Αρνούμεθα τὴν μοναδικότητα τῆς Ἐκκλησίας !!!

Αρνούμεθα τὴν μοναδικότητα τῆς Ἐκκλησίας !!!

 Ἡ ἰσότιμη ἔνταξη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὸ Π.Σ.Ε., είναι πράξη ἡ ὁποία ἀκυρώνει πλῆθος εὐαγγελικῶν ἐντολῶν καὶ Ἱερῶν Κανόνων, καὶ διὰ τῆς ὁποίας ἀρνούμεθα τὴν μοναδικότητα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὅλη τὴν δισχιλιετῆ ὀρθόδοξη Παράδοση. Αὐτὴ ἡ προδοσία τῆς ὀρθοδοξίας ἀποτυπώνεται στὴν ἀπόφαση τῆς 9ης Συνελεύσεως τοῦ Π.Σ.Ε. (Porto Alegre, ΦΕΒ 2006)· ἀπόφαση ποὺ ὑπέγραψαν ἢ ἀποδέχθηκαν ἀδιαμαρτύρητα οἱ ἐκπρόσωποί μας ἐπίσκοποι καὶ τὴν ὁποία, τὸ μὲν Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο διὰ τοῦ κ. Βαρθολομαίου ἀποδέχτηκε μὲ ἐνθουσιασμό, ἡ δὲ ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία τὴν ἔχει ἕως σήμερα ἀποδεχθεῖ σιωπηρῶς.

Στὸ Porto Alegre(Φεβρουάριος 2006, 9η Συνέλευσις του Π.Σ.Ε.) οἱ ἐκπρόσωποί της Εκκλησίας της Ελλάδος,  δέχθηκαν:  Ὅτι τὴν Ἐκκλησία τὴν ἀποτελοῦν ὅλες μαζί, οἱ 350 αἱρετικὲς “ἐκκλησίες” τοῦ Π.Σ.Ε.», ἀνάμεσα στὶς ὁποῖες ἀριθμεῖται ὡς ἰσότιμος καὶ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὡς ἐκ τούτου:

1). Αρνήθηκαν ἐμπράκτως τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως διὰ τοῦ ὁποίου ὁμολογοῦμε «πίστιν εἰς “Μίαν Ἐκκλησίαν”!

2). Δέχθηκαν, ὅτι ἤδη «εἴμαστε ἑνωμένοι» (ἀοράτως!) μ’ αὐτὸ τὸ συνονθύλευμα τῶν αἱρετικῶν κοινοτήτων, ἀλλὰ ἀποβλέπουμε στὴν ἐπίτευξη “πλήρους ὁρατῆς ἑνότητας”.

3) Ὅτι ἡ πληθώρα τῶν κακοδοξιῶν τῶν “ἐκκλησιῶν” τοῦ Π.Σ.Ε., εἶναι “διαφορετικοὶ τρόποι διατυπώσεως τῆς ἰδίας Πίστης καὶ ποικιλία Χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνευματος”!

4). Ὅτι αὐτὸ ποὺ ὁριοθετεῖ τὴν Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἡ κοινὴ ὀρθὴ Πίστη, ἡ Παράδοση καὶ ἡ Ἀποστολικὴ διαδοχή, ἀλλὰ τὸ “βάπτισμα”!

http://orthodox-voice.blogspot.gr/

Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως κ. Ιερεμίας:

«Καὶ “μέσ’ στὴν ἀνεμοζάλη οἱ λύκοι χαίρονται”, λέγει ὁ λαός μας. Καὶ ποιοί εἶναι οἱ λύκοι; Οἱ αἱρετικοί. Στὴν ἐποχή μας κινδυνεύουμε περισσότερο ἀπὸ δύο αἱρέσεις. Ἀπὸ τὸν παπισμὸ καὶ τὸν οἰκουμενισμό. Ὑποχρεοῦμαι, χριστιανοί μου, σὰν ποιμένας σας, νὰ σᾶς ἐνημερώσω καθαρὰ καὶ νὰ σᾶς πω: Ὁ παπισμὸς εἶναι αἵρεση καὶ ὁ οἰκουμενισμὸς εἶναι παναίρεση».

Εξίσωση Εκκλησίας και αιρέσεων

Ο εικοστός αιώνας, που μόλις έληξε, ημπορεί να χαρακτηρισθεί ως ο αιώνας της Οικουμενικής Κινήσεως. Προτεσταντικής βασικώς εμπνεύσεως η κίνηση αυτή απέβλεπε στην προσέγγιση και ενότητα του κατακερματισμένου προτεσταντικού κόσμου. Γρήγορα εξελίχθηκε σε προσπάθεια ενοποίησης του χριστιανικού γενικώς κόσμου. Η κίνηση υιοθετήθηκε δυστυχώς και από την Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία έθεσε έτσι υπό αμφισβήτηση την αυτοσυνειδησία της ως της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, με την οποία έπρεπε να ενωθούν οι του λοιπού χριστιανικού κόσμου, και μετεβλήθη σε μία από τις εκατοντάδες, χριστιανικές ομολογίες ή «εκκλησίες», οι οποίες εν τη διαιρέσει τους είναι ελλειμματικές και προβληματικές· πρέπει να ενωθούν, ώστε να επιτευχθεί το όραμα της των πάντων ενώσεως, κατά το κυριακόν «ίνα πάντες εν ώσι». Σαν να έπαυσε να υπάρχει στην ιστορία η Εκκλησία ως σώμα Χριστού, ως ευχαριστιακή κοινότητα, αναζητείται τώρα ως ανύπαρκτη οντότητα, μερικώς και ελλιπώς υπάρχουσα στις πολλές «εκκλησίες». Η ένωση δεν κατανοείται πλέον ως ένωση με την Εκκλησία, ως ένωση των απεσχισμένων με εμάς, «μετά της Εκκλησίας», «μεθ' ημών», όπως κατενοείτο πάντοτε, αλλά ως «ένωση των εκκλησιών», όπως επεβλήθη δυστυχώς ο όρος και στην θεολογική επιστήμη, μετά την μακροχρόνια οικουμενιστική αιχμαλωσία και αλλοτρίωση. Δυστυχώς δεν αποφύγαμε την εξίσωση των χριστιανικών ομολογιών· παρασυρθήκαμε στην πράξη, παρά τις αντίθετες δηλώσεις, στο να κατανοούμε την ένωση ως πανομολογιακή συγκόλληση. 

Σχόλια  ορθόδοξης  πίστης:

Πολύ ωραία  τα λέγει  και  τα  ομολογεί  εδώ  ο  Γόρτυνος  Ιερεμίας  ,  όμως  λέγει  την  μισή  αλήθεια  , διότι  αν  πιστεύει  πραγματικά  αυτά  που  γράφει  θα  πρέπει  να  ομολογήσει  και  τις  επιπτώσεις  που  είχε  στην  ορθόδοξο  Εκκλησία  η ένωσης  με  την μεγαλύτερη  αίρεση  όλων  των  αιώνων  , τον  οικουμενισμό !

Οι  επιπτώσεις  αυτές  είναι  τόσο  σοβαρές  που  δεν  τολμούν  οι  ποιμένες  της  ελληνικής  εκκλησίας  να  τις  ομολογήσουν  !

Σύμφωνα  με  τους  κανόνες  τις  εκκλησίας  και  τις  αποφάσεις  των  οικουμενικών  συνόδων  αλλά  και  των  τοπικών  συνόδων  , η εκκλησία  της  Ελλάδος  από  την  στιγμή  της  εισαγωγής  του  νέου  οικουμενιστικού  ημερολογίου  και  της  παναιρέσεως  του  οικουμενισμού,  στερείτε  θείας  χάριτος , ιεροσύνης  , μυστηρίων , και  είναι  έξω  του  σώματος  της  εκκλησίας  του  ΧΡΙΣΤΟΥ , έχοντας  τα  αναθέματα  των  αγίων  συνόδων !

Είναι  πολύ  σοβαρά  αυτά , και  χρειάζεται  πολύ  πίστη , μετάνοια ,  από  τους  ποιμένες  του  νέου  ημερολογίου  ,αλλά  και  τους  ποιμένες  των  λεγομένων  φλωρινικών  παρατάξεων  των  Γ.Ο.Χ.  ώστε  να  ομολογήσουν  στον  ακολουθούντα  αυτούς  λαό , ότι  εδώ και  90 χρόνια  τους  οδηγούσαν  στην  απώλεια  της  ψυχής  τους!

Έχουν  γραφεί  χιλιάδες  σελίδες  από  διαφόρους  -ποιμένας -  και  θεολόγους  που  προσπαθούν  να  καθησυχάσουν  τον  λαό  και  να  του  πούνε  ότι  ο  λαός  δεν  έχει  κανένα  πρόβλημα  , και  ότι η  εκκλησία  του  νέου  συνεχίζει  να  είναι  εκκλησία  ΧΡΙΣΤΟΥ,  αυτά  όμως  είναι  λόγια  ανθρώπινα  και  δεν  αντέχουν  καμία  κριτική  αν  τα  κοσκινίσεις  με  το  κόσκινο  της  ορθοδόξου  παραδόσεως  και  των  κανόνων  !

Εύχομαι  ο  θεός  να  φωτίσει  τους  καλοπροαίρετους  νεοημερολογίτας  να  καταλάβουν  την  πλάνη  της  αιρέσεως  που  έχουν  πέσει  και  να  ανανήψουν  γρήγορα  προς  σωτηρία  της  ψυχής  τους !