ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ

Η  ΙΣΤΟΡΙΑ  ΕΙΝΑΙ  Ο  ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΟΣ  ΜΑΡΤΥΣ  ΚΑΙ  Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ  ΚΑΤΗΓΟΡΟΣ  ΚΑΤΑ  ΤΩΝ  ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ – ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΗΤΩΝ  ΚΑΙ  ΟΜΑΔΩΝ   ΔΕΚΑΤΡΙΜΕΡΙΤΩΝ  ΤΟΥ  ΠΑΛΑΙΟΥ!!!!!!!

Δοσίθεου Ἰεροσολύμων.

† Τέσσαρα μεγάλα θηρία ἐγεννησεν ὁ ΙΣΤ αἰών : Τὴν αἴρεσιν τοῦ Λούθηρου, τὴν αἴρεσιν τοῦ Καλβίνου, τὴν αἴρεσιν τῶν Γιεζουβιτών καὶ τὴν αἴρεσιν τοῦ νέου Καλενδαρίου.

Τῆς ἁγίας ἑβδόμης οἰκουμενικῆς Συνόδου.

† «... Ἡμεῖς τῇ ἀρχαίᾳ θεσμοθεσίᾳ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐπακολουθοῦμεν, ἡμεῖς τοὺς θεσμοὺς τῶν Πατέρων φυλάττομεν, ἡμεῖς τοὺς πρσθέτοντας τι ἤ ἀφαιροῦντας ἐκ τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας ἀναθεματίζομεν».

Τῆς ἁγίας ἕκτης οἰκουμενικῆς Συνόδου.

† «Ὁρίζομεν ἑτέραν Πίστιν μηδενὶ ἐξεῖναι προφέρειν, ἥγουν συγγράφειν ἤ συντιθέναι ἤ φρονεῖν ἤ διδάσκειν ἑτέρως τοὺς δὲ τολμῶντας τοῦτο ποιεῖν ἀναθεματίζομεν».

Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ΚΑΝΩΝ 45ος.

Ὅποιος Ἐπίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος, ἤ Διάκονος ἤθελε συμπροσευχηθῆ μονάχα, ἀλλ' ὄχι καὶ νὰ συλλειτουργήση μὲ αἴρετικούς ἄς ἀφορίζεται. Επειδή ὅποιος μὲ τοῦς ἀφορισμένους συμπροσεύχεται (καθώς τοιούτοι εἶναι οἱ αἰρετικοί) πρέπει νὰ συναφορίζεται καὶ αὐτός, κατά τὸν 10ον Κανόνα τῶν Ἀγ.Αποστόλων. Εἰ δὲ καὶ ἐσυνχώρησεν εἰς τοῦς αἰρετικούς αὐτούς νὰ ἐνεργήσουν κανένα λειτούργημα ὡσάν Κληρικοί, ἄς καθαίρηται ἐπειδή ὅποιος Κληρικός συλλειτουργήσει μὲ καθηρημένους, (καθώς τοιούτοι εἶναι οἱ αἰρετικοί κατὰ τὸν β΄. καὶ δ΄. τῆς γ΄.) συγκαθαιρεῖται καὶ αὐτός κατὰ τὸν 11ον κανόνα τῶν Ἀποστόλων.

Κανών 33ος τῆς ἐν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου.

Διορίζει οὔτος ὁ Κανών νὰ μὴ συμπροσευχώμεθα οὔτε μὲ τοὺς αἰρετικοὺς, ἤτοι τοὺς σφάλλοντας περὶ τὴν πίστιν, οὔτε μὲ τοὺς σχισματικοὺς, ἤτοι τοὺς κατὰ τὴν πίστιν μὲν ὀρθοδόξους ὄντας, χωριζομένους δὲ ἀπὸ τὴν καθολικὴν Ἐκκλησίαν διὰ τινας παραδόσεις καὶ ἔθιμα ἰάσιμα, κατὰ τὸν α΄. τοῦ Μεγ.Βασιλείου.

Τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου.

Περὶ τῶν Σχισματικῶν ἱερέων ὅτι στεροῦνται οὗτοι τῆς θείας χάριτος.

†  Ἀφοῦ δὲ μίαν φορὰν ἐσχίσθησαν ἀπὸ τὸ ὅλον σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἔχασαν αὐτὸ καὶ δὲν εἰμποροῦν πλέον νὰ βαπτίσουν ἄλλους, ἤ νὰ χειροτονήσουν ἤ ἁπλῶς νὰ δώσουν χάριν, τὴν ὁποίαν διὰ τοῦ σχίσματος ἐστερήθησαν, ὅθεν καὶ οἱ ὑπ’ αὐτῶν βαπτιζόμενοι λογίζονται ὅτι ὑπὸ λαϊκῶν ἐβαπτίσθησαν (Ἑρμηνεία α΄. Κανόνος). «Ὥσπερ μέλος τὶ ἀποκοπὲν τοῦ σώματος παύει μετέχον τῆς ζωτικῆς δυνάμεως, οὕτω καὶ πᾶς τις ἀποσχιζόμενος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ δὲν μετέχει τῆς χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἥν ἔλαβεν ἐν τῷ βαπτίσματι» (Ἐκ τοῦ ἱεροῦ Πηδαλίου).

Ἁγίου Ἰγνατίου τοῦ Θεοφόρου.

† «Πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα κἄν ἀξιόπιστος ἤ κἄν νηστεύῃ καὶ παρθενεύῃ κἄν σημεῖα ποιῇ κἄν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ, προβάτων φθορὰν κατεργαζόμενος».

Τοῦ Ἁγίου Φωτίου.

† «Καὶ γὰρ ἐστιν ὄντως τὰ Κοινὰ πᾶσιν φυλάττειν ἐπάναγκες καὶ πρὸ γε τῶν ἄλλων τὰ περὶ Πίστεως· ἔνθα καὶ τὸ παρεκλῖναι μικρὸν ἁμαρτεῖν ἐστὶν ἁμαρτία τὴν πρὸς θάνατον». (Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Ρώμης Νικόλαον).

Ἁγίου Νικηφόρου.

(Τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ ἀποτελοῦν οἱ εὐσεβεῖς ὁσονδήποτε ὀλίγοι καὶ ἄν μείνουν. Οἱ ἀκολουθοῦντες τὴν καινοτομίαν, ἔξω τῆς Ἐκκλησίας εἶναι).

Εἴ τις πᾶσαν ἐκκλησιαστικὴν παράδοσιν ἔγγραφον ἤ ἀγραφον ἀθετεῖ, ἀνάθεμα (τρὶς). Ἡμεῖς τηροῦμεν καὶ κρατοῦμεν τὰ δόγματα καὶ τὰς παραδόσεις τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἁποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.Τοῦς δὲ νεοτερίζοντας καινοτόμους, καὶ πᾶσαν αἴρεσιν ἀναθεματίζομεν. Ἀνάθεμα (τρὶς).

ΣΙΓΓΙΛΙΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΩΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ

τοῖς ἁπανταχοῦ Ὁρθοδόξοις Χριστιανοῖς εἰς τὸ μὴ παραδέχεσθαι τὸ νεότερον Πασχάλιον ἤ Καλενδάριον τοῦ καινοτομηθέντος Μηνολογίου, ἀλλ’ ἐμμένειν τοῖς ἅπαξ ἁπλανῶς καὶ καλῶς διατυπωθεῖσει παρὰ τῶν Ἁγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἁγίας Οἱκουμενικῆς πρῶτης Συνόδου μετ’ Ἐπιτιμίου Ἀναθέματος.

†Ἱερεμίας ἐλέω Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνστ/πόλως καὶ Οἱκουμενικὸς Πατριάρχης.

Ἐπειδὴ καὶ πάλιν ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης ἅτε καινοτομίας χαίρουσα τοῖς περὶ αὐτὴν Ἀστρονόμοις ἀπερισκέπτως συνήνεσε καὶ μετέθετο τὰ καλῶς περὶ τοῦ Ἁγίου Πάσχα τοῖς Ὀρθοδόξοις Χριστιανοῖς τελούμενα τὰς ἀπὸ τῆς Ἁγίας καὶ Οἱκουμενικῆς Πρῶτης Συνόδου τῶν 318 Θεοφόρων Πατέρων ὁρισθέντα παρὰ πανταχοῦ Γῆς Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καὶ παρὰ τῶν λοιπῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων κυροθέντα τὰ ἑορταζόμενα, ὡς ὥρισαν, τοῦτου δὲ ἕνεκα σκανδάλων γίνεται· ἦλθον γὰρ ἄνδρες τινὲς ἀπὸ τῆν Παλαιὰν Ρώμην ὅ ἔμαθον ἐκεῖ νὰ λατινοφρονῶσιν καὶ τὸ κακὸν εἶναι ὄχι μόνον πὼς ἤλλαξαν τὴν Ἁγίαν Ὀρθόδοξον Πίστιν, ἀλλὰ καὶ πολεμοῦσι τὰ Ὀρθόδοξα καὶ ἀληθινὰ δόγματα τῆς ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὅπου μᾶς παρέδωκεν αὐτὸς ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ οἱ Θεῖοι Ἀπόστολοι καὶ αἰ Ἅγίαι ἑπτὰ Οἱκουμενικαὶ Σύνοδοι τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων. Ὅθεν τοιοῦτους ὡς σεσηπότα μέλη ἀποκόπτοντες ὁρίζομεν ταῦτα ἀποφασιστικῶς.

Ὅποιος δὲν ἀκολουθεί τὰ ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, καθῶς οἱ ἐπτά Ἁγίαι Οἰκουμενικαί Σύνοδοι ἐθέσπισαν, καὶ τὸ Ἅγιον Πάσχα καὶ τὸ μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νὰ ἀκολουθῶμεν, καὶ θέλει νὰ ἀκολουθά τὸ νεοεφεύρετον Πασχάλιον καὶ νέον μηνολόγιον τῶν ἄθεων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα, καὶ ἐναντιώνεται εἰς αὐτά ὅλα, καὶ θέλει νὰ ἀνατρέψει καὶ νὰ χαλάσει τὰ πατροπαράδοτα δόγματα καὶ ἔθιμα τῆς Ἐκκλησίας, ἄς ἔχει τὸ ἀνάθεμα, καὶ ἔξω τῆς τοῦ Χριστού Εκκλησίας καὶ τῆς τῶν πιστών ὁμηγύρεως ἄς εἶναι.

Ἐσείς δὲ οἱ εὐσεβείς καὶ ὀρθόδοξοι χριστιανοί, μένετε ἐν οἰς ἐμάθατε καὶ ἐγεννήθητε καὶ ἀνατράφητε καὶ ὅταν τὸ καλέση ὁ καιρὸς καὶ ἡ χρεία, καὶ αὐτὸ τὸ αἴμα σας νὰ χύνετε διὰ νὰ φυλάξετε τὴν Πατροπαράδοτον Πίστιν καὶ ὀμολογία σας, καὶ νὰ φυλάγεσθε ἀπὸ τῶν τοιούτων, καὶ προσέχετε ἵνα καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς σᾶς βοηθᾶ ἄμα καὶ ἡ εὐχῆ τῆς ἡμῶν μετριότητος εἶη μετὰ πάντων ἡμῶν. Ἁμήν.

Ἔτους ἀπὸ Θεανθρώπου αφπγ΄ (1583)

Ἰνδικτίωνος Ιβ΄ Νοεμβρίου Κ΄

+ Ὁ Κων/πόλεως Ἰερεμίας

+ Ὁ Ἀλεξανδρίας Σιλβέστρος

+ Ὁ Ἰεροσολύμων Σωφρόνιος

                                                       Καὶ οἱ λοιποί Ἀρχιερείς τῆς Συνόδου παρόντες.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ  ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Πρὸς τοὺς ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξους.

Κρατώμεν τῆς ὁμολογίας, ἥν παρελάβομεν ἄδολον, παρά τηλικούτων ἀνδρῶν,

ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν, ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου.

Ὁ δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ἐλλειπή τὴν κεκηρυγμένην Ὁρθόδοξον πίστην.

Ἀλλ’ αὔτη πεπληρωμένη ἤδη ἐσφράγισται, μὴ ἐπιδεχόμενη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν, καὶ ὁ τολμών ἤ πράξαι ἤ συμβουλεύσαι ἤ διανοηθήναι τοῦτο, ἤδη ἠρνήθη τὴν πίστιν τοῦ Χριστού, ἤδη ἐκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ αἰώνιον ἀνάθεμα, διὰ τὸ βλασφημεῖν εἰς τὸ Πνεύμα τὸ Ἅγιον, ὡς τάχα μὴ ἀρτίως λαλήσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καὶ Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις…

Ἄπαντες οὐν οἱ νεωτερίζοντες ἤ αἰρέσει ἤ σχίσματιἐκουσίως ἐνεδύθησαν κατάρα ὡς ἰμάτιον (Ψαλμ-ΡΗ’18), κἄν τε Πάπαι, κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε κληρικοί, κἄν τε λαϊκοί, κἄν Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ.

Ἄνθιμος ἐλέω Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως Νέας Ρώμης ἤ Οἰκουμ. Πατρ.

Ἰερόθεος ἐλέω Θεοῦ Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πᾶσης Αἰγύπτου.

Μεθόδιος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἀντιοχείας.

Κύριλλος ἐλέω Θεοῦ Πατριάρχης Ἰεροσολύμων.

Καὶ αἱ περὶ αὐτοὺς Ἱεραὶ Συνόδοι. 

Ἐν Κωνσταντινούπολει τὸ σωτήριον ἔτος  1848.

Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος :

Περί παλαιού και νέου ημερολογίου.

Επιστολή προς Μητρ. Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη.

«Επειδή το παλαιόν εορτολόγιον είναι παράδοσις έγγραφος, επειδή το νέον είναι καινοτομία παπικής και μασονικής προελεύσεως, όσοι καταφρονούν το παλαιόν εορτολόγιον και ακολουθούν το νέον είναι υποκείμενοι τω αναθέματι. Κάθε πρόφασις και δικαιολογία είναι  αδικαιολόγητος και «πρόφασις εν αμαρτίαις». Ηναγκάσθην την παρελθούσαν Κυριακήν να ανέλθω εις την κορυφήν των Αγίων Πάντων και του προφήτου Ηλιού… και γονυπετήσας έμπροσθεν της πανσέπτου εικόνος αυτών μετά δακρύων εζήτησα παρ΄ αυτών να μοι αποκαλύψουν ποίον εορτολόγιον οφείλω καγώ ο ελάχιστος και οι αδελφοί μου, τα πνευματικά μου τέκνα και πάντες οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί να ακολουθώμεν. Πριν έτι τελειώσω την οικτράν ταπεινήν μου δέησιν, ήκουσα φωνής ένδοθέν μοι λεγούσης: «Το παλαιόν εορτολόγιον να ακολουθήσετε, το οποίον σας παρέδωκαν οι τας επτά αγίας Οικουμενικάς Συνόδους συγκροτήσαντες θεοφόροι πατέρες, και ουχί το νέον των παπών της Δύσεως, των την Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν σχισάντων και τας Αποστολικάς και πατρικάς παραδόσεις καταφρονησάντων» !!! Τοιαύτην συγκίνησιν, τοιαύτην χαράν, τοιαύτην ελπίδα, τοιαύτην ανδρείαν και μεγαλοψυχίαν ησθάνθην την στιγμήν εκείνην, οίαν σπανίας στιγμάς ησθάνθην εις όλην την ζωήν εν ώρα προσευχής…  Μη νομίζομεν ως μηδαμινόν, το ότι ακολουθούμεν το παπικόν εορτολόγιον. Είναι παράδοσις και ως παράδοσιν οφείλομεν να την φυλάξωμεν, διότι υποκείμεθα εις ανάθεμα. «Ει τις πάσαν παράδοσιν έγγραφον ή άγραφον αθετεί, ανάθεμα», ορίζει η Ζ΄Οικ. Σύνοδος…  Λοιπόν δεν είναι καιρός να σιωπάτε πλέον…  μη αναβάλλετε, σπεύσατε».

(Πάρος 19-6-1968).

«… Εάν εξακολουθήσωμεν ακολουθούντες το παπικόν ημερολόγιον, δεν είναι δυνατόν να απαλλαγώμεν του αναθέματος. Η Ιερά Σύνοδος και οι άγιοι Αρχιερείς, ας φροντίσουν να επαναφέρουν το πατροπαράδοτον ημερολόγιον, δια να απαλλάξουν εαυτούς και τα ποίμνια αυτών των αναθεμάτων».

(Αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου: «Το νέον παπικόν ημερολόγιον και οι καρποί αυτού, σελ. 33).

(σ.σ. Εάν η «Εκκλησία» της Ελλάδος επαναφέρει το παλαιόν ημερολόγιο, λύθηκε το πρόβλημα; Ασφαλώς όχι. Έχουν εισέλθει –οι Οικουμενιστές- τόσο πολύ στην πλάνη, που σχεδόν δεν άφησαν τίποτε όρθιο…).

Πρωτοπρ. π. Θεόδωρος Ζήσης:

Μέ ἁπλᾶ λόγια: Στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀνήκουν ὅσοι ἀκολουθοῦν τήν ἀλήθεια• ὅσοι δέν ἀκολουθοῦν τήν ἀλήθεια, αὐτοί δέν ἀνήκουν στην Ἐκκλησία. Αὐτό ἰσχύει πολύ περισσότερο γιά ὅσους ἐξαπατοῦν τους ἑαυτούς των αὐτοαποκαλούμενοι καί ἀλληλοαποκαλούμενοι ποιμένες καί ἱεροί ἀρχιποιμένες. Γιατί ἔχουμε διδαχθῆ ὅτι ὁ Χριστιανισμός δέν δίνει σημασία στά πρόσωπα, ἀλλά στήν ἀλήθεια καί στήν ἀκρίβεια τῆς πίστεως.

Απεκρούσθη  το  Γρηγοριανόν  Ημερολόγιον α΄

Είς το  βιβλίον , του τακτικού καθηγητού  της θεολογικής  σχολής  Αθηνών , κ. Κων/νου  Μουρατίδου

ΚΑΝΟΝΙΚΟΝ  ΔΙΚΑΙΟΝ  ΠΑΝΕΠΙΣΤΙΜΙΑΚΑΙ  ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ , τόμος  πρώτος  - Αθήναι  1982

Αναφέρονται  τά  κάτωθι  περί  του  νέου  ημερολογίου:

Κεφάλαιον  Δεύτερον:  ΠΗΓΑΙ  ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ  ΔΙΚΑΙΟΥ  σελ.  111

Β)  Δευτέρα  περίοδος  1580—1584. Συνεζητήθη  το  ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΝ  ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ  και  ΑΠΕΚΡΟΥΣΘΗ

Σημ. είς  το αυτό  βιβλίο  ο κ. καθηγητής  κ.  Μουρατίδης  φθάνοντας  είς  το  έτος  1923  δεν  αναφέρει  ουδέν  ότι  απεφασίσθη  η αλλαγή  του  ημερολογίου  διότι  δεν  ήτο  απόφασις  της  Εκκλησίας.

Απεκρούσθη  το  Γρηγοριανόν  Ημερολόγιον  β΄

Είς  το  βιβλίον  του  Παντελεήνομος  Ροδουπούλου  ,  Μητροπολίτου  Τυρολόης  και  Σερεντίου  ,  Καθηγητού  της  θεολογηκής  σχολής  θεσσαλονίκης.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ  ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ  ΔΙΚΑΙΟΥ  1986  ΘΕΣ/ΝΙΚΗ

Αναφέρει  είς  το  κεφάλαιον  , ΑΙ  ΠΗΓΑΙ  ΚΑΝΟΝΙΚΟΥ  ΔΙΚΑΙΟΥ  ,  και  εις  την  σελίδα  69 :

Β) κατά  την  περίοδον  1580—1584 συνεζητήθη  το  Γρηγοριανόν  Ημερολόγιον  και  ΑΠΕΡΡΙΦΘΗ.

Η  ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΟΥΚ  ΟΙΔΕΝ  ΑΚΡΙΒΕΙΑΝ  ΧΡΟΝΟΥ  , ΕΝ  ΜΟΝΟΝ  ΟΙΔΕΝ , ΤΗΝ  ΕΝΟΤΗΤΑ  ΤΗΣ  ΠΙΣΤΕΩΣ .

ΔΟΓΜΑ  ΓΑΡ  ΔΟΓΜΑΤΩΝ  ΕΣΤΙΝ  Η  ΕΝΟΤΗΣ  ΤΗΣ  ΠΙΣΤΕΩΣ

Πρακτικά  Α΄ οικουμενικής  συνόδου  έν  υποσημειώσει

ΓΙΑΤΙ  ΟΙ  ΘΕΟΛΟΓΟΙ  ΚΑΙ  ΘΕΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ  ΣΙΩΠΟΥΝ?? ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ  ΕΠΙ  ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ  ΚΑΙ  ΚΑΝΕΙΣ  ΔΕΝ  ΜΙΛΑΕΙ  ΓΙΑ  ΤΟ  ΜΕΓΑ  ΑΥΤΟ  ΘΕΜΑ  ΤΗΣ  ΠΙΣΤΕΩΣ!!!!!

ΕΙΝΑΙ  ΕΥΚΟΛΟ  ΝΑ  ΜΙΛΑΕΙ  ΚΑΠΟΙΟΣ  ΓΙΑ  ΤΑ  ΚΑΛΑ  ΕΡΓΑ!  ΟΜΩΣ  ΧΩΡΙΣ  ΟΡΘΟΔΟΞΗ  ΠΙΣΤΙ  ΤΑ  ΕΡΓΑ  ΔΕΝ  ΕΧΟΥΝ  ΚΑΜΙΑ  ΑΞΙΑ!!

ΓΝΩΣΕΣΤΑΙ  ΤΗΝ  ΑΛΗΘΕΙΑ  ΚΑΙ  Η  ΑΛΗΘΕΙΑ  ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ  ΥΜΑΣ!!

ΕΡΕΥΝΑΤΕ  ΤΑΣ  ΓΡΑΦΑΣ  ΙΝΑ  ΕΧΕΤΑΙ  ΖΩΗΝ  ΑΙΩΝΙΩΝ!!!!!!