ΝΗΠΙΑΖΕΙ ΔΙ' ΕΜΕ , Ο ΠΑΛΑΙΟΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ , ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΧΡΟΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΚΗ ΑΙΡΕΣΙΣ

<<ΝΗΠΙΑΖΕΙ ΔΙ' ΕΜΕ , Ο ΠΑΛΑΙΟΣ  ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ>> ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΧΡΟΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΚΗ ΑΙΡΕΣΙΣ 

ΕΑΝ Η ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΜΕΛΟΥΣΗΣ ΣΥΓΚΛΗΣΕΩΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ , ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ -ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ-.

ΕΑΝ  Η ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΗ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ  ΜΕΧΡΙ  ΜΕΛΟΥΣΗΣ  ΣΥΓΚΛΗΣΕΩΣ  ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ  ΣΥΝΟΔΟΥ , ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ -ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ  ΕΝΕΡΓΕΙΑ-.

ΑΙ ΚΥΡΙΑΙ ΕΠΙΚΡΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΤΟ 1948 ΚΑΙ Η ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ

ΑΙ  ΚΥΡΙΑΙ  ΕΠΙΚΡΙΣΕΙΣ  ΤΩΝ  ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΩΝ  ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ  ΥΠΟ  ΤΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ  ΜΑΤΘΑΙΟΥ  ΤΟ  1948  ΚΑΙ  Η  ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ  ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ

ΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΤΟΥ 1948 ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ

ΑΙ  ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΤΟΥ  1948  ΩΣ  ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ  ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ  ΚΑΙ  ΜΕΤΡΟΝ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ, ΧΑΡΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ !!!!

ΑΠΟΤΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΤΟ 1948

ΑΠΟΤΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ  ΣΗΜΑΣΙΑΣ  ΤΩΝ  ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΩΝ  ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ  ΥΠΟ  ΤΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ  ΜΑΤΘΑΙΟΥ  ΤΟ  1948

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ 1948 ,ΤΟ ΕΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (Πρόνοια Θεού και όχι σύμπτωσις)

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ 1948 ,ΤΟ ΕΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (Πρόνοια Θεού και όχι σύμπτωσις)

ΤΟ- ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ-ΚΑΘΑΙΡΕΙ ΤΟΝ ΠΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗ

ΤΟ- ΔΥΝΑΜΕΙ ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ-ΚΑΘΑΙΡΕΙ  ΤΟΝ ΠΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗ

ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣὋς ἂν ὁμολογήσει ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ,

ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣὋς ἂν ὁμολογήσει ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ,

Ὃς ἂν ὁμολογήσει ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν τῷ Θεῷ». Δηλαδή, ὅποιος ὁμολογήσει μὲ ὅλες του τὶς δυνάμεις ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς μένει μέσα σ᾿ αὐτὸν καὶ αὐτὸς μέσα στὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἕνας τέτοιος ὁμολογητὴς ὑπῆρξε καὶ ὁ Ὅσιος Μάξιμος, ποὺ πραγματικὰ εἶχε τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ ἐπάνω του. Ἦταν εὐγενικῆς καταγωγῆς καὶ γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 580 μ. Χ. Ἔκανε λαμπρὲς σπουδὲς στὴ θεολογία, ἀλλὰ καὶ στὴ φιλοσοφία. Μάλιστα, ἔκανε ἰδιαίτερος γραμματέας τοῦ αὐτοκράτορα Ἡρακλείου. Τότε προόδευε ἡ αἵρεση τῶν Μονοθελητῶν. Ὁ Μάξιμος ἀφήνει τὶς λαμπρότητες τῶν ἀνακτόρων καὶ γίνεται μοναχός, πολεμῶντας παντοιοτρόπως τὴν σατανικὴ αὐτὴ αἵρεση. Στὸν ἀγῶνα του αὐτὸ βρίσκει πολλὰ ἐμπόδια. Κυρίως, τὸν αὐτοκράτορα Κώνστα, ποὺ ὑποστήριζε τοὺς Μονοθελητές. Μάλιστα, ἔφτασε στὸ σημεῖο μὲ μία ψευτοσύνοδο νὰ καταδικάσει τὸν ὅσιο, νὰ τὸν ἀναθεματίσει(!), καὶ τὸν παρέδωσε στὸν ἔπαρχο τῆς πόλης γιὰ νὰ τιμωρηθεῖ. Μαστιγώνεται σκληρὰ καὶ τοῦ κόβουν τὴν γλῶσσα καὶ τὸ δεξὶ χέρι. Ἡ θέα, ὅμως, τοῦ ἄγλωσσου, πλέον, στόματος, θὰ ἦταν ἡ εὐγλωττότερη καὶ φλογερώτερη ὑπόμνηση τῆς ἀφοσίωσης ποὺ χρωστοῦν ὅλοι νὰ ἔχουν στὴν Ἱερὴ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας. Πεθαίνει ἐξόριστος στὴ Λαζικὴ τὸ 662 μ.Χ.

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ

Διάλογος με τον Θεοδόσιο, τον επίσκοπο Καισαρείας Βιθυνίας, κατά την πρώτη του εξορία στο φρούριο της Βιζύης της Θράκης.

ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ. . . ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ

ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ. . . ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ

Μεταξύ των τρόπων και των μεθόδων που χρησιμοποιεί το κίνημα τού σύγχρονου σατανισμού για να εξαπλωθεί στους νέους κυρίως ανθρώπους είναι τα παιδικά παιχνίδια, τα ηλεκτρονικά μέσα, τα παιδικά αναγνώσματα και η μουσική. Είναι άλλωστε γνωστό πόσο καταλυτική είναι η επίδραση της εικόνας και της μουσικής πάνω στις ευαίσθητες και εύπλαστες ψυχές των παιδιών. Έτσι, με το κάλυμμα τού παιχνιδιού εύκολα μπορεί να διεισδύσει, να «περάσει» πως λέμε, ένα μήνυμα στον νου και στην καρδιά τού νέου κυρίως ανθρώπου και να διαμορφώσει μέσα του τρόπο ζωής, χαρακτήρα, συμπεριφορά, ηθική και ιδεολογία. Για τη φαντασία τού μικρού παιδιού αποτελεί μορφοποιό δύναμη το παιχνίδι, το βιβλίο και ιδιαίτερα ο μαγικός κόσμος της τηλεόρασης.

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

τοῦ Μοναχοῦ π. Ἀρσενίου Βλιαγκόφτη

Δρ. Θεολογίας ‒ Πτ. Φιλοσοφίας

Ἀπό εἰσήγηση πού πραγματοποιήθηκε τόν Μάρτιο 2013, στήν Κύπρο, στά πλαίσια Ἀντιαιρετικοῦ Ἐπιμορφωτικοῦ Σεμιναρίου, πού διοργάνωσε ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.

(α’ μέρος)

Τό πρόβλημα

Ἀπό τή δεκαετία τοῦ 1970 καί μετά, στήν Ἑλλάδα καί γενικότερα στόν δυτικό κόσμο, ὑπάρχει ἀνάμεσα στά ἄλλα προβλήματα καί αὐτό πού ἀκούει στό ὄνομα σύγχρονες αἱρέσεις. Τό ἴδιο αὐτό πρόβλημα παρουσιάζεται ἰδιαίτερα ἔντονο στίς χῶρες τοῦ πρώην ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, μετά τήν κατάρρευση τῶν ἐκεῖ καθεστώτων.