xristianorthodoxipisti.blogspot.gr ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΕΙΜΕΝΑ / ΑΡΘΡΑ
Εθνικά - Κοινωνικά - Ιστορικά θέματα
Ε-mail: teldoum@yahoo.gr FB: https://www.facebook.com/telemachos.doumanes

«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)

«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)

Ο ουράνιος σταυρός της 14 Σεπτ. 1925, με το π.ημ.


Ο ουράνιος σταυρός της 14 Σεπτ. 1925, με το π.ημ.


Τό 1922, ὁ Μικρασιατικός ἑλληνισμός, κρίμμασι οἷς Κύριος οἶδε, ξεριζώνεται ἀπό τίς πατρογονικές του ἑστίες, ἔπειτα ἀπό σχεδόν τρισχιλιετή παρουσία στή Μικρασιατική γῆ. Οι ᾿Εκκλησίες τῆς Μικρᾶς ᾿Ασίας, οἱ ὁποῖες ὡς λυχνίες παρομοιάζονται στό βιβλίο τῆς ᾿Αποκαλύψεως, σβήνουν ἡ μία μετά τήν ἄλλη, στερούμενες τοῦ ξεριζωμένου, ποιμνίου τους. ῾Η περίοδος πού ἀκολούθησε ἦταν ὄντως ταραγμένη. Περί τό ἑνάμιση ἑκατομμύριο πρόσφυγες πού κατέφυγαν κυνηγημένοι στήν ῾Ελλάδα, προσπαθοῦσαν νά προσαρμοστοῦν στά νέα δεδομένα καί νά κερδίσουν τήν δυσχερή μάχη τῆς ἐπιβίωσής τους στή νέα τους πατρίδα.
Μέσα σ' αὐτήν τήν ἀσταθῆ ἐθνικά περίοδο, ἔρχεται νά προστεθῆ καί ἡ διάσπαση τῆς ἑνότητος τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος διά τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου, φράγκικου ἑορτολογίου, διασαλεύοντας τήν εἰρήνη καί ἀνατρέποντας τήν λειτουργική ζωή τῆς ᾿Εκκλησίας.
Εἶχε βεβαίως προηγηθεῖ προοιμιακά, ἡ πατριαρχική ἐγκύκλιος τοῦ 1920.

Η Θεανθρώπινη κοινωνία της Εκκλησίας και η "Διακοινωνία" του Οικουμενισμού


Η Θεανθρώπινη κοινωνία της Εκκλησίας και η "Διακοινωνία" του Οικουμενισμού

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ
καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Βελιγραδίου


Πηγή: Από το βιβλίο «Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ», σελ. 228-231.
Αναδημοσίευση από:

Η διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Θεανθρώπου Χριστού, που διατυπώθηκε από τους αγίους Αποστόλους, από τους αγίους Πατέρες, από τις αγίες, Συνόδους, γύρω από το θέμα των αιρετικών είναι η έξης: οι αιρέσεις δεν είναι Εκκλησία, ούτε μπορούν να είναι Εκκλησία. Γι' αυτό δεν μπορούν οι αιρέσεις να έχουν τα άγια Μυστήρια, ιδιαίτερα το Μυστήριο της Ευχαριστίας, αυτό το Μυστήριο των Μυστηρίων. Γιατί ακριβώς η θεία Ευχαριστία είναι το παν και τα πάντα στην Εκκλησία: δηλαδή είναι και ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς και η ίδια η Εκκλησία και γενικά κάθε τι που ανήκει στον Θεάνθρωπο.

Χ.Ο.Ε. - Α.Θ.Α.ΖΩ Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ


Χ.Ο.Ε. - Α.Θ.Α.ΖΩ
Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
του Πρεσβ. Ιωάννου Ζώτου, Εντεταλμένου της Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων επί θεμάτων αιρέσεων


1. Ιστορική αναδρομή.
Ιδρυτής της κίνησης ο Στυλιανός Γιαννετάκης, τελειόφοιτος Δ΄ Δημοτικού, που γεννήθηκε στην Κρήτη, στα Χανιά, το 1904.


Το 1959 ιδρύει «κατ’ αποκάλυψιν θεού» την «Χριστιανική Οργάνωση Ειρήνης» (Χ.Ο.Ε.) στην Αθήνα με έμβλημα «Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ».

Οι άγιες εικόνες


Οι άγιες εικόνες


   Ο Θεός είναι αόρατος και απρόσιτος, άγνωστος κατά την ουσία (Έξοδ. λγ' 20. Α' Τιμ. α' 17. στ' 16. Α' Ιω. δ' 12), δεν είναι δυνατό να εικονισθεί (Δευτερ. δ' 12).

Όμως ο Υιός του Θεού σαρκώθηκε (Ιω. α' 14. Κολ. β' 9), φανέρωσε την εικόνα του Θεού (Ματθ. ια' 27. Λουκ. ι' 22. Ιω. α' 18. ιδ' 9. Β' Κορ. δ' 4. Κολ. α' 15).

Άρα μπορούμε να τον εικονίσουμε και να διακηρύξουμε την πίστη μας στη Θεανθρωπότητα του Κυρίου. Από το άλλο μέρος η ενανθρώπηση του Χριστού αποκαλύπτει την αληθινή φύση του ανθρώπου, πού είναι σύμμορφος προς την εικόνα του Θεού (Α' Κορ. ιε' 49. Β' Κορ. γ' 18).

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά: περί Πίστεως


Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά: περί Πίστεως




Πηγή: Γρηγορίου Παλαμά έργα, τόμος 9, Πατερικαί εκδόσεις "Γρηγόριος ο Παλαμάς", μτφρ. Παναγιώτης Χρήστου, Θεσσαλονίκη 1985.




1. Πιστεύομε στο Θεό, και πιστεύομε τον Θεό· άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Πραγματικά πιστεύω τον Θεό σημαίνει ότι θεωρώ βέβαιες κι' αληθινές τις επαγγελίες που μας έδωσε· πιστεύω δε στον Θεό σημαίνει ότι φρονώ περί αυτού ορθώς.
Πρέπει δε να τα έχωμε και τα δύο, να είμαστε αληθινοί και στα δύο και να συμπεριφερώμαστε έτσι, ώστε και να πιστευώμαστε από εκείνους που βλέπουν σωστά και πιστοί να είμαστε ενώπιον του Θεού προς τον οποίο απευθύνεται η πίστις, και ως πιστοί ακριβώς να δικαιούμαστε από αυτόν «διότι», λέγει, «επίστευσε ο Αβραάμ και τούτο υπολογίσθηκε για την δικαίωσή του». Πώς λοιπόν πιστεύσας εδικαιώθηκε ο Αβραάμ; Έλαβε από τον Θεό υπόσχεσι για το σπέρμα του, που ήταν ο Ισαάκ, ότι θα ευλογηθούν όλες oι φυλές του Ισραήλ. Έπειτα διατάσσεται από τον Θεό να θυσιάση, παιδί ακόμη, τον Ισαάκ που ήταν ο μόνος διά του οποίου επρόκειτο να εκπληρωθη η υπόσχεσις. Και χωρίς ν' αντείπη τίποτε ο πατέρας, έσπευσε να γίνη αυτόχειρ του παιδιού του, ενώ εθεωρούσε αυτήν την δι' αυτού υπόσχεσι βέβαιη και έγκυρη.

Ὁ ἄνθρωπος κατ’ εἰκόνα Θεοῦπλασμένος


 νθρωπος κατ’ εκόνα Θεοπλασμένος



 το  Μητροπολίτου Γόρτυνος κα Μεγαλοπόλεως κ.κ.ερεμίου.


Μιλώντας, δελφοί χριστιανοί, γιά τήν δημιουργία το κόσμου στό σημερινό μου κήρυγμα θά μιλήσω γιά τήν δημιουργία το νθρώπου.

1.  νθρωπος εναι τό νώτερο πό λα τά δημιουργήματα το Θεο, γι ατό στήν γία Γραφή παρουσιάζεται τι γινε τελευταος, σάν νά εναι τό κορύφωμα λης τς δημιουργίας.
Καί φαίνεται πάλι τι  νθρωπος εναι τό νώτεροπό λα τά δημιουργήματα, γιατί γιά λα τά λλα ντα Θεός «επε καί γενήθησαν» (Ψαλμ. 32,9)· γιά τήν δημιουργία μως το νθρώπου  Θεός πευθύνθηκε στάλλα δύο Πρόσωπα τς γίας Τριάδος καί επε τό «ποιήσωμεν νθρωπον» (Γεν. 1,26).
Εναι δέ  νθρωπος πραγματικά, χριστιανοί μου, τόνώτερο πό λα τά λλα δημιουργήματα, γιατί εναι πλασμένος «κατ εκόνα καί καθ μοίωσιν Θεο».

prayers to the Virgin Mary - οι δυο παρακλήσεις στην Υπεραγία Θεοτόκο

prayers to the Virgin  Mary  - οι δυο παρακλήσεις  στην Υπεραγία  Θεοτόκο 





Αν εσύ αντιδράσεις !!! Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων


Αν εσύ αντιδράσεις !!!

Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων


Στην αμαρτία σε σπρώχνει ο παγκάκιστος διάβολος. Σε σπρώχνει, μα δεν μπορεί να σε αναγκάσει ν’ αμαρτήσεις, αν εσύ αντιδράσεις.

Δεν μπορεί να σε βλάψει, ακόμα κι αν χρόνια σε σκανδαλίζει, αν εσύ έχεις την καρδιά σου κλειστή. Αν, όμως, χωρίς αντίδραση δεχθείς κάποια κακή επιθυμία, που σου σπέρνει, θα σε αιχμαλωτίσει και θα σε ρίξει σε βάραθρο αμαρτιών.

Ίσως όμως να πεις: «Είμαι δυνατός στην πίστη και δεν θα με κυριέψει η αισχρή επιθυμία, όσο συχνά κι αν τη δεχθώ». Αγνοείς, φαίνεται, ότι και την πέτρα ακόμα την κομματιάζει πολλές φορές μια ρίζα που είναι μέσα στη γη.

Μη δέχεσαι, λοιπόν, το σπόρο της αμαρτίας, γιατί θα σου διαλύσει την πίστη. Ξερίζωσε το κακό πριν ανθήσει, μήπως, δείχνοντας στην αρχή ραθυμία, αργότερα τιμωρηθείς και δοκιμάσεις το τσεκούρι και τη φωτιά.

Φρόντισε να γιατρευτείς έγκαιρα, όταν βρίσκεται στην αρχή η βλάβη του ματιού, για να μη γυρεύεις άσκοπα γιατρούς, όταν θα έχεις πια τυφλωθεί…

Δογματικὴ κατήχηση τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας μας περὶ τοῦ «Φιλιόκβε»


Δογματικ κατήχηση τς ρθοδόξουκκλησίας μας περ το «Φιλιόκβε»



 π το  Μητροπολίτου Γόρτυνος κα Μεγαλοπόλεως κ.κ.ερεμία.


1. Μιλώντας, γαπητοί μου, γιά τήν γία Τριάδα, τόν Θεό μας, σήμερα θα π γιά μια μεγάλη διαφορά μεταξύ μν τν ρθοδόξων καί τν Ρωμαιοκαθολικν. Θά σς μιλήσω γιά τό Φιλιόκβε. Εναι μεγάλη καί σημαντική  διαφορά ατή, ν καί μερικοί τήν λέγουν μικρή καί σήμαντη. Ξέρουμε τι τά τρία Πρόσωπα τςγίας Τριάδος,  Πατέρας,  Υός καί τό γιο Πνεμα, εναι μοούσια.
λλά ξέρουμε πάλι τι τό καθένα Πρόσωπο χει καίνα δικό του, να προσωπικό δίωμα, πού τό διακρίνει πό τό λλα Πρόσωπα. Δηλαδή,  γία Τριάδα εναι καιμέριστη, λλά εναι καί μερισμένη. πως τό λέγεικριβς  γιος Γρηγόριος  Θεολόγος, «μέριστος ν μεμερισμένοις  θεότης»! (Γρηγ. Ναζιανζηνο, Λόγοι, 31,14)