Η οδύνη της κολάσεως (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

 Η οδύνη της κολάσεως (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

 

ΟI ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΗΔΟΝΕΣ δεν διαφέρουν κα­θόλου από τις σκιές και από τα όνειρα. Πριν καλά καλά τις γευθή ο αμαρτωλός, σβήνουν. Ενώ οι τιμωρίες που επισύρουν είναι χωρίς τέλος. Και το γλυκό που προσφέρουν στον άν­θρωπο είναι λίγο, ενώ το πικρό αιώνιο. Όποια σχέσι υπάρχει ανάμεσα σ’ ένα όνειρο μιας ημέρας και ολοκλήρου του χρόνου της ζωής μας, τέτοια υπάρχει ανάμεσα στις εδώ απο­λαύσεις και στις μελλοντικές τιμωρίες. Και ποιος, αλήθεια, θα προτιμούσε να ιδή ένα ευχάριστο όνειρο και εξ αιτίας του να τιμωρήται σ’ όλη του την ζωή;

ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ

ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ  ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ  ΤΟΥ ΘΕΟΥ  ΠΑΤΡΟΣ  Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ . ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ  ΝΕΟ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΩΝ ΤΟΥ  ΝΕΟΥ  ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Τῌ Β' ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ-Ορθόδοξο ημερολόγιο Ἡ Ὑπαπαντὴ τοῦ Κυρίου, καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Α΄. Νηπιάζει  δι΄εμέ  ο Παλαιός τών ημερών .
Τὸν ἀπερίγραπτον Λόγον καὶ ὑπερούσιον, τὸν οὐρανίοις θρόνοις, ἐποχούμενον δόξῃ, εἰσδέχεται ἀγκάλαις ὁ Συμεών, ἐκβοῶν· Νὺν ἀπόλυσον, κατὰ τὸ ῥῆμά σου Σῶτερ, ἡ τῶν πιστῶν, σωτηρία καὶ ἀπόλαυσις.

Δέχου Συμεών, ὃν ὑπὸ τὸν γνόφον, Μωσῆς νομοθετοῦντα, προεώρα ἐν Σινᾷ, βρέφος γενόμενον, νόμῳ ὑποταττόμενον. Οὗτός ἐστιν, ὁ διὰ νόμου λαλήσας οὗτός ἐστιν, ὁ ἐν Προφήταις ῥηθείς, ὁ σαρκωθεὶς δι' ἡμᾶς, καὶ σώσας τὸν ἄνθρωπον· Αὐτὸν προσκυνήσωμεν.

Ἀντίθεον πρόσταγμα παρανομοῦντος, τυράννου μετάρσιον τὴν φλόγα ἀνερρίπισε. Χριστὸς δὲ ἐφήπλωσε θεοσεβέσι Παισί, δρόσον τὴν τοῦ Πνεύματος, ὁ ὢν εὐλογημένος καὶ ὑπερένδοξος

( σέ  όσους  κηρύττουν  ότι  άλλος  ο Χριστός  καί άλλος  ο Θεός  Λόγος  )
Β΄. Λόγος εις την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και εις την Θεοτόκον και εις τον Συμεών , TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Γ' Ερμηνεία στις  Καταβασίες τῆς Ὑπαπαντῆς

Οι Ορθόδοξοι Μπροστά στο Χάος της «Νέας Εποχής»

Οι Ορθόδοξοι Μπροστά στο Χάος της «Νέας Εποχής»

του π. Γεώργιου Δ. Μεταλληνού

Ἀλαζονεία καὶ κενοδοξία (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)

 Ἀλαζονεία καὶ κενοδοξία (Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος)

 

ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ νὰ συνετίσεις ἕναν ὑπερήφανο ἄνθρωπο, μὴ μεταχειριστεῖς πολλὰ λόγια. Θύμισέ του μόνο τὴν ἀνθρώπινη φύση του καὶ τὴ ρήση τοῦ σοφοῦ Σειράχ: «Γιατί ἔχει τόση ἀλαζονεία τὸ χῶμα καὶ ἡ στάχτη;» (10:9). Κι ἂν ἐκεῖνος σοῦ πεῖ, ὅτι χῶμα καὶ στάχτη θὰ γίνει μετὰ τὸ θάνατό του, δώσ’ του νὰ καταλάβει ὅτι καὶ τώρα, ποὺ ζεῖ, δὲν εἶναι τίποτα περισσότερο. Ἂς μὴν ξεγελιέται, βλέποντας τὴν ὀμορφιά του, ἔχοντας τὴν ὑγεία του, νιώθοντας τὴ δύναμή του, ἀπολαμβάνοντας τὶς χαρὲς τῆς σύντομης ἐπίγειας ζωῆς. Χῶμα καὶ στάχτη εἶναι, «ἀφοῦ, καὶ ὅσο ἀκόμα ζεῖ, ἀρχίζει ἡ φθορὰ τοῦ» (Σόφ. Σείρ. 10:9).

Ομιλία περί ωφελίμου και ανωφελούς μετανοίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 Ομιλία περί ωφελίμου και ανωφελούς μετανοίας (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

 

Οὔτε τὸ βᾶρος, οὔτε τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτημάτων, οὔτε ἡ πολυχρόνιος ἐπιμονὴ στὴν ἁμαρτία, νικᾶ τῆς μετανοίας τὴν δύναμη. Εἶναι ὅμως ἡ μετάνοιά μας ἀληθινή; Πῶς θὰ τὸ γνωρίζουμε αὐτό;

 Ποιὰ εἶναι ἔργα τῆς μετανοίας;

 Μετανόησε ὁ Ἰούδας;

 Εἶναι κάθε μετάνοια σωτηριώδης;

Ὁμιλία περὶ ὠφελίμου καὶ ἀνωφελοῦς μετανοίας

Η ΡΩΣΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ Ρ.Ο.Ε.Δ. Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΟΥΝΙΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΗΤΩΝ Ιω. 8,32. γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.

Η ΡΩΣΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ Ρ.Ο.Ε.Δ. Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ  ΤΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΟΥΝΙΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΗΤΩΝ 
Ιω. 8,32.  γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς.

Η ΑΧΑΛΙΝΩΤΗ ΓΛΩΣΣΑ

 Η ΑΧΑΛΙΝΩΤΗ ΓΛΩΣΣΑ

«Ει τις εν λογω ου πταιει, ούτος τέλειος ανήρ»

(Ιακώβου 3, 2-10)

ΣΥΜΒΟΛΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ .

ΣΥΜΒΟΛΗ  ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΙΝ  ΤΟΥ  ΘΕΟΥ  ΠΑΤΡΟΣ . 
Κατά τών συγχρόνων  ιουδαϊζόντων  νεο- εικονομάχων 

Η χριστιανική συζυγία (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

 Η χριστιανική συζυγία (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Ἕνας σοφός ἄνθρωπος, πού εἶπε πολλά μέ τή μορφή τῶν μακαρισμῶν, εἶπε καί τοῦτο: “Ἡ γυναίκα καί ὁ ἄντρας νά φέρονται καλά μεταξύ τους” (Σοφ. Σειρ. 25, 1). Ἀπό τήν ἀρχή ὁ Θεός φρόντισε γιά νά ζοῦν οἱ σύζυγοι μέ ὁμόνοια. Γι’ αὐτό μιλάει γιά τούς δύο σάν νά πρόκειται γιά ἕναν καί λέει: “Ἄνδρα καί γυναίκα τούς ἔκανε” (Γέν. 1, 27)· καί “δέν ὑπάρχει ἄνδρας καί γυναίκα” (Γαλ. 3, 28). Γιατί δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει τόσο στενή σχέση ἀνάμεσα σέ δύο ἄνδρες, ὅση ἀνάμεσα σ’ ἕναν ἄνδρα καί μιά γυναίκα.