Οὐαὶ οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενθήσετε καὶ κλαύσετε !

Οὐαὶ οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενθήσετε καὶ κλαύσετε !

* Οἱ γέλωτες χαυνούσι τὸν δεσμὸν τῆς σωφροσύνης, ἄγουσιν εἰς ἠδυπάθειαν, ἀπωθούσι τὴν σεμνότητα, φέρουσιν ἐπιλησμοσύνην τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ καὶ ἀφοβίαν πρὸς τὴν μέλλουσαν ἀπειλούμενην κόλασιν.

* Ὁ ἄνθρωπος εἶναι μὲν ζῷον γελαστικὸν ἀλλὰ καὶ λογικὸν καὶ ἠθικόν, ἀδυνατεῖ μὲν νὰ ἀντιστεῖ προκα-λούμενος ἐκ τῶν γελοίων, ἀλλ’ ὀφείλει ὡς ὂν λογικὸν καὶ ἠθικὸν οὐδέποτε νὰ προκαλεῖ ἢ νὰ ἐπιζητεῖ γέλωτες. [Αγ.Νεκταρίου, Γνώθι σ’αυτόν, σελ. 318]

* Ἐκδήλωνε τὴν διάθεση τῆς ψυχῆς σου μέχρι ἕνα χαρωπὸ χαμόγελο, ὄχι ἀπρεπές, ἀλλὰ ὅσο νὰ δείξεις μόνο αὐτὸ ποὺ ἔχει γραφτεῖ «Καρδίας εὐφραινομένης πρόσωπον θάλλει». [Μεγ.Βασιλείου, Φιλοκαλία ΕΠΕ τομ. 15Ε σελ. 449]

* Δὲν πρέπει νὰ ἀγαπᾷς τὸ γέλιο. Καὶ ὅταν κάποιος εὐχαριστηθεῖ μὲ τὸ πολὺ γέλιο, μπορεῖ νὰ πάθει καὶ ἰσχυρὴ μεταβολή. [ΕΠΕ Εργα Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου τομ, 24 σελ. 580]

* Δὲν εἶναι κακὸ τὸ γέλιο, ἀλλὰ κακὸ εἶναι τὸ ὑπερβολικὸ καὶ τὸ ἄκαιρο γέλιο. Τὸ γέλιο ὑπάρχει μέσα στὴν ψυχή μας, γιὰ νὰ χαλαρώνει πότε πότε ἡ ψυχή, ὄχι νὰ διασκορπίζεται. [Αγ.Ιωάνου Χρυσοστόμου, Φιλοκαλία ΕΠΕ τομ. 15Ε σελ. 451]

* Πῶς μπορεῖς νὰ πεῖς ὅτι δὲν ἐναντιώνονται στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τὰ γέλοια καὶ οἱ χορατάδες, εἰς καιρὸν ὅπου ὁ Κύριος καὶ μὲ τὸ παραδειγμά του σὲ ἐδίδαξε πῶς αὐτὰ εἶναι μισητὰ εἰς αὐτόν; Διότι γενόμενος ἄνθρωπος, ποτὲ δὲν ἐγέλασεν σὲ ὅλην του τὴν ζωὴν ἀλλὰ μάλιστα ἔκλαυσεν 4 φορὲς· καὶ διατὶ μὲ τὸν λόγον τοῦ ἐξεφώνησε κατάρας καὶ οὐαὶ καὶ ἀλλοίμονον εἰς ἐκείνους ὅπου γελοῦν. [Αγ.Νικοδήμου, Πνευματικά Γυμνάσματα σελ. 96]

* Οἱ χορατάδες & εὐτραπελίες εἶναι μία διάλυσις τῆς ἑνώσεως καὶ προσευχῆς τοῦ νόος, αὐτὰ εἶναι μία περιτροπὴ τῆς σταθερότητος τῶν λογισμῶν καὶ ἕνας κρημνισμὸς καὶ καταβιβασμός, ἐκ τοῦ ἀνωτέρου καὶ ἀπαθοῦς καὶ ἡγεμονικοῦ μέρους τῆς ψυχῆς εἰς τὸ κατώτατον μέρος καὶ ἐμπαθὲς καὶ ὑπόδουλον, αὐτὰ κάνουν τὴν ψυχὴν μαλακὴν ρᾴθυμον καὶ ὀκνηράν, αὐτὰ γεννώσιν ὕβρεις, αἰσχρολογίας, βλάβας ψυχικᾶς, γέλωτας καὶ καγχασμοὺς καὶ τελευταῖον καταντοῦν εἰς τὴν πορνείαν. [Αγ.Νικοδήμου, Χρηστοήθεια των Χριστιανών σελ.126]

* Τὸ μὲν γελαστικὸν τοῦτο τὸ ἠχητικόν, ἂς ἀποδιώκωμεν, ὡς τοῦ αἰωνίου κλαθμοῦ πρόξενον, τὸ δὲ κλαυστικόν, ἂς ἐναγκαλιζόμεθα, ὡς τοῦ μακαρίου καὶ αἰωνίου γέλωτος αἴτιον. [Αγ.Νικοδήμου, Συμβουλευτικόν Εγχειρίδιον σελ. 110]