Το Μυστήριο του Βαπτίσματος στην Ορθόδοξη Εκκλησία και στις χριστιανικές αιρέσεις

Το Μυστήριο του Βαπτίσματος στην Ορθόδοξη Εκκλησία και στις χριστιανικές αιρέσεις

Οι χριστιανικές αιρέσεις και το Βάπτισμα

Οι αιρέσεις αποτελούν «σποράν» και «βοτάνην» του διαβόλου, κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας. Με αυτές ο εισηγητής της πλάνης, «ο πλανών την οικουμένην όλην» (Αποκ. 12,9), επιχειρεί να πλήξει καίρια στοιχεία της Εκκλησίας του Χριστού, όπως τα ιερά Μυστήρια, από τα οποία εξαρτάται απόλυτα η σωτηρία μας. Οι προτεσταντικές αιρέσεις, όπως είναι γνωστό, με την εμφάνισή τους απέρριψαν όλα τα Μυστήρια της Εκκλησίας και δέχονται μόνο το Βάπτισμα και τη Θεία Ευχαριστία, διαστρέφοντας, όμως, το νόημα και τη σημασία τους.

Ιερές μουσικές της πολιτιστικής ολυμπιάδας Πολιτιστική εκδήλωσις ή προάγγελος της Πανθρησκείας;

Ιερές μουσικές της πολιτιστικής ολυμπιάδας Πολιτιστική εκδήλωσις ή προάγγελος της Πανθρησκείας; 

Η ανακοίνωσις για τις «Ιερές Μουσικές της Ολυμπιάδας» (Εφημ. «Καθημερινή» 19-6-2003) φαίνεται να δικαιώνη την ανησυχία πολλών ότι η Πολιτιστική Ολυμπιάδα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα χρησιμοποιηθούν και για την προώθησι των σχεδίων της Νέας Εποχής, και μάλιστα για την προβολή της Πανθρησκείας.

Παρόμοιες εκδηλώσεις πληροφορούμεθα ότι έγιναν και στους προηγουμένους Ολυμπιακούς Αγώνες που διωργανώθηκαν στο Σίδνεϋ και στην Ατλάντα. Είναι γνωστό ότι η πανανθρώπινη ενότης, όπως την οραματίζονται οι νεοεποχίτες, δεν μπορεί να πραγματοποιηθή χωρίς την θρησκευτική ενότητα. Η δε θρησκευτική ενότης προϋποθέτει την συγκρητιστική ανάμιξη όλων των θρησκειών σε μία πανθρησκεία.

Οι διαθρησκειακές εκδηλώσεις και η παράδοσις της Εκκλησίας (Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμ. Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Οι διαθρησκειακές εκδηλώσεις και η παράδοσις της Εκκλησίας (Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμ. Ι.Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Η αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η Εκκλησία των Προφητών, των Αποστόλων και των Πατέρων. Γι' αυτό στην Εκκλησία μας δεν αυτοσχεδιάζουμε ούτε ακολουθούμε τον λογισμό μας, αλλά «επόμεθα τοις θείοις Πατράσιν» (Δ' Οικουμενική Σύνοδος), όπως και εκείνοι ήποντο τοις αγίοις Αποστόλοις και Προφήταις.

Θα πρέπη λοιπόν και στο θέμα των διαθρησκειακών σχέσεων και εκδηλώσεων να ακολουθούμε τους Προφήτας, τους Αποστόλους και τους Πατέρας. Όπως διδάσκει και ο ιερός Ιωσήφ Βρυέννιος: «Αμήχανον άλλως την αλήθειαν γνώναι ή θεολογίας άπτεσθαι μη τοις αγίοις επόμενον».

Η Δ' Οικουμενική Σύνοδος - Η αξία των Αγίων Πατέρων

Ἀρχιμανδρίτης Ἀρσένιος Κατερέλος

Η Δ´ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ - Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Μέ τήν εὐχή καί τήν εὐλογία τοῦ σεπτοῦ Ποιμενάρχου σας κ. κ. Ἀνδρέου,  σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, ἄς ποῦμε σήμερα, λίγα λόγια γιά τούς θεοφόρους Πατέρας, οἱ ὁποῖοι συνεκρότησαν, τό ἔτος 451, τήν Δ´ Οἰκουμενική Σύνοδο, ἡ ὁποία ἀπερίφραστα κατεδίκασε τήν αἵρεσι τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ, ἐφ᾽ ὅσον σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τούς προβάλλει, τούς γεραίρει καί τούς τιμᾶ.

Οἱ Μονοφυσῖτες ὑπεστήριζον, ὅτι στόν Χριστό ἐπεκράτησε τελικά μόνον ἡ θεία φύσις, ἐφ᾽ ὅσον ἡ ἀνθρωπίνη Του φύσις δῆθεν ἀπερροφήθη ἀπό τήν Θείαν, ὅπως ἔλεγαν, κάποιες σταγόνες ξυδιοῦ ἀπορροφοῦνται ἀπό τόν τεράστιο ὑδάτινο ὄγκο ἑνός ὠκεανοῦ, ὅταν πέσουν μέσα σέ αὐτόν.

Γενικό ὅμως καί διαχρονικό πόρισμα τῆς Συνόδου ἦταν, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι, καί Θεός, καί ἄνθρωπος μέ ἕνα ὅμως Πρόσωπο. Τό Θεῖο.

Για την συνείδηση (Αββά Δωροθέου)

Για την συνείδηση (Αββά Δωροθέου)                                   

'Όταν ό Θεός δηµιούργησε τόν ανθρωπο, 'έβαλε µέσα του ένα θείο σπέρµα, σάν ενα είδος λογισµοϋ πιό θερµού και φωτεινοϋ, νά εχει τή θέση της σπίθας, γιά νά φωτίζει τό νου και νά του δείχνει νά ξεχωρίζει τό καλό από τό κακό'. Αυτό ονοµά­ζεται συνείδηση, και είναι ό φυσικόο νόµοι; ('Ιωαv. Χρυσ. Ρ. G. 49, 131-133). Αύτό είναι τά πηγάδια πού άνοιγε ό 'Ιακώβ, όπως άκριβώς είπαν οι Πατέρες, και τά παράχωναν οι Φιλισταϊοι (Γεν. 26, 15). Μ' αυτό τό νόµο, δηλαδή µέ τή συνεί­δηση, συµµορφώ­θηκαν οι Πατριάρχες και ολοι οι άγιοι πού εζησαν πρίν από τό γραπτό νόµο και εύαρέστηοσν στό Θεό. 'Επειδή όμως αυτή παραχώθηκε και καταπατήθηκε από τούς ανθρώπους µέ την προοδευτική εξάπλωση της αμαρτιας, χρειαστήκαµε το γραπτό νόµο, χρειαστήκαµε τούς Αγίους Προφή­τες, χρειαστήκαµε την ενανθρώπιση του Ίδίου του Δε­σπότη µας 'Ιησού Χριστού, για να την ξαναφέρει στο φώς και να την αναστήσει, για να ξαναδώσει ζωή, µέ την τήρηση των άγιων εντολών του Θεού εκείνη την σπίθα πού ήταν παραχωµένη.

Γιατί βαπτιζόμαστε στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος;

Γιατί βαπτιζόμαστε στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος;

 Ἀνδρέα Θεοδώρου

Γιὰ ν’ ἀποβάλουμε τὸ χιτώνα τῆς φθορᾶς καὶ νὰ ντυθοῦμε τὴ δόξα τοῦ Χριστοῦ. Μὲ τὸ χιτώνα τῆς φθορᾶς μᾶς ἔντυσε μὲ τὴν παράβασή του ὁ Προπάτορας, ποὺ μᾶς κληροδότησε μία φύση χαλασμένη, στὴν ὁποία μπαίνουμε ὅλοι ἀνεξαίρετα οἱ ἄνθρωποι μὲ τὴ φυσική μας γέννηση. Ἡ φύση αὐτὴ τῆς φθορᾶς ἐμποδίζει τὴν εἴσοδο στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Πρέπει ὁπωσδήποτε ν’ ἀφανισθεῖ καὶ αὐτὸ πετυχαίνεται στὸ ἱερὸ Βάπτισμα (Ἰωάν. 3,3). Παράλληλα πρέπει νὰ ντυθοῦμε τὸν Χριστὸ («Ὅσοι εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε Χριστὸν ἐνεδύσασθε» ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας), νὰ ἀναγεννηθοῦμε, νὰ γίνουμε μία νέα πνευματικὴ ὕπαρξη καὶ ζωή.

Αναγκαιότερη από όλες τις αρετές (Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου)

Αναγκαιότερη από όλες τις αρετές (Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου)                                        

Δεν υπάρχει άλλη αρετή υψηλότερη και αναγκαιότερη από την ιερή Προσευχή. Και είναι υψηλότερη απ’ όλες τις αρετές, διότι ενώ εκείνες, π.χ. το να νηστεύουμε, ν’ αγρυπνούμε, να κοιμόμαστε χάμω, να δινόμαστε στην ασκητική ζωή, να παρθενεύουμε, να κάνουμε ελεημοσύνες, και όλα τ’ άλλα καλά έργα που αποτελούν τη χρυσή γενιά, τον εναρμόνιο χορό και την ουρανόπλεχτη σειρά των θεοειδών αρετών, παρόλο ότι είναι θεϊκά γνωρίσματα, αναφαίρετο κτήμα και αθάνατο στόλισμα της κάθε ψυχής, ωστόσο δεν ενώνουν τον άνθρωπο με το Θεό. Όλ’ αυτά τον προετοιμάζουν και τον προωθούν γι’ αυτή την ένωση, μα δεν τον ενώνουν με το Θεό.

Δευτέρα παρουσία και θάνατος:Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

Δευτέρα παρουσία και θάνατος:Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

 Πολλά πράγματα θέλουμε να μαθαίνουμε και να κατανοούμε, προπαντός όμως τον καιρό που θα γίνει η συντέλεια του κόσμου. Ο απόστολος Παύλος, για να περιορίσει την άκαιρη αυτή πολυπραγμοσύνη μας, γράφει σε μιαν επιστολή του: «Σχετικά με το χρόνο του ερχομού του Κυρίου, αδελφοί, δεν χρειάζεται να σας γράψω, γιατί κι εσείς το ξέρετε πολύ καλά, ότι η ημέρα του Κυρίου θα έρθει απροειδοποίητα, όπως ο κλέφτης τη νύχτα» (Α’ Θεσ. 5:1-2).

Τί θα κερδίσουμε, δηλαδή, αν γνωρίζουμε πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού; Πέστε μου. Ας υποθέσουμε ότι θα γίνει ύστερ’ από είκοσι χρόνια ή τριάντα ή εκατό. Ποιά σημασία μπορεί να έχει αυτό για μας; Μήπως για τον καθένα μας η συντέλεια δεν έρχεται με το τέλος της ζωής του;

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΡΕΙΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΧΡΟΝΟΙ ΛΕΓΟΜΕΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΡΕΙΑΝΟΥΣ  ΚΑΙ  ΟΙ ΣΥΝΧΡΟΝΟΙ  ΛΕΓΟΜΕΝΟΙ  ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!

Έτσι  αγωνίζονταν  οι ορθόδοξοι  ενάντια  στους  αιρετικούς  και  ειδωλολάτρες !!

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΑΡΕΙΑΝΟΥΣ

Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελος Αγγελακόπουλος 

α) Η Α΄ περίοδος των διωγμών εναντίον των Ορθοδόξων (338-363)

Το 325 μ.Χ. συνεκλήθη η Α΄ Αγία και Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια τῆς Βιθυνίας το 325 μ.Χ. επί της βασιλείας του αγίου ενδόξου θεοστέπτου βασιλέως και Ισαποστόλου Κωνσταντίνου του Μεγάλου. Η Σύνοδος συνήχθη κατά του αιρετικού Αρείου, ο οποίος βλασφημούσε ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού δεν είναι ομοούσιος με τον Θεό Πατέρα και ακολούθως δεν είναι Θεός αληθινός, αλλά κτίσμα και ποίημα.

Τά Φυλακτά Ὄψεις ἀποκρυφισμοῦ

Τά Φυλακτά Ὄψεις ἀποκρυφισμοῦ

Πρωτ. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Τά φυλακτά εἶναι μία πανάρχαια πρακτική, πού χρησιμοποιοῦνταν σέ πλῆθος παγανιστικῶν λατρειῶν καί χώρων ὡς μέσα προστασίας, ὑποτιθέμενου ἐλέγχου τῶν πνευμάτων ἤ καί αὐτῶν τῶν φυσικῶν δυνάμεων.
Στήν ἀρχαία Αἴγυπτο λ.χ. τό πλέον διαδεδομένο φυλακτό ἦταν τό λεγόμενο ”Μάτι τοῦ Ὥρου”, ἐνῶ στήν ἀρχαία Ἑλλάδα ἦταν γνωστά ὡς περιάμματα καί περίαπτα. Τά φυλακτά ὅμως σήμερα εἶναι παρόντα καί στόν ἀποκρυφιστικό χῶρο καί μάλιστα μέ πολλές μορφές.
Διαφημίζονται, προβάλλονται καί πωλοῦνται ὡς ἀντικείμενα πού ἐμπεριέχουν μαγικές δυνάμεις, οἱ ὁποῖες προφυλάσσουν, δῆθεν, ὅποιον τά ἔχει, ἀπό ἀρρώστιες, βάσκανο μάτι, ἐμπόδια κάθε εἴδους, ἀπό μαγεία καί κάθε μορφή κακοδαιμονίας.