Περί του συμφώνου συμβίωσης (Εστία Πατερικών Μελετών) Ἴνδικτον Κωνσταντινουπολίταις Ἰουστινιανοῦ περί ἀσελγαινόντων.

Περί του συμφώνου συμβίωσης (Εστία Πατερικών Μελετών)

Ἴνδικτον Κωνσταντινουπολίταις Ἰουστινιανοῦ περί ἀσελγαινόντων.

Ὡς Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν κατά τό παρελθόν χρονικό διάστημα δέν ἐπιθυμούσαμε νά ἀναμίξουμε τήν ἀσύλληπτη χαρά τῶν Δεσποτικῶν ἑορτῶν, τῶν Χριστουγέννων, πού εἶναι ἡ «Μητρόπολις» τῶν ἑορτῶν, κατά τόν ἱερό Χρυσόστομο, τῆς ὀκταημέρου Περιτομῆς τοῦ Κυρίου καί τῆς πανίερης ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων, μέ τή «σιχαμερή» ἀπόφαση τοῦ «Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου».

ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ Ἱερὰ Μονὴ Κουτλουμουσίου

ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ Ἱερὰ Μονὴ Κουτλουμουσίου

Γεννηθήκαμε σέ μιά ἐποχή ἀναμετρήσεων. Μιά ἐποχή πού μοιάζει βέβαια μέ ἄλλες, ὅμως ἔχει τήν δική της ξεχωριστή σφραγίδα, ἀφοῦ ἡ ἱστορία δέν ἐπαναλαμβάνεται. Ἕνα χαρακτηριστικό τῆς ἐποχῆς αὐτῆς εἶναι ἡ ἐκπληκτική καί ταχύτατη διάχυση τοῦ κακοῦ, ἡ παρουσία του σέ συνεχῶς ἐναλλασσόμενες μορφές. Αὐτός πού μπορεῖ νά δεῖ, θλίβεται βλέποντας νά ἐνεργεῖται σέ ἕνα κόσμο κόσμημα τό μυστήριο τῆς ἀνομίας (Β΄ Θεσ. 2,7).

Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΩΣ ( ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ) ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΤΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΑΥΤΗΣ ΥΠΟ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΩΣ ( ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ) ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΤΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ  ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΑΥΤΗΣ ΥΠΟ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Τα αληθινά πρότυπα αγωγής και παιδείας των Τριών Ιεραρχών Του π. Γεώργιου Δ. Μεταλληνού,

Τα αληθινά πρότυπα αγωγής και παιδείας των Τριών Ιεραρχών 

Του π. Γεώργιου Δ. Μεταλληνού,
Ομοτ. Καθηγητού Παν/μίου Αθηνών

Στην ελληνορθόδοξη παράδοσή μας υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ των όρων «παιδεία - αγωγή» και «μόρφωση». Η παιδεία, ως εκπαίδευση του ανθρώπου, είναι η αγωγή και καθοδήγησή του προς έναν συγκεκριμένο στόχο, που αποβλέπει στη μόρφωση, την εν Χριστώ διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Η μόρφωση είναι ο σκοπός της αγωγής. Αντίθετα, η εκπαίδευση είναι η ανάπτυξη -με τη σχολική γνώση- των δεξιοτήτων του ανθρώπου προς ανταπόκριση σε πρακτικά προβλήματα του βίου. Αληθινή παιδεία είναι εκείνη που τον 11ο αιώνα έθεσε υπό την προστασία των Τριών Ιεραρχών ο ορθόδοξος Ελληνισμός και καταθέτουμε συνοπτικά τα κύρια χαρακτηριστικά της:  

Ο ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗΣ ΔΙΑ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ

Ο ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗΣ ΔΙΑ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑΣ ΑΡΧΑΣ ΟΤΙ Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΛΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΠΟΥ ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ , ΚΑΙ ΔΙΆΥΤΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΒΕΙ ΠΟΤΕ ΣΕ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ !! << ΑΔΕΛΦΟΙ>> ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΗΤΑΙ ΠΡΟΣΕΞΤΑΙ ΣΕ ΤΙ ΠΑΓΙΔΑ ΕΧΕΤΑΙ ΠΕΣΕΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ , ΟΧΙ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΛΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΩΜΑΤΕΙΟ !!!!

Μας λένε οι αντι-οικουμενιστές κληρικοί , ότι είναι σχίζμα .........

Μας λένε οι λεγόμενοι αντι-οικουμενιστές  κληρικοί : μητροπολητης πειρεως  Σεραφημ , π.Θεόδωρος Ζήσης , π. Μεταλληνός , π. αρσενιος , π. Μανώλης κ.α. , αυτοί  αδελφοί  μου είναι η πραγματική ορθόδοξος εκκλησία και εκκλησιολογία ( του νέου  ημερολογίου)!! να παλέψομε εντός αυτής την αίρεση του οικουμενισμού που έχει λεηλατήσει την εκκλησία της Ελλάδος !! το να αποκηρύττουν δηλαδή διάφοροι  παλαιοημερολογίτες την επίσημο εκκλησία είναι σχίσμα και καθαρός προτεσταντισμός !

και οι Άγιοι Πατέρες απαντούν :

Έλεγε ο Μέγας Άγιος Αθανάσιος «Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας, κακώς αναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή (=πρέπει) αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ' αυτών εμβληθήναι, ως μετά Άννα και Καϊάφα, εις τήν γέενναν του πυρός»

(Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ, 33, 199) και "ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτους από της κοινωνίας προσήκει(=αρμόζει) φεύγειν" (PG 26, 1188 Β).

Αν ο προεστώς σου είναι σφαλερός εις την πολιτείαν και τα έργα του, μη περιεργάζεσαι. Αν όμως είναι σφαλερός κατά την πίστιν, φεύγε και παραίτησέ τον, όχι μόνο αν είναι άνθρωπος, αλλά κάν άγγελος είναι από τον ουρανόν»

(Άγ. Νικόδημος Αγιορείτης, Περί συνεχούς Μεταλήψεως, σ. 175).

Ερώτηση προς κάθε έχοντα ορθόδοξο και ομολογιακό φρόνημα : Ποιος είναι αυτός ο οποίος θεωρείται από κάποιους μέγας και αγωνιστής ιεράρχης , και έκανε τις κάτωθι αντικρουόμενες και αλλοπρόσαλλες δηλώσεις ?? με αποτέλεσμα να αποσχιστεί από την Εκκλησία Του Θεού και οι διάδοχοι του σήμερα από να έχουν καταντήσει ένα εκκλησιαστικόν σωματείο??

Ερώτηση  προς  κάθε  έχοντα  ορθόδοξο  και  ομολογιακό  φρόνημα :

Ποιος  είναι αυτός  ο οποίος  θεωρείται  από κάποιους  μέγας  και αγωνιστής  ιεράρχης , και έκανε  τις  κάτωθι  αντικρουόμενες  και αλλοπρόσαλλες  δηλώσεις ?? με αποτέλεσμα να αποσχιστεί από την Εκκλησία Του Θεού και οι διάδοχοι του σήμερα από να έχουν  καταντήσει ένα εκκλησιαστικόν σωματείο??

Κανείς δεν πρέπει να αγγίζη ούτε το σώμα του χωρίς ανάγκη

Πρόσεχε να μην πλησιάζης τα χέρια ή τα πόδια σου κοντά στα σώματα άλλων και μάλιστα νέων, και περισσότερο πρόσεχε να μην τα απλώνης χωρίς ανάγκη, ούτε πάνω στα μέλη του σώματός σου, ούτε καν για να ξυσθής, καθώ; και αυτό το διδάσκουν και ο αββάς Ισαάκ και οι θείοι Πατέρες επακριβώς. Γιατί και από αυτά τα οποία φαίνονται ασήμαντα η αφή, ή για να πούμε την αλήθεια ο πονηρός, συνηθίζει να ερεθίζη προς την αμαρτία και να εγείρη στο νου αμέσως άπρεπες εικόνες επιθυμίας, για να μολύνη το κάλλος της σωφροσύνης των λογισμών.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ ΧΑΖΑΡΟΥΣ : Αγίου Κυρίλου του Θεσσαλονικέως

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ  ΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ ΧΑΖΑΡΟΥΣ : Αγίου Κυρίλου του Θεσσαλονικέως

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΝ ΦΘΟΝΟ !! ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ , ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ . Περί φθόνου

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΝ ΦΘΟΝΟ !! ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ,  ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ  . Περί φθόνου

Ο φθόνος είναι πάθος μοχθηρής ψυχής που λιώνει από ζήλια, όταν βλέπει να προκόβει ο διπλανός. Είναι στενοχώρια για τα ξένα αγαθά. Είναι εμπαθής κριτής για τα αγαθά των άλλων. Ο φθόνος είναι ρίζα όλων των κακών, πηγή κάθε συμφοράς και φυτώριο ανουσιουργημάτων. Ο φθόνος είναι απ’ όλα τα πάθη το πιο άδικο και το πιο δίκαιο. Στην πρώτη περίπτωση, ενοχλεί ιδιαίτερα τους καλούς, στη δεύτερη λιώνει αυτούς που το έχουν. Όπως η σκουριά φθείρει και τρώει το σίδερο, έτσι και η ζήλεια κατατρώει την ψυχή που την έχει. Ο φθόνος λοιπόν πρώτα φθείρει τον φθονερό και έπειτα τον φθονούμενο. Πρώτα εξολοθρεύει την ψυχή του -καθώς το φίδι κατατρώει την κοιλιά που το έθρεψε- και κατόπιν δαγκώνει αυτόν που φθονεί. Από μόνος του ο φθόνος δεν έχει καμιά αιτία ύπαρξης, γι’ αυτό δεν μπορεί να τύχει ούτε συγχώρεσης. Ο φθόνος δεν γνωρίζει να προτιμάει το συμφέρον.