ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Ο ΧΑΡΥ, Ο ΜΕΡΛΙΝ ΚΑΙ Η ΒΕΡΟΝΙΚΑ

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΠΛΑΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 Ο ΧΑΡΥ, Ο ΜΕΡΛΙΝ ΚΑΙ Η ΒΕΡΟΝΙΚΑ

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ SERAPHIM ROSE

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ

        Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το 1975, η χρονιά που πρωτοκυκλοφόρησε το βιβλίο του π. Σεραφείμ, ήταν ένα έτος-σύμβολο για τη «νέα θρησκευτική συνείδηση». Ήταν τότε που η αποθανούσα αποκρυφίστρια Alice Bailey – μια από τις μείζονες οικοδόμους του σημερινού κινήματος της Νέας Εποχής και δηλωμένη εχθρός του Ορθόδοξου Χριστιανισμού – έδωσε άδεια στους μαθητές να διαδώσουν δημοσίως τις μέχρι τότε μυστικές διδασκαλίες της «Νέας Εποχής» σε όλα τα διαθέσιμα μέσα. Κατά τη διάρκεια εκείνου του έτους, ο David Spangler και μια στρατιά άλλων ομιλητών και οργανώσεων της «Νέας Εποχής» άρχισαν το δημόσιο έργο τους.

THERE IS A HELL? IS DISAPPEARANCE conscious punishment?ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΛΑΣΗ; ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ Ή ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΤΙΜΩΡΙΑ;

THERE IS A HELL? IS DISAPPEARANCE conscious punishment?
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΛΑΣΗ;

ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ Ή ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΤΙΜΩΡΙΑ;

Οι θνητοψυχίτες ισχυρίζονται ότι κατά την Ημέρα της Κρίσης, «οι ασεβείς…θέλουσιν αποκοπή εκ μέσου του λαού του Θεού εις τον Δεύτερον Θάνατον. Θέλουσι είσθαι ως να μη υπήρξαν»[1][7]. Και «η λίμνη της φωτιάς… συμβολίζει την πλήρη καταστροφή»[1][8]. Συνεπώς αρνούνται την παραδοσιακή χριστιανική διδασκαλία ότι η κόλαση είναι συνειδητή τιμωρία χωρίς τέλος. Πιστεύουν ότι η κόλαση είναι η εξαφάνιση, η εκμηδένιση των ασεβών. Άραγε δικαιώνει η Αγία Γραφή τις πεποιθήσεις τους;

Ο Ιησούς μίλησε πολλές φορές για την κόλαση ή Γέεννα του πυρός:

«Και εάν σε σκανδαλίζη η χειρ σου, απόκοψον αυτήν· καλήτερον σοι είναι να εισέλθης εις την ζωήν κουλλός, παρά έχων τας δύο χείρας να απέλθης εις την γέενναν, εις το πυρ το άσβεστον. Και εάν ο οφθαλμός σου σε σκανδαλίζη, έκβαλε αυτόν· καλήτερον σοι είναι να εισέλθης μονόφθαλμός εις την βασιλείαν του Θεού, παρά έχων  δύο οφθαλμούς να ριφθής εις την γέενναν του πυρός · όπου ‘ο σκώληξ αυτών δεν τελευτά, και το πυρ δεν σβήνεται’» (Μάρκος θ 43,47-48). Αυτά τα εδάφια δείχνουν ότι η κόλαση ή Γέεννα του πυρός διαρκεί αιώνια, και δεν έχει τέλος. Συνεπώς είναι μια παντοτινή τιμωρία.

Μαξίμου του Ομολογητού: Γιατί ο Θεός επιτρέπει την εξουσία ανθρώπου επί άνθρωπο

Μαξίμου του Ομολογητού

Στην παρακάτω επιστολή που απευθύνει ο άγιος Μάξιμος ο ομολογητής προς τον κουβικουλάριο Ιωάννη, εξηγεί θεολογικά το γιατί ο Θεός επιτρέπει την εξουσία ανθρώπου επί άνθρωπο. Παρατίθεται εδώ επειδή αποτελεί την ορθόδοξη οπτική του θέματος και δίνει την ορθόδοξη απάντηση στις θεωρίες  του Wyclif για το dominium,  που εξετάστηκαν αλλού. Να σημειωθεί ότι ο λόγος του αγίου Μαξίμου είναι θεολογικός και σε καμιά περίπτωση δεν εισάγει πολιτική θεωρία. 

Παλαιά Διαθήκη:«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

Παλαιά Διαθήκη:«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Π. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

(ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ)

Από το συνέδριο που οργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη από την εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών με θέμα Φαινόμενα Νεοειδωλολατρείας.

Τον τελευταίο καιρό ορισμένοι, οι οποίοι αγνοούν τα πράγματα γύρω από τα θέματα της πίστεώς μας, παραθεωρούν την Π.Διαθήκη από παρεξήγηση ή σκόπιμα, όπως π.χ. οι νεοειδωλολάτρες, και ρωτούν : «Γιατί η Εκκλησία και μάλιστα η Ορθόδοξος, περιέλαβε την - κατ' αυτούς Εβραϊκήν ή Ιουδαϊκήν Βίβλον στον κανόνα της Αγίας Γραφής και μάλιστα την προέταξε της Καινής, ονομάζοντάς την Π.Διαθήκη;». (Κανόνα ονομάζουμε την συλλογή των επί μέρους θεόπνευστων γραφών [βιβλίων], τα οποία αποτελούν την Αγίαν Γραφήν).

Πώς αποδεικνύεται η Ανάσταση του Χριστού 

α. Ο απόστολος Παύλος γράφει:
Η ανάσταση είναι το ουσιαστικώτερο σημείο της πίστης μας. Αυτό σημαίνει: Αν ο Χριστός δεν αναστήθηκε,
• η πίστη μας είναι στο σύνολό της μάταιη∙
• και εμείς οι απόστολοι είμαστε ένα συνάφι βλάσφημοι και παλιάνθρωποι, αφού εκηρύξαμε – για λογαριασμό του Θεού! – ένα ψέμα: ότι ανάστησε τον Χριστό∙ χωρίς να τον έχη πράγματι αναστήσει (Α’ Κορ. 15,15-16)!
β. Και ο άγιος Αυγουστίνος γράφει:
«Δεν είναι καθόλου για μας μεγάλο, αν πιστεύωμε ότι ο Χριστός απέθανε. Αυτό το πιστεύουν και οι ειδωλολάτρες. Και οι Ιουδαίοι. Και όλοι οι παλιάνθρωποι. Όλοι το πιστεύουν, ότι απέθανε. Η πίστη των χριστιανών είναι η Ανάσταση του Χριστού. Αυτό είναι για μας το μεγάλο: Πιστεύομε, ότι ο Χριστός αναστήθηκε^[1]».
γ. Και ο περίφημος R. Strauss (Ρίχαρντ Στράους) στα γηράματά του ωμολόγησε:

Η περί παίδων αγωγή» κατά τον Πλούταρχο και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο

Η περί παίδων αγωγή» κατά τον Πλούταρχο και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο

της Ειρήνης Αρτέμη

MPhil Θεολογίας – πτ. Θεολογίας - Φιλολογίας,

Υποψηφίας διδάκτορος του Πανεπιστημίου Αθηνών

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Βασικός παράγοντας της διαδικασίας συνεχίσεως της κοινωνίας είναι το ανθρώπινο στοιχείο, ως φορέας της παραδόσεως και συνεχιστής της. Τα παιδιά είναι ο φυσικός συνδετικός κρίκος κάθε κοινωνίας και το μέλλον της. Η ύπαρξη και η διασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών αποτελεί αντικείμενο ζωτικής μέριμνας, καθώς και εύλογη πηγή ανησυχίας και προβληματισμών από την αρχαιότητα έως τις ημέρες μας. Εκτός, λοιπόν, από τη βιολογική τους υπόσταση, τα παιδιά αποτελούν μία περίπλοκη πολιτιστική συνισταμένη κάθε οργανωμένης κοινότητας. Για το λόγο αυτό το θέμα της ανατροφής τους απασχόλησε πολλούς φιλοσόφους αλλά και πατέρες της Εκκλησίας μας.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΤΡΙΠΛΟ ΑΞΙΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΤΡΙΠΛΟ ΑΞΙΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ο μέγας Προφήτης, Ιερεύς ,Βασιλεύς

Στά χρόνια πού προηγήθηκαν από τήν έλευση τοΰ Κυρίου Ίησού Χρι­στού στόν κόσμο, τα χρόνια της Πα­λαιάς Διαθήκης, τρία κατεξοχήν προνομι­ούχα γένη ύπήρχαν: τό βασιλικό, τό ιερα­τικό και τό προφητικό. Οί βασιλείς, οί ιερείς και οί προφήτες στόν παλαιό Ισραήλ κατείχαν μεταξύ των ανθρώπων τή μέγι­στη έξουσία, δοσμένη άπό τόν Θεό- τά δύο πρώτα γένη κληρονομικά, ένώ τό τρί­το μέ ειδική έκλογή και ανάδειξη άπό τόν ίδιο τόν Κύριο. Μέ τήν άνάδειξή τους σ' ένα άπό τά τρία αύτά κορυφαία άξιώματα οί έκλεγμένοι άπό τόν Θεό βασιλείς, ιε­ρείς και προφήτες χρίονταν (άλείφονταν δηλαδή) μέ ειδικό εύώδες έλαιο.

Η διδασκαλία αγίων Πατέρων και Θεολόγων για το "κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν"

Η διδασκαλία αγίων Πατέρων και Θεολόγων για το "κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν"

1. Άγιοι τής Εκκλησίας

Άγιος Βασίλειος Καισσαρείας:

"Το μεν γαρ κατ' εικόνα φύσει δέδοται ημίν και αμετάβλητον εξ αρχής και εις τέλος συμπάρεστι, το δε καθ' ομοίωσιν εκ προαιρέσεως και οίκοθεν ύστερον κατορθούμεν. Εν μεν ουν τη πρώτη βουλή λέγων ο Θεός Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν και το καθ' ομοίωσιν προσέθηκε, δεικνύς ότι και προαίρεσιν ημίν αυτεξουσίαν εμβαλεί την δυναμένην ποιήσαι ημάς ομοιωθήναι θεώ· και ουν και τοιούτοι απετελέσθημεν κατά την πρόρρησιν του Θεού. πολλοί γαρ οι ομοιωθέντες αυτώ, πάντως δε και οι ομοιωθησόμενοι, καν μη και πάντες". (Αγ. Βασιλείου: "Περί τής τού ανθρώπου κατασκευής": παρ. 20).

"Το γαρ μη παρέργως ακούειν τών θεολογικών φωνών, αλλά πειράσθαι τον εν εκάστη λέξει και εν εκάστη συλλαβή κεκρυμμένον νουν εξιχνεύειν, ουκ αργών εις ευσέβειαν, αλλά γνωριζόντων τον σκοπόν τής κλήσεως ημών. Ότι πρόκειται ημίν ομοιωθήναι Θεώ, κατά το δυνατόν ανθρώπου φύσει. Ομοίωσις δε, ουκ άνευ γνώσεως". (Αγίου Βασιλείου: "Περί τού Αγίου Πνεύματος" PG 32, st. 69). (Κατά τον άγιο Βασίλειο, το καθ' ομοίωσιν δεν είναι δεδομένο σε όλους, αλλά "πρόκειται" να γίνει αυτή η ομοίωση, προς τους κεκλημένους προς αυτό).

The "NEW AGE" AND DUAL OIKOUMENISMOS (POLITICAL AND RELIGIOUS)Η «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ» ΚΑΙ Ο ΔΙΠΛΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ (ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ)

The "NEW AGE" AND DUAL OIKOUMENISMOS (POLITICAL AND RELIGIOUS)

Η «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ» ΚΑΙ Ο ΔΙΠΛΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ (ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ)

 ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ Ο ΠΑΠΑΣ  ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΩΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

Ἡ Ἐποχή μας σφραγίζεται καθοριστικὰ ἀπὸ μιὰ νέα ἱστορικὴ συγκυρία, τὴ Νέα Παγκόσμια Τάξη πραγμάτων καὶ τὴν ἀνάδυση στὸ παγκόσμιο προσκήνιο μίας νέας παγκόσμιας Μονοκρατορίας τῆς Pax Americana, πού μεταφέρει τὸν κόσμο, ἀναδρομικά, στὴν ἑνότητα τῆς Pax Romana καὶ σ᾽ ὅ,τι αὐτὴ μπορεῖ νὰ σημαίνει γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο.

Ἡ ἀνθρωπότητα ἐντάχθηκε σ’ ἕνα παγκόσμιο σύστημα πολιτικῆς καὶ ἀξιῶν, πού ἐλέγχει καὶ διαμορφώνει καθολικά, μέσῳ τῆς ἑνιαιοποιημένης παιδείας καὶ τῶν κατευθυνόμενων Μ.Μ.Ε., τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν κοινωνία, ὡς πλανητικὸ ἄνθρωπο καὶ πλανητικὴ-ὁλιστική κοινωνία. Τὸ Internet-Διαδίκτυο ἰδιαίτερα, ἑνοποιεῖ τὸν κόσμο μας, τεκμηριώνοντας αὐτό, πού ἐμπεριέχει ὁ ὅρος παγκοσμιοποίηση (Globalization). Καὶ εἶναι θεμιτὸ νὰ ἐπικαλούμεθα τὸν ἐλπιδοφόρο λόγο τοῦ Χριστοῦ μας «γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμὴν » (Ἰω. 10,18), τὸ ἐρώτημα ὅμως εἶναι: ὑπὸ ποῖον ποιμένα; 

Ο αρχαίος Ελληνικός Μονοθεϊσμός ως προ Χριστού Χριστιανισμός

Ο αρχαίος Ελληνικός Μονοθεϊσμός ως προ Χριστού Χριστιανισμός

Του Μιχαήλ Γ. Χούλη, θεολόγου

Ο Θεός, ως "Φως Αληθινό", σε κάποιο βαθμό "φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον" (Ιωάννης 1/α: 9). Και από τον φωτισμό αυτό, δεν εξαιρέθηκαν ούτε οι Εβραίοι (δια των προφητών τους), αλλά ούτε και οι Έλληνες (δια των Φιλοσόφων τους). Γι' αυτό και παρά την Πολυθεϊστική άγνοια του αρχαιοελληνικού πλήθους, κάποιοι Φιλόσοφοι ανάμεσά τους, προσέγγισαν σωστά τον Θεό, ως ΕΝΑΝ. Βεβαίως η Χριστιανική αλήθεια δεν είχε ακόμα αποκαλυφθεί στον άνθρωπο από τον Ίδιο τον Θεό. Γι' αυτό και οι αρχαίοι μας πρόγονοι δεν είχαν ακόμα συλλάβει την απόλυτη διάκριση μεταξύ κτιστού κόσμου και Ακτίστου Θεού. Ο Μονοθεϊσμός τους, ήταν κυρίως Πανθεϊστικού χαρακτήρα, για την πλειονότητα των Φιλοσόφων, εφ' όσον συνέχεαν την Θεϊκή Ουσία με την ουσία των κτισμάτων και θεωρούσαν τα κτίσματα ως "απόρροια" της Ουσίας του Θεού.