περί εικονογραφισεως του ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ εις την εικονα της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣσύμφωνα με την παράδοση της εκκλησίας και τους αγίους Πατέρες

περί εικονογραφισεως του ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ εις την εικονα της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣσύμφωνα με την παράδοση της εκκλησίας και τους αγίους Πατέρες

Λαμβάνει ἐκ τῆς κτίσεως σχήματα ὁ Ἄκτιστος Κτίστης ἵνα γίνῃ ἀντιληπτὸς τοῖς κτίσμασιν. Ἐὰν ὁ Θεὸς δὲν ἐνεφανίζετο συμβολικῶς μὲ σχήματα ἀνθρωπομορφικὰ καὶ δὲν ὡμιλοῦσε μὲ ἀνθρωπίνην φωνήν, θὰ ἦτο παντελῶς ἄγνωστος εἰς τοὺς ἀνθρώπους:

 «Μὴ θέλων οὖν ὁ Θεὸς παντε­λῶς ἀγνοεῖν ἡμᾶς τὰ ἀσώματα, περιέθηκεν αὐτοῖς τύπους, καὶ σχήματα, καὶ εἰκόνας κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς φύσεως ἡμῶν, σχήματα σωματικὰ ἐν ἀΰλῳ ὁράσει νοὸς ὁρώμενα· καὶ ταῦτα σχη­ματίζομεν καὶ εἰκονίζο­μεν.... Ἀλλὰ καὶ Θεοῦ σχήματα καὶ εἰκόνας ἡ Γραφὴ ἔχει» (Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός, P.G. 94, 1345Α).

Ἐπειδὴ δὲ ἐφάνη ὁ Θεὸς Πατήρ, διὰ τοῦτο καὶ εἰ­κονί­ζομεν Αὐτόν, ὅπως διευκρινίζεται καὶ εἰς τὸ Ἱερὸν Πηδάλιον: «καὶ ὄχι ὅτι δὲν ζωγραφοῦμεν Αὐτὸν (τὸν ΠΑΤΕΡΑ) ὡς ἐφάνη εἰς τὸν Προφήτην» (Προλεγό­μενα Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Πηδάλιον, σελ. 320).

ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΟΣΧΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ

ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΟΣΧΑΣ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ

 ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ

Επειδή πολύς λόγος γίνεται από τους οικουμενιστές ότι η διαφορά μας βρίσκεται σχεδόν μόνο στο "filioque" και ο κόσμος συχνά αγνοεί σημαντικά ιστορικά γεγονότα σας παραθέτω εν συντομία τις διαφορές μεταξύ Παπικών και Ορθοδόξων. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΣ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ! ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΧΕΙΡΑΨΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ;;;;

Λόγος Μεγ.Αθανασίου εις την Υπαπαντή του Κυρίου

Λόγος Μεγ.Αθανασίου εις την Υπαπαντή του Κυρίου

Με το να είπή δέ ή Παναγία Παρθένος• «Ιδού ή δούλη Κυρίου, ας γίνη εις έμέ όπως είπες», έφανέ-ρωσε τούτο. Είμαι πίναξ, λέγει, επάνω εις τον όποιον γράφεται ό,τι θέλει ό Κύριος του παντός. Άφού δε ό άγγελος ελαβε την διαβεβαίωσιν της πίστεως της Παρθένου άνεχώρησεν άπ' αυτής.

«Δοξάζει ή ψυχή μου τον Κύριον».,.

«Διότι είδε με εύμένειαν την ταπεινην δούλην του.Διότι από τώρα θα με μακαρίζουν όλαι αι γενεαί», 'Αλλά πόσο μεγάλο κατόρθωμα είναι ή παρθενία; Όταν κανείς θέλη να άσκηση τάς αλλάς άρετάς καθοδηγείται από τον νόμον, ή παρθενία όμως,

Λόγος εις την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και εις την Θεοτόκον και εις τον Συμεών TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Λόγος εις την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και εις την Θεοτόκον και εις τον Συμεών

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Τῇ Β' /15 τοῦ αὐτοῦ μηνός Φεβρουαρίου , ἡ Ορθόδοξος Εκκλησία εορτάζει τήνὙπαπαντὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ ὁ δίκαιος Συμεών.

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ (ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΟΥΣ) ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΙΒΑΔΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΤΖΑΝΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ (ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΟΥΣ) ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΙΒΑΔΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΤΖΑΝΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ Είς τόν οσιακόν Αγωνιστήν καί προφητικόν Διδάσκαλον του Γένους ΚΟΣΜΑΝ ΜΟΝΑΧΟΝ ΦΛΑΜΙΑΤΟΝ ( 1786-1852 )

ΑΦΙΕΡΩΜΑ 

Είς  τόν οσιακόν Αγωνιστήν καί προφητικόν Διδάσκαλον του Γένους  ΚΟΣΜΑΝ ΜΟΝΑΧΟΝ ΦΛΑΜΙΑΤΟΝ ( 1786-1852 )

Η απόσχισις από τήν Εκκλησία τού Θεού καί η ενσωμάτωσις είς τήν παναίρεσιν του αντιχρίστου καί αθέου εβραιοσιωνιστικού και αθέου συγκρητισμού-οικουμενισμού! ιστορικαί πηγαί από την καταδίκη καί αναθεματισμό του νέου ημερολογίου παλαιών και νέων συγγραφέων Οι αφορισμένοι μοναχοί του Αγίου Όρους και τα αποτελέσματα των συλλείτουργων, με αλλόθρησκους και αιρετικούς

Η απόσχισις από τήν Εκκλησία τού Θεού καί η ενσωμάτωσις  είς τήν παναίρεσιν του αντιχρίστου καί αθέου εβραιοσιωνιστικού και αθέου συγκρητισμού-οικουμενισμού!

ιστορικαί πηγαί από την καταδίκη καί αναθεματισμό του νέου ημερολογίου παλαιών και νέων συγγραφέων 

Οι αφορισμένοι μοναχοί του Αγίου Όρους και τα αποτελέσματα των συλλείτουργων, με αλλόθρησκους και αιρετικούς

Ὁ ὑπερήφανος πάντοτε ζεῖ μέ λύπες, πάντοτε ἀγανακτεῖ, πάντοτε ἀδημονεῖ. Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Ὁ ὑπερήφανος πάντοτε ζεῖ μέ λύπες, πάντοτε ἀγανακτεῖ, πάντοτε ἀδημονεῖ.

Αγίου  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου

“Ἀρχή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ πρώτη προσβολή καί παρακίνηση πρός τό κακό, καί ὁπωσδήποτε εἶναι ἡ ρίζα καί τό ὑπόβαθρο τοῦ κακοῦ. Γιατί ἡ ἀρχή δηλώνει ἤ τήν πρώτη κίνηση πρός τό κακό ἤ τή σύσταση. Ὅπως θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ἀρχή τῆς σωφροσύνης εἶναι ἡ ἀποχή ἀπό ἄτοπη θέα, δηλαδή ἡ πρώτη ὁρμή, ἄν ὅμως ποῦμε ὅτι ἀρχή τῆς σωφροσύνης εἶναι ἡ νηστεία,

δηλαδή τό θεμέλιο καί ἡ συγκρότηση, ἔτσι καί ἡ ἀρχή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ἀλαζονεία, γιατί ἀπό αὐτήν ἀρχίζει κάθε ἁμαρτία κι ἀπ’ αὐτήν συγκροτεῖται.

Τό ὅτι λοιπόν ὅσες καλές πράξεις κι ἄν κάνουμε, δέν τίς ἀφήνει ἡ κακία νά παραμείνουν καί νά μή διασαλευθοῦν, γίνεται φανερό ἀπό τό ἐξῆς·

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΡΜΑ

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΡΜΑ Του Πρωτ. Κυριακού Τσουρού Γραμματέως της Σ.Ε. επί των αιρέσεων (α’ μέρος) 1. Εισαγωγικά Η «Νέα Εποχή» είναι ένα παγκόσμιο συγκρητιστικό κίνημα, ουσιαστικά χωρίς Θεό. Η έννοια του προσωπικού Θεού, του Δημιουργού «ορατών τε πάντων και αοράτων» εκ του μη όντος είναι ξένη για τη «Νέα Εποχή του Υδροχόου». Ο «θεός» της «Νέας Εποχής» είναι το «εν όλον», το «Παγκόσμιο ή Συμπαντικό Πνεύμα» ή η «Παγκόσμια Συνειδητότητα», ή «Κοσμική Συνειδητότητα» ή «ζώσα ενέργεια», που προβάλλεται σε ποικίλες μορφές.

Why I Am an Old Calendarist

‘They who audaciously changed the church calendar in our days, assuredly did not take into account the gravity (of the anathemas), and for the sake of astronomy they paid no heed at all to the venerable tradition and spirit of the Church; and though occupying themselves with ecclesiastical matters, they used science only as a pretense to conceal the innovating inclinations that possessed them’.  - Patriarch Christopher of Leontopolis1939 –1966*

           

The question why anybody should write an article defending his following of the Old (Julian) Calendar appears especially moot. Articles, books and volumes, if not tomes, have been written defending and explaining the Old Calendaristposition in the Orthodox Church today. However, insofar as it is the responsibility of every Christian to appropriate his faith and his belief, this article serves as my personal theological appropriation and internalisation of a question that has painfully split, and continues to split, the worldwide Orthodox community.