraw 1 469d)
Συγκαταβαίνων ὁ Σωτήρ, τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων, κατεδέξατο σπαργάνων περιβολήν, οὐκ ἐβδελύξατο σαρκὸς τὴν περιτομήν, ὁ ὀκταήμερος κατὰ τὴν Μητέρα, ὁ ἄναρχος κατὰ τὸν Πατέρα. Αὐτῷ πιστοὶ βοήσωμεν. Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς.Οὐκ ἐπῃσχύνθη ὁ πανάγαθος Θεός, τῆς σαρκὸς τὴν περιτομὴν ἀποτμηθῆναι, ἀλλ' ἔδωκεν ἑαυτόν, τύπον καὶ ὑπογραμμόν, πᾶσι πρὸς σωτηρίαν• ὁ γὰρ τοῦ Νόμου Ποιητής, τά τοῦ Νόμου ἐκπληροῖ, καὶ τῶν προφητῶν τὰ κηρυχθέντα περὶ αὐτοῦ, ὁ πάντα περιέχων δρακί, καὶ ἐν σπαργάνοις εἱληθείς, Κύριε δόξα σοι.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ :ὁμιλία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου «Εἰς τό γενέθλιον τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»
Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε...» Ἡ ὀρθόδοξη ὑμνολογία τῶν Χριστουγέννων ἀναγγέλλει θριαμβευτικά, ἀλλά καί τοποθετεῖ θεολογικά, τό μέγα μυστήριο τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως.
Ἀφ' ὅτου οἱ προπάτορές μας, ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα, παρήκουσαν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί ἐκδιώχθηκαν ἀπό τόν παράδεισο, «ἡ ἁμαρτία ἠγέρθη ὡς μεσότοιχον ἔχθρας μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπου», ὅπως γράφει στήν Ἱερά Κατήχησί του ὁ ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως, μέ ἀποτέλεσμα τήν ὀλέθρια ἀποδέσμευσι τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν φιλάνθρωπο Θεό καί τήν ἀναπόφευκτη ὑποταγή του στόν μισόκαλο διάβολο, στήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο. Ἔτσι, «πρό τῆς Χριστοῦ παρουσίας - λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος - ἐβασιλεύετο ἡμῶν ἡ φύσις ὑπό τοῦ διαβόλου, ὑπό τῆς ἁμαρτίας, ὑπό τοῦ θανάτου... Καί ὁ μέν διάβολος ἠπάτα, ἡ δέ ἁμαρτία ἔσφαζεν, ὁ δέ θάνατος ἔθαπτεν».
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ . ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
Πίστει Ἐνὼχ μετετέθη τὸῦ μὴ ἰδὲῖν θάνατον, καὶ ὁὐχ ἔὑρίσκετο, διότι μετέθηκεν ἂὐτὸν ὁ Θεός(:Για τὴν πίστη του ὁ Ἐνὼχ μετατέθηκε ζωντανὸς ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμο, γιὰ νὰ μὴ δεῖ θάνατο καὶ δὲν βρισκόταν πλέον στὴ γῆ, διότι τὸν εἶχε μεταθέσει ὁ Θεός)»Εβρ.11,5
Δόξα... Ἦχος α'
Βολίδες ἀστράπτοντες θεηγορίαις, οἱ μεγαλώνυμοι Προφῆται, εἰς ἀεὶ μακαρίζονται· καὶ τὰ ἔπη τοῦ Πνεύματος καρπούμενοι, τὴν ἀνερμήνευτον λοχείαν Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ πᾶσιν ἐκήρυξαν, νομίμως δὲ τὸ τέλος διήνυσαν, ζήσαντες ζωὴν ὑπερθαύμαστον.
ΔοξαστικὸνἮχος β'
Χαίρετε Προφῆται τίμιοι, οἱ τὸν νόμον Κυρίου, καλῶς διαταξάμενοι, καὶ τῇ πίστει φανέντες, ἀπόρθητοι στῦλοι ἀκλινεῖς· ὑμεῖς γὰρ καὶ μεσῖται ὤφθητε τῆς Νέας διαθήκης Χριστοῦ, καὶ μεταστάντες πρὸς οὐρανόν, αὐτὸν ἱκετεύσατε, εἰρηνεῦσαι τὸν κόσμον, καὶ σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.