Γιατί δεν αντιδρούν δυναμικά οι επίσκοποι και ιερείς του νέου ημερολογίου ενάντια στην αίρεση του οικουμενισμού ??

Γιατί δεν αντιδρούν δυναμικά οι επίσκοποι  και  ιερείς  του νέου ημερολογίου ενάντια στην αίρεση του οικουμενισμού ??

στήν φοτό οι μετά του λατινόφρονος πατριάρχου Βέκκου συμπροσευχηθέντες  αγιορήτες μοναχοί!

Διότι γνωρίζουν πολύ καλά, έστω και αν δεν το παραδέχονται ότι ούτε  ιεροσύνη   έχουν  ούτε μπορούν να τελέσουν μυστήρια ! διοτι όταν το 1924 η ελληνική  εκκλησία  αποκόπηκε  από την ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤ' ΑΝΑΤΟΛΑΣ , απώλεσε την ιεροσύνη και την αποστολική  διαδοχή !

Το ίδιο συνέβη και με τους ρώσους της διασποράς , αλλά και όλα τα άλλα πατριαρχία , ασχέτως αν ακολουθούν ή όχι το παλαιό ημερολόγιο , διότι κοινωνούν με τους ακοινώνητους  της εκκλησίας της Ελλάδος, των πατριαρχείων τους παπικούς , προτεστάντες και όλο το συνονθύλευμα του σατανά!

Γράφουν και ξαναγράφουν διάφοροι <<φωστήρες>> ότι τα συγγύλια της καταδίκης του νέου ημερολογίου είναι πλαστά , προσπαθώντας να καθησυχάσουν τόν λαό από τον φόβο των φρικτών αναθεμάτων τών πανορθοδόξων συνόδων κατά του νέου ημερολογίου , αλλά γνωρίζουν πολύ καλά ότι ψεύδονται , και το κάνουν εν επιγνώση διότι αυτές τις εντολές πήραν από τους προϊσταμένους τους διδασκάλους των διαφόρων στοών της Ελλάδος και του εξωτερικού!

1982 διαμαρτυρια ορθοδόξων χριστιανών έμπροσθεν του συμβουλίου επικρατίας όπου εκδικάζονταν προσφυγή νεοημερολογιτών επισκόπων για κατεδάφηση τών ναών των παλαιοημερολογητών!! 

Βλ. ἱερομ. Θεοδωρήτου (+2007), «’Ορθοδοξία πολεμουμένη», Αθήνα 2007,σελ. 97: «Δυστυχώς, αὐτή ἡ ὑποτίμησις  τοῦ ὁμολογιακοῦ χαρακτῆρος τῆς Ὀρθοδοξίας κορυφώθηκε μέ τήν αρχή τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνος διά τῶν θρησκευτικῶν ἀδελφοτήτων. Ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1960, μέλη τῶν ἀνωτέρω ὀργανώσεων κατέλαβαν σιγά –σιγά τάς ἠγουμενίας ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἄθωνος, μέ ἀποτέλεσμα νά μεταφυτευθῆ ἡ τακτική καί ψυχολογία τους στόν ἱερό χῶρο. Ἔτσι φθάσαμε στη σημερινή τραγωδία, ὁ μέν ἐπίσκοπος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης ν᾿ ἀγκαλιάζη καί νά ἐπαινῆ τούς αἱρετικούς, οἱ δέ Ἁγιορεῖται νά τόν ἀκολουθοῦν…μετά πάσης εὐλαβείας, δώκοντες συγχρόνως τους ἀντιπατριαρχικούς ζηλωτάς»…

οι οργανώσεις αυτές οργανώθηκαν με πρότυπο τις ανάλογες προτεσταντικές οργανώσεις και με μοναδικό σκοπό να περάσουν στο λαό το μήνυμα μιας στείρας αγαπολογίας -ηθικολογίας , ώστε οι χριστιανοί κρατώντας τους ηθικούς κανόνες τις εκκλησίας να ξεχνούν τήν ουσία της πίστεως που είναι η ακριβής και η απαρέκλητη τήρηση των κανόνων και των παραδόσεων !

Από το νέο βιβλίο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου με τίτλο "π. Ιωάννης Ρωμανίδης, ένας κορυφαίος δογματικός θεολόγος της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας" παραθέτουμε ένα απόσπασμα επιστολής του π. Ιωάννη προς τον π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ, με ημερομηνία 28 Μαΐου 1958, περί των παλαιοημερολογιτων: "Υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο παλαιοημερολογίτες στην Ελλάδα που υφίστανται εξευτελιστικές διώξεις. Στην πραγματικότητα είναι οι αληθινοί ευλαβείς Ορθόδοξοι (άρα οι νεοημερολογίτες είναι οι ψεύτικοι??)με την παραδοσιακή έννοια του όρου, τηρούν όλες τις εορτές και τα λειτουργικά έθιμα πολύ πιστά. Στα σπίτια τους βρίσκει κανείς την Φιλοκαλία και όλες τις υπέροχες μεταφράσεις των Πατέρων που έγιναν τον περασμένο αιώνα. Στα σπίτια των ευσεβών της επίσημης Εκκλησίας βρίσκει κάποιος τον Guardini,  τον Holzner, τον Pascal, κλπ., αλλά ούτε έστω και έναν Πατέρα της Εκκλησίας".

Ὁ καθηγητής Ἀνδρέας Θεοδώρου ἔγραφε δικαίως ὅτι «ὁ Οἰκουμενισμός, τό φοβερόν τοῦτον θηρίον τῆς Ἀποκαλύψεως, τό δικέφαλον ἐκκλησιολογικόν τέρας, περισφίγγει ἀσφυκτικῶς διά τῶν πλοκάμων του ὁλόκληρον τό ἄχραντον Σῶμα τῆς Ὀρθοδοξίας»…

, Στό βιβλίο του «Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Οἰκουμενισμός», ἐκδ. Ὀρθόδ. Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 1974 γράφει: «Οἰκουμενισμός εἶναι κοινόν ὄνομα διά τούς ψευδοχριστιανούς, διά τάς ψευδεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης»…

 Ἡ κακόδοξη ἐγκύκλιος τοῦ 1920 πού ἀποτελεῖ τόν «καταστατικόν χάρτην» τῶν οἰκουμενιστῶν,κατά τά πρῶτα χρόνια τῆς ἑορτολογικῆς μεταβολῆς ἦταν ἄγνωστη στό λαό, ὅπως καί οἱ πραγματικές προθέσεις τῶν καινοτόμων νεωτεριστῶν.Ἡ ἐγκύκλιος πρωτοδημοσιεύεται τό ἔτος 1965 στά «Δογματικά καί Συμβολικά μνημεῖα» τοῦ καθηγητοῦ Ἰω. Καρμίρη καί στή συνέχεια ἀρχίζει ἡ ἀλυσίδα τῶν προδοσιῶν, μέ τήν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων τῶν παπικῶν ἀπό τόν πατριάρχη Ἀθηναγόρα, τή συμμετοχή τῆς καινοτόμου ἐκκλησίας στό Π.Σ.Ε. (Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν, δηλ. αἱρέσεων καί ἀθέων διδασκαλιῶν) καί φθάνουμε στή σημερινή δεινή κατάσταση μέ τίς συμπροσευχές τοῦ Βαρθολομαῖου (καί ἄλλων) μέ τόν Πάπα καί τή μετάδοση τῆς νόσου τῆς αἱρέσεως μέσῳ τῶν Μυστηρίων σέ ὅσους ἐπικοινωνοῦν μαζί του, κληρικούς καί λαϊκούς κλπ. Ὅλα ἔλαβαν χώρα μεθοδικά καί σήμερα ἔχουν πλέον τά πάντα ἀποκαλυφθεῖ. Ἔγιναν γνωστοί οἱ σκοποί καί οἱ προθέσεις τῶν προδοτῶν… καί ὁ κάθε νουνεχής ἀντιλαμβάνεται τήν τραγική κατάληξη, ἡ ὁποία συνίσταται σέ μία ἄμβλυνση τῶν ὀρθοδόξων αἰσθητηρίων καί σέ ἕναν πνευματικό «Μιθριδατισμό» τῶν πιστῶν, διά τῆς σταδιακῆς πόσεως τοῦ δηλητηρίου τῆς αἱρέσεως σταδιακά…

Κάποιοι θερμοί «ἀπολογητές» τῆς ἑορτολογικῆς καινοτομίας, στήν προσπάθειά τους νά δικαιολογήσουν τά ἀδικαιολόγητα, προβάλλουν μέ τήν τέχνη τῆς σοφιστείας διάφορα ἐπιχειρήματα, τά ὁποῖα γιά τό στενό τοῦ χώρου δέν ἀναφέρουμε, ἀλλά ἔχουν ἤδη ἀπαντηθεῖ κατά κόρον σέ πολλές μελέτες, κείμενα κλπ. ἀπό πολλούς συγγραφεῖς. Δέν πειράζει ὅμως! «Οἶδεν ἡ ἀλήθεια διωκομένη τρανοτέρως φαίνεσθαι», θά μᾶς πεῖ ὁ Ἅγιος και Ὁμολογητής Ταράσιος! Οἱ γνωστοί μεγάλοι…συνήγοροι τῆς ὄντως κατακεκριμμένης μεταρρυθμίσεως, στούς ὁποίους στηρίζονται οἱ νεώτεροι, εἶναι οἱ ἀρχιμανδρίτες (πρό ἐτῶν μεταστάντες) Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος καί Ἰωήλ Γιαννακόπουλος, (σοφοί )ΑΣΟΦΟΙ κατά τά ἄλλα, ἀλλά τραγικά σφάλλοντες περί τό ἡμερολογιακό. Τούς θεωροῦν πολλοί ὡς…ἀλάθητους, ὅπως καί κάποιους γέροντες οἱ ὁποίοι τοποθετήθηκαν λανθασμένα στό συγκεκριμένο ζήτημα, ἀπό ἄγνοια ἤ ἄλλους ἄδηλους λόγους, γνωστούς μόνο στόν Θεό. Καί τούς θεωροῦν ὡς αὐθεντίες! «Τό εἶπε ὁ τάδε πατήρ, ἦταν ἅγιος» κλπ. Τά μεμονωμένα πρόσωπα ὅμως εἶναι δυνατόν νά  σφάλλουν ἐνίοτε καί νά πλανῶνται, ὅση σοφία καί ἄν διαθέτουν, ακόμα και αν είναι θαυματοποιοί !  Μόνο ἡ Ἐκκλησία στό σύνολό της δέ σφάλλει, ὅταν ἐκφράζεται ἀπό Οἰκουμενικές Συνόδους. Καί ἡ Ἐκκλησία περί τοῦ συγκεκριμένου θέματος ἔχει ἀποφανθεῖ διαχρονικά. Δέν στηριζόμαστε λοιπόν στά μεμονωμένα πρόσωπα, ἀλλά στήν Ἐκκλησία καί ἐμπιστευόμαστε τά πρόσωπα ὅταν αὐτά ἐκφράζουν τήν Ἐκκλησία διαχρονικῶς. Πέραν, ὅμως, τῶν 2 προαναφερθέντων ἀρχιμανδριτῶν, τό 1982 συνέγραψε καί ὁ Χριστόδουλος, ὡς Μητροπολίτης Δημητριάδος τή γνωστή Διατριβή του περί τοῦ ἡμερολογιακοῦ, μέ τίς πολλές παραποιήσεις τῆς ἀλθείας καί τά αὐθαίρετα δικά του συμπεράσματα ἐπί τοῦ θέματος. Τήν ἐν λόγῳ διατριβή χαρακτηρίζει πλῆθος παραπομπῶν καί πενία ἐπιχειρημάτων, ὅπως εὔστοχα ἔχει γραφεῖ…Τά ἀνεπέρειστα ἐπιχειρήματα τῶν συνηγόρων τῆς ἑορτολογικῆς καινοτομίας, κατατιθέντα σέ διάφορα πονήματα, ἔχουν…….πολλάκις καί πλειστάκις ἀναιρεθεῖ.

Η λανθασμένη πνευματική καθοδήγηση του «Γέροντα» Επιφάνιου:

Tω 1969,  ο Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος ο εκδόσας το περιβόητο βιβλίο(ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ) γράφει:

Παναγιώτατε, είνε ανάγκη να αφυπνισθήτε!... Το πλήρωμα της Εκκλησίας, το ουσία και ουχί τύποις θρησκεύον, μόλις και μετά βίας ανέχεται Υμών έως σήμερον. Μη αυταπατάσθε, μη καταλαμβάνεσθε υπό παραισθήσεων. Ούτε το πλήρωμα ούτε οι Ποιμένες της Εκκλησίας συμφωνούσιν Υμίν. Δεν γνωρίζω τι γίνεται εις τας άλλας τοπικάς Εκκλησίας, αλλά περί της Εκκλησίας της Ελλάδος προκειμένου του λόγου, δύναμαι να είπω ότι αμφιβάλλω αν εν αυτή υπάρχουσι πλείονες των 6-7 Επισκόπων συνεπόμενοι Υμίν. Οι λοιποί μετά δυσφορίας βλέπουσι τας ενεργείας Υμών, αλλά δεν εκδηλούνται, τουλάχιστον δημοσία, ανεχόμενοι «άχρι καιρού». Οι Επίσκοποι της Ελλαδικής Εκκλησίας, Παναγιώτατε, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, σιωπώσι και ανέχονται τας εν τη Ορθοδόξω Πίστει ακροβασίας και μειοδοσίας Υμών, ουχί ένεκα ημβλυμμένης Ορθοδόξου συνειδήσεως, ουδ΄ ένεκα αποδοχής του συνθήματος «Αγάπη άνευ όρων και ορίων», αλλά μόνον διότι κήδονται της ειρήνης της Εκκλησίας και σκέπτονται μετά τρόμου τας εξελίξεις και τας καταλήξεις των σχισμάτων. Αν τελικώς προχωρήσητε ακόμη, αν προβήτε εις «ενώσεις», τότε θα ίδητε ποίαν στάσιν θα τηρήση έναντι Υμών η Εκκλησία της Ελλάδος. Μη συνάγετε συμπεράσματα περί των διαθέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος εκ τινων εκδηλώσεων αβροφροσύνης, υπερβολικών όντως, προς τον Προκαθήμενον της Ορθοδοξίας. Αν, επαναλαμβάνω, προχωρήσητε περαιτέρω, τότε θα ίδητε ποίοι θα ακολουθήσωσιν Υμίν… Θα μείνωσι μεθ΄ Υμών οι κοσμικοί κύκλοι, οι θεωρούντες την Θρησκείαν ως ένα καλόν και ωφέλιμον κοινωνικόν θεσμόν, αλλ΄ ουδέν συνειδητόν μέλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

σ. σ. : Δεν προχώρησε περαιτέρω διότι ο Κύριος έθεσε τέρμα στην ζωή του.  Ο διάδοχός του, Δημήτριος συνέχισε την πορεία του Αθηναγόρα, ο δε διάδοχος του Δημητρίου, Βαρθολομαίος, δεν άφησε τίποτε όρθιο στην Εκκλησία!

Όλες οι διαβεβαιώσεις του Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου περί των εν  τη Ελλαδική Εκκλησία «βράχων Μητροπολιτών», απέτυχαν παταγωδώς!!! Διότι ή ήταν πλανεμένος ή εν επιγνώση  ψεύδοταν και ήταν όργανο των <<μητροπολιτών>>με σκοπό τον εφησυχασμό  του λαού!

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι ἡ κυριωτέρα ἰσοπεδωτική «μπουλντόζα» τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Σήμερον τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἄνευ Πανορθοδόξου Συνόδου ἤ Οἰκουμενικῆς ἀποφάσεως, ἀναγνωρίζει τούς Κόπτας ὡς Ὀρθοδόξους, ἀκυρώνων οὐσιαστικῶς τήν  Δ´ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ἡ ὁποία τούς ἐκήρυξεν αἱρετικούς Χριστιανούς. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι ἡ κυριωτέρα ἰσοπεδωτική «μπουλντόζα» τῆς παγκοσμιοποιήσεως εἰς τόν χῶρον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Δι᾽ αὐτό τό Σύμβολον τῆς Πίστεως, τό ὁποῖον κηρύσσει τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησία ὡς Μίαν καί πραγματικήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγ. Πατέρων, δέν ἔχει οὐδεμίαν  ἀξίαν. Τό αὐτό ἰσχύει καί διά τάς Οἰκουμενικάς Συνόδους, εἰς τάς ὁποίας οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἔδιδον μάχας ὑπέρ τῆς πίστεώς μας. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καί οἱ περί αὐτόν Οἰκουμενισταί Ἀρχιερεῖς δέν σέβονται τίποτε. 

"Oρθόδοξος Τύπος" αρ. φύλ. 1988.

Oρθόδοξος Τύπος : ἀπαγγέλλει ὑποκριτικῶς τό Σύμβολον τῆς Πίστεως...

Σήμερον πού ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης διακηρύσσει: Ἕνας Χριστός, πολλαί αἱ σώζουσαι Ἐκκλησίαι του, πολλαί αἱ πίστεις κ.λπ  τό Ἅγιον Ὄρος σιωπᾶ, πρός μεγάλην ἔκπληξιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Τήν ἔκκλησιν, ὅμως, διά ἀντίδρασιν ὁ «Ο.Τ.» δέν τήν ἀπευθύνει μόνον πρός τούς Καθηγουμένους καί τούς μοναχούς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλά πρός ὅλους τούς Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Χώρας. Διότι ἀπό τήν ἐποχήν κατά τήν ὁποίαν    καθιερώθη καί ἠνδρώθη ὁ μοναχισμός εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας, οἱ μοναχοί ἦσαν μεταξύ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι πρωταγωνίστησαν εἰς τούς ἀντιαιρετικούς ἀγῶνας. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Νεστορίου πρωταγωνίστησαν εἰς μέν τήν Ἔφεσον ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, εἰς δέ τήν Κωνσταντινούπολιν ὁ ἔγκλειστος μοναχός Ἅγιος Δαλμάτιος. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως  τοῦ Μονοθελητισμοῦ προεξῆρχεν ὁ μοναχός Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῆς εἰκονομαχίας προεμάχετο καί ὁ μοναχός Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.   Ἐναντίον τῆς εἰκονομαχικῆς αἱρέσεως ἐξηγέρθη πρῶτος ὁ μοναχός Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῶν Παπικῶν Βαρλαάμ καί Ἀκινδύνου τήν μάχην ἔδωσεν  ὁ μοναχός, ἀργότερον Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.  Σήμερον ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατευθύνει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον δέν ἀναγνωρίζει αἱρέσεις, ἐνῶ «βαπτίζει» κανονικάς, σωζούσας καί κατεχούσας τήν Ἀλήθειαν   ὅλας τάς αἱρετικάς Ἐκκλησίας. Ἐξισώνει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τήν Ἀλήθειαν τῆς  πίστεώς μας (τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας) μέ τό ψεῦδος καί τήν πλάνην τοῦ διαβόλου. Μοναδική ἐλπίς διά νά ἀνατραπῆ αὕτη ἡ πολιτική εἶναι ἡ καθολική ἀντίδρασις τόσον τῶν Ἱ. Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὅσον  καί τῶν Ἱερῶν Μονῶν ὁλοκλήρου τῆς Χώρας. Ἡ Ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας δέν ἠμπορεῖ νά ἰσοπεδώνεται ἀπό ἕνα Πατριάρχην, ὁ ὁποῖος δέν πιστεύει εἰς Ἱερούς Κανόνας, ἀπαγγέλλει ὑποκριτικῶς τό Σύμβολον τῆς Πίστεως, τό ὁποῖον κηρύσσει Μίαν Ἐκκλησίαν (ἐνῶ αὐτός πολλάς) καί ἐργάζεται εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

O Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης ερωτά :  ετος 2013

Σὲ παλαιότερο βιβλίο μας μὲ τίτλο «Κακὴ ὑπακοὴ καὶ ἁγία ἀνυπακοή» δημοσιεύσαμε   κεφάλαιο μὲ τίτλο «Δὲν μᾶς ἔφτανε ὁ Οἰκουμενισμός, ἦλθε καὶ ὁ Σοδομισμός», στὸ  ὁποῖο μὲ φόντο τὰ φοβερὰ σκάνδαλα ποὺ εἶχαν ξεσπάσει στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας τὸ  2005, μερικὰ τῶν ὁποίων εἶχαν σχέση μὲ ὁμοφυλόφιλους κληρικούς, διαπιστώναμε  ὅτι τὰ δύο πιὸ σημαντικὰ θέματα ποὺ πρέπει νὰ ἀντιμετωπίσει συνοδικῶς ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι  α) στὸ χῶρο τῆς πίστεως ἡ παναίρεση  τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ  β) στὸ χῶρο τοῦ ἤθους ἡ Ὁμοφυλοφιλία. Γνωρίζουμε ὅτι τὸ «κουσούρι» τὸ ἔχουν καὶ μέλη τῆς Ἱεραρχίας καὶ ἄλλοι κληρικοί, ὅπως καὶ ὅτι ὁ  Οἰκουμενισμὸς ἔχει διαβρώσει πολλοὺς ἱεράρχες. Συνήθως μάλιστα δόγμα καὶ ἦθος συμπορεύονται. Γιὰ πόσο καιρό, ἐπὶ τέλους, τὸ ὑγιὲς σῶμα τῆς Ἱεραρχίας θὰ ἀφήνει τοὺς λίγους εὐνούχους νὰ ὁδηγοῦν τὸ ποίμνιο στὴν ἀποστασία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ  στὴ διαφθορὰ τοῦ Σοδομισμοῦ;

Οὐσιαστικὰ εἶναι ἀκοινώνητοι, ὡς κοινωνοῦντες μὲ τοὺς ἀκοινωνήτους

Αν ταυτίζετε τον «ζήλο» με τον φανατισμό, θεωρείτε λοιπόν φανατικό και τον Χριστό!

Σ΄ αυτές τις ώρες του κόσμου, όπως η σημερινή, που η αίρεση του Οικουμενισμού έχει και έκταση και βάθος, η μόνη σωτηρία είναι η αλήθεια, που πρέπει να λέγεται χωρίς φόβο και χωρίς πάθος υπέρ όλων και εναντίον όλων και να υπηρετείται αντί πάσης θυσίας! Όλα τα άλλα, δήθεν διαλλακτικά και ειρηνικά – «άχρι καιρού» – είναι παραπλανητικά, ηττοπαθή, υποκριτικά, καθαρές σοφιστείες του διαβόλου, για να τροχοπεδείται ο αγωνιστικός ζήλος, ν΄ αποκοιμίζονται οι πιστοί κι΄ οι υπηρέτες του διαβόλου να δρουν ανενόχλητα! Ας μεταφερθούμε στο Ναό του Σολομώντος στην εποχή του Χριστού : κόσμος πολύς, κίνηση μεγάλη, αλισιβερίσι ανθηρό, φωνές μικροπολητών, γέλια, χαρές, ατμόσφαιρα λαϊκού πανηγυριού, οι έμποροι τα οικονομούν, οι Ιερείς χαϊδεύουν ευτυχείς τα γένεια τους, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, εκεί, εγγυητές και φύλακες των Ιερών Παραδόσεων! Οπότε ξαφνικά, αυτή η «ωραία» ατμόσφαιρα διαταράσσεται βίαια! Κάποιος νέος, που το βλέμμα του βγάζει φωτιές, με φραγγέλιο στο χέρι, ορμά σ΄ όλο αυτό το πλήθος των πωλητών, των χρηματιστών, των εμπόρων, τους πετάει έξω, φωνάζοντας : «Άρατε ταύτα εντεύθεν!  Μη ποιείτε τον Οίκον του Πατρός μου οίκον εμπορίου»». Έτσι οι Ορθόδοξοι οικουμενιστές ομιλούν για φανατισμό και κατηγορούν τους αγωνιζόμενους αντιοικουμενιστές «ζηλωτές»! Ω της υποκρισίας! Η Αγία Γραφή λέει για τα γεγονότα του Χριστού στο Ναό : «ο ζήλος του οίκου σου καταφάγεταί με» Αν ταυτίζετε τον «ζήλο» με τον φανατισμό, θεωρείτε λοιπόν φανατικό και τον Χριστό. Και τι άλλο σημαίνει «ζήλος» παρά αγώνα μες τα όλα, κι΄ όχι το ηττοπαθές ….αναμείνατε άχρι καιρού!

Ορθόδοξη πίστη : αναμείνατε άχρι καιρού , και εντωμεταξύ επί 90 χρόνια ο λαός του θεού είναι εκτός εκκλησίας , χωρίς μυστήρια και ελεγχόμενοι  στην άλλη ζωή στο τελώνιο τις αιρέσεως!

Θέλουν, οι Οικουμενιστές, να μας "διαπαιδαγωγήσουν" για να μην αντιδράσουμε στον Ουνιτισμό που μας επιβάλλουν :

Οἱ συμπροσευχὲς αὐτές, γιὰ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη καὶ τοὺς

συνοδοιπόρους του, σημαίνει ὅτι ἔχει ἤδη γίνει ἡ ἕνωση μὲ τὸν

αἱρεσιάρχη Πάπα, καὶ ἂν κρίνουμε ἀπὸ τὰ κατηγορηματικῶς λεγόμενα

τοῦ ὑπεύθυνου τοῦ Γραφείου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν Εὐρώπη,

Μητροπολίτου Ἀχαΐας κ. Ἀθανασίου, τώρα προσπαθοῦν, μὲ ὑπόγειες

διαδρομές, νὰ ἐπιβάλλουν στοὺς πιστοὺς αὐτὴ «τὴν ἄμικτον μῖξιν», ἀλλὰ

στὴν σατανοκίνητη αὐτὴ προσπάθειά τους συναντοῦν, ὡς εἶναι τοῦτο

ἑπόμενον, σκληρὲς ἀντιδράσεις ἀπὸ τὸ κέντρον τῆς ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ,

τὴν Ἑλλάδα καὶ ἐκεῖθεν, ἀπὸ τὸν ὑπερασπιστὴ δηλαδὴ τῆς πίστεώς

μας πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ.

«Παρʼ ἡμῖν οὔτε Πατριὰρχαι οὔτε Σύνοδοι ἠδυνήθησαν ποτέ εἰσαγαγεῖν                           

νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστὶν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας,                  

ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον                       

καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ»,                                                                                      

(Ἀπόκρισις τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς πρὸς τὸν πάπαν                          

Πίον τὸν Θ´, ἔτος 1848).

Ὁ Ἀχαΐας λοιπὸν κ. Ἀθανάσιος, «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», ἀπολογούμενος,

ὡς φαίνεται, πρὸς τὸ Βατικανὸ γιὰ τὴν καθυστέρηση τῆς

ὑποταγῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὸν αἱρεσιάρχη Πάπα ὁμολογεῖ,

ὅλως ἀνερυθρίαστα: «Στὴν Ἑλλάδα βρισκόμαστε μπροστὰ σὲ πολὺ

λεπτὴ κατάσταση, γιατί ὁ ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ μητροπολίτες ἐπιθυμοῦν                              

νὰ ἔχουν μία σημαντικὴ συνεργασία μὲ τὴν Καθολικὴ Ἐκκλησία,

ἀλλὰ οἱ πιστοὶ δὲν εἶναι προετοιμασμένοι στὴν προοπτική τοῦ                                

διαλόγου… Αὐτὸ γιὰ μᾶς εἶναι ἡ μεγάλη πρόκληση νὰ προετοιμάσουμε τὸν

κόσμο, νὰ τὸν διαπαιδαγωγήσουμε, γιὰ νὰ μὴ ἀντιδράσει ἐπηρεασμένος                          

 ἀπὸ τὶς προκαταλήψεις καὶ πληροφορίες, ποὺ δὲν ἀνταποκρίνονται

στὰ   γεγονότα. Εἶναι σημαντικὸ νὰ κατανοηθεῖ ὅτι ἔχουμε ἀνάγκη χρόνου,                                     

ἐλπίζω ὄχι ὑπερβολικοῦ, γιὰ νὰ σχηματίσουμε τὴν συνείδηση τοῦ κόσμου.

 (Του Πρεσβυτέρου π. Εὐσταθίου Κολλᾶ,

Θεολόγου –Εκκλησιαστικού Συνηγόρου)

O.T.1905 9/12/2011

Σύναξη Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Δύο κορυφαίας σημασίας ἐνέργειες τοῦ μητροπολίτου Πειραιῶς

1. Ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πρέπει νὰ καταδικάση τὸν Οἰκουμενισμό.

Ορθόδοξη πίστη :πια σύνοδος να καταδικάσει?? ποιάν αφού είναι Ίδη καταδικασμένοι?? για άλλη μία φορά κοροϊδεύουν τον λαό!

Θὰ ἀσχοληθῆ δυστυχῶς ἡ Ἱεραρχία, κατὰ τὴν τακτικὴ της συνεδρία τοῦ Ὀκτωβρίου, μὲ δευτερεύοντα θέματα, σὲ ἐπίπεδο ποιμαντικῶν σεμι­ναρίων καὶ αὐτονοήτων γιὰ τοὺς ἐπισκόπους ἐκτιμήσεων καὶ διαπι­στώσεων, καὶ θὰ παρακάμψῃ τὸ κολοσσιαῖο, τὸ ἐκρηκτικό, τὸ διαιρετικὸ τοῦ ποιμνίου, τὸ διαβρωτικὸ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ζωῆς θέμα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διαχριστιανικοῦ καὶ διαθρησκειακοῦ, ὁ ὁποῖος, κατὰ τὴν ἐκτίμηση συγχρόνων Ἁγίων Πατέρων, Γερόντων καὶ ἐπιφανῶν πατερικῶν θεολόγων, ἀποτελεῖ τὴ χειρότερη ἐκκλησιολογικὴ αἵρεση ὅλων τῶν αἰώνων.

Τὸ ἔγγραφο τοῦ μητροπολίτου Πειραιῶς ὑπενθυμίζει καὶ καθιστᾶ ἀπο­λύτως ἐπίκαιρα ὅσα εἶπε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πρὸς τοὺς πρεσβυ­τέρους - ἐπισκόπους τῆς περιοχῆς τῆς Ἐφέσου κατὰ τὴν τελευταία ἱεραπο­στολική του περιοδεία, τὴν προτροπή του, δηλαδή, νὰ προστατεύουν τὸ ποίμνιο ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς λύκους τῶν ἐμφανῶν αἱρέσεων, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀφανεῖς πλανεμένους καὶ αἱρετίζοντας συνεπισκόπους των: «Προσέ­χετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιε­ποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν» Ὑπενθυμίζει ἀκόμη πρός ὅσους σιωποῦν, τὴν βαρύτατη ἐκτίμηση τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ ὅτι ὑπάρχουν τρία εἴδη ἀθεΐας• στὸ πρῶτο ἀνήκουν οἱ κατ᾽ ἐξοχὴν ἄθεοι, ὅσοι, δηλαδή, δὲν πιστεύουν στὴν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ, στὸ δεύτερο ἀνήκουν οἱ αἱρετικοὶ ποὺ διαστρέφουν τὰ τοῦ Θεοῦ καὶ στὸ τρίτο ὅσοι κινούμενοι ὑπό «ἀνευλαβοῦς εὐλαβείας» σιωποῦν καὶ δὲν ὁμιλοῦν γιὰ τὴν διαστροφὴ τῶν δογμάτων τῆς Ἐκκλησίας. «Τρίτον δὲ ἐστιν εἶδος, οὐ πόρρῳ τῆς ἀνωτέρω πονηρᾶς ξυνωρίδος, τὸ παραιτεῖσθαί τι λέγειν τῶν δεδογμένων περὶ Θεοῦ»

Μαζὺ μὲ τὴν ὑπόμνηση τοῦ μητροπολίτου Πειραιῶς πρὸς τοὺς συνεπισκόπους του, ὅτι ἡ καταδίκη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ «θὰ ἀποδείξη ὅτι παραμένομεν ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων καὶ εἴμεθα συνεπεῖς στοὺς φρικτοὺς ὅρκους ποὺ ἐδώσαμε κατὰ τὴν χειροτονία μας» τὸ ἁγιογραφικὸ καὶ πατε­ρικὸ παράθεμα πρέπει νὰ ἐνεργοποιήσουν τὴν ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία ὅσων ἐπισκόπων δὲν ἔχουν ἁλωθῆ ἀκόμη ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Ορθόδοξη πίστη: Μα αφού ομολογεί ότι η εκκλησία που ανήκει έχει αλωθεί από τον οικουμενισμό , αυτό σημαίνει  ότι μία εκκλησία που έχει αλωθεί από αίρεση , δέν έχει μυστήρια , πώς λοιπόν επικαλείται τήν ιεροσύνη του?? φάσκει και αντιφάσκει??

2. Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ἀντὶ νὰ ἐνισχύη τὸν Οἰκου­μενισμό, πρέπει νὰ συγκαλέση ἀμέσως Πανορθόδοξη Σύνοδο γιὰ τὴν καταδίκη του.

Ορθόδοξη πίστη: Μα αφού συμφωνα με τα λεγόμενα του ο πατριάρχης είναι αιρετικός!!

πώς μπορει 'ενας αιρετικός πατριάρχης να καλέση ορθόδοξη σύνοδο??

Ἡ δεύτερη καὶ σπουδαιότερη ἐνέργεια ἐπισκοπικῆς εὐθύνης τοῦ μητροπολίτου Πειραιῶς ἔχει σχέση μὲ ἐκτενέστατη ἐπιστολὴ-ὑπόμνημα, ποὺ ἀπέστειλε πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο (17 Ἰουνίου 2013), στὴν ὁποία σχολιάζει ὀρθοδόξως καὶ ἀπορρίπτει ὅσα ἀντορθόδοξα καὶ ἀντιπαραδοσιακὰ εἶπε καὶ ἔπραξε ὁ πατριάρχης, κατὰ τὴν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στὸ Μιλᾶνο τῆς Ἰταλίας, ἀλλὰ καὶ στὴν Κωνσταντινούπολη, μὲ ἀφορμὴ τὸν ἑορτασμὸ τῶν 1700 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ «Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων», καθὼς καὶ κατὰ τὴν ἀκολουθήσασα ἐπίσκεψή του στὴν Τσεχία καὶ στὴν Σλοβακία.

Τερματίζεται ἔτσι, τουλάχιστον ὡς πρὸς τοὺς ἐπισκόπους, μία κακῶς ἐπικρατήσασα καὶ συνιστωμένη στάση• νὰ ἀποφεύγεται, δηλαδή, κατὰ τὸν ἔλεγχο πλανῶν καὶ αἱρέσεων ἡ ἀποκάλυψη ὀνομάτων καὶ νὰ γίνεται ἁπλῶς ἀναφορὰ στὴν αἵρεση καὶ στὴν πλάνη, ὡσὰν νὰ μὴ ὑπάρχουν πρόσωπα, ποὺ διατυπώνουν τὶς πλάνες καὶ τὶς αἱρέσεις, καὶ αὐτὲς νὰ προέρχονται ἀπὸ τὸ πουθενά, ἐκ τοῦ μηδενός. Αὐτὴ ἡ ἐπικρατήσασα κατὰ ὑπόδειξη τοῦ Διαβόλου πονηρὴ στάση, τὴν ὁποίαν προσφυῶς μερικοί ὠνόμασαν αἵρεση τοῦ Ὀνοματοκρυπτισμοῦ, δὲν ἔχει κανένα ἔρεισμα οὔτε στὴν Ἁγία Γραφὴ οὔτε στὴν Πατερικὴ Παράδοση, ὅπου ἀποκαλύπτονται τὰ ὀνόματα τῶν πλανεμένων καὶ αἱρετικῶν καὶ καταδικάζονται ὀνομα­στικὰ μαζὶ μὲ τὶς αἱρέσεις καὶ τὶς πλάνες τους. Ἐναντίον τοῦ Ἀρείου, τοῦ Εὐνομίου, τοῦ Μακεδονίου, τοῦ Νεστορίου, τοῦ Εὐτυχοῦς, τοῦ Διασκόρου, τοῦ Σεβήρου, τοῦ Βαρλαὰμ καὶ πολῶν ἄλλων ἀγωνίσθηκαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ οἱ Ἅγιες Σύνοδοι καὶ ὄχι ἐναντίον τοῦ πουθενὰ καὶ τοῦ μηδενός. Ἂς ἀνοίξουν τὰ λειτουργικὰ βιβλία οἱ ὀνοματοκρύπτες, γιὰ νὰ διαπιστώσουν μὲ πόση αὐστηρότητα ἡ Ἅγιοι ὑμνογράφοι καταφέρονται ὀνομαστικῶς ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν καὶ μὲ πόσο σκληροὺς χαρα­κτηρισμούς. Ἂς ἀρχίσουν ἐπίσης νὰ ξαναδιαβάζουν τὰ προσωπικὰ ἀναθέματα ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, τὰ ὁποῖα ἀντικανονικῶς κατήργησαν. Ἡ ἀπόκρυψη τοῦ πλανωμένου καὶ αἱρετίζοντος συντελεῖ στὸ νὰ κυκλοφορεῖ ὡς «ἄκακον ἀρνίον» μεταξὺ τῶν πιστῶν καὶ ἀγαπητικῶς καὶ ὑποκριτικῶς νὰ κατασπαράσσει τὶς ψυχές τους. Ὁ Χριστιανισμὸς δὲν εἶναι οὔτε ἀποκρυφισμὸς οὔτε μυστικὴ ὀργάνωση, τύπου Μασονίας. Ὅλα εἶναι φανερά, εἶναι φῶς, καθαρὸ καὶ ἄπλετο, γιὰ νὰ βαδίζη κανεὶς χωρὶς προσκόμματα. «Περιπατεῖτε ἕως τὸ φῶς ἔχετε, ἵνα μὴ σκοτία ὑμᾶς καταλάβῃ• καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδε ποῦ ὑπάγει»[3] καὶ «ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὒκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ• ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ ἔστιν εἰργασμένα»

 Ἐπὶ πολλὰ ἔτη προσευχόμασταν καὶ παρακαλούσαμε νὰ ἐμφανίση ὁ Θεὸς ἕνα γενναῖο ἐπίσκοπο( σχ. ορθοδόξου πίστεως: που να βρεθεί τέτοιος επίσκοπος στην αιρετική εκκλησία της ελλάδος?? όταν όλα τα ονόματα των υπό επισκοποίηση κληρικών περνούν από τον έλενχο των στοών και του πατριαρχείου?? διαυτό τον λόγο θα έχεται δεί σχεδόν όλους τους επισκόπους  της κρατικής  εκκλησίας να παρευρίσκονται , να ομιλούν, να βραβεύονται απο <<φιλανθρωπικούς>>συλόγους των ρόταρη λάϊονς και στοών) γιὰ νὰ τεθῆ ἐπικεφαλῆς τῆς ὑγιοῦς τῶν Ὀρθοδόξων παρατάξεων, νὰ γίνει, ὅπως ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στόμα Χριστοῦ[5], στῦλος Ὀρθοδοξίας, ὅπως οἱ μεγάλοι Πατέρες καὶ Διδάσκαλοι, πυρίνη ρομφαία, γιὰ νὰ κατακαύση τίς σύγχρονες φρυγανώδεις αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ, τοῦ Προτεσταντισμοῦ καὶ τὴν παναίρεση τοῦ διαχρι­στιανικοῦ καὶ διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Δὲν εἶναι βέβαια ὁ μόνος ἐκ τῶν ἐπισκόπων ποὺ ὀρθοτομεῖ τὸν λόγον τῆς ἀληθείας• ὑπάρχουν πολλοὶ ἄλλοι, γιὰ τοὺς ὁποίους πιστεύουμε ὅτι τηροῦντες τὸ ἐπισκοπικὸ των χρέος θὰ προστεθοῦν ὁσονούπω στοὺς πολυπληθεῖς διὰ τῶν αἰώνων ἀγωνιστὰς καὶ ὁμολογητὰς τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, γιὰ νὰ εὐφράνουν τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ νὰ καταισχύνουν τοὺς κακοδόξους, ὅπως ψάλλουμε στὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἑορταζούσης κατὰ τὸν μῆνα αὐτὸν μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας, ἡ ὁποία διὰ θαύματος κατήσχυνε τοὺς αἱρετικοὺς Μονο­φυσίτες, τοὺ ὁποίους οἱ παναιρετικοὶ Οἰκουμενισταί, βλασφημοῦντες τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἀκυρώνοντες ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τὴν ὁμόφωνη γνώμη τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀποφάσισαν νὰ τοὺς μεταμορφώσουν σὲ Ὀρθοδόξους, τοὺς ἐπισκόπους των σὲ κανονικοὺς ποιμένες, νὰ τοὺς ἀποκαλοῦν ἁγιώτατους ἀδελφοὺς καὶ νὰ τοὺς δωρίζουν μίτρες καὶ ποιμαντορικὲς ράβδους.

Δὲν πρόκειται στὸ κείμενο αὐτὸ συμπαραστάσεως καὶ συμπα­ρατάξεως πρὸς τὸν σεβασμιώτατο ποιμενάρχη τοῦ Πειραιῶς νὰ προβοῦμε σὲ παρουσίαση τοῦ πλουσίου περιεχομένου του, διότι τὸ εὑρίσκει κανεὶς εὔκολα στὸν ἠλεκτρονικὸ τύπο, σύντομα δὲ καὶ στὸν ἔντυπο. Ἐπιθυμοῦμε μόνον νὰ ἐξάρουμε, πρᾶγμα ποὺ τὸ πράττει καὶ ὁ ἴδιος στὴν εἰσαγωγή, ὅτι ἡ εὐθύνη τῶν ἐπισκόπων, ὅταν προσβάλλονται θέματα πίστεως, δὲν περιορίζεται τοπικὰ στὴν ἐπαρχία τους, ἀλλὰ ἐπεκτείνεται ἁπανταχοῦ τῆς Ἐκκλησίας, χωρὶς αὐτὸ νὰ ἀποτελῆ ὑπερόρια ἐπέμβαση στὰ ἐσωτερικὰ ἄλλης ἐκκλησίας• διαφορετικὰ ὁ Ἀρειανισμὸς θὰ παρέμενε καὶ θὰ κατεδικάζετο στὴν Ἀλεξάνδρεια μόνο ἀπὸ τοὺς τοπικοὺς ἐπισκόπους, καὶ ὁ Νεστοριανισμὸς καὶ ὁ Μονοφυσιτισμὸς ἐπίσης στὴν Κωνστα­ντινούπολη μόνον. Δὲν θὰ ὑπῆρχε οὔτε ὁ θεσμὸς τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οὔτε θὰ ὠνομάζοντο Οἰκουμενικοὶ διδάσκαλοι οἱ Ἅγιοι Πατέρες, τῶν ὁποίων τὸ κῦρος καὶ ἡ διδασκαλία ξεπέρασαν τὰ ὅρια τῆς τοπικῆς ἐπισκοπικῆς τους διακονίας. Εἶναι γι᾽ αὐτὸ ἄξιος ἐπαίνου ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς, διότι βλέποντας ὅτι ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει ἐξαπλωθῆ καὶ λυμαίνεται τὴν ἁπανταχοῦ Ἐκκλησία, ἀφοῦ μὲ τὸ πρῶτο του ἔγγραφο ἐζήτησε νὰ καταδικασθῆ ἀπὸ τὴν τοπικὴ σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ζητεῖ τώρα ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ πατριάρχη, ὡς συντονιστὴ τῶν ἐνεργειῶν, ὡς τῇ τιμῇ πρῶτον, στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, νὰ συγκαλέση γενικὴ πανορθόδοξη σύνοδο, γιὰ νὰ ἀσχοληθῆ μὲ τὸ θέμα τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Πρέπει μάλιστα συναφῶς νὰ παρα­τηρήσουμε ὅτι εἶναι τὸ μόνο ἐπίκαιρο καὶ φλέγον θέμα ποὺ διαιρεῖ καὶ σκανδαλίζει σὲ οἰκουμενικὸ ἐπίπεδο τὴν Ἐκκλησία. Τὸ μόνο ποὺ θὰ δικαιολογοῦσε τὴν ἄμεση σύγκληση τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου καὶ θὰ σταματοῦσε τὴν φενάκη τῆς πολυετοῦς προετοιμασίας της μὲ δευτερεύοντα καὶ ἀνεπίκαιρα θέματα, ὅπως φαίνεται καὶ ἀπὸ τὶς διαρκεῖς ἀναθεωρήσεις τοῦ καταλόγου τῶν θεμάτων της.

11 Ἰουλίου 2013 Μνήμη τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας

Γιά τή Σύναξη Κληρικῶν καί Μοναχῶν

Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου Προηγούμενος Ἱ. Μ. Μεγ. Μετεώρου

Ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου, Ἀμαρούσιον Ἀττικῆς

Ἀρχιμ. Γρηγόριος Χατζηνικολάου Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδος, Ἄνω Γατζέας Βόλου

Γέρων Εὐστράτιος Ἱερομόναχος Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας Ἁγ. Ὄρους

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης Ὁμότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Θεσσα­λονίκης

 Πράξ. 20, 28-30.

 Πρὸς τὸν εὐλαβέστατον ἐν μοναχοῖς κύρ Διονύσιον 1-5, Π. Χρήστου, Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ Συγγράμματα, Θεσσαλονίκη 1966, τόμ. 2, σελ. 482.

 Ἰω. 12, 35.

 Ἰω. 3, 20-21. [5] Ἐπίγραμμα τοῦ 11ου αἰῶνος γράφει: «Στόμα Χριστοῦ πέφυκε τὸ τοῦ Παύλου στόμα, στόμα δὲ Παύλου τὸ Χρυσοστόμου στόμα».

Ορθόδοξη πίστη: Για άλλη  μία φορά  ο Πειραιώς  προσπαθεί  να  δείξει  το  <<αγωνιστικό >> του φρόνημα , αλλά  δεν κάνη  τίποτε  άλλο  από  αυτό  που  έκαναν  και  πολλοί  προκάτοχοι  του  , εφησυχασμός  του  λαού! Διότι  αν  πίστευε  πραγματικά  αυτά  που  γράφει  θα πήγαινε  να  βρει  έναν  ορθόδοξο  επίσκοπο  ,  θα  του  κατέθετε  το  ωμοφόριο  και  το  πετραχήλι  του , και  θα  έθετε  τον  εαυτό   του  στην  κρίση  των  κανόνων  της  εκκλησίας  για  την ιεροσύνη  του  !

Ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, προώθησε τά σχέδια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί αὐτό φαίνεται καθαρά σήμερα ὅπου οἱ μεγάλοι τῆς λεγομένης νόμῳ κρατούσης ἐκκλησίας, πατριάρχες, ἀρχιεπίσκοποι κλπ. (ὅπως ὁ Χριστόδουλος τότε καί ὁ Βαρθολομαῖος τότε καί τώρα) συμπροσεύχονται μέ τούς ἀμετανόητους αἱρετικούς, τόν πάπα, τούς ἀγγλικανούς κ.ἄ. καί ἀναγνωρίζουν σ᾿ αὐτούς χάρη καί μυστήρια, ἐνῶ τά ἀμφισβητοῦν στούς ἀκραιφνεῖς ὀρθοδόξους τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου! Δηλαδή… ἔχουν μυστήρια οἱ παπικοί καί δέν ἔχουν οἱ παλαιοημερολογίτες Ὀρθόδοξοι! Αὐτή εἶναι ἡ νοοτροπία κάποιων ἐκ τοῦ νέου ἡμερολογίου…… Λησμονοῦν, δυστυχῶς, ὅτι μέ τίς ἀναγνωρίσεις τῶν αἰρετικῶν πού κάνουν, καθίστανται «ἐχθροί τοῦ Θεοῦ», ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος και το ἐπικαλεῖται ὁ Μεγάλος ἐκείνος Ὁμολογητής καί ἀτρόμητος ὑπερασπιστής τῶν ἱερῶν θεσμίων, Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης: «Ἐχθρούς Θεοῦ ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς τοιούτοις κοινωνοῦντας, μεγάλῃ καί πολλῇ τῇ φωνῇ ἀπεφήνατο». [11] Καί δέν θά πρέπει, ἐπίσης, να λησμονοῦμε αὐτό πού εἶχε πεῖ ἡ Παναγία μας, ἐμφανιζομένη στόν μοναχό λίγο πρίν τόν διωγμό ἐπί πατριάρχου Ἰω. Βέκκου (13ος αἰ.) τῶν ἀνθενωτικῶν Ἁγιορετῶν μοναχῶν: «Ἔρχονται οἱ ἐχθροί ἐμοῦ καί τοῦ Υἱοῦ μου»! ! ! Καί ἡ Θεοτόκος βεβαίως ἐννοοῦσε τόν λατινόφρονα πατριάρχη, διότι ἐκεῖνος πῆγε στό περιβόλι της καί δίωξε καί ἔκαψε καί ἔπνιξε στή θάλλασσα τούς ἀνθενωτικούς μοναχούς! Πολύ μεγάλο κακό, λοιπόν, ἡ αἵρεση, ὄντως χωρισμός Θεοῦ! Καί εἶναι πολύ κακό τό νά ἐπικοινωνεῖς πνευματικά μέ αἱρετικό! Νά γιατί οἱ τοῦ πατρίου ἑορτολογίου πιστοί ἐμμένουν στήν πιστή διατήρησή του, ὄχι γιά τίς ἡμέρες καί τίς ὧρες καί τά λεπτά, ἀλλά πρός ἀποφυγήν τῆς κατακριτέας αὐτῆς ἐπιμίξεως[12]…

Τό ὅλο ἡμερολογιακό ζήτημα μέ τήν ἐξέλιξή του καί τίς διαστάσεις του, ἦταν γνωστό σέ ἕναν μεγάλο θεολόγο καί πανεπιστημιακό καθηγητή, κορυφαῖο δογματολόγο τοῦ 20 αἰῶνος, τόν π. Ἰωάννη Ρωμανίδη. Αὐτός, ὡς εἰδήμων περί τά θεολογικά καί ἐκκλησιολογικά, γνώριζε ὅτι ἡ ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου ἀποτελοῦσε τόν πρῶτο λίθο τοῦ οἰκοδομήματος τῆς μέσα στό πλαίσιο τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ ψυδενώσεως τῶν ἐκκλησιῶν. Γνώριζε καί τά περί διασπάσεως τῆς ἑνότητος στή Θεία Λατρεία καί ὅλους τούς πονηρούς σκοπούς καί τά ὀλέθρια ἀποτελέσματα τῆς ἡμερολογιακῆς μεταβολῆς. Καί, ἀκριβῶς ἐπειδή τά γνώριζε, εἶχε γράψει κάτι πάρα πολύ σημαντικό, τό ἑξῆς: «Τό ἡμερολογιακό, εἶναι «δογματικοκανονικόν ζήτημα»! Μποροῦν νά τόν ἀμφισβητήσουν οἱ τοῦ νέου ἡμερολογίου, ὅσοι ἀποκαλοῦν τούς παλαιοημερολογίτες σχισματικούς, αἱρετικούς, ἀνιέρους καί ἐκτός Ἐκκλησίας;;;;

 Ἐπίσης, τά ἱστορικά γεγονότα καί τό ὅλο πλαίσιο τοῦ θέματος, τυγχάνουν γνωστά στόν διακεκριμένο καί πασίγνωστο πρωτοπρεσβύτερο καί ὁμότιμο καθηγητή τοῦ πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, π. Γεώργιο Μεταλληνό, ὁ ὁποῖος εἶπε πολλές φορές δημοσίως, ὅτι οἱ τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου εἶναι σωστοί κατά πάντα ἐφόσον ἀποτελοῦν μία τροχοπέδη (φρένο) στήν πορεία τῆς Ἐλλαδικῆς ἐκκλησίας πρός τόν Οἰκουμενισμό. (Προσωπικά δέ, στήν ἐλαχιστότητά μου, τό ἔχει πεῖ πολλές φορές). Ἐπίσης, ὁ ἴδιος, στό βιβλίο του «ΦΩΤΑ ΚΑΙ ΦΩΣ», γράφει ὅτι ἡ ἡμερολογιακή ἀλλαγή ἔγινε γιά τήν προώθηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. (Πλήρης δικαίωση καί ἀναγνώριση τοῦ τιμίου ἁγῶνος τῶν παλαιοημερολογιτῶν)! Ποιός μπορεῖ νά ἀμφισβητήσει τά λόγια τοῦ κορυφαῖου θεολόγου καί ἱστορικοῦ τῶν ἡμερῶν μας;

 Οἱ καινοτόμοι ἀποκαλοῦν τούς ἐμμένοντες στά παραδεδομένα «παλαιοημερολογίτες», δηλαδή….παλαιούς, ἐπειδή δέν δέχτηκαν να ἀκολουθήσουν κάτι νέο, κάτι τό καινούργιο, ἐν προκειμένῳ τήν καινοτομία. Ὡραῖο σκεπτικό! Δέν εἶναι δυνατόν ὅμως κάθε φορά πού «ἀνανεώνονται» αὐτοί, νά «παλαιώνουμε» ἐμεῖς! Διότι μέ τή λογική αὐτή, ἐπειδή λ.χ. οἱ τοῦ νέου ἔχουν καινοτομήσει ἐν πολλοῖς καί στήν τέλεση τοῦ Μυστηρίου τῆς Βαπτίσεως καί σέ πολλούς ναούς σήμερα τελεῖται παπικό ράντισμα «δι᾿ ἐπιχύσεως», θά πρέπει οἱ τοῦ παλαιοῦ, οἱ ὁποῖοι βαπτίζουν ὀρθόδοξα καί κανονικά, νά ὀνομαστοῦν….παλαιοβαπτιστές! Ἀνάλογος χαρακτηρισμός θα πρέπει νά ἀποδοθεῖ σέ ὅσους σήμερα ἀρνοῦνται νά δεχτοῦν τίς καινοτομίες τῶν ἐπιχειρουμένων μεταφράσεων τῶν λειτουργικῶν μας κειμένων (βλ. Βόλος, Ἀκαδημία θεολογικῶν σπουδῶν, ἤ μᾶλλον…Ἀκαδημία θεολογικῆς ἐκμαυλίσεως…), ἤ τῆς ἐξαγγελομένης μεταπατερικῆς θεολογίας (βλ. καί πάλι Βόλος) κοκ.!

Ορθόδοξη πίστη:Μόνο στην Ελλάδα μας υπάρχει ακόμη η ορθόδοξη στρατευομένη εκκλησία του ΘΕΟΥ! αποτελούμενη από ένα πολύ μικρό ποίμνιο το οποίο , είναι το μόνο που δέν παρέκληνε και δέν μολύνθικε απο το παπικό ημερολόγιο ,τους ψευτο-ΓΟΧ του πρώην φλωρίνης χρυσόστομου καβουρίδη οι οποίοι την χειροτονία τους την έχουν απο υπερώριους νεοημερολογίτας και οικουμενιστές ρώσους της διασποράς , τους νεο-εικονομαχους , που απο την δεκαετία του 1950 άρχισαν με εντολή των μασώνων οικουμενιστών να πολεμούν ορθόδοξες δογματικές εικόνες που προσκυνούνταν απο τους αγίους για εκκατοντάδες χρόνια , τους νεο - εκκλησιομαχους χριστομάχους , που δεν παραδέχονται την διαχρονική προαιώνιο ύπαρξη της εκκλησίας- βασειλίας του θεού , που δεν πιστεύουν οτι κεφαλη της εκκλησίας ειναι όλοι η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ δια ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ και δέχονται ως κεφαλή της εκκλησίας μόνο την ανθρώπινη φύση του ΧΡΙΣΤΟΥ , την μεταπατερικη σατανική θεολογία του Δημητριάδος Ιγνατίου την , ΧΟΕ , τα ΚΑΛΑ ΝΕΑ , την νεοαγιολογία και γεροντολογία πλανεμένων γερόντων μοναχών καιιερέων , την προτεσταντική προφητολογία για τον αντίχριστο και τα μελούμενα , την <<χριστιανο-ειδωλολατρία του ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ- ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΥ , και άλλων πλανεμένων !

αγαπητοί μου φίλοι ίσως γιά άλλη μία φορά να σάς σκανδαλίζω μέ τα γραφόμενα μου , να είστε σίγουροι ότι δέν το κάνω ούτε από φανατιζμό ούτε είμαι ξερόλας , αλλά το κάνω από αγάπη προς  το έθνος μου το πάλαι ποτέ ΑΓΙΟΝ , αλλά καί απο αγάπη προς όλους τους ανθρώπους και λαούς που περιμένουν από το δικό μας έθνος τον επαναευαγγελισμό τους και την επιστροφή στην ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

Αυτά που σάς γράφω δέν χρειάζεται να είστε θεολόγοι οι μορφωμένοι για να τα καταλάβεται, αρκεί να αφήσεται την συνήδηση σας να ενεργήση , ωστε να αναφωνήσεται όπως οι πιστοί χριστιανοί το 1924 <<ΜΑΣ ΦΡΑΓΚΕΨΑΝ ΜΑΣ ΦΡΑΓΚΕΨΑΝ>> ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Με πολύ αγάπη ΧΡΙΣΤΟΥ , ενας Ελληνας ορθόδοξος χριστιανός που πονάει για την πατρίδα του και το έθνος του!