xristianorthodoxipisti.blogspot.gr ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΕΙΜΕΝΑ / ΑΡΘΡΑ
Εθνικά - Κοινωνικά - Ιστορικά θέματα
Ε-mail: teldoum@yahoo.gr FB: https://www.facebook.com/telemachos.doumanes

«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)

«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)

Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ


Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ


 Ο Θεός δεν είναι αντικείμενο να τον εξετάσουμε σε κάποιο εργαστήριο επιστημονικά. Έτσι, δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για αποδείξεις περί ύπαρξης ή ανυπαρξίας του Θεού, παρά μόνο για λογικές σκέψεις περί Αυτού. Αν και αυτά είναι ζητήματα έξω από την ανθρώπινη εμπειρία, παρόλα αυτά οι άνθρωποι ζητούν να βρουν μια λογική αιτία πίστης στη θεότητα.
Ο άνθρωπος ως σκεπτόμενο πρόσωπο, δεν μπορεί να νοήσει τον εαυτό του και να συλλάβει το νόημα του κόσμου έξω και ανεξάρτητα από την ιδέα του Θεού. Αισθάνεται ότι δεν είναι ον αυθύπαρκτο και το περί Θεού ερώτημα είναι καίριο, πού θέτει μόνον ο λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος. Η άλογη κτίση δεν έχει τέτοιου είδους ευαισθησίες και δε διατυπώνει παρόμοια ερωτήματα, ούτε έχει ανάλογους προβληματισμούς. Μόνον ο άνθρωπος ρωτά, γιατί είναι η λογική «εικόνα» του Θεού.

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ ΔΑΛΑΜΑΝΑΡΑ ΑΡΓΟΥΣ ! Ο ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΤΡΕΧΕΙ ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΙΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ! ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΛΛΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!



Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ ΔΑΛΑΜΑΝΑΡΑ ΑΡΓΟΥΣ ! Ο ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΤΡΕΧΕΙ ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΙΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ! ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΛΛΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!


http://argolikospoimin.blogspot.gr/2013/08/blog-post_28.html?spref=fb

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ


 ΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ ΕΛΚΟΝΤΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΩΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ
http://xristianorthodoxipisti.blogspot.gr/2015/03/blog-post_20.html

430 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΗ ΔΥΣΗ - π. ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚ


430 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΗ ΔΥΣΗ - π. ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ "ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ": ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ΑΥΤΟ ΆΡΘΡΟ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥ π. ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚ.
 
 
Αυτόν τον Οκτώβριο (σ. Κ.Σ. το άρθρο γράφτηκε τον Οκτώβριο του 2012) συμπληρώνονται 430 χρόνια από την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου. Το ημερολόγιο αυτό εισήχθη στις ρωμαιοκαθολικές χώρες από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄στις 4 Οκτωβρίου 1582 και είχε ως στόχο να αντικαταστήσει το παραδοσιακόΙουλιανό ημερολόγιο. Έτσι, για τους Ρωμαιοκαθολικούς το 1582την ημέρα της Πέμπτης, 4 Οκτωβρίου, την διαδέχθηκε όχι η Παρασκευή, 5 Οκτωβρίουαλλά ηΠαρασκευή, 15  Οκτωβρίου. Ο Διάκονος Vladimir Vasilik εξηγεί τη σημασία της εκδήλωσης για τον χριστιανικό κόσμο και τονίζει την ανάγκη για τους Ορθοδόξουςνα διατηρήσουν το Ιουλιανό (παλαιό) ημερολόγιο.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ


ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου 
1. Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Παλαιᾶς Ρώμης, παρά τίς μικρές καί μή οὐσιαστικές διαφορές, εἶχαν πάντοτε κοινωνία μέ τούς Ἐπισκόπους τῆς Νέας Ρώμης καί τούς Ἐπισκόπους τῆς Ἀνατολῆς μέχρι τό 1009-1014, ὅταν γιά πρώτη φορά κατέλαβαν τόν θρόνο τῆς Παλαιᾶς Ρώμης οἱ Φράγκοι Ἐπίσκοποι. Μέχρι τό 1009 οἱ Πάπες τῆς Ρώμης καί οἱ Πατριάρχες τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἦσαν ἑνωμένοι στόν κοινό ἀγώνα ἐναντίον τῶν Φράγκων Ἡγεμόνων καί Ἐπισκόπων, ἀλλά καί τῶν κατά καιρούς αἱρετικῶν.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ!


Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ!
ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΑΝΙΣΜΟ
Εδώ και τρία περίπου χρόνια είχα ασπαστεί την αρειανική εκδοχή του Ιησού Χριστού και είχα απορρίψει την παραδοσιακή θέση της Τριάδας και της θεότητας του Χριστού ως μη βιβλικές. Επειδή έβρισκα πολλά εδάφια να φαίνεται ότι συγκρούονται με το τριαδικό δόγμα, η έρευνά μου με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς δεν είναι Θεός και ότι μόνο ο Πατέρας είναι Θεός και ο μόνος αληθινός Θεός. Γι’ αυτό δημοσίευσα και το άρθρο κατά της θεότητας του Χριστού στο τεύχος Νο10. ΄Ημουν απόλυτα πεπεισμένος ότι είχα δίκαιο. Όμως ο Θεός έκανε ένα έργο στη καρδιά μου, ώσπου κατάλαβα τα κενά του Αρειανισμού καθώς και τις αντιφάσεις του σε σύγκριση με την βιβλική διδασκαλία. Θα δείτε σε αυτό το άρθρο, τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψα τον Αρειανισμό.

ΙΗΣΟΥΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ Ή ΜΥΘΟΣ;


ΙΗΣΟΥΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ Ή ΜΥΘΟΣ;



Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, είναι ένα πρόσωπο που έχει γίνει σημείο αντιλεγόμενο στην σύγχρονη κοινωνία μας. Πλήθος απόψεων υπάρχουν, όσα και τα βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει γι' αυτόν απ' τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. Ο αριθμός των βιβλίων που έχουν γραφτεί για τον Ιησού σύμφωνα με κάποιον υπολογισμό ξεπερνούν τα 2000! Όμως ποιος είναι ο Ιησούς; Είναι μήπως ένας καλοφτιαγμένος μύθος ή  ένα ιστορικό πρόσωπο; Υπήρξε ένας κοινωνικός επαναστάτης, ένας θρησκευτικός ριζοσπάστης ή κάποιος που απλά ίδρυσε μια καινούργια θρησκεία; Τι μαρτυρούν οι υπάρχουσες αρχαίες ιστορικές πηγές; Τι δείχνουν τα Ευαγγέλια;

Οι Αντιχαλκηδόνιοι δεν ήσαν και δεν είναι Ορθόδοξοι - Απάντησις εις μελέτην του π. Ιωάννου Ρωμανίδου υποστηρίζοντος την αντίθετον άποψιν


Οι Αντιχαλκηδόνιοι δεν ήσαν και δεν είναι Ορθόδοξοι - Απάντησις εις μελέτην του π. Ιωάννου Ρωμανίδου υποστηρίζοντος την αντίθετον άποψιν


Γράφτηκε από  Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος Καψάνης     Τρίτη, 20 Αυγούστου 2013 

Ό Πρωτοπρεσβύτερος Καθηγητής π. Ιωάννης Ρωμανίδης εδημοσίευσεν άρθρον με τίτλον «Μία φύσις του Θεού Λόγου σεσαρκωμένη.
Ό άγιος Κύριλλος και ή Δ' Οικουμενική Συνοδος»1. Κεντρική ιδέα του συγγραφέως είναι ότι οι Ορθόδοξοι και οι Αντιχαλκηδόνιοι έχομεν κατ' ουσίαν την ιδίαν Χριστολογικήν πίστιν αν και διαφοροποιούμεθα εις την διατύπωσιν του δόγματος, εις το περιεχόμενον όμως ταυτιζόμεθα. Γράφει συμπερασματικώς: «οι δύο παραδόσεις επιβίωσαν στις περιπλοκότατες της ιστορίας, ενώ διατήρησαν στην ουσία την ίδια Ορθόδοξη πίστι. Το κείμενο μας καλεί στην ανίχνευσι μέσα στην Ιστορία, της κοινής ενοράσεως της πίστεως και του δόγματος, πού δεν ήταν δυνατόν να διαστρεβλωθεί από τις τραγωδίες των Ιστορικών εξελίξεων»2.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ Νίκου Χειλαδάκη

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

 Νίκου Χειλαδάκη
δημοσιογράφου-συγγραφέως

Τὸ Βυζάντιο ἢ  ὀρθότερα ἡ Ἀνατολικὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία, εἴτε τὸ θέλουν εἴτε ὄχι οἱ πολλοὶ ὄψιμοι ἐπικριτές του, εἶναι ἡ μόνη αὐτοκρατορία σὲ ὅλη τὴν ἀνθρώπινη ἱστορία...
ποὺ κράτησε ἐπὶ τόσους αἰῶνες καὶ ἐπιβίωσε σὲ πολὺ δύσκολες συνθῆκες καὶ μὲ τόσες ἐπιβουλὲς καὶ ἀπὸ ἀνατολὰς καὶ ἀπὸ δυσμάς. Ἀκριβῶς αὐτὴ ἡ μεγάλη μακροβιότητα αὐτῆς τῆς αὐτοκρατορίας, ποὺ γιὰ πολλοὺς ἔχει ταυτιστεῖ σκόπιμα (σύμφωνα μὲ τὶς νεοεποχίτικες ἀντιλήψεις γιὰ τὴν ἱστορία) μὲ τὴ διαφθορά, τὴν ἴντριγκα καὶ τὸ σκοτεινὸ παρασκήνιο, εἶναι ἕνα μεγάλο θέμα καὶ χρήζει τουλάχιστον γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες μίας ἀντάξιας προσοχῆς καὶ ἔρευνας. Καὶ εἶναι δυστύχημα ποὺ οἱ μεγαλύτεροι βυζαντινολόγοι διακρίθηκαν στὸ ἐξωτερικὸ καὶ ὄχι ἐδῶ, στὴ χώρα ποὺ ἀποτέλεσε ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα τμήματα τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τὴν οὐσιαστικὴ κληρονομιά της.

15/28 Αυγούστου η κοίμηση της Πανυπερευλογημένης Δεσποίνης υμών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας !

15/28 Αυγούστου η  κοίμηση  της  Πανυπερευλογημένης  Δεσποίνης  υμών  Θεοτόκου  και  Αειπαρθένου  Μαρίας !  



 
ΔΙΑΛΟΓΟΣ κατ’ ἀλφαβητικήν σειράν.

Ἐν ὧ ὁ ἁμαρτωλὸς τῆ Θεοτόκω διαλεγόμενος καὶ τυχεῖν σωτηρίας δεόμενος.

Ἁμαρτωλὸς : Ἀνύμφευτε, Θεόνυμφε, Οὐρανοῦ, γῆς Κυρία, σῶσον με τὸν ταλαίπωρον, Θεοῦ Μήτηρ Μαρία.

Θεοτόκος : Βέβαια ἤθελες σωθῆ, εἶ μέν μετανοήσης· εἰ δὲ μὴ εἰς τὴν κόλασιν, Θέλεις νὰ καταντήσεις.

Ἁμαρτωλὸς : Γνωρίζεις Παναγία μου πόσον σὲ ἀγαπούσα· μέ πόθον καὶ εὐλάβειαν, πόσον σὲ προσκυνούσα.

Θεοτόκος : Δὲν προξενεῖ ἡ εὐλάβεια κι’ ἡ ἀγάπη σωτηρίαν χωρὶς τὰ ἔργα τὰ καλὰ ψυχῆς τὴν ἰατρείαν.

Ἁμαρτωλὸς : Ἐλέησόν με κράζω σοι· κατὰ τὸ ἔλεός σου· εὔσπλαγχνος πολυέλεος εἶναι γὰρ ὁ Υἱὸς σου.

Θεοτόκος : Ζητεῖς πρᾶγμα ἀδύνατον εἶναι δὲ ὁ Υἱὸς μου· εὔσπλαγχνος ἄλλὰ δίκαιος, ὑπάρχει ὁ Θεὸς μου.

Ἁμαρτωλὸς : Ἠθέλησα πολλές φορές ἵνα μετανοήσω· ὁ κόσμος δὲ εἶναι γλυκύς καὶ σύρνομαι ὀπίσω.

Θεοτόκος : Θέλεις καὶ ἀποφάσισε τὴν γνώμην σου βιάζου· τὴν Βασιλείαν Ουρανῶν οἱ βιασταὶ ἁρπάζουν.

Ἁμαρτωλὸς : Ἱλάσθητι μοι Δέσποινα εἰς σὲ μόνην ἐλπίζω· μετὰ Θεὸν ὁ ἄθλιος ἐκ μήτρας σὲ γνωρίζω.

Θεοτόκος : Καλὴ εἶναι ἡ ἐλπὶς καὶ σώνει τὴν ψυχήν σου καὶ ἔργα ὅμως πρόσθεσε καλὰ εἰς τὴν ζωὴν σου.

Ἁμαρτωλὸς : Λύτρωσαί με πανάχραντε πυρὸς τοῦ αἰωνίου· ὅσα γάρ θέλεις δύνασαι ὡς Μήτηρ τοῦ Κυρίου.

Θεοτόκος : Μή με ἐνοχλῆς ταλαίπωρε μέ τὴν πολυλογίαν· εἰς ἄνθρωπον ἁμαρτωλόν, δέν δίδω εὐλογίαν.

Ἁμαρτωλὸς : Νινευΐτας ὁ Κύριος ἔσωσε καὶ τὴν πόρνην· σῶσον κἀμὲ Κυρία μου, κράζω ὡς τὸν Τελώνην.

Θεοτόκος : Ξύπνησε ἀπὸ τὰ κακὰ προσέπεσε, ὡς ἐκείνη καὶ θέλει σώσει καὶ ἐσὲ, Θεοῦ ἡ καλωσύνη.

Ἁμαρτωλὸς : Ὅλας τὰς ἁμαρτίας μου συγχώρησον Κυρία· ἔχεις γὰρ ὑπακούοντα τὸν Θεὸν Παναγία.

Θεοτόκος : Πολὺ καλὰ, συγχώρησιν, δίδει ἁμαρτημάτων· ὁ Κύριός μου πλήν ζητεῖ τὴν ἀποχὴν πταισμάτων.

Ἁμαρτωλὸς : Ρεῖθρα θερμῶν δακρύων μου μὴ ἀποσιωπήσεις μετανοῦντα δοῦλον σου, δέξαι μὴ με ἀφήσης·

Θεοτόκος : Σὲ δέχομαι ὑπήκουσα, τὴν παρακαλεσίν σου· πρόσεχε ὅμως μὴ στραφῆς ἀπ’ τὴν ὑποσχεσίν σου.

Ἁμαρτωλὸς : Τὴν χάριν σου Κυρία μου φθέγγομαι καὶ οὖ κρύπτω, εὐχαριστῶ εὐχαριστῶ στοῦς πόδας σου προσπίπτω.

Θεοτόκος : Ὕμνησον εὐχαρίστησον Θεὸν τὸν Λυτρωτήν σου καὶ δούλευε καὶ λάτρευε αὐτὸν τὸν ποιητήν σου.

Ἁμαρτωλὸς : Φωνάς εὐχαριστήριους τε Θεοῦ καὶ Σοῦ Κυρία θέ ν’ ἀναπέμπω ἑκάστοτε Θεοτόκε Μαρία.

Θεοτόκος πρὸς τὸν Χριστὸν :

Χάριν τὴν σὴν κατάπεμψον παμφίλτατε Υἱὲ μου εἰς τὸν μετανοοῦντα φιλάνθρωπε Θεὲ μου.

Ἁμαρτωλὸς : Ψάλλω κηρύτω καὶ λαλῶ ἐξ ὅλης τῆς καρδίας τὴν δόξαν σου Θεόνυμφε καὶ τὰς εὐεργεσίας.

Ἁμαρτωλὸς πρὸς τὸν κόσμον :

Ὦ κόσμε τετραπέραντε, ἄλλη δὲ σὲ φυλάττει εἰμὴ Παρθένος τοῦ Θεοῦ, Δόξα Αὐτῆς τὸ Κράτει.
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΤΩΛΟhttp://www.youtube.com/watch?v=R2Xoc6awBTM

ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Α΄. Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ


    Το πρώτο γνώρισμα της Ορθοδοξίας, το πρώτο βασικό χαρακτηριστικό της είναι η πίστη στο Θεό. Ποιο Θεό όμως; Το θεό του Ισλάμ, το θεό του Ισραήλ, το θεό των Μασόνων, το θεό των διαφόρων θρησκειών, το θεό όπως τον φαντάζεται ο κάθε άνθρωπος και λέγει υπάρχει το θείο, υπάρχει κάτι, υπάρχει μια ανώτερη δύναμη; Όχι.

    Ο Θεός της Ορθοδοξίας είναι ο Τριαδικός Θεός, ο αληθινός Θεός, ο μόνος που λυτρώνει τον άνθρωπο. Πατήρ-Υιός-Άγιο Πνεύμα. Και ο Υιός, ο ένας της Τριάδος, μας αποκαλύπτει η Γραφή και μας παραδίδει η ιστορία, ενσαρκώθηκε, προσέλαβε το ημέτερο φύραμα, το θεράπευσε και το ζωοποίησε εις τον αιώνα, αφού «το απρόσληπτον αθεράπευτον» λένε οι πατέρες της Εκκλησίας μας. Ο Υιός είναι ο Μεσσίας ή Χριστός, αυτός δηλαδή που έχει το χρίσμα και την αποστολή να ενανθρωπήσει, να καταστεί Θεάνθρωπος και να σώσει τον άνθρωπο. Είναι με την ενανθρώπησή του ο απόγονος της Εύας, που θα συντρίψει τον σατανά. Είναι, ως άνθρωπος, ο νέος Αδάμ, που με την υπακοή του θα ξαναδείξει το δρόμο της σωτηρίας προς τον άνθρωπο.