Η Εκκλησία είναι Μία!
«Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον μία, ἀλλὰ καὶ μοναδική. Ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξουν πολλὰ σώματα κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν ἐν αὐτῷ πολλὲς Ἐκκλησίες.
Ἐν τῷ θεανθρωπίνῳ αὐτοῦ σώματι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ μοναδική, ὅπως ὁ Θεάνθρωπος, ὁ Χριστός, εἶναι ἕνας καὶ μοναδικός. Δι’ αὐτὸν τὸν λόγον διαίρεσις, σχίσμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πρωτίστως ἕνα πράγμα ὀντολογικῶς ἀδύνατον.
Δὲν ὑπῆρξε ποτὲ διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας, καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξη, πλὴν ὑπῆρξε καὶ θὰ ὑπάρξη ἔκπτωσις ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὸν τρόπον, ποὺ πίπτουν τὰ ξερὰ καὶ ἄγονα κλήματα ἀπὸ τὴν θεανθρωπίνην καὶ αἰωνίως ζῶσαν ἄμπελον, ποὺ εἶναι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς (Ἰω. 13,16). Κατὰ καιροὺς ἀπεσπάσθησαν καὶ ἐξεβλήθησαν ἀπὸ τὴν μοναδικὴν ἀδιαίρετον Ἐκκλησίαν οἱ αἱρετικοὶ καὶ σχισματικοί, οἱ ὁποῖοι ἔκτοτε ἔπαψαν νὰ ἀποτελοῦν μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ μέρη τοῦ θεανθρωπίνου σώματός της.
Ἔτσι ἔχουν κατ' ἀρχὴν ἀποκοπῆ οἱ Γνωστικοί, κατόπιν οἱ Ἀρειανοί, κατόπιν οἱ Πνευματομάχοι, κατόπιν οἱ Μονοφυσῖται, κατόπιν οἱ Εἰκονομάχοι, κατόπιν οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, κατόπιν οἱ Προτεστάνται, κατόπιν οἱ Οὐνῖται καὶ ἐν συνεχείᾳ ὅλα τὰ ἄλλα μέλη τῶν αἱρετικῶν καὶ σχισματικῶν λεγεώνων».
(Ἰουστίνου Πόποβιτς, «Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», (Γαλλικὴ μετάφραση) Τόμος 4ος, σελ. 181, Lausanne 1995 - Ἀναδημο- σιεύτηκε στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» στὶς 29/6/2007).
Ἅγιε Ἰουστῖνε πρέσβευε γιὰ τὴν διάσωση τῆς ἀλήθειας καὶ τὴ σωτηρία ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν!
(Σχόλιο Εγκολπίου: Οι νεοημερολογίτες δεσποτάδες του δημοσίου, τιμούν δήθεν τον Άγιο Ιουστίνο τον Ομολογητή, αλλά η πραγματική τιμή του Αγίου είναι η μίμισης του Αγίου. Δεν είναι παρά υποκρισία το να προωθούν τον Οικουμενισμό οι δεσποτάδες αυτοί και από την άλλη να τιμούν για τα μάτια του κόσμου έναν Ομολογητή που 7 χρόνια πριν από την οσιακή κοίμησή του είχε διακόψει εκκλησιαστική κοινωνία με το Πατριαρχείο στο οποίο ανήκε, το της Σερβίας δηλαδή.
Και το έπραξε αυτό ό Άγιος για να μην έχει συμμετοχή στην αίρεση του Οικουμενισμού, στην οποία συμμετείχε ενεργώς η Τοπική Εκκλησία της Σερβίας, με συμπροσευχές μετά των αιρετικών, με αναγνώριση των αιρετικών εκκλησιών ως εκκλησιών Του Χριστού, και τα γνωστά βλάσφημα του οικουμενιστικού τρόπου σκέψης και πλάνης... Η νεοημερολογίτικη εκκλησία της Ελλάδος συμμετέχει ενεργώς επίσης στην αίρεση του Οικουμενισμού μέσω απεσταλμένων της κατά καιρούς σε διαλόγους, συμπροσευχές, συλλείτουργα, με παπικούς, αγγλικανούς, και λοιπούς διαμαρτυρόμενους (προτεστάντες), οι οποίοι μην ξεχνάτε ότι βλασφημούν Την Παναγία μας λέγοντας πως είχε σαρκικές σχέσεις με τον Ιωσήφ μετά την Γέννηση Του Δεσπότου Χριστού...
Και όμως, αυτοί οι ρασοφόροι που θέλουν να ονομάζονται ορθόδοξοι ιεράρχες, δέχονται τις εκκλησίες αυτές ως εκκλησίες με Θεία Χάρη και Μυστήρια... Σκεφτείτε μόνο ότι η Αγγλικανική εκκλησία έχει προχωρήσει σε γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλλου... Με παπά και με κουμπάρο και με την ευλογία της αγγλικανικής ψευτοεκκλησίας... Με αυτούς προσεύχονται οι νεοημερολογίτες πατριάρχες και αρχιεπίσκοποι σε ποιόν θεό άραγε;;; Στον Κύριό μας που άφησε μία Εκκλησία ή στο σατανά που φτιάχνει πολλές εκκλησίες για να μην μπορούν οι άνθρωποι να βρούν την Σωτηρία τους εύκολα; Και αυτοί οι ταλαίπωροι μιλούν με λόγια αγάπης και αδελφωσύνης δήθεν, σαν να έχουν αγάπη πραγματική και οι Άγιοι σαν να μην είχαν που έλεγαν ''μακριά από αιρετικούς για να μην κολασθείτε''...
Η τιμή Αγίου είναι η μίμισης του Αγίου. Ο πράττων αντίθετα από τον Άγιο που λέει ότι τιμά, υποκρίνεται.)
Αναρτήθηκε από Εγκόλπιον
«Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον μία, ἀλλὰ καὶ μοναδική. Ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξουν πολλὰ σώματα κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν ἐν αὐτῷ πολλὲς Ἐκκλησίες.
Ἐν τῷ θεανθρωπίνῳ αὐτοῦ σώματι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ μοναδική, ὅπως ὁ Θεάνθρωπος, ὁ Χριστός, εἶναι ἕνας καὶ μοναδικός. Δι’ αὐτὸν τὸν λόγον διαίρεσις, σχίσμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πρωτίστως ἕνα πράγμα ὀντολογικῶς ἀδύνατον.
Δὲν ὑπῆρξε ποτὲ διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας, καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξη, πλὴν ὑπῆρξε καὶ θὰ ὑπάρξη ἔκπτωσις ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὸν τρόπον, ποὺ πίπτουν τὰ ξερὰ καὶ ἄγονα κλήματα ἀπὸ τὴν θεανθρωπίνην καὶ αἰωνίως ζῶσαν ἄμπελον, ποὺ εἶναι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς (Ἰω. 13,16). Κατὰ καιροὺς ἀπεσπάσθησαν καὶ ἐξεβλήθησαν ἀπὸ τὴν μοναδικὴν ἀδιαίρετον Ἐκκλησίαν οἱ αἱρετικοὶ καὶ σχισματικοί, οἱ ὁποῖοι ἔκτοτε ἔπαψαν νὰ ἀποτελοῦν μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ μέρη τοῦ θεανθρωπίνου σώματός της.
Ἔτσι ἔχουν κατ' ἀρχὴν ἀποκοπῆ οἱ Γνωστικοί, κατόπιν οἱ Ἀρειανοί, κατόπιν οἱ Πνευματομάχοι, κατόπιν οἱ Μονοφυσῖται, κατόπιν οἱ Εἰκονομάχοι, κατόπιν οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, κατόπιν οἱ Προτεστάνται, κατόπιν οἱ Οὐνῖται καὶ ἐν συνεχείᾳ ὅλα τὰ ἄλλα μέλη τῶν αἱρετικῶν καὶ σχισματικῶν λεγεώνων».
(Ἰουστίνου Πόποβιτς, «Δογματική τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», (Γαλλικὴ μετάφραση) Τόμος 4ος, σελ. 181, Lausanne 1995 - Ἀναδημο- σιεύτηκε στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» στὶς 29/6/2007).
Ἅγιε Ἰουστῖνε πρέσβευε γιὰ τὴν διάσωση τῆς ἀλήθειας καὶ τὴ σωτηρία ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν!
(Σχόλιο Εγκολπίου: Οι νεοημερολογίτες δεσποτάδες του δημοσίου, τιμούν δήθεν τον Άγιο Ιουστίνο τον Ομολογητή, αλλά η πραγματική τιμή του Αγίου είναι η μίμισης του Αγίου. Δεν είναι παρά υποκρισία το να προωθούν τον Οικουμενισμό οι δεσποτάδες αυτοί και από την άλλη να τιμούν για τα μάτια του κόσμου έναν Ομολογητή που 7 χρόνια πριν από την οσιακή κοίμησή του είχε διακόψει εκκλησιαστική κοινωνία με το Πατριαρχείο στο οποίο ανήκε, το της Σερβίας δηλαδή.
Και το έπραξε αυτό ό Άγιος για να μην έχει συμμετοχή στην αίρεση του Οικουμενισμού, στην οποία συμμετείχε ενεργώς η Τοπική Εκκλησία της Σερβίας, με συμπροσευχές μετά των αιρετικών, με αναγνώριση των αιρετικών εκκλησιών ως εκκλησιών Του Χριστού, και τα γνωστά βλάσφημα του οικουμενιστικού τρόπου σκέψης και πλάνης... Η νεοημερολογίτικη εκκλησία της Ελλάδος συμμετέχει ενεργώς επίσης στην αίρεση του Οικουμενισμού μέσω απεσταλμένων της κατά καιρούς σε διαλόγους, συμπροσευχές, συλλείτουργα, με παπικούς, αγγλικανούς, και λοιπούς διαμαρτυρόμενους (προτεστάντες), οι οποίοι μην ξεχνάτε ότι βλασφημούν Την Παναγία μας λέγοντας πως είχε σαρκικές σχέσεις με τον Ιωσήφ μετά την Γέννηση Του Δεσπότου Χριστού...
Και όμως, αυτοί οι ρασοφόροι που θέλουν να ονομάζονται ορθόδοξοι ιεράρχες, δέχονται τις εκκλησίες αυτές ως εκκλησίες με Θεία Χάρη και Μυστήρια... Σκεφτείτε μόνο ότι η Αγγλικανική εκκλησία έχει προχωρήσει σε γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλλου... Με παπά και με κουμπάρο και με την ευλογία της αγγλικανικής ψευτοεκκλησίας... Με αυτούς προσεύχονται οι νεοημερολογίτες πατριάρχες και αρχιεπίσκοποι σε ποιόν θεό άραγε;;; Στον Κύριό μας που άφησε μία Εκκλησία ή στο σατανά που φτιάχνει πολλές εκκλησίες για να μην μπορούν οι άνθρωποι να βρούν την Σωτηρία τους εύκολα; Και αυτοί οι ταλαίπωροι μιλούν με λόγια αγάπης και αδελφωσύνης δήθεν, σαν να έχουν αγάπη πραγματική και οι Άγιοι σαν να μην είχαν που έλεγαν ''μακριά από αιρετικούς για να μην κολασθείτε''...
Η τιμή Αγίου είναι η μίμισης του Αγίου. Ο πράττων αντίθετα από τον Άγιο που λέει ότι τιμά, υποκρίνεται.)
Αναρτήθηκε από Εγκόλπιον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου