Οικουμενιστική και Διαθρησκειακή η Θεολογία της Εκκλησίας της Ελλάδος Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού τού Πανεπιστημίου Αθηνών

Οικουμενιστική και Διαθρησκειακή η Θεολογία της Εκκλησίας της Ελλάδος

 Ιωάννου Κορναράκη,

Ομοτίμου Καθηγητού τού Πανεπιστημίου Αθηνών

      ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ περιοδικό της Εκκλησίας της Ελλάδος «ΕΚΚΛΗΣΙΑ», στο τεύχ. αρ. 7 τού παρελθόντος Ιουλίου 2006 και στις σελ. 524-527, σε άρθρο της Συντάξεως (άρθρο γραμμής), σχετικό με τη σημασία της τελευταίας επισκέψεως τού Μακαριωτάτου κ. Χριστοδούλου στην έδρα τού Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών στη Γενεύη, παρουσιάζεται εκτενώς «η μεγάλη σημασία, πού είχε τελικά η επίσκεψη του Προκαθημένου της Ελλαδικής Εκκλησίας για την καταγραφή της σύγχρονης διαχριστιανικής πραγματικότητας».

Στην αρχή τού εν λόγω άρθρου, ο συντάκτης του, μνημονεύει την ενθουσιώδη δήλωση, την οποία έκανε ο Μακαριώτατος, μόλις επέστρεψε στην Αθήνα. «Επιστρέφουμε έμπλεοι εσωτερικής ικανοποιήσεως, γιατί μπορέσαμε να μεταφέρουμε, εκ νέου και με τον πλέον επίσημο τρόπο, στους αλλοδόξους αδελφούς μας, το μήνυμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας γενικώς, αλλά και της Εκκλησίας της Ελλάδος ειδικώς, ένα μήνυμα γνησίου Χριστιανικού ήθους, ανόθευτης και ζωντανής αγάπης, αλλά και βαθιάς ελπίδος στο διαχρονικό όραμα της Εκκλησίας για την εν παντί ενότητα των μελών της»!

Το μήνυμα αυτό για την «εν παντί» ενότητα των μελών της Εκκλησίας, καταγράφεται στο δεύτερο σημείο-παράγραφο τού εν λόγω άρθρου, στις σελ. 524-525, όχι, όμως, ως μελλοντική επιδίωξη και στόχος, αλλά ως πραγματικότητα, η οποία ήδη υπάρχει ως γεγονός ενοποιητικό πασών των αιρέσεων και των θρησκειών!

Στη σελ. 524 και εξής διαβάζουμε:

«Η σύγχρονη παγκόσμια πραγματικότητα, η οποία διακρίνεται από πνεύμα ανασφαλείας και φόβου και ακαταστασίας σε όλα τα επίπεδα, επιβάλλει τη συνεργασία και τη συμπόρευση των Χριστιανικών Ομολογιών αλλά και των Θρησκειών, χωρίς κόμπλεξ και προκαταλήψεις, χωρίς στεγανά και συντηρητικές ανασφάλειες, γιατί οι Εκκλησίες και οι Θρησκείες είναι οι μόνοι, ίσως, παράγοντες, πού μπορούν να επιδράσουν καταλυτικά στον ανθρώπινο ψυχισμό και να τον καταστήσουν προέκταση της εικόνας τού ίδιου τού Θεού».

ΣΥΜΦΩΝΑ με την τελευταία αυτή απόλυτη διατύπωση της καταλυτικής επιδράσεως των «Εκκλησιών» (γρ. αιρέσεων) και των «Θρησκειών» (συλλήβδην), στη μεταποίηση τού ανθρώπινου ψυχισμού σε προέκταση της «εικόνας τού ίδιου τού Θεού», η Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία (δηλαδή η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία τού Χριστού), δηλώνει, αναγνωρίζει και αποδέχεται εγγράφως και επισήμως ότι οι αιρέσεις και οι θρησκείες τού κόσμου, ασκούν καταλυτική θεωτική επίδραση στον παγκόσμιο ανθρώπινο ψυχισμό. Όλες οι αιρέσεις και όλες οι θρησκείες ενεργούν και πραγματοποιούν το «καθ' ομοίωσιν» !!! Μετατρέπουν κάθε ανθρώπινη εικόνα σε «εικόνα τού ίδιου τού Θεού» !!!

Με μία τέτοια, όμως, απόλυτη διατύπωση τού θεοποιητικού έργου αιρέσεων και θρησκειών, η Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία αυτοκαταργείται ως η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού!!! Εξισώνεται με τις αιρέσεις των αλλόδοξων αδελφών μας, αλλά και με τον διαθρησκειακό συγκρητισμό, διατηρούσα για τον εαυτό της τη θέση ενός απλού μέλους-εκκλησίας στον παγκόσμιο οικουμενισμό! Εξάλλου με την αναγνώριση και αποδοχή της «θεωτικής» επιδράσεως των αιρέσεων και των θρησκειών, στον ανθρώπινο ψυχισμό, η Ελλαδική Εκκλησία δείχνει να συμμαχεί και να συνεργάζεται με τις δαιμονικές δυνάμεις, πού παράγουν και ενεργοποιούν τις αιρέσεις, αλλά και τις θρησκείες! Τόσον δηλαδή οι αιρέσεις όσον και οι θρησκείες είναι δαιμονογενή θρησκευτικά συστήματα, ισχυρά όπλα του διαβόλου κατά της Εκκλησίας τού Χριστού ! Εν τοιαύτῃ περιπτώσει, εδώ ακριβώς, στο σημείο τούτο, έχει θέση η απορία τού Αποστόλου Παύλου προς τούς Κορινθίους, η οποία αυτή τη στιγμή απευθύνεται και προς τον Μακαριώτατο· «...τις συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ; Η τις μερίς πιστώ μετά απίστου; Τις δέ συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;».

ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ επομένως κείμενο τού ως άνω επίμαχου άρθρου·

α) Διαψεύδεται καταλυτικά ο Μακαριώτατος κ. Χριστόδουλος, όταν δηλώνει «έμπλεως εσωτερικής ικανοποιήσεως», ότι μπόρεσε να μεταφέρει το μήνυμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας στους αλλοδόξους αδελφούς μας. Πού βρίσκεται η Ορθοδοξία τού άρθρου γραμμής, το οποίο αναλύει τη σημασία της επισκέψεως τού Μακαριωτάτου στο Π.Σ.Ε. στη Γενεύη και άρα και τού μηνύματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας;

β) Με ποιό δικαίωμα καταργεί και απορρίπτει ο Μακαριώτατος την ορθόδοξη θεολογία και σωτηριολογία; Αν όλες οι αιρέσεις και οι θρησκείες θεώνουν σίγουρα και καταλυτικά τον παγκόσμιο ανθρώπινο ψυχισμό, τότε τί χρειάζεται η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία τού Χριστού; Να σταματήσουμε να Την ομολογούμε;

ΤΕΛΟΣ, θα ερωτήσουμε τον Μακαριώτατο·

Ποιόν εμπαίζει, όταν προτάσσει την Ορθοδοξία προκάλυμμα των οικουμενιστικών και διαθρησκειακών του τοποθετήσεων;

Ας απαντήσει ο αναγνώστης τού παρόντος κειμένου!

  «Ορθόδοξος Τύπος», αριθ 1656/15. 9. 2007.