ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΥΜΝΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

Μὲ ποιὸ τρόπο ξημερώνοντας πρέπει νὰ βγαίνῃ στὴ μάχη τὸ πρωὶ ὁ στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ πολεμᾷ.

Μὲ ποιὸ τρόπο ξημερώνοντας πρέπει νὰ βγαίνῃ στὴ μάχη τὸ πρωὶ ὁ στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ πολεμᾷ.

Ἀφοῦ ξυπνήσῃς τὸ πρωὶ καὶ προσευχηθῇς ἀρκετὴ ὥρα λέγοντας, Κύριε, Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με, τὸ πρῶτο πρᾶγμα ποὺ πρέπει νὰ σκεφθῇς εἶναι αὐτό, τὸ νὰ νομίσῃς ὅτι βλέπῃς τὸν ἑαυτό σου κλεισμένο μέσα σὲ ἕνα τόπο καὶ στάδιο (29), τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι ἄλλο, παρὰ ἡ ἴδια σου καρδιὰ καὶ ὅλος ὁ ἐσωτερικὸς ἄνθρωπος· μὲ αὐτὸν τὸ νόμο, ὅτι ὅποιος ἐκεῖ δὲν πολεμήσει, θὰ μένῃ γιὰ πάντα πεθαμένος· καὶ μέσα σὲ αὐτὸ φαντάσου πὼς βλέπῃς μπροστά σου ἐκεῖνο τὸν ἐχθρὸ καὶ ἐκείνη τὴν κακή σου ἐπιθυμία, τὴν ὁποία ἀποφάσισες νὰ πολεμήσῃς καὶ εἶσαι ἕτοιμος νὰ πληγωθῇς καὶ νὰ πεθάνης, ἀρκεῖ μόνο νὰ τὴν νικήσῃς. Καὶ ἀπὸ μὲν τὸ δεξιὸ μέρος τοῦ σταδίου, πίστεψε πὼς βλέπῃς τὸν νικηφόρο σου Ἀρχιστράτηγο, τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ μὲ τὴν Παναγία του Μητέρα καὶ μὲ πολλὰ τάγατα Ἀγγέλων καὶ Ἁγίων καὶ μάλιστα τὸν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ· καὶ ἀπὸ τὴν ἀριστερὴ πλευρά, ὅτι βλέπῃς τὸν ὑπόγειο διάβολο μὲ τοὺς δικούς του

Συμβουλές προς τους συζύγους. Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αρχ/που Κων/πόλεως.

Συμβουλές προς τους συζύγους.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αρχ/που Κων/πόλεως.

Ας θεωρούμε, λοιπόν, ότι ο άνδρας είναι το κεφά­λι και η γυναίκα το σώμα, όπως αποδεικνύει και τούτος ο αποστολικός συλλογισμός: «Ο άνδρας είναι η κεφαλή (δηλ. ο αρχηγός) της γυναίκας, όπως και ο Χριστός της Εκκλησίας. Ο Χριστός είναι και ο σω­τήρας του σώματός Του, της Εκκλησίας. Όπως όμως η Εκκλησία υποτάσσεται στο Χριστό, έτσι και οι γυναίκες πρέπει σε όλα να υποτάσσονται στους άνδρες τους» (Εφ. 5:23-24).

Τα τρία είδη του φωτός κατά τη διδασκαλία του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά.

Τα τρία είδη του φωτός κατά τη διδασκαλία του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά.

Χωρίς αμφιβολία κεντρικό θέμα στη διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου) του Παλαμά είναι το φως, το θείο φως, γύρω από το οποίο περιστρέφονται όλα τα άλλα βασικά θέματα, όπως η διάκριση ουσίας και ενεργειών στη θεότητα, η γνώση του Θεού όχι διά της κοσμικής σοφίας αλλά διά του θείου φωτισμού, η νοερά προσευχή, ή άκτιστη θεία χάρη, το μεθεκτόν και αμεθεκτον του Θεού, η συμμετοχή του σώματος στη θέωση, η από του παρόντος κόσμου πρόγευση των εσχάτων και άλλα.

Για το ότι η πλάνη οφείλεται σε αμέλεια (Αγ. Νεκτάριος Πενταπόλεως)

Για το ότι η πλάνη οφείλεται σε αμέλεια (Αγ. Νεκτάριος Πενταπόλεως)

Αλλά γιατί να πλανηθεί ο πρώτος άνθρωπος; Γιατί με την πρώτη δοκιμασία που ήρθε ηττήθηκε αμέσως το ηθικό του αυτεξούσιο; Μήπως δεν ήταν αρκετά ισχυρός για να αντισταθεί και να υπομείνει την δοκιμασία;

Όχι βέβαια! Διότι ο Θεός ουδέποτε παραχωρεί να πειρασθεί ο άνθρωπος παραπάνω από τη δύναμή του. Η δικαιοσύνη του Θεού δεν επιτρέπει τέτοια δοκιμασία.

Η δοκιμασία είναι ανάλογη με τη δύναμη και την αντίσταση. Αλλά τότε, γιατί νικήθηκε; Ο λόγος της ήττας βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο∙ διότι αν και υπήρχε μέσα του η δύναμη της αντίστασης, δεν έκανε χρήση αυτής. Και ποιο ήταν το αίτιο αυτής της παράλειψης; Η αμέλεια! Η αμέλεια προς το καθήκον. Ο άνθρωπος είχε καθήκον να ανυψώνεται προς τον Θεό∙ να οδηγεί τον νου του μόνο προς Εκείνον και όχι να αναζητά την ευχαρίστηση στις απολαύσεις των δημιουργημάτων. Η προσήλωσή του στα γήινα επέφερε την αμέλεια του καθήκοντος προς τον Θεό και προς τον εαυτό του.

Η ΕΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ( ΘΕΟΫΠΟΣΤΑΤΟΣ ) ΚΑΙ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ

Η ΕΝΟΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ( ΘΕΟΫΠΟΣΤΑΤΟΣ ) ΚΑΙ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΟΥ 1954. Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΔΙΑ ΜΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΕΝΩΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗ

 

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΟΥ 1954. Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΝ ΔΙΑ ΜΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΕΝΩΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗ 

ΠΡΟΣ

Τὸ εὐσεβέστατον τῆς ἐν Ἑλλάδι καὶ ἀλλαχοῦ Πλήρωμα τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.

Ἀθῆναι 15ῃ Σεπτεμβρίου 1954

Πανοσιώτατοι Ἱερομόναχοι. Αἰδεσιμώτατοι Ἱερεῖς, ὁσιώτατοι Μοναχοὶ, εὐλαβέστατοι Ἐκκλησιαστικοὶ Ἐπίτροποι καὶ εὐσεβέστατοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί.

Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ καὶ περιπόθητα.

Χάρις Ὑμῖν καὶ εἰρήνη καὶ ἔλεος τῆς Ἁγίας καὶ Ὁμοουσίου καὶ Ἀδιαιρέτου Τριάδος, εἴη μεθ' ἁπάντων Ὑμῶν. Ἀμήν.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ,

Γιατί το 1924 η Εκκλησία της Ελλάδος άλαξε το ημερολόγιο , και προκάλεσε σχίσμα στους κόλπους της ?? η απόσχισις από την Εκκλησία Του Θεού και η ενσωματωσις εις την παναίρεσιν του αντίχριστου και άθεου εβραιοσιονισμού -οικουμενισμού

Γιατί το 1924 η Εκκλησία  της Ελλάδος άλαξε το ημερολόγιο , και προκάλεσε  σχίσμα στους κόλπους της ?? 
η απόσχισις από την Εκκλησία Του Θεού και η ενσωματωσις εις την παναίρεσιν του αντίχριστου και άθεου εβραιοσιωνισμού -οικουμενισμού 

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ , ΤΟ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΝ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ: Ἀπὸ πότε ὑπάρχει ὁ ἐν Ἰορδάνῃ βαπτισθείς τριακονταετὴς Ἰησοῦς;

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ,
ΤΟ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΝ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ:
Ἀπὸ πότε ὑπάρχει ὁ ἐν Ἰορδάνῃ βαπτισθείς τριακονταετὴς Ἰησοῦς;

Οἱ πειρασμοὶ δόθηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ ὠφέλειά μας - από τον αόρατο πόλεμο του Αγίου Νικοδήμου

Οἱ πειρασμοὶ δόθηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ ὠφέλειά μας - από τον αόρατο πόλεμο του Αγίου Νικοδήμου

Καὶ γενικά, γιὰ νὰ καταλάβουμε ὅτι ὅλοι οἱ πειρασμοί μας δόθηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ τὸ συμφέρον μας (118), πρέπει νὰ σκεφθοῦμε ὅτι ὁ ἄνθρωπος, ἐξ αἰτίας τῆς κακῆς κλίσεως τῆς διεφθαρμένης του φύσεως, εἶναι ὑπερήφανος, φιλόδοξος, στὸ ἔπακρο δοκησίσοφος καὶ ὑπερασπιστὴς τῆς ἰδικῆς του γνώμης, καὶ θέλει πάντοτε νὰ τὸν ὑπολογίζουν ὅλοι, περισσότερο ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ εἶναι στὴν πραγματικότητα. Αὐτὴ ὅμως ἡ ὑπόληψις εἶναι τόσο ἐπικίνδυνη γιὰ τὴν πνευματική του πρόοδο, ὥστε καὶ αὐτὴ μόνον ἡ ὀσμή της νὰ εἶναι ἀρκετὴ νὰ ἐμποδίσῃ τὸν ἄνθρωπο ὥστε νὰ φθάση στὴν ἀληθινὴ τελειότητα. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Θεός, ὡς φιλόστοργος Πατέρας, ποὺ ἔχει ἕνα ἀγαπητικὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὸν καθένα καὶ μάλιστα γιὰ ἐκείνους ποὺ δόθηκαν στὴν ὑπηρεσία του, φροντίζει πάντοτε μὲ τοὺς πειρασμοὺς ποὺ ἐπιτρέπει νὰ μᾶς συμβαίνουν, ὥστε νὰ μᾶς βάλῃ σὲ μία τέτοια θέσι, ποὺ νὰ μποροῦμε νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸν φοβερὸ αὐτὸν κίνδυνο τῆς παρόμοιας ὑπολήψεως, καὶ σχεδὸν μὲ τὴν βία νὰ ἐρχόμαστε στὴν ἀληθινὴ ταπεινὴ γνῶσι τοῦ ἑαυτοῦ μας, ὅπως ἔκανε μὲ τὸν ἀπόστολο Πέτρο, στὸν ὁποῖον ἐπέτρεψε νὰ τὸν ἀρνηθῆ τρεῖς φορές, γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ γνωρίσῃ τὴν ἀδυναμία του καὶ νὰ μὴν ἔχῃ θάρρος καὶ ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτό του: ὅπως ἔκανε καὶ μὲ τὸν ἀπόστολο Παῦλο, τὸν ὁποῖο ἀφοῦ τὸν ἀνέβασε μέχρι τὸν τρίτο οὐρανὸ καὶ τοῦ ἀπεκάλυψε τὰ θεϊκὰ καὶ ἀπόκρυφα μυστήρια, τοῦ ἔδωσε ἕναν φυσικὸ πειρασμὸ γιὰ νὰ γνωρίσῃ τὴν φυσικὴ χαυνότητα καὶ ἀσθένειά του, νὰ ταπεινώνεται καυχώμενος στὶς ἀσθένειές του καὶ ἔτσι τὸ μέγεθος τῶν ἀποκαλύψεων ποὺ δέχθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ μὴ τὸν κάνῃ νὰ ὑπερηφανεύεται, ὅπως λέγει καὶ ὁ ἴδιος, «μοῦ δόθηκε σκόλοπας στὴ σάρκα, Ἄγγελος τοῦ Σατανᾶ, νὰ χτυπάῃ, γιὰ νὰ μὴν ὑπερηφανεύωμαι» (Β´ Κορ. 12,7).