ΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΤΟΥ 1948 ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ

ΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΙ ΤΟΥ 1948 ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ

http://www.egoch.org/files/37194479.pdf

Ο μόνος ιεράρχης  που έμεινε πιστός στήν εκκλησία καί στίς εντολές του πνευματικού του πατρός ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ , καί με τήν γεναία και αποφασιστική  του στάση υπάρχει σήμερα η συνέχεια καί αποστολική διαδοχή στήν ορθόδοξη εκκλησία του ΧΡΙΣΤΟΥ!

ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ, ΑΜΑΡΤΙΩΝ - ΑΡΕΤΩΝ Β΄

ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ, ΑΜΑΡΤΙΩΝ - ΑΡΕΤΩΝ  Β΄ 

3 τὰ εἴδη τῆς Θείας Χάριτος. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ, ὅπου συνδράμει εἰς τὸ νὰ κάμῃ ὁ Ἄνθρωπος τὴν ἀρετήν, εἶναι τριῶν εἰδῶν· χάρις προκαταρκτική· χάρις ἀρκτική· καὶ χάρις τελειωτική. Ἀποστολικὴ Σαγήνη σελ. 236

3 οἱ φυσικὲς δυνάμεις τοῦ ἀνθρώπου. Λέγονται φυσικαὶ διότι μὲ αὐτὰς γεννᾶται καὶ τρέφεται καὶ αὐξάνει ὁ ἄνθρωπος. Καὶ 1η εἶναι ἡ γεννητικὴ δύναμις, ἤτοι ὅπου γεννᾶται πᾶς ἄνθρωπος καὶ χωρὶς νὰ ἦτο γίνεται καὶ ὑπάρχει. 2α δύναμις εἶναι ἡ θρεπτικὴ δύναμις, ἤτοι ὅπου τρέφεται ὁ ἄνθρωπος. 3η εἶναι ἡ αὐξητικὴ δύναμις, δηλαδὴ ὅπου αὐξάνει ὁ ἄνθρωπος καὶ ἔχει τὸ φυσικὸν νὰ ἀνατρέφεται ἀπὸ λίγο εἰς πολὺ καὶ ἀπὸ μικρὸς νὰ γίνεται μέγας. Αὐτὰς τὰς δυνάμεις τὰς ἔχουν καὶ τὰ ἄλογα ζῷα καὶ τὰ φυτά, ὅτι καὶ αὐτὰ ἔτζι γίνονται καὶ τρέφονται καὶ αὐξάνονται. Θησ. Δαμασκηνού 32

η ιστορική συνέχεια της εκκλησίας του Χριστού από την αγία πεντηκοστή μέχρι σήμερα

Αυτή είναι η ιστορική συνέχεια της εκκλησίας του Χριστού

από την αγία πεντηκοστή μέχρι σήμερα , όλα τα σχίζματα και οί αιρέσεις που αποκόπηκαν από τό σώμα τής ορθοδόξου εκκλησίας, με τρλευταίο το σχίζμα τών νεο-χριστομάχων του Χρυσόστομου Τζανή που πιστεύουν ότι καφαλή τής εκκλησίας είναι μόνο η ανθρώπινη φύση του Κυρίου και θεού μας ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ , μελετήσται καλά τον πίνακα γιά νά δήται ότι η εκκλησία του Χριστού ανά τούς αιώνας ήταν πάντοτε πολεμουμένη αλλά ποτέ νικημένη , εκκατοντάδες αιρέσεις και σχίζματα στά 2000 χρόνια ιστορίας !

Τι είναι ο Οικουμενισμός

Τι είναι ο Οικουμενισμός

υπό Αλεξάνδρου Καλόμοιρου

 

Για όσους αγνοούν ακόμη τί είναι το παγκόσμιο ενωτικό κίνημα, που λέγεται Οικουμενισμός, υπάρχει ένα πολύ διαφωτιστικό κείμενο του αρχι-ενωτικού της Ελλάδος, καθηγητού Αμίλκα Αλιβιζάτου, στην εφημερίδα "Καθολική" της 10-2-1965, με τίτλο "Οικουμενική κίνησις από ορθοδόξου πλευράς". Ο κ. Αλιβιζάτος γράφει, χαρακτηριστικώς, τα εξής: "Μέσα εις την οικουμενικήν κίνησιν ούτε εγώ πρόκειται να γίνω Καθολικός ή Προτεστάντης, ούτε εκείνοι να γίνουν Καθολικοί ή Ορθόδοξοι. Αυτό θα ήτο ένας κακός και πανάθλιος οικουμενισμός. Ο αληθινός οικουμενισμός προσπαθεί να εύρη την αλήθεια, διά να προπαρασκευάση την μεγάλην ημέραν της χαράς της ενώσεως".

ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ, ΑΜΑΡΤΙΩΝ - ΑΡΕΤΩΝ

ΠΕΡΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ, ΑΜΑΡΤΙΩΝ - ΑΡΕΤΩΝ

Δύο εἶναι αἱ πηγαὶ πάντων τῶν ἁμαρτημάτων, ὁ θυμός καὶ ἡ ἐπιθυμία·  ὁποῖον ἁμάρτημα καὶ ἄν στοχασθῇς, αὐτὸ ἤ ἐκ τοῦ θυμοῦ ἀναβλύζει ἤ ἐκ τῆς ἐπιθυμίας.Ὅποιον δὲ ὑποδουλώσῃ ὁ διάβολος, ἐκείνον πολλάκις μὲν βάλλει εἰς τὸ πῦρ, ἤτοι ρίπτει εἰς τὰ φλογερὰ ἁμαρτήματα τοῦ θυμοῦ, πολλάκις δὲ εἰς τὸ ὕδωρ, δηλ. εἰς τὰ παραπτώματα τῆς κακῆς ἐπιθυμίας. Κυριακοδρόμιον Α -142

Δύο εἶναι τῶν παθῶν οἱ φύσεις οἱ πιὸ περιεκτικὲς, ἡ ἡδονὴ καὶ ὁ πόνος. Ἡ κάθε μιὰ ἀπὸ αὐτὲς φυτρώνει καὶ στὴν ψυχή. Ὑπάρχουν καὶ πολλὲς χαρὲς γύρω ἀπὸ τὴν ἡδονή, καὶ πρὶν ἀπὸ τὸν πόνο ὑπάρχει φόβος, καὶ μαζὶ μὲ τὸν πόνο λύπη. Ὁ θυμὸς πάλι εἶναι κοινὸ πάθος τῆς ἡδονῆς καὶ τοῦ πόνου. Στὴν ἡδονὴ ὑπάρχει καὶ ἡ κακοήθης διάθεση, ἡ ὁποία εἶναι ἡ πιὸ πανοῦργα ἀπὸ ὅλα τὰ πάθη, καὶ ποὺ στὴν ψυχὴ ἐμφανίζεται ὡς ἀλαζονεία, βλασφημία, φιλαργυρία, φιλοδοξία, φιλονεικία καὶ βασκανία, ἐνῶ στὸ σῶμα ὡς παντοφαγία καὶ λαιμαργία καὶ μονοφαγία. Φ-ΕΠΕ Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου. 13β-133

Η Εκκλησία τους έκανε επισκόπους για να διδάσκουν και φυλάττουν τον λόγον της Αληθείας Της ακέραιον και ανόθευτον

Η Εκκλησία τους έκανε επισκόπους για να διδάσκουν και φυλάττουν τον λόγον της Αληθείας Της ακέραιον και ανόθευτον

Ο ''ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ'' ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΟΜΟΛΟΓΟΥΣΕ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΙΔΙΚΟΥ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΟ ΠΡΟΚΑΤΑΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ!!!

Ο ''ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ'' ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΟΜΟΛΟΓΟΥΣΕ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΙΔΙΚΟΥ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΟ ΠΡΟΚΑΤΑΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ!!!

   
   Τὸ παρακάτω κείμενον εἶναι ἀποσπάσματα
(συγκεκριμέναδύο σελίδες) ἐκ τοῦ βιβλίου ''Ἱστορία τῆς Ἑκκλησίας τῆς Ἀλεξανδρείας'', ἔργου ἐκδοθέντος ὐπὸ τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τότε καὶ Καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου τῶν Ἀθηνῶν Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου, τοῦ προσώπου δηλαδὴ ποὺ εὐθύνεται διὰ τὴν ἀλλαγὴν ἐν Ἑλλάδι τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου· ἡμερολόγιον, τὸ ὀποῖον μετὰ τὴν παρέλευσιν ὀλίγων μόνων ἐτῶν ἀπὸ τὴν κυκλοφορίαν τοῦ βιβλίου τούτου, καὶ ἀφοῦ αἱ σκότειαι δυνάμεις ἐφρόντισαν νὰ ἀναβιβάσωσι τὸ ἐν λόγῳ πρόσωπον ἐπὶ τοῦ Ἀρχιεπισκοπικοῦ θρόνου, κύτταξε ν᾿ ἀλλάξῃ τεχνηέντως καὶ ἀντιεπιστημονικῶς παρὰ τὰ ὅσα ἀντίθετα διετείνετο προηγουμένως.

Αποστολική Εκκλησία, Αποστολική πίστη, Αποστολική διαδοχή

Αποστολική Εκκλησία, Αποστολική πίστη, Αποστολική διαδοχή
Πρωτοπρ. Άγγελος Αγγελακόπουλος εφημέριος Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Καλλιπόλεως Πειραιώς 

Εν Πειραιεί 29-06-2013
Εορτάζουμε σήμερα τήν σύναξη των αγίων ενδόξων καί πανευφήμων Δώδεκα Αποστόλων καί γι’αυτό προτάσσουμε και προβάλλουμε ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η Αποστολική Εκκλησία. Ως Ορθόδοξοι πιστεύουμε, σύμφωνα μέ τό Σύμβολο Πίστεως της Νικαίας-Κων/λεως (381), «εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν καί Αποστολικήν Εκκλησίαν». Κατά τήν αδιάκοπη δογματική συνείδηση του πληρώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, δηλ. κατά τήν αυτοσυνειδησία της, η Μία αυτή, Αγία, Καθολική καί Αποστολική Εκκλησία είναι αποκλειστικώς και μόνον η Ορθόδοξος Εκκλησία, και καμμία άλλη αίρεση ή θρησκεία.
Τί σημαίνει, όμως, ότι η Εκκλησία μας είναι Αποστολική; Σημαίνει δύο πράγματα. Ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία κατέχει α) τήν Αποστολική Πίστη καί β) τήν Αποστολική Διαδοχή. Τί είναι Αποστολική Πίστη καί τί Αποστολική Διαδοχή;
Α) Αποστολική Πίστη.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Η νηστεία των αγίων Αποστόλων είναι αρχαία παράδοση της εκκλησίας , την οποίαν θεσμοθέτησαν οι άγιοι πατέρες , το μέγεθος της ποικίλη διότι έχει σχέση με την ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα!
Το ελάχιστο είναι οκτώ 8 ημέρες και μπορεί να φτάσει έως και τον ένα μήνα , διότι αρχίζει αμέσως μετά την εορτή των αγίων Πάντων .
Η ημερομηνία εορτασμού του ΠΑΣΧΑ που θέσπισε η αγία Α΄ οικουμενική σύνοδος είναι από 23 Μαρτίου έως 25 Απριλίου , όταν το Πάσχα είναι νωρίς λοιπόν τότε η νηστεία των αγίων αποστόλων είναι μεγάλη όταν το Πάσχα είναι αργά τότε λιγοστεύουν οι μέρες τις νηστείας , αλλά ποτέ δεν είναι κάτω από οκτώ ημέρες .
Με το νέο ημερολόγιο , καταργείται ο κανόνας του Πάσχα και διαυτό , πολλές φορές όπως και φέτος δεν έχουν καθόλου νηστεία των αγίων αποστόλων , κάτι που δεν συμβαίνει ΠΟΤΕ με το ΠΑΛΑΙΟ ημερολόγιο.
Όποιος όμως καταργεί τις θεσμοθετημένες νηστείες της εκκλησίας έχει το ανάθεμα και είναι έξω του σώματος της εκκλησίας του ΧΡΙΣΤΟΥ!

ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

διαβάστε τόν βίο ενός μεγάλου αγίου τής Εκκλησίας του θεού , και κάνεται την σύγκριση με τους σημερινούς <<αγίους γέροντες καί μή >>, πώς αγωνίζονταν οι πραγματικοί ομολογητές τις πίστεως ,και πώς φλυαρούν οι σημερινοί γεροντάδες , θεολόγοι , κληρικοί , για την ορθοδοξία και τήν παναίρεση του οικουμενισμού!

Ὃς ἂν ὁμολογήσει ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ μένει καὶ αὐτὸς ἐν τῷ Θεῷ». Δηλαδή, ὅποιος ὁμολογήσει μὲ ὅλες του τὶς δυνάμεις ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεὸς μένει μέσα σ᾿ αὐτὸν καὶ αὐτὸς μέσα στὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἕνας τέτοιος ὁμολογητὴς ὑπῆρξε καὶ ὁ Ὅσιος Μάξιμος, ποὺ πραγματικὰ εἶχε τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ ἐπάνω του. Ἦταν εὐγενικῆς καταγωγῆς καὶ γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 580 μ. Χ. Ἔκανε λαμπρὲς σπουδὲς στὴ θεολογία, ἀλλὰ καὶ στὴ φιλοσοφία. Μάλιστα, ἔκανε ἰδιαίτερος γραμματέας τοῦ αὐτοκράτορα Ἡρακλείου. Τότε προόδευε ἡ αἵρεση τῶν Μονοθελητῶν. Ὁ Μάξιμος ἀφήνει τὶς λαμπρότητες τῶν ἀνακτόρων καὶ γίνεται μοναχός, πολεμῶντας παντοιοτρόπως τὴν σατανικὴ αὐτὴ αἵρεση. Στὸν ἀγῶνα του αὐτὸ βρίσκει πολλὰ ἐμπόδια. Κυρίως, τὸν αὐτοκράτορα Κώνστα, ποὺ ὑποστήριζε τοὺς Μονοθελητές. Μάλιστα, ἔφτασε στὸ σημεῖο μὲ μία ψευτοσύνοδο νὰ καταδικάσει τὸν ὅσιο, νὰ τὸν ἀναθεματίσει(!), καὶ τὸν παρέδωσε στὸν ἔπαρχο τῆς πόλης γιὰ νὰ τιμωρηθεῖ. Μαστιγώνεται σκληρὰ καὶ τοῦ κόβουν τὴν γλῶσσα καὶ τὸ δεξὶ χέρι. Ἡ θέα, ὅμως, τοῦ ἄγλωσσου, πλέον, στόματος, θὰ ἦταν ἡ εὐγλωττότερη καὶ φλογερώτερη ὑπόμνηση τῆς ἀφοσίωσης ποὺ χρωστοῦν ὅλοι νὰ ἔχουν στὴν Ἱερὴ ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας. Πεθαίνει ἐξόριστος στὴ Λαζικὴ τὸ 662 μ.Χ.