περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ: Πατερικά διδάγματα ,περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας: Πατερικά διδάγματα ,περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος μιλώντας περὶ ἐλευθερίας ἔλεγε: «Στὸν ἄνθρωπο, σὰν ὑλοπνευμα...
Το θαύμα ως κριτήριο πίστεως , και οι νεοφανείς ( αγιοι ) του οικουμενισμού !!
Το θαύμα ως κριτήριο πίστεως , και οι νεοφανείς ( αγιοι ) του
οικουμενισμού !!
Ὅτι τῶν αἱρετικῶν ἡ παρθενία
μισθὸν οὐκ ἔχει. Ιωαν. Χρυσοστόμου . λόγος περί παρθενίας.
ΠΟΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ- ΜΕΛΟΙ ΝΑ ΓΙΝΟΜΕ ΜΑΣ ΕΚΑΛΕΣΕΝ ?
ΠΟΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ- ΜΕΛΟΙ ΝΑ ΓΙΝΟΜΕ ΜΑΣ ΕΚΑΛΕΣΕΝ ?
ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καὶ συμφώνως δοξάζομεν τὸ πανάγιον Πνεῦμα.
ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος·
Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος·
ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε·
καὶ συμφώνως δοξάζομεν τὸ πανάγιον Πνεῦμα.
Η ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ
Η ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ Η ΦΑΝΕΡΩΣΙΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ,ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΙΔΡΥΣΙΣ Ἢ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΑΥΤΗΣ
Η ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ Η ΦΑΝΕΡΩΣΙ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Η ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ Η ΦΑΝΕΡΩΣΙΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Κατανοῶν ὁ Προφήτης, τὴν ἐπ' ἐσχάτων σου Χριστὲ ἔλευσιν, ἀνεβόα· τὴν σὴν εἰσακήκοα Κύριε δυναστείαν, ὅτι πάντας τοῦ σῶσαι, τοὺς χριστούς σου ἐλήλυθας».
Ὁ ἐν Προφήταις λαλήσας, καὶ διὰ νόμου κηρυχθείς, πρῴην τοῖς ἀτελέσι, Θεὸς ἀληθὴς ὁ Παράκλητος, τοῖς τοῦ Λόγου ὑπηρέταις καὶ μάρτυσι, γνωρίζεται σήμερον.
ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ :ΠΕΡΙ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ ,ΛΟΓΟΣ ΟΦΕΛΙΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ
ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ :ΠΕΡΙ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ ,ΛΟΓΟΣ ΟΦΕΛΙΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ ΕΓΡΑΦΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΟΥ ΦΕΤΟΣ ΟΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΚΗ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ!!
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ ΕΓΡΑΦΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΟΥ ΦΕΤΟΣ ΟΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΚΗ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ!!
ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ!
«ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ!»
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Πειραιάς,
10 Ιουνίου 2024
(Ανασκευή απόπειρας ωραιοποιήσεως της «Ιεράς Εξετάσεως»
από παπικό «αρχιεπίσκοπο»)
Ο Παπισμός, απότοκος του βάρβαρου, απολίτιστου και αιρετικού φραγκισμού, κατέλαβε δια της βίας την ευρωπαϊκή ήπειρο, όπως και την Δυτική Εκκλησία, την οποία απέκοψε, το 1054 μ. Χ., από τον έναν και αδιαίρετο κορμό της Εκκλησίας, παύοντας έτσι να είναι Εκκλησία. Αυτό είναι απόλυτα θεμελιωμένο στον αδιάψευστο λόγο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. ἐὰν μή τις μείνῃ ἐν ἐμοί, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσι, καὶ καίεται» (Ιωάν.15,1-8). Τα κλήματα που δεν είναι οργανικά ενωμένα με την άμπελο και βρίσκονται έξω από αυτή στερούνται καρποφορίας και είναι καταδικασμένα να καούν ως άχρηστα. Ο Παπισμός, αφότου αποκόπηκε από την νοητή Άμπελο, το Χριστό, την αδιαίρετη Εκκλησία Του, έπαψε να είναι Εκκλησία και μετεβλήθη σε θρησκευτική κοινότητα, εμπνεύσεως των βαρβάρων και αιρετικών Φράγκων, με στοιχεία αιρετικά και παγανιστικά. Επίσης ο Παπισμός εκφράζει σαφώς και ιστορικά αποδεδειγμένα τα κοσμοκρατορικά σχέδια του φραγκισμού, τα οποία και εφαρμόζει στην ιστορική του πορεία.
Ἁγίου Κυρίλου Ἀλεξανδρίας ΟΜΙΛΙΑ Ι∆ʹ .Περὶ ἐξόδου ψυχῆς, καὶ περὶ τῆς δευτέρας παρουσίας.
Ἁγίου Κυρίλου Ἀλεξανδρίας ΟΜΙΛΙΑ Ι∆ʹ .Περὶ ἐξόδου ψυχῆς, καὶ περὶ τῆς δευτέρας παρουσίας.
ὦ ψυχὴ, τῶν μιασμάτων, καὶ παρὰ σοὶ ἐβδελυγμένων ἔργων! Οἴμοι, ὅτι τὸν ναὸν τοῦ σώματος ἔφθειρα, καὶ τὸ ἅγιόν σου Πνεῦμα ἐλύπησα! ὦ Θεὲ, ἀληθινά σου τὰ ἔργα, καὶ δικαία ἡ κρίσις σου, καὶ εὐθεῖαι αἱ ὁδοί σου, καὶ ἀνεξιχνίαστα τὰ κρίματά σου.
∆ιὰ πρόσκαιρον ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, ἀθάνατα βασανίζομαι·
δι' ἡδονὴν σαρκὸς, τῷ πυρὶ παραδίδομαι.
∆ικαία ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ·
ἐκαλούμην, καὶ οὐχ ὑπήκουον·
ἐδιδασκόμην, καὶ οὐ προσεῖχον·
διεμαρτύραντό μοι, ἐγὼ δὲ κατεγέλων·
ἀναγινώσκων καὶ ἐπιγινώσκων, οὐκ ἀπιστεύων, ἀλλ' ἐν ἀμελείᾳ, καὶ ῥᾳθυμίᾳ, καὶ ἀκηδίᾳ,
καὶ ἐν περισπασμοῖς, καὶ ταραχαῖς, καὶ ζάλαις τρυφῶν καὶ σπαταλῶν, καὶ σκιρτῶν ἀγαλλόμενος,
καὶ εὐφραινόμενος ἐδαπάνησά μου τὰ ἔτη, καὶ τοὺς μῆνας, καὶ τὰς ἡμέρας εἰς τὰ
πρόσκαιρα, καὶ φθαρτὰ, καὶ γήϊνα κοπιῶν, καὶ μοχθῶν, καὶ ἀγωνιζόμενος·
μὴ εἰς νοῦν λαμβάνων, ἢ λογιζόμενος, οἷον φόβον καὶ τρόμον, καὶ ἀγῶνα, καὶ ἀνάγκην
ἔχει ἰδεῖν ἡ ψυχὴ, ὅτε τοῦ σώματος χωρίζεται.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)