Λόγοι περί Θείας κρίσεως

Λόγοι περί Θείας κρίσεως

          Ὁ Μέγας Βασίλειος σημειώνει «Αὐτοὶ (οἱ κοσμικοὶ) μίαν μόνον μέθοδον δὲν κατώρθωσαν νὰ ἐφεύρουν, μίαν μέθοδον ποὺ θὰ τοὺς δίνη νὰ κατανοήσουν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι δημιουργός τοῦ παντὸς καὶ κριτὴς δίκαιος ποὺ ἀνταποδίδει τὴν ἀνταπόδοσιν ποὺ πρέπει εἰς τοῦ καθενὸς τὰς πράξεις, οὔτε κατώρθωσαν ἀπὸ τὴν πραγματικότητα τῆς κρίσεως νὰ συναγάγουν ὡς φυσικὴν συνέπειαν τὴν πραγματικότητα τῆς συντελείας, ὅτι δηλαδὴ εἶναι ἀναπόφευκτον νὰ μεταποιηθῆ ὁ κόσμος, ἀφοῦ πρόκειται καὶ ἡ κατάστασις τῶν ψυχῶν νὰ εἰσέλθη εἰς ἕνα νέον εἶδος ζωῆς. Διότι ὅπως ἡ παροῦσα ζωὴ εἶναι ἀνάλογος πρὸς τὴν φύσιν τοῦ κόσμου τούτου, ἔτσι καὶ ἡ μέλλουσα ζωὴ τῶν ψυχῶν μας θὰ λάχη μίαν μερίδα συγγενῆ πρὸς τὴν κατάστασίν της».

       Ὁ ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος λέει «Ὁ λόγος περὶ κρίσεως εἶναι δυσερμήνευτος, διότι δὲν ἀναφέρεται σὲ παρόντα καὶ βλέποντα, ἀλλὰ σὲ μέλλοντα καὶ ἀόρατα… Λέγεται λοιπὸν “ἡμέρα τοῦ Κυρίου”, διότι ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς καὶ Δεσπότης τῶν ὅλων θὰ λάμψει τότε μὲ τὴ δόξα τῆς θεότητάς του.

ΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!

ΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΡΙΚΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΗΡΩΕΣ! ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ <<ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ>> ΕΔΩΣΕ ΜΟΝΑΧΑ ΠΡΟΔΟΤΕΣ , ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ , ΚΑΙ ΥΠΕΤΑΞΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΖΑΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ , ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΥΝΑΣΤΕΣ , ΑΓΓΛΟΣΑΞΩΝΕΣ , ΒΑΥΑΡΟΙ , ΜΕΣΑ ΣΕ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΩΡΘΩΣΗ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΗ ΑΒΟΥΛΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΨΥΧΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ , ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΝΔΟΞΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ , ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΠΙΘΙΚΑΚΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΜΙΘΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΚΦΙΛΟ ΒΙΟ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΦΛΟΜΟΣΗ ΜΕ ΤΑ <<ΚΑΘΡΕΠΤΑΚΙΑ >>ΤΟΥ ΔΗΘΕΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ ! ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟ ΑΧΑΛΙΝΩΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΥΧΟ ΣΕΞ, ΑΘΩΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΧΡΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΥΛΙΑΣ , ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ????ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΥΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΤΗΝΤΗΣΕ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ!! ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ-ΟΧΙ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ- ΕΝΑΝΤΙ ΚΑΘΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟ , ΚΑΙ ΘΕΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ ! ΞΕΡΙΖΩΜΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΑΠΟ ΑΝΑΞΙΟΥΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ , ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ , ΚΑΙ ΨΕΥΤΟ-ΓΕΡΟΝΤΑΔΕΣ, ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΞΕΡΙΖΟΜΑ ΚΑΘΕ ΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΔΟΞΟ ΕΛΛΗΝ-ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ!!!!!!

Τι ειχε "δει"ο Αγιος Κοσμας ο Αιτωλος σχετικα με την απελευθερωση του Γενους μας !

Ὅπως εἶχε καταντήσει τὸ Γένος στὰ χρόνια του δὲν χρειαζόταν λευτεριά! Σκληρὸς ὁ λόγος ἀλλὰ ἀληθινὸς .Ἔλεγε αὐτὸς ὁ μεγάλος Γέροντας τῆς Ὀρθοδοξίας ὅτι <<καὶ ἄν μας ἔδινε κάποιος δῶρο τὴν λευτεριὰ πάλι θὰ τὴν χάναμε διότι ἔχουμε ἀνάγκη πρῶτα ἀπὸ τὴν ἐλευθερία ποὺ χαρίζει στὴν ἀνθρωπότητα ὁ Χριστὸς ὁ Μέγας καὶ Αἰώνιος Ἐλευθερωτὴς καὶ μετὰ ἀκολουθεῖ ἡ ἐθνικὴ ἐλευθερία>
Ὁ σκλαβωμένος λαὸς λοιπὸν χρειαζόταν τὸ φωτισμὸ ,τὴ χάρη , τὴν ἐλευθερία τοῦ πνεύματος . Νὰ νιώσει τί εἶχε, τί ἔχασε, τί τοῦ πρέπει, γιὰ νὰ μπορέσει ὄχι μόνο ν΄ἀποκτήση λευτεριὰ ,ἀλλὰ καὶ νὰ τὴν διατήρηση καὶ νὰ τὴν ἀξιοποίηση.
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς κατάλαβε καλὰ τί λείπει ἀπὸ αὐτὸ τὸ Γένος ποὺ ἦταν ταγμένο γιὰ μία μεγάλη ἀποστολὴ στὸν κόσμο.Γὶ αὐτὸ δὲν σκέφτηκε ἐπανάσταση καὶ Φιλικὴ Ἐταιρια ἀλλὰ πὼς νὰ τὸ βοηθήσει ν’ἀναγεννηθῆ πνευματικὰ ,νὰ ἐλευθερωθῆ ἀπὸ τὴν ἠθική,κοινωνικὴ καὶ πνευματικὴ σκλαβιὰ του , νὰ βρῇ τὴν ἀνθρωπιὰ καὶ τὸν Θεὸ καὶ ὕστερα σὰν ἀναπόφευκτο ἀποτέλεσμα θ’ἀποκτοῦσε καὶ τὴν λεβεντιὰ του καὶ τὴν ἐθνικὴ λευτεριά!!!

Γὶ αὐτὸ καὶ ἐμεῖς ἂς ἀκούσουμε αὐτὸν τὸν Ἅγιο πού μας <φωνάζει> ἀπὸ τὰ <βάθη> τῶν χρόνων καὶ μᾶς δείχνει τὸν τρόπο ποὺ χρειαζόμαστε γιὰ νὰ ἐλευθερωθοῦμε σὰν Ἔθνος καὶ μᾶς λέει <γνωσεσθε τὴν ἀλήθεια καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμας > διότι εἶναι ὁ <δικός> μᾶς Ἅγιος εἶναι ὁ Πατροκοσμας εἶναι ὁ Ἐθναπόστολος τοῦ Γένους μας!!!

Πατρός Γεωργίου Μεταλληνού: «Οι Διάλογοι χωρίς Προσωπείον»

Πατρός Γεωργίου Μεταλληνού: «Οι Διάλογοι χωρίς Προσωπείον»

(Περιοδικό Παρακαταθήκη, Ιούλιος - Αύγουστος 2002)

Είναι κοινή διαπίστωση, ότι οι Διάλογοι, διαχριστιανικοί και διαθρησκειακοί, γίνονται στις ημέρες μας όλο και πιο συχνοί. Και το μεν Οικουμενικό Πατριαρχείο συνεχίζει και εντατικοποιεί την παλαιά σχετική τακτική του, το συναγωνίζεται όμως και η Εκκλησία της Ελλάδος, ρίχνοντας το βάρος κυρίως προς δύο κατευθύνσεις: τις επαφές με το Βατικανό και τον Παπισμό αφ’ ενός, αλλά και τις διαθρησκειακές συναντήσεις αφ’ ετέρου. Και το μεν Οικουμενικό Πατριαρχείο ακολουθεί την χαραγμένη από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα (†1972) πορεία, χωρίς δυνατότητα πλέον αυτοκριτικής και αυτοελέγχου, η δε Εκκλησία της Ελλάδος, στις διοικητικές δομές της και παρά τις συνεχείς αντιδράσεις της πλειονοψηφίας του Κλήρου και του ευσεβούς Λαού, τείνει να υπερβή το Πατριαρχικό Κέντρο σε πρωτοβουλίες, με ρυθμούς συνεχώς επιταχυνομένους, που δίκαια προβληματίζουν, διότι αθετούν σκανδαλωδώς την γνωστή από το παρελθόν τακτική της συνετής αυτοσυγκρατήσεως, που εφήρμοζαν οι Αρχιεπίσκοποί μας, από τον Χρυσόστομο Β´ (†1968) μέχρι και τον Σεραφείμ (†1998). Και το ερώτημα είναι αμείλικτο: Διατί;

Κρείσσον γαρ επαινετών πολεμον ΛΟΓΟΣ 41': ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΕΚΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΝΟΣ ΣΥΜΒΕΒΗΚΟΤΟΣ ΓΙΝΟΜΕΝΩΝ

Κρείσσον γαρ επαινετών πολεμον

ΛΟΓΟΣ 41': ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΕΚΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΝΟΣ ΣΥΜΒΕΒΗΚΟΤΟΣ ΓΙΝΟΜΕΝΩΝ

Έστιν αμαρτία από ασθενείας γινομένη, εις ην ακουσίως ο άνθρωπος ανθέλκεται, και έστιν αμαρτία εκουσίως γινομένη και από αγνοίας, συμβαίνει δε πάλιν από της διαμονής και της εν τω κακω έξεως. Ούτοι δε πάντες οι τρόποι και τα είδη των αμαρτιών, ει και πάντες άξιοι μομφής εισίν, άλλ' ούν ευρίσκεται κατά σύγκρισιν την προς εκδίκησιν εις μεί­ζων του έτερου.

Και τινος μεν η μέμψις μεγίστη και μετά κόπου προσδέχεται τούτου η μετάνοια, τινός δε εγγύτερα εστίν η αμαρτία της συγχωρήσεως. Και ώσπερ ο Αδάμ και η Εύα και ο όφις, πάντες μεν έδέξαντο παρά Θεού της αμαρτίας την αμοιβήν, διαφορά δε πολλή την κατάραν εκληρώσαντο, ούτω και εν τοις υιοίς αυτών, εκάστω κατά την πρόθεσιν αυτού και τον πόθον τον εις την αμαρτίαν, ούτω και το σφοδρόν της κολάσεως. Εάν δε τις μη βουλόμενος μεν ακολουθήσαι τη αμαρτία, υπό δε της αμελείας της εις την αρετήν ανθέλκεται προς εκείνην, εκ του μη σχολάσαι ταύτη, ει και βαρύ εστίν αύτω συνείναι τη αμαρτία, άλλ' ούν η κόλασις αυτού επιβαρής. Εάν δε συμβή τινι επιμελουμένω της αρετής πειρασθήναι εν τινι πλημμελήματα όμως το έλεος εγγύς εστί του καθαρισμού αυτού αδιστάκτως.

Ὅσιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος – Περί Θεολογίας

Ὅσιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος – Περί Θεολογίας

                                   

    Στις 12 Οκτωβρίου η Ορθόδοξος Εκκλησία εορτάζει τήν μνήμη του οσίου καί θεοφόρου πατρός ημών Συμεώνος του νέου Θεολόγου.

    Ο όσιος Συμεών ήκμασε στά τέλη του 10ου καί στίς αρχές του 11ου αιω. στήν Κων/λη. Γεννήθηκε τό 957 καί κοιμήθηκε τό 1035. Ήταν ηγούμενος της  Ιεράς Μονής του Στουδίου.

    Γιατί, όμως, ονομάσθηκε «νέος θεολόγος»; Ονομάσθηκε από τούς μαθητές του «νέος» γιά νά ξεχωρίζει από τούς παλαιούς θεολόγους˙ τόν άγιο Ιωάννη τόν Θεολόγο καί τόν άγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο.

    Όπως είναι γνωστό η Ορθόδοξος Εκκλησία έδωσε τόν τίτλο «θεολόγος» καί αναγνωρίζει μόνο τρεις αγίους ως «θεολόγους»˙ τόν άγιο Ιωάννη τόν Θεολόγο, τόν άγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο καί τόν  όσιο Συμεώνα τόν νέο Θεολόγο.

ΕΣΧΑΤΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 ΕΣΧΑΤΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

    «Τότε, ἐὰν σᾶς πῇ κανείς, «Νά, ἐδῶ εἶναι ὁ Χριστὸς» ἢ «Ἐκεῖ», μὴ τὸν πιστέψετε. Διότι θὰ ἐμφανισθοῦν ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ θὰ κάνουν μεγάλα θαύματα καὶ τέρατα, ὥστε νὰ πλανήσουν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. Ἰδοὺ, σᾶς τὰ προεῖπα. Ἐὰν σᾶς ποῦν, «Νά, εἶναι εἰς τὴν ἔρημον», μὴ πηγαίνετε, «Νά, εἶναι εἰς τὰ ἀπόμερα δωμάτια», μὴ πιστέψετε. Διότι ὅπως ἡ ἀστραπὴ βγαίνει ἀπὸ τὴν ἀνατολὴν καὶ φαίνεται ἕως τὴν δύσιν, ἔτσι θὰ εἶναι καὶ ἡ ἔλευσις τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Ὅπου εἶναι τὸ πτῶμα, ἐκεῖ θὰ μαζευθοῦν οἱ ἀετοί.»

Η σημασία της θυσίας του Χριστού. Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Η σημασία της θυσίας του Χριστού. Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Κατηχητικός λόγος του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου σχετικά με τη σημασία της θυσίας του Ιησού Χριστού, για την ζωή του ανθρώπου.

«Ο Κύριος Ιησούς και Θεός μας χωρίς να φταίει σε τίποτε ραπίσθηκε, ώστε οι αμαρτωλοί που θα τον μιμηθούν, όχι μόνον να λάβουν άφεση των αμαρτιών τους, αλλά και να γίνουν συγκοινωνοί στη θεότητά του με την υπακοή τους.

Εκείνος ήταν Θεός κι έγινε για μας άνθρωπος.

Ραπίσθηκε, φτύστηκε και σταυρώθηκε, και με όσα έπαθε ο απαθής κατά τη θεότητα είναι σαν να μας διδάσκει και να λέει στον καθένα μας:

«Αν θέλεις, άνθρωπε, να γίνεις Θεός, να κερδίσεις την αιώνια ζωή και να ζήσεις μαζί μου, πράγμα που ο προπάτοράς σου, επειδή το επεδίωξε με κακό τρόπο, δεν το πέτυχε, ταπεινώσου, καθώς ταπεινώθηκα κι εγώ για σένα– απόφυγε την αλαζονεία και την υπερηφάνεια του δαιμονικού φρονήματος, δέξου ραπίσματα, φτυσίματα, κολαφίσματα, υπόμεινέ τα μέχρι θανάτου και μην ντραπείς.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤ´ΨΑΛΜΟ«Κύριε μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με».

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤ´ΨΑΛΜΟ

«Κύριε μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με».

Όταν ακούσεις θυμό και οργή του Θεού, λέγει ο άγιος Χρυσόστομος, μη νομίσεις κάτι το ανθρώπινο. Οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να χαρακτηρίσουν τον Θεό δεν έχουν πάντα την ίδια σημασία με αυτήν που ισχύει για τα δεδομένα του ανθρώπου.

Όταν λέμε π. χ. ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπον παίρνοντας χώμα (Γεν. 2,7), δεν σημαίνει ότι ο Θεός έχει χέρια και έκανε μια χειρωνακτική εργασία. Απλώς η Γραφή αποκαλύπτει, με λόγια απλά και κατανοητά για τον άνθρωπο, ότι ο Θεός τον δημιούργησε προσωπικά και μάλιστα όχι με ένα ξερό πρόσταγμα «είπε και εγεννήθησαν», όπως έγινε με τ’ άλλα δημιουργήματά του, αλλά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και φροντίδα.

Όταν λέγει η Γραφή ότι ο Θεός ακούει ή βλέπει (Ψαλμ. 93,9), δεν σημαίνει ότι έχει σώμα, μάτια και αυτιά. Ακούει και βλέπει πνευματικά, όπως εκείνος μόνο γνωρίζει και ασύλληπτα περισσότερο απ’ ότι ο άνθρωπος με τα υλικά αισθητήρια.

Ἄγνωστη εἶναι στούς ἀνθρώπους ἡ ὥρα τοῦ θανάτου τους…Καιρός γιά μετάνοια. Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Ἄγνωστη εἶναι στούς ἀνθρώπους ἡ ὥρα τοῦ θανάτου τους…Καιρός γιά μετάνοια. Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Αδελφέ, να περιμένεις κάθε μέρα το θάνατό σου και να ετοιμάζεσαι κατάλληλα για την πορεία εκείνη. Γιατί το φοβερό πρόσταγμα θα έρθει όταν δεν θα το περιμένεις. Και αλίμονο σ’ εκείνον που θα βρεθεί ανέτοιμος.

Αν είσαι ακόμα νέος, ο εχθρός σου σπέρνει συχνά λογισμούς σαν κι αυτούς: «Νέος είσαι ακόμη.

Απόλαυσε τις ηδονές σου, και στα γεράματά σου μετανοείς.

Πόσους τάχα δεν ξέρεις, που και τις επίγειες ηδονές απόλαυσαν και τα ουράνια αγαθά κέρδισαν ύστερα με τη μετάνοια; Τι θέλεις και λιώνεις το σώμα σου από τόσο μικρή ηλικία, με κίνδυνο ν’ αρρωστήσεις;».

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΕΙΡΑ: ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ, ΟΥΝΙΑ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΕΙΡΑ: ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ, ΟΥΝΙΑ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ

Ο ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΜΟΥ & ΙΚΑΡΙΑΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ γράφει: «Η Ορθοδοξία είναι η “Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία” και επ΄ αυτού δεν χωρεί καμμία συζήτηση. Επομένως όποιος πρεσβεύει τα αντίθετα λέγεται οικουμενιστής και είναι αιρετικός» ('Από τήν 'Εγκύκλιό του την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 2009)

Ο ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΡΥΝΕΙΑΣ ΠΑΥΛΟΣ γράφει: «Η προσπάθεια των μελών της Ορθοδόξου Αντιπροσωπείας να παρασιωπήσουν ή να προσπεράσουν, ως δευτερεύον ζήτημα, τη δογματική διαφοροποίηση μεταξύ Ορθοδοξίας και ετεροδοξίας, υπονομεύει την αυτοσυνειδησία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως της μόνης αληθινής Εκκλησίας, η οποία είναι η “Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία” και δίνουν την εντύπωση ότι οι Ρωμαιοκαθολικοί συνιστούν επί μέρους τοπική Ορθόδοξο Εκκλησία» (Εφημ. «Ορθόδοξος Τύπος», 16/10/2009)

Ο ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ γράφει: «Η μήτηρ ημών Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία, ως μόνη και αληθής ιστορική συνέχεια της αδιαιρέτου Εκκλησίας οφείλει να διακηρύξη urbi et orbi την αλήθειαν και βεβαιότητα της αυτοσυνειδησίας Αυτής, διά τεκμηριωμένων θέσεων και κειμένων. Εν συνεχεία να αποχωρήση εκ των λεγομένων “διαλόγων” προσφερόντων άλλοθι, δυστυχώς, εις τους ηγή τορας και τους υπ’ αυτούς εν αιρέσει όντας και εν χώρα και σκιά θανάτου βιούντας και καλέση αυτούς όπως επανακάμψουν εις την κοινήν χιλιετή αποστολικοπαράδοτον αλήθειαν». (Εφημ. «Ορθόδοξος Τύπος», 6/7/2007)