Αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ΄ ο ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω!
Ο Πειραιώς Σεραφείμ:
- Τοις κηρύσσουσι και διδάσκουσι την παναίρεσιν του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Συγκρητιστικού Οικουμενισμού, Ανάθεμα, Ανάθεμα, Ανάθεμα!

Ο π. Θεόδωρος Ζήσης:
Πάει να κυριαρχίσει μία αίρεσις η οποία λέγεται "ονοματοκρυπτισμός", να κρύψουμε τα ονόματα, να μην πούμε τα ονόματα...


Πατέρα Θεόδωρε Ζήση, ο Ορθόδοξος λαός δεν κρύβει τα ονόματα:

Τοις κηρύσσουσι και διδάσκουσι την παναίρεσιν του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Συγκρητιστικού Οικουμενισμού, Βαρθολομαίου Οικ. Πατριάρχου, Ρωσίας Κυρίλλου, Αλεξανδρείας Θεοδώρου, Σερβίας Ειρηναίου, Αντιοχείας Ιωάννου, Ιεροσολύμων Θεοφίλου, Κύπρου Χρυσοστόμου, Ελλάδος Ιερωνύμου και +Χριστοδούλου, Αλβανίας Αναστασίου, Καναδά Σωτηρίου, (έστι δε και άλλα πολλά ονόματα, άτινα εάν γράφηται καθ΄ εν, ουδέν αυτόν οίμαι τον κόσμον χωρήσαι τα γραφόμενα βιβλία...),
ωσαύτως, τοις κοινωνούσιν εν γνώσει τοις προμνημονευθείσιν αιρετικοίς ή συνηγορούσι, διαδίδουσι, ή υπεραμυνομένοις της καινοφανούς αυτών αιρέσεως του οικουμενισμού εν προσχήματι αδελφικής αγάπης, ή υποτιθεμένης ενώσεως των διαχωρισθένων Χριστιανών, Ανάθεμα, Ανάθαμα, Ανάθεμα!
http://orthodox-voice.blogspot.gr/

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ  ΕΑΝ ΔΕΝ ΦΥΓΕΤΑΙ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ! ΚΑΙ  ΔΕΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!! ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΥΡΑΣΤΩ ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΦΩ ΣΥΝΕΧΩΣ !
http://www.egoch.org/index.html !! 

αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ΄ ο ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω!
Ο Πειραιώς Σεραφείμ:
- Τοις κηρύσσουσι και διδάσκουσι την παναίρεσιν του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Συγκρητιστικού Οικουμενισμού, Ανάθεμα, Ανάθεμα, Ανάθεμα!
ΕΔΩ Ο ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ!!

Ο π. Θεόδωρος Ζήσης:
Πάει να κυριαρχίσει μία αίρεσις η οποία λέγεται "ονοματοκρυπτισμός", να κρύψουμε τα ονόματα, να μην πούμε τα ονόματα...
Ο Π. ΖΗΣΗΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ , ΚΑΙ ΤΙ ΣΥΜΕΝΗ ΝΑ ΑΝΟΙΚΗΣ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ , ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΠΑΡΑΜΕΝΗ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ!! Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΦΩΤΗΣΗ!!!

Ο Ορθόδοξος λαός:
Τοις κηρύσσουσι και διδάσκουσι την παναίρεσιν του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Συγκρητιστικού Οικουμενισμού, Βαρθολομαίου Οικ. Πατριάρχου, Ρωσίας Κυρίλλου, Αλεξανδρείας Θεοδώρου, Σερβίας Ειρηναίου, Αντιοχείας Ιωάννου, Ιεροσολύμων Θεοφίλου, Κύπρου Χρυσοστόμου, Ελλάδος Ιερωνύμου και +Χριστοδούλου, Αλβανίας Αναστασίου (έστι δε και άλλα πολλά ονόματα, άτινα εάν γράφηται καθ΄ εν, ουδέν αυτόν οίμαι τον κόσμον χωρήσαι τα γραφόμενα βιβλία...),
ωσαύτως, τοις κοινωνούσιν εν γνώσει τοις προμνημονευθείσιν αιρετικοίς ή συνηγορούσι, διαδίδουσι, ή υπεραμυνομένοις της καινοφανούς αυτών αιρέσεως του οικουμενισμού εν προσχήματι αδελφικής αγάπης, ή υποτιθεμένης ενώσεως των διαχωρισθένων Χριστιανών, Ανάθεμα, Ανάθαμα, Ανάθεμα!
ΤΟ ΝΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΠΕΡΝΕΙΣ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΩΡΙΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΤΑΣΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΔΙΟΤΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ !!!

Οι Άγιοι της Ορθοδοξίας αναθεματίζουν Άγιε Θεοδόσιε, οι οικουμενιστές δεν δέχονται την Δ' Οικ. Σύνοδο της Χαλκηδόνος, αναγνωρίζουν δε ως Ορθόδoξους τους αιρετικούς Μονοφυσίτες, έχουν κοινωνία μαζί τους και προσφάτως ο "Ορθόδοξος" Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Θεόδωρος "ξελαρυγγιάστηκε" φωνάζοντας "άξιος"… "άξιος" στην εκλογή του αιρετκού Κόπτου Πατριάρχη! Ουδείς δε από τους δειλοκάρδιους "Ορθόδοξους" Μητροπολίτες και Αγιορείτες έχει το Ορθόδοξο φρόνημα να τους αναθεματίσει!!!

(σ.σ. οι Άγιοι της Ορθοδοξίας αναθεματίζουν τους αιρετικούς και οι "ορθόδοξοι" οικουμενιστές ομολογούν ότι οι Πατέρες μας υπήρξαν θύματα του αρχεκάκου όφεως, υπόδικοι στην κρίση του Θεού!!!!)
ΣΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΣΥΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ!!!

ΑΙ ΠΑΛΙΔΩΡΙΑΙ ΤΩΝ ΨΕΥΔΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΙΤΩΝ, ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝ ΑΥΤΩ
http://www.egoch.org/files/37194458.pdf

Ο  Ιουστίνος Πόποβιτς και ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος».

 Δηλαδή ο Ιουστίνος Πόποβιτς ανέφερε ποτέ ότι οι Οικουμενιστές είναι εντός Εκκλησίας, όπως εσείς θέλετε να μας περάσετε; Καλά δια τον Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, γνωστή η τακτική της αχρικαιρικής του διδασκαλίας, αλλά πότε ο Ιουστίνος Πόποβιτς ισχυρίσθηκε κάτι τέτοιο;

Ο ἰδιος έγραφε (οι σημειώσεις δικές μας):

«ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΟΙ Πατέρες,

Τὴν στάσιν της ἔναντι τῶν αἱρετικῶν - καὶ αἱρετικοὶ εἶναι ὅλοι οἱ μὴ ὀρθόδοξοι - ἡ ᾿Εκκλησία

τοῦ Χριστοῦ ἔχει καθορίσει ἅπαξ καὶ διὰ παντός, διὰ τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων, δηλαδὴ διὰ τῆς ἁγίας Θεανθρωπίνης Παραδόσεως, τῆς μοναδικῆς καὶ ἀναλλοιώτου.

Συμφώνως πρὸς αὐτὴν τὴν στάσιν, εἰς τοὺς ᾿Ορθοδόξους εἶναι ἀπηγορευμένη κάθε συμπροσευχὴ καὶ κάθε λατρευτικὴ ἐπικοινωνία μετὰ αἱρετικῶν. Διότι «τίς μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος; τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαρ; ἤ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (Βʹ Κορ. ϛʹ 14-15).

῾Ο ΜΕʹ κανὼν τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων ὁρίζει: «᾿Επίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος, ἤ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος, μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δὲ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς κληρικοῖς ἐνεργῆσαί τι, καθαιρείσθω».

Αὐτὸς ὁ ἱερὸς κανὼν τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων δὲν προσδιορίζει ποία ἀκριβῶς προσευχὴ ἤ ἀκολουθία ἀπαγορεύεται, ἀλλὰ ἀπαγορεύει κάθε κοινὴν μεθ᾿ αἱρετικῶν προσευχήν, ἔστω καὶ τὴν κατ᾿ ἰδίαν («συνευξάμενος» ). Εἰς δὲ τὰς οἰκουμενιστικὰς κοινὰς προσευχὰς μήπως δὲν γίνωνται καὶ ἁδρότερα καὶ εὐρύτερα τούτων;

῾Ο ΛΒʹ Κανὼν τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου ὁρίζει· «῞Οτι οὐ δεῖ αἱρετικῶν εὐλογίας λαμβάνειν, αἵτινές εἰσιν ἀλογίαι μᾶλλον ἤ εὐλογίαι».

Μήπως ὅμως δὲν συμβαίνει εἰς τὰς κοινὰς οἰκουμενιστικὰς συναντήσεις καὶ συμπροσευχὰς νὰ εὐλογοῦν αἱρετικοί: ρωμαιοκαθολικοὶ ἐπίσκοποι καὶ ἱερεῖς, προτεστάνται πάστορες, ἀκόμη δὲ καὶ γυναῖκες;(!)

Αὐτοὶ καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι σχετικοὶ Κανόνες τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων ἴσχυον ὄχι μόνον κατὰ τὴν παλαιὰν ἐποχήν, ἀλλ᾿ ἐξακολουθοῦν νὰ εἶναι ἐν ἀπολύτῳ ἰσχύϊ καὶ σήμερον, δι᾿ ὅλους ἡμᾶς τοὺς συγχρόνους ὀρθοδόξους Χριστιανούς.

᾿Ισχύουν ἀναμφιβόλως καὶ διὰ τὴν θέσιν μας ἔναντι τῶν ρωμαιοκαθολικῶν καὶ τῶν προτεσταντῶν. Διότι ὁ μὲν ρωμαιοκοθολικισμὸς εἶναι πολλαπλῆ αἵρεσις, περὶ δὲ τοῦ προτεσταντισμοῦ τί νὰ εἴπωμεν;

Καλλίτερον νὰ μὴ ὁμιλῶμεν.

῎Ηδη ὁ ῞Αγιος Σάββας εἰς τὴν ἐποχήν του, ἑπτάμισυ αἰῶνας πρίν, δὲν ὠνόμαζε ἆραγε τὸν ρωμαιοκαθολικισμὸν «λατινικὴν αἵρεσιν»; Καὶ πόσα ἀπὸ τότε νέα δόγματα δὲν ἐπενόησεν ὁ πάπας καὶ «ἀλαθήτως» ἐδογμάτισε! Δὲν χωρεῖ δὲ ἀμφιβολία, ὅτι διὰ τοῦ δόγματος περὶ τοῦ ἀλαθήτου τοῦ πάπα, ὁ ρωμαιοκαθολικισμὸς κατέστη παναίρεσις. Καὶ ἡ πολὺ ἐπαινουμένη Βʹ Βατικάνειος Σύνοδος οὐδὲν ἤλλαξεν οὔτε ὅσον ἀφορᾷ εἰς τὴν τερατώδη ταύτην αἵρεσιν, ἀλλά, τοὐναντίον, ἐπεκύρωσεν αὐτήν.

Ενεκα τούτου, ἄν εἴμεθα ὀρθόδοξοι καὶ θέλωμεν νὰ παραμείνωμεν ὀρθόδοξοι, τότε ὀφείλομεν καὶ ἡμεῖς νὰ κρατήσωμεν τὴν στάσιν τοῦ ῾Αγίου Σάββα, τοῦ ῾Αγίου Μάρκου ᾿Εφέσου, τοῦ ῾Αγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τῆς Κροστάνδης καὶ τῶν λοιπῶν ἁγίων ῾Ομολογητῶν καὶ Μαρτύρων καὶ Νεομαρτύρων τῆς ὀρθοδόξου ᾿Εκκλησίας, ἔναντι τῶν ρωμαιοκαθολικῶν καὶ τῶν προτεσταντῶν, ἐκ τῶν ὁποίων οὔτε οἱ μέν, οὔτε οἱ δέ, δὲν πιστεύουν ὀρθῶς καὶ ὀρθοδόξως εἰς τὰ δύο βασικὰ δόγματα τοῦ Χριστιανισμοῦ: εἰς τὴν ῾Αγίαν Τριάδα καὶ εἰς τὴν ᾿Εκκλησίαν.

II

ΠΑΝΙΕΡΩΤΑΤΕ καὶ ῞Αγιοι Συνοδικοὶ Πατέρες,

῞Εως πότε θὰ ἐξευτελίζωμεν δουλικῶς τὴν ῾Αγίαν μας ᾿Ορθόδοξον ῾Αγιοπατερικὴν καὶ ῾Αγιοσαββιτικὴν ᾿Εκκλησίαν διὰ τῆς οἰκτρῶς καὶ φρικωδῶς ἀντιαγιοπαραδοσιακῆς στάσεώς μας ἔναντι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ λεγομένου Οἰκουμενικοῦ Συμβουλίου τῶν ᾿Εκκλησιῶν;

᾿Εντροπὴ καταλαμβάνει πάντα εἰλικρινῆ ὀρθόδοξον, ἀνατραφέντα ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν τῶν ἁγίων Πατέρων, ὅταν ἀναγιγνώσκῃ, ὅτι οἱ ὀρθόδοξοι σύνεδροι τῆς 5ης Πανορθοδόξου διασκέψεως τῆς Γενεύης (8-16 ᾿Ιουνίου 1968) σχετικῶς πρὸς τὴν συμμετοχὴν ὀρθοδόξων εἰς τὸ

ἔργον τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου ᾿Εκκλησιῶν», ἔλαβον τότε τὴν ἀπόφασιν «ὅπως ἐκφρασθῇ ἡ κοινὴ ἐπίγνωσις τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ὅτι αὕτη ἀποτελεῖ ὀργανικὸν μέλος τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου ᾿Εκκλησιῶν» (Βλ. Glasnik S. D. Crkve, Βελιγράδιον, ἀριθ. 8/1968, σελ. 168).

Αὐτὴ ἡ ἀπόφασις εἶναι κατὰ τὴν ἀνορθοδοξίαν καὶ ἀντιορθοδοξίαν της ἀποκαλυπτικῶς φρικαλέα. ῏Ητο ἆραγε ἀπαραίτητον ἡ ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία, αὐτὸ τὸ πανάχραντον Θεανθρώπινον σῶμα καὶ ὀργανισμὸς τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, νὰ ταπεινωθῇ τόσον τερατωδῶς, ὥστε οἱ ἀντιπρόσωποί της θεολόγοι, ἀκόμη καὶ ἱεράρχαι11, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ Σέρβοι, νὰ ἐπιζητοῦν τὴν «ὀργανικὴν» μετοχὴν καὶ συμπερίληψιν εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον ᾿Εκκλησιῶν, τὸ ὁποῖον, κατ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπον, γίνεται εἷς νέος ἐκκλησιαστικὸς «ὀργανισμός», μία «νέα ᾿Εκκλησία» ὑπεράνω τῶν ἐκκλησιῶν, τῆς ὁποίας αἱ ᾿Ορθόδοξοι καὶ μὴ ὀρθόδοξοι ἐκκλησίαι ἀποτελοῦν μόνον «μέλη» («ὀργανικῶς» μεταξύ των συνδεδεμένα!); ᾿Αλλοίμονον, ἀνήκουστος προδοσία!

᾿Απορρίπτομεν τὴν ὀρθόδοξον θεανθρωπίνην πίστιν, αὐτὸν τὸν ὀργανικὸν δεσμὸν μετὰ τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ᾿Ιησοῦ καὶ τοῦ παναχράντου Του Σώματος — τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων καὶ Πατέρων καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων — καὶ θέλωμεν νὰ γίνωμεν «ὀργανικὰ μέλη» τοῦ αἱρετικοῦ, οὐμανιστικοῦ, ἀνθρωποπαγοῦς καὶ ἀνθρωπολατρικοῦ συλλόγου, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖται ἀπὸ 263 αἱρέσεις, ἡ δὲ κάθε μία ἀπὸ αὐτὰς πνευματικὸς θάνατος!

῾Ως ὀρθόδοξοι, εἴμεθα «μέλη Χριστοῦ». «῎Αρα οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ, ποιήσω πόρνης μέλη; Μὴ γένοιτο!» (Αʹ Κορ. ϛʹ 15). Καὶ ἡμεῖς τοῦτο πράττομεν διὰ τῆς «ὀργανικῆς συνδέσεώς μας μετὰ τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν ᾿Εκκλησιῶν, τὸ ὁποῖον οὐδὲν ἄλλο εἶναι, εἰμὴ ἀναβίωσις τῆς ἀθέου ἀνθρωπολατρείας-εἰδωλολατρείας.»

Εἶναι πλέον ἔσχατος καιρός, Πανιερώτατοι Πατέρες, ὅπως ἡ ᾿Ορθόδοξος ῾Αγιοπατερικὴ καὶ ῾Αγιοσαββιτικὴ ᾿Εκκλησία μας, ἡ ᾿Εκκλησία τῶν ἁγίων ᾿Αποστόλων καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων, τῶν ἁγίων ῾Ομολογητῶν, Μαρτύρων καὶ Νεομαρτύρων, παύσῃ νὰ ἀναμιγνύεται ἐκκλησιαστικῶς, ἱεραρχικῶς καὶ λατρευτικῶς μετὰ τοῦ οὕτω καλουμένου Οἰκουμενικοῦ Συμβουλίου τῶν ᾿Εκκλησιῶν καὶ ὅπως ἀρνηθῇ διὰ παντὸς τὴν οἱανδήποτε συμμετοχὴν εἰς τὰς κοινὰς προσευχὰς καὶ τὴν λατρείαν (ἡ ὁποία λατρεία εἰς τὴν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν εἶναι ὀργανικῶς συνδεδεμένη εἰς μίαν ὁλότητα καὶ συγκεφαλαιοῦται εἰς τὴν θείαν Εὐχαριστίαν), καὶ γενικῶς τὴν συμμετοχὴν εἰς οἱανδήποτε ἐκκλησιαστικὴν πρᾶξιν, ἡ ὁποία ὡς τοιαύτη, φέρει ἐν ἑαυτῇ καὶ ἐκφράζει τὸν μοναδικὸν καὶ ἀνεπανάληπτον χαρακτῆρα τῆς Μιᾶς, ῾Αγίας, Καθολικῆς καὶ ᾿Αποστολικῆς ᾿Εκκλησίας τῆς πάντοτε Μιᾶς καὶ Μοναδικῆς.

III

ΜΗ ΣΜΙΓΟΥΣΑ ἐκκλησιαστικῶς μετὰ τῶν αἱρετικῶν, εἴτε ἄν εἶναι αὐτοὶ συγκεντρωμένοι πέριξ τῆς Γενεύης, εἴτε πέριξ τῆς Ρώμης, ἡ ᾿Ορθόδοξος ἡμῶν ᾿Εκκλησία, κατὰ πάντα πιστὴ πρὸς τοὺς ἁγίους ᾿Αποστόλους καὶ τοὺς ἁγίους Πατέρας, δὲν θὰ ἀρνηθῇ διὰ τούτου τὴν Χριστιανικήν της ἀποστολὴν καὶ τὸ εὐαγγελικόν της χρέος: ὅπως ἐνώπιον τοῦ συγχρόνου κόσμου, ὅσον τοῦ μὴ ὀρθοδόξου, τόσον καὶ τοῦ ἀπίστου, ταπεινῶς, ἀλλὰ εὐθαρσῶς μαρτυρῇ περὶ τῆς ᾿Αληθείας, τῆς Παναληθείας, περὶ τοῦ ζῶντος καὶ ἀληθινοῦ Θεανθρώπου καὶ περὶ τῆς πανσωστικῆς καὶ παμμεταμορφωτικῆς δυνάμεως τῆς ᾿Ορθοδοξίας.

῾Οδηγουμένη ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, ἡ ᾿Εκκλησία μας, διὰ τοῦ ἁγιοπατερικοῦ πνεύματος καὶ χαρακτῆρος θεολόγων της, πάντοτε θὰ εἶναι ἑτοίμη «πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ἡμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος» (Αʹ Πετρ. γʹ 15).

Καὶ ἡ ᾿Ελπὶς ἡμῶν νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων καὶ εἰς ὅλην τὴν αἰωνιότητα, εἶναι μία καὶ μοναδική: ῾Ο Θεάνθρωπος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἐν τῷ Θεανθρωπίνῳ του σώματι, τῇ ᾿Εκκλησίᾳ τῶν ῾Αγίων ᾿Αποστόλων καὶ τῶν Πατέρων.

Οἱ ᾿Ορθόδοξοι θεολόγοι ὀφείλουν νὰ συμμετέχουν ὄχι εἰς «οἰκουμενικὰς κοινὰς προσευχάς», ἀλλὰ εἰς θεολογικοὺς διαλόγους ἐν τῇ ᾿Αληθεία καὶ περὶ τῆς ᾿Αληθείας, ὅπως διὰ μέσου τῶν αἰώνων ἔπραττον οἱ ἅγιοι καὶ θεοφόροι Πατέρες τῆς ᾿Εκκλησίας.

῾Η ᾿Αλήθεια τῆς ᾿Ορθοδοξίας καὶ τῆς ᾿Ορθοπιστίας εἶναι «μερὶς» μόνον «τῶν σωζομένων» (πρβλ. Ζʹ Κανὼν τῆς Βʹ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).

Παναληθὲς εἶναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ ἁγίου ᾿Αποστόλου: «σωτηρία ἐν ἁγιασμῷ καὶ πίστει ἀληθείας» (Βʹ Θεσ. βʹ 13). ῾Η θεανθρωπίνη πίστις εἶναι «ἡ πίστις τῆς ᾿Αληθείας». ῾Η οὐσία αὐτῆς τῆς πίστεως εἶναι ἡ ᾿Αλήθεια, εἶναι ἡ μόνη Παναλήθεια, δηλαδὴ ὁ Θεάνθρωπος Χριστός. ῾Η δὲ θεανθρωπίνη ἀγάπη εἶναι «ἡ ἀγάπη τῆς ᾿Αληθείας» (Βʹ Θεσ. βʹ 10). ῾Η οὐσία αὐτῆς τῆς ἀγάπης εἶναι ἡ Παναλήθεια, δηλ. ὁ Θεάνθρωπος Χριστός. Καὶ αὐτὴ ἡ Πίστις καὶ αὐτὴ ἡ ᾿Αγάπη εἶναι ἡ καρδία καὶ ἡ συνείδησις τῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας. Πάντα ταῦτα διεφυλάχθησαν ἀλώβητα καὶ ἀπαραμόρφωτα μόνον ἐν τῇ μαρτυρικῇ ἁγιοπατερικῇ ᾿Ορθοδοξίᾳ, περὶ τῆς ὁποίας οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ εἶναι κεκλημένοι νὰ μαρτυροῦν ἀφόβως ἐνώπιον τῆς Δύσεως καὶ τῆς ψευδοπίστεώς της καὶ τῆς ψευδοαγάπης της.

Τοῦ ῾Αγίου ᾿Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

13/26 Νοεμβρίου 1974

Ιερὰ Μονὴ Τσέλιε

Συνιστᾷ ἑαυτὸν ταῖς ἁγίαις ἀποστολικαῖς

προσευχαῖς τῆς ῾Υμετέρας Πανιερότητος

καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων

τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου ᾿Αρχιερέων,

ὁ ἀνάξιος ᾿Αρχιμανδρίτης ᾿Ιουστῖνος

Αυτά λοιπόν μας αναφέρει ο ίδιος το 1974! Είναι λοιπόν αιρετικοί οι Οικουμενισταί ναί ή όχι; Είναι εντός Εκκλησίας ναί ή όχι;

Δημοσιεύω  σήμερα  την  ως άνω  ανακοίνωση  της  ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΦΩΝΗ  από  το  ΜΟΝΤΡΕΑΛ  ΚΑΝΑΔΑ  και  χαίρομαι   ιδιαιτέρως  δια  τις  αλήθειες  που  ομολογεί  !!!

Ανακοίνωση της "Ορθοδόξου Φωνής" για διανομή στους Ναούς την Κυριακή της Ορθοδοξίας :

Αδελφοί  εν   Χριστώ,

Σήμερα ημέρα της Ορθοδοξίας ευρισκόμεθα στον ιερό τούτο ναό να εορτάσουμε όλοι μαζί την νίκη της Ορθοδοξίας εναντίον των αιρέσεων.

Όλοι μαζί:  «Τι καλόν το κατοικείν αδελφούς επι το αυτό» Ψαλμοί 133:1

Όλοι μαζί: Να ενθυμηθούμε το αίμα που έχυσαν οι Άγιοι της Πίστεώς μας προκειμένου να διατηρηθή  ανόθευτος αιωνίως   « η άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις πίστις» Ιούδα:3.

Όλοι μαζί: Να υμνήσωμε τους Αγίους της Ορθοδοξίας που έδωσαν την ζωή τους να μην μετατεθούν τα όρια της Πίστεώς μας, «μη μέταιρε όρια αιώνια, α έθεντο οι πατέρες σου» Παρ.ΚΒ:28.

Όλοι μαζί: Κλήρος και Λαός να διακηρύξουμε ότι κρατούμε την Ορθοδοξία μας «καθώς παρέδοσαν ημίν οι απ’ αρχής αυτόπται και υπηρέται γενόμενοι του λόγου» Λουκά:Α:2.

Αλλά Σεβασμιώτατε, σεβαστοί Πατέρες, ποίαν Ορθοδοξία εορτάζουμε σήμερα; Την Ορθοδοξία της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Συμβόλου της Πίστεώς μας ή την  «Ορθοδοξία» που εισαγάγατε εις το Καναδικό Συμβούλιο «Εκκλησιών» ως ισότιμο μέλος  (θεωρία των κλάδων) ;

Εορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία των Επτά Αγίων Οικουμενικών Συνόδων ή την  «Ορθοδοξία» του Μπαλαμάντ ( 17 -24 Ιουνίου 1993) των  «αδελφών Εκκλησιών» όπου η αιρετική Παπική  «Εκκλησία» εξωμοιώθη με την Ορθόδοξη Εκκλησία;

Εορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία της Δ’ Αγίας Οικουμενικής Συνόδου ή την  «Ορθοδοξία» του Σαμπεζύ-Γενεύης ( Συμφωνητικό Νοεμβρίου 1990), όπου οι Ορθόδοξοι και οι Μονοφυσίτες, μετά από 15 αιώνες “ ανακάλυψαν”  ότι ουδεμία διαφορά υπάρχει μεταξύ Ορθοδοξίας και Μονοφυσιτισμού;

Eορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού: Τον Πάπα να καταράσθε, ή την «Ορθοδοξία» όλων των Ταγών των τοπικών «Ορθοδόξων» Εκκλησιών των ομονοούντων και κοινωνούντων με τον κ. Βαρθολομαίο : Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου…..

Κατόπιν όλων αυτών εμείς, ο πιστός λαός του Κυρίου, καταγγέλουμε την λανθασμένη πορεία των  «Ορθοδόξων» ποιμένων μας και διακηρύττουμε την πίστιν μας εις την Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Δηλώνουμε δε με ιεράν συγκίνησιν, ότι την αγιωτάτην του Χριστού Εκκλησίαν μας, θα κρατήσουμε αμετακίνητον, και την Ορθόδοξον Πίστιν απαραχάρακτον, όπως μας την παρέδωσε ο Κύριος και οι Απόστολοι. Θα μείνουμε μέχρι θανάτου σταθεροί εις την Εκκλησίαν του Χριστού, της οποίας  « πύλαι Άδου ου κατισχύσουσι»  Ματθ. ΙΣΤ:18. Δεν θα αφήσωμε την Ορθοδοξίαν μας, να την βεβηλώση ο επάρατος Οικουμενισμός.

ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΦΩΝΗ

ΜΟΝΤΡΕΑΛ  ΚΑΝΑΔΑ

Δημοσιεύω  σήμερα  την  ως άνω  ανακοίνωση  της  ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΦΩΝΗ  από  το  ΜΟΝΤΡΕΑΛ  ΚΑΝΑΔΑ  και  χαίρομαι   ιδιαιτέρως  δια  τις  αλήθειες  που  ομολογεί  !!!

Θέλω  όμως  να  κάνω  μερικές  παρατηρήσεις  με  αγάπη  και  πόνο!

1^ον Η Εκκλησία είναι Μία!

«Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνον μία, ἀλλὰ καὶ μοναδική. Ἐν τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξουν πολλὰ σώματα κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχουν ἐν αὐτῷ πολλὲς Ἐκκλησίες.

Η εκκλησία  ως  σώμα  Χριστού  δεν  μολύνεται  αλλά  μολύνονται  τα  μέλη  της  τα  επί  γης  κληρικοί  και  λαϊκοί.

Ἐν τῷ θεανθρωπίνῳ αὐτοῦ σώματι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία καὶ μοναδική, ὅπως ὁ Θεάνθρωπος, ὁ Χριστός, εἶναι ἕνας καὶ μοναδικός. Δι’ αὐτὸν τὸν λόγον διαίρεσις, σχίσμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι πρωτίστως ἕνα πράγμα ὀντολογικῶς ἀδύνατον.

Δὲν ὑπῆρξε ποτὲ διαίρεσις τῆς Ἐκκλησίας, καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξη, πλὴν ὑπῆρξε καὶ θὰ ὑπάρξη ἔκπτωσις ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, κατὰ τὸν τρόπον, ποὺ πίπτουν τὰ ξερὰ καὶ ἄγονα κλήματα ἀπὸ τὴν θεανθρωπίνην καὶ αἰωνίως ζῶσαν ἄμπελον, ποὺ εἶναι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς (Ἰω. 13,16). Κατὰ καιροὺς ἀπεσπάσθησαν καὶ ἐξεβλήθησαν ἀπὸ τὴν μοναδικὴν ἀδιαίρετον Ἐκκλησίαν οἱ αἱρετικοὶ καὶ σχισματικοί, οἱ ὁποῖοι ἔκτοτε ἔπαψαν νὰ ἀποτελοῦν μέλη τῆς Ἐκκλησίας καὶ μέρη τοῦ θεανθρωπίνου σώματός της.

Ἔτσι ἔχουν κατ' ἀρχὴν ἀποκοπῆ οἱ Γνωστικοί, κατόπιν οἱ Ἀρειανοί, κατόπιν οἱ Πνευματομάχοι, κατόπιν οἱ Μονοφυσῖται, κατόπιν οἱ Εἰκονομάχοι, κατόπιν οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, κατόπιν οἱ Προτεστάνται, κατόπιν οἱ Οὐνῖται καὶ ἐν συνεχείᾳ ὅλα τὰ ἄλλα μέλη τῶν αἱρετικῶν καὶ σχισματικῶν λεγεώνων». ΩΣ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣΤΑΙ  ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΗΤΕΣ  ΤΟ 1924  διότι  ο οικουμενισμός  είναι  αίρεση όπως  ομολογεί  και  η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ  ΦΩΝΗ και  έχει  καταδικαστεί  4  φορές  από  την εκκλησία  ΔΙΟΤΙ  ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ  ΕΙΝΑΙ  ΤΟ  ΠΡΩΤΟ  ΣΤΑΔΙΟ  ΤΗΣ  ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ  ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ!

Δοσίθεου Ἰεροσολύμων.

† Τέσσαρα μεγάλα θηρία ἐγεννησεν ὁ ΙΣΤ αἰών : Τὴν αἴρεσιν τοῦ Λούθηρου, τὴν αἴρεσιν τοῦ Καλβίνου, τὴν αἴρεσιν τῶν Γιεζουβιτών καὶ τὴν αἴρεσιν τοῦ νέου Καλενδαρίου.

Τι λέει για την Εκκλησία ο Απόστολος των εθνών Παύλος;

Τη χαρακτηρίζει με μια συμβολική έκφραση πολύ περιεκτική και παραστατική. Την ονομάζει Σώμα Χριστού. Την εικόνα του σώματος ως παράσταση της Εκκλησίας τη χρησιμοποιεί ο απόστολος Παύλος γιατί έχει πολλή βαθιά σημασία και ταυτόχρονα μεγάλη σαφήνεια. Ο ίδιος γράφει στους Χριστιανούς των Κολασσών. «Και αυτός (ο Χριστός) εστι πρό πάντων και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκε. Και αυτός εστιν η Κεφαλή του σώματος της Εκκλησίας» (Κολασ. Α’ 7-8).

Στην πρώτη προς Κορινθίους επιστολή λέει πάλι ο ίδιος Απόστολος «υμείς εστέ σώμα Χριστού και μέλη εκ μέλους» (Α’ Κορ. ιβ’ 27). Αποτελείτε, λέει, όλοι εσείς μαζί σώμα Χριστού. Και ο καθένας σας αποτελεί μέλος του Χριστού επί μέρους. Έτσι πιο συγκεκριμένα ο Απόστολος καθορίζει τι ακριβώς εννοεί με τον όρο σώμα Χριστού. Επομένως σύμφωνα με αυτά η Εκκλησία αποτελεί ένα πνευματικό οργανισμό που η αξία του έγκειται πρώτον στο ότι έχει ως κεφαλήν του τον Χριστό και δεύτερον στο ότι έχει ως μέλη του τον κάθε πιστό. Όλοι μαζί αποτελούν το σώμα του. Μιλώντας ο απόστολος Παύλος για Κεφαλή και για Σώμα αναφερόμενος στην Εκκλησία, φανερώνει ένα διπλό μυστήριο. Το μυστήριο της Κεφαλής, που είναι ο Χριστός και το μυστήριο του Σώματος, που είναι οι πιστοί σ’ αυτόν και που αποτελούν την Εκκλησία του. η Εκκλησία αποτελεί άλλου είδος μέγεθος και όχι τέτοιο που μας συνήθισε η κοσμική αντίληψη γι’ αυτήν.

Η Εκκλησία δεν είναι ούτε ίδρυμα ούτε σωματείο ούτε ένωση ούτε συνασπισμός ανθρώπων που έχουν κοινά υλικά συμφέροντα και κοσμικές επιδιώξεις. Η Εκκλησία δεν είναι πολιτικό ή πολιτιστικό ή κοινωνιστικό κίνημα ή ότι άλλο σχετικό που ανήκει σ’ αυτές τις κατηγορίες μικρών ή μεγάλων ανθρωπίνων ομάδων με οποιαδήποτε γήινα κίνητρα ή σκοπούς ή επιδιώξεις. Η Εκκλησία είναι ένα μεγάλο μυστήριο, ακατανόητο, υπαρκτό όμως και πραγματικό Σώμα, το Σώμα του Χριστού. Την ιδιότυπη σχέση και θέση του κάθε πιστού μέσα στο σώμα αυτό την αποσαφηνίζει ο απόστολος Παύλος αναφερόμενος στην δική του θέση μέσα στο σώμα αυτό, πράγμα που ισχύει κατ’ αναλογίαν και για κάθε πιστό.

Έτσι  λοιπόν  όποιος  οι  όποιοι , ξεφύγουν  από  την  γραμμή  της  εκκλησίας  που  έχουν  χαράξει  οι  πατέρες  και  οι  σύνοδοι  τότε  αποκόπτεται  αυτομάτως  από  το  σώμα  του  χριστού  -την  εκκλησία- και  πέφτει  νεκρός!

Τῆς ἁγίας ἑβδόμης οἰκουμενικῆς Συνόδου.

† «... Ἡμεῖς τῇ ἀρχαίᾳ θεσμοθεσίᾳ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐπακολουθοῦμεν, ἡμεῖς τοὺς θεσμοὺς τῶν Πατέρων φυλάττομεν, ἡμεῖς τοὺς πρσθέτοντας τι ἤ ἀφαιροῦντας ἐκ τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ἀναθεματίζομεν».

Αρχαία  θεσμοθεσία  είναι  και  η καθιέρωση  του  ιουλιανού  ημερολογίου  από  την  Α΄ οικουμενική  σύνοδο  πάνω  στο  οποίο  στηρίχτηκε  όλος  ο κανόνας  των  εορτών  του  έτους  και  το  ΑΓΙΟ  ΠΑΣΧΑ

Τῆς ἁγίας ἕκτης οἰκουμενικῆς Συνόδου.

† «Ὁρίζομεν ἑτέραν Πίστιν μηδενὶ ἐξεῖναι προφέρειν, ἥγουν συγγράφειν ἤ συντιθέναι ἤ φρονεῖν ἤ διδάσκειν ἑτέρως τοὺς δὲ τολμῶντας τοῦτο ποιεῖν ἀναθεματίζομεν».

Στο  σύμβολο  της πίστεως  ομολογούμε  ότι  πιστεύουμε  -εις  μιαν  αγία  καθολική  και  αποστολική  εκκλησία -  στην αιρετική  εγκύκλιο  του 1920 –τον  καταστατικό  χάρτη  του  οικουμενισμού-  ομολογούν  οι  οικουμενιστές  επίσκοποι  το  1924  και  εδώ  ότι  εκτός  της  μιας  ορθοδόξου  εκκλησίας  υπάρχουν  και  άλλες  εκκλησίες  του  Χριστού , δηλαδή  καταργούν  το  τελευταίο  άρθρο  του  συμβόλου  της  πίστεως.

Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ΚΑΝΩΝ 45ος.

Ὅποιος Ἐπίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος, ἤ Διάκονος ἤθελε συμπροσευχηθῆ μονάχα, ἀλλ' ὄχι καὶ νὰ συλλειτουργήση μὲ αἴρετικούς ἄς ἀφορίζεται. Επειδή ὅποιος μὲ τοῦς ἀφορισμένους συμπροσεύχεται (καθώς τοιούτοι εἶναι οἱ αἰρετικοί) πρέπει νὰ συναφορίζεται καὶ αὐτός, κατά τὸν 10ον Κανόνα τῶν Ἀγ.Αποστόλων. Εἰ δὲ καὶ ἐσυνχώρησεν εἰς τοῦς αἰρετικούς αὐτούς νὰ ἐνεργήσουν κανένα λειτούργημα ὡσάν Κληρικοί, ἄς καθαίρηται ἐπειδή ὅποιος Κληρικός συλλειτουργήσει μὲ καθηρημένους, (καθώς τοιούτοι εἶναι οἱ αἰρετικοί κατὰ τὸν β΄. καὶ δ΄. τῆς γ΄.) συγκαθαιρεῖται καὶ αὐτός κατὰ τὸν 11ον κανόνα τῶν Ἀποστόλων.

Κανών 33ος τῆς ἐν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου.

Διορίζει οὔτος ὁ Κανών νὰ μὴ συμπροσευχώμεθα οὔτε μὲ τοὺς αἰρετικοὺς, ἤτοι τοὺς σφάλλοντας περὶ τὴν πίστιν, οὔτε μὲ τοὺς σχισματικοὺς, ἤτοι τοὺς κατὰ τὴν πίστιν μὲν ὀρθοδόξους ὄντας, χωριζομένους δὲ ἀπὸ τὴν καθολικὴν Ἐκκλησίαν διὰ τινας παραδόσεις καὶ ἔθιμα ἰάσιμα, κατὰ τὸν α΄. τοῦ Μεγ.Βασιλείου.

Με  την  αλλαγή  του  ημερολογίου  το  1924 άρχισαν  επίσημα  οι  συμπροσευχές  από  την  ελληνική  εκκλησία , και τις άλλες  ορθόδοξες  εκκλησίες  και  τα  πατριαρχεία . σύμφωνα  λοιπόν  με  τον  ως  άνω  κανόνα  των  αγίων  αποστόλων (Ὅποιος Ἐπίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος, ἤ Διάκονος ἤθελε συμπροσευχηθῆ μονάχα, ἀλλ' ὄχι καὶ νὰ συλλειτουργήση μὲ αἴρετικούς ἄς ἀφορίζεται. Επειδή ὅποιος μὲ τοῦς ἀφορισμένους συμπροσεύχεται (καθώς τοιούτοι εἶναι οἱ αἰρετικοί) πρέπει νὰ συναφορίζεται καὶ αὐτός, κατά τὸν 10ον Κανόνα τῶν Ἀγ.Αποστόλων. Εἰ δὲ καὶ ἐσυνχώρησεν εἰς τοῦς αἰρετικούς αὐτούς νὰ ἐνεργήσουν κανένα λειτούργημα ὡσάν Κληρικοί, ἄς καθαίρηται ἐπειδή ὅποιος Κληρικός συλλειτουργήσει μὲ καθηρημένους, (καθώς τοιούτοι εἶναι οἱ αἰρετικοί κατὰ τὸν β΄. καὶ δ΄. τῆς γ΄.) συγκαθαιρεῖται καὶ αὐτός κατὰ τὸν 11ον κανόνα τῶν Ἀποστόλων.)

Αυτό  σημαίνει  ότι  με  την  αλλαγή  του  ημερολογίου  και  την  αναγνώριση  της  αιρετικής  εγκυκλίου  του   1920  οι  κληρικοί  της  Ελλάδος  των πατριαρχείων  και  οι  λαϊκοί  που  τους  ακολούθησαν  αποκόπηκαν  από  το  σώμα  της  εκκλησίας  του  Χριστού  και  βρέθηκαν  εκτός  εκκλησίας  ,  που  σημαίνει ,  χωρίς  ιεροσύνη , και  μυστήρια!

Κανών 37ος τῆς ἐν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου.

Κατὰ τὸν Κανόνα τοῦτον δὲν πρέπει νὰ λαμβάνει τινὰς Χριστιανὸς ὀρθόδοξος τὰ δῶρα ὁποῦ στέλλουσιν εἰς αὐτούς οἱ Ἰουδαίοι καὶ αἰρετικοί, ὄταν ἔχουν τὰς ἐορτάς των, ἀλλά οὔτε νὰ συνεορτάζη ὅλως αὐτοῖς.

Αποκορύφωμα  όλων  αυτών  σύμφωνα  και  με  την  ΟΡΘΟΔΟΞΟ  ΦΩΝΗ  αλλά  και  τον  καθ.  Π. Θεόδωρο  Ζήση είναι  η  άρση  των  αναθεμάτων  για  τον  πάπα  από  τον  πατριάρχη  Αθηναγόρα  το  1964 και  οι  <<συμφωνίες>>

Εορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία των Επτά Αγίων Οικουμενικών Συνόδων ή την  «Ορθοδοξία» του Μπαλαμάντ ( 17 -24 Ιουνίου 1993) των  «αδελφών Εκκλησιών» όπου η αιρετική Παπική  «Εκκλησία» εξωμοιώθη με την Ορθόδοξη Εκκλησία;

Εορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία της Δ’ Αγίας Οικουμενικής Συνόδου ή την  «Ορθοδοξία» του Σαμπεζύ-Γενεύης ( Συμφωνητικό Νοεμβρίου 1990), όπου οι Ορθόδοξοι και οι Μονοφυσίτες, μετά από 15 αιώνες “ ανακάλυψαν”  ότι ουδεμία διαφορά υπάρχει μεταξύ Ορθοδοξίας και Μονοφυσιτισμού;

Eορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού: Τον Πάπα να καταράσθε, ή την «Ορθοδοξία» όλων των Ταγών των τοπικών «Ορθοδόξων» Εκκλησιών των ομονοούντων και κοινωνούντων με τον κ. Βαρθολομαίο : Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου…..

Ο Σεραφείμ Πειραιώς :- Τοις κηρύσσουσι και διδάσκουσι την παναίρεσιν του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού Συγκρητιστικού Οικουμενισμού, Ανάθεμα, Ανάθεμα, Ανάθεμα! (αναθεματίζει  τον  εαυτό  του)

"Μακαριώτατε" η Ευρώπη (ο Πάπας) είναι ο θάνατος, ο Χριστός (η Ορθοδοξία) είναι η ζωή...

Ω, αδελφοί μου! Δεν το βλέπετε όλοι τούτο; Δεν έχετε αισθανθή το σκότος και το έγκλημα της αντιχριστιανικής Ευρώπης επάνω εις το σώμα σας; Προτιμάτε την Ευρώπην ή τον Χριστόν; Τον θάνατον ή την ζωήν;

Αυτά τα δύο έθεσε την παλαιά εποχήν ο Μωϋσής ενώπιον του λαού του.

Και ημείς αυτά τα δύο θέτομεν ενώπιόν σας. Να γνωρίζετε: η Ευρώπη είναι ο θάνατος, ο Χριστός είναι η ζωή.

Εκλέξατε την ζωήν, δια να ζήσετε εις τους αιώνας.

Ορθ. Εκκλησία και Οικουμενισμός σελίς 242 του Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Από το κείμενο : Διακήρυξη κληρικών και μοναχών (Ιούλιος 2002)

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου.

Ὅτι οἱ τὸ Σχῖσμα δημιουργήσαντες διὰ τῆς ἐπιβολῆς τοῦ νέου Ἡμερολογίου ὁδηγοῦσιν εἰς αἵρεσιν.

† «Οἱ δὲ σχισματικοὶ σχισματοαιρετικοὶ εἰσίν, καθότι δὲν εἶναι κανὲν Σχῖσμα εἰμὴ πρότερον αἵρεσιν ἀναπλάσσῃ, ἵνα ὀρθῶς δόξῃ τῆς Ἐκκλησίας χωρισθῆναι. Τὸ Σχῖσμα κακῶς διαμένον γίνεται αἵρεσις ἤ καταφέρεται εἰς αἵρεσιν, ὅτι καὶ τοὺς σχισματικοὺς οὐχ ἡ διάφορος πίστις ποιεῖ ἀλλ’ ἡ διαρηχθεῖσα τῆς κοινωνίας συντροφία». (Ἐπιστολὴ ρα΄ κεφ. ια΄ εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον).

Τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου.

Περὶ τῶν Σχισματικῶν ἱερέων ὅτι στεροῦνται οὗτοι τῆς θείας χάριτος.

†  Ἀφοῦ δὲ μίαν φορὰν ἐσχίσθησαν ἀπὸ τὸ ὅλον σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἔχασαν αὐτὸ καὶ δὲν εἰμποροῦν πλέον νὰ βαπτίσουν ἄλλους, ἤ νὰ χειροτονήσουν ἤ ἁπλῶς νὰ δώσουν χάριν, τὴν ὁποίαν διὰ τοῦ σχίσματος ἐστερήθησαν, ὅθεν καὶ οἱ ὑπ’ αὐτῶν βαπτιζόμενοι λογίζονται ὅτι ὑπὸ λαϊκῶν ἐβαπτίσθησαν (Ἑρμηνεία α΄. Κανόνος). «Ὥσπερ μέλος τὶ ἀποκοπὲν τοῦ σώματος παύει μετέχον τῆς ζωτικῆς δυνάμεως, οὕτω καὶ πᾶς τις ἀποσχιζόμενος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ δὲν μετέχει τῆς χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἥν ἔλαβεν ἐν τῷ βαπτίσματι» (Ἐκ τοῦ ἱεροῦ Πηδαλίου).

Τῆς ἁγίας 3ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου 3ος κανών.

Ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται οἱ ἱερεῖς νὰ μνημονεύωσι καὶ νὰ ὑπακούωσιν εἰς τοὺς ἀποστάτας καινοτόμους ἀρχιερεῖς οὐδὲ οἱ λαϊκοί.

† «Τοῖς ἀποστασήσασιν ἢ ἀφισταμένοις Ἐπισκόποις μηδόλως ὑπόκεισθαι κατὰ μηδένα τρόπον».

«Εἶ τις ἀκοινωνήτῳ κἄν ἐν οἴκῳ συνεύξηται ἀφοριζέσθω», καὶ ἀλλαχοῦ «ὁ ἀκοινωνήτως κοινωνῶν ἀκοινώνητος ἔσται, ὡς συγχέων τὸν κανόνα τῆς Ἐκκλησίας» πάλιν «ὁ αἱρετικὸν δεχόμενος τοῖς αὐτοῖς ἐγκλήμασιν ὑπόκειται». Οὐκ ἔστι τοῦτο θεμιτὸν οὐκ ἔστιν ἀλλ’ οὐδὲ μνημονεύσομεν καὶ τοῦτο παρὰ τοῦ πονηροῦ, ὅς σκότος ὧν τὸ φῶς ὑποκρίνεται, ὡς νῦν γε, τὴν ἕνωσιν προβαλλόμενος «μνημόσυνον» τὴν μετ’ αὐτῶν ἀπώλειαν τοῦ παντὸς τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας δολιεύεται καὶ φανερῶς μὴ πείθειν ἔχων πρὸς τοῦτο, ἀδήλως ἐπιχειρεῖ, ἵνα ἐν ἑνί τρόπῳ ἀνοίξη θύραν καὶ κορυφώσῃ κακίαν.

Ἐπιστολὴ ε΄ Συνοδικὴ (Ἰουστίνου).

† «Ὡρίσθη παρὰ τῶν ἁγίων Πατέρων χρῆναι καὶ μετὰ θάνατον ἀναθεματίζεσθαι τοὺς εἴτε εἰς κανόνας εἴτε εἰς Πίστιν ἁμαρτήσαντας».

Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου.

† «Πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα κἄν ἀξιόπιστος ἤ κἄν νηστεύῃ καὶ παρθενεύῃ κἄν σημεῖα ποιῇ κἄν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ, προβάτων φθορὰν κατεργαζόμενος».

Τοῦ Ἁγίου Φωτίου.

† «Καὶ γὰρ ἐστιν ὄντως τὰ Κοινὰ πᾶσιν φυλάττειν ἐπάναγκες καὶ πρὸ γε τῶν ἄλλων τὰ περὶ Πίστεως· ἔνθα καὶ τὸ παρεκλῖναι μικρὸν ἁμαρτεῖν ἐστὶν ἁμαρτία τὴν πρὸς θάνατον». (Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Ρώμης Νικόλαον).

Τοῦ Ἀγ. Γερμανοῦ τοῦ υἱοῦ Πατριάρχου Κ/πόλεως.

† «Ἐπισκήπτομαι πᾶσι τοῖς ἐν Κύπρῳ λαϊκοῖς, ὅσοι τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐστὲ τέκνα γνήσια, φεύγειν ὅλῳ ποδὶ ἀπὸ τῶν ὑποπεσόντων ἱερέων τῇ Λατινικῇ ὑποταγῇ καὶ μηδὲ εἰς Ἐκκλησίαν τούτοις συνάγεσθαι, μηδὲ εὐλογίαν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν λαμβάνειν τὴν τυχοῦσαν· κρεῖσσον γὰρ ἐστὶν ἐν τοῖς οἴκοις ὑμῶν τῷ θεῷ προσεύχεσθε κατὰ μόνας, ἤ ἐπ’ ἐκκλησίαις συνάγεσθε μετὰ τῶν Λατινοφρόνων, εἰ δὲ οὐν τὴν αὐτὴν ὑφέξεται μετ’ αὐτῶν κόλασιν. Ἤ οὐχὶ τὰ τῶν ἐπὶ κοσμικῶν κρίσεων τοῦτο γίνεσθε  σύνηθες; Ἄν γὰρ τις συλλαλῇ ἀνδροφόνῳ ἤ ληστῇ ἤ προδότῃ τὴν αὐτὴν ἐκείνῳ ὑφίσταται κόλασιν».

Τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου.

† «Πᾶς ὁ δυνάμενος λέγων τὴν ἀλήθειαν καὶ μὴ λέγων αὐτήν, κατακριθήσεται ὑπὸ τοῦ θεοῦ, καὶ ταῦτα ἔνθα πίστις ἐστὶ τὸ κινδυνευόμενον, καὶ τῆς ὅλης Ἐκκλησίας τῶν Ὀρθοδόξων ἡ Κρηπὶς τὸ γὰρ ἐφησυχάζειν ἐν τοῖς τοιούτοις, ἀρνήσεως ἴδιον, τὸ δὲ ἐλέγχειν ὁμολογίας εἰλικρινοῦς».

Αγαπητοί  μου  φίλοι  όπως  μας  διδάσκει  και  πιο  πάνω  ο Μέγας  Βασίλειος  , η  αλήθεια  του   θεού  είναι  μια και  είμαστε  υποχρεωμένοι  να  την  ομολογούμε  και  να  την  ακλουθούμε ! το  να  κάνουμε  συνέδρια  επί  συνεδρίων  και  να  γράφουμε  ομολογίες  δεν  μας  ωφελεί  σε  τίποτα  αν  δεν  πάρουμε  την  μεγάλη  απόφαση  να  γνωρίσουμε  την  πραγματική  εκκλησία  του  Χριστού  και  να  γίνουμε  μέλει  της  .

Η  εκκλησία  του  Χριστού  μετά  το  επάρατο  σχίσμα  του  νέου  ημερολογίου  το  1924 , δεν  χάθηκε  αλλά  υπάρχει  έως  και  σήμερα  και  θα  υπάρχει  έως  συντέλειας  του  αιώνος , και  υπάρχει  χαρές  στον  άγιο  πατέρα επίσκοπο   Ματθαίο  ο  οποίος  κράτησε  την  ομολογία  της  πίστεως  και  την  αποστολική  διαδοχή , μη δεχόμενος  καμία  αλλαγή  ή  πρόσθεση ή αφαίρεση ή κοινωνία  με  τους  σχισματικούς  κληρικούς ,  και  την  μετέδωσε-την ιεροσύνη-  έως  τις  μέρες  μας .

Εύχομαι  ο  πανάγαθος  θεός  να  φωτίσει  όλους  τους  χριστιανούς  που  θέλουν  να  σώσουν  την  ψυχή  τους  να  καταλάβουν  το  λάθος  τους – να ανήκουν  σε  μια  αιρετική  εκκλησία- και  να  πάρουν  την  απόφαση αφού  πρώτα  ερευνήσουν  να  γίνουν  μέλει  της  γνήσιας  εκκλησίας  του  Χριστού  η  οποία  είναι  μια  και  μοναδική !

 ερευνάτε  τας  γραφάς  ίνα  έχετε  ζωήν  αιώνιων !

στοιχεία  για  την  γνησία  εκκλησία  του  Χριστού  υπάρχουν  εδώ! http://www.egoch.org/teyxoc_35.html

μπορείτε  να  διαβάσετε  και  να  συγκρίνεται  το  πιστεύω  την  ιστορία  και  την  ομολογία  της  αληθούς  εκκλησίας  του  θεού , και  να  συγκρίνεται  με  θέσεις  των  άλλων  ψευδεπίγραφων  συνόδων  των  ΓΟΧ  ως  εκκλησίας .

Η ΑΝΤΙΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ, ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ, ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ 1924 http://www.egoch.org/files/37194421.pdf

Α) ΑΙ ΘΕΟΠΝΕΥΤΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ.http://www.egoch.org/files/37194407.pdf

ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΗΘΩΜΕΝ

«Παρακαλῶ δέ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διά τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τό αὐτό λέγητε πάντες, καί μήιἦ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δέ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καί ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ» (᾽Απόστολος Παῦλος Α´ Κορ. Α´ 10).

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ http://www.egoch.org/files/37975825.pdf

ΘΕΜΑΤΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ: 5) ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΙΣ ΤΩΝ ΕΝ ΣΧΕΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΜΕΤΑΞΥ 1924 ΚΑΙ 1948

ΘΕΜΑΤΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ: 5) ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΙΣ ΤΩΝ ΕΝ ΣΧΕΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΜΕΤΑΞΥ 1924 ΚΑΙ 1948