Λόγος Μεγ.Αθανασίου εις την Υπαπαντή του Κυρίου

Λόγος Μεγ.Αθανασίου εις την Υπαπαντή του Κυρίου

Με το να είπή δέ ή Παναγία Παρθένος• «Ιδού ή δούλη Κυρίου, ας γίνη εις έμέ όπως είπες», έφανέ-ρωσε τούτο. Είμαι πίναξ, λέγει, επάνω εις τον όποιον γράφεται ό,τι θέλει ό Κύριος του παντός. Άφού δε ό άγγελος ελαβε την διαβεβαίωσιν της πίστεως της Παρθένου άνεχώρησεν άπ' αυτής.

«Δοξάζει ή ψυχή μου τον Κύριον».,.

«Διότι είδε με εύμένειαν την ταπεινην δούλην του.Διότι από τώρα θα με μακαρίζουν όλαι αι γενεαί», 'Αλλά πόσο μεγάλο κατόρθωμα είναι ή παρθενία; Όταν κανείς θέλη να άσκηση τάς αλλάς άρετάς καθοδηγείται από τον νόμον, ή παρθενία όμως,

Λόγος εις την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και εις την Θεοτόκον και εις τον Συμεών TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Λόγος εις την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και εις την Θεοτόκον και εις τον Συμεών

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Τῇ Β' /15 τοῦ αὐτοῦ μηνός Φεβρουαρίου , ἡ Ορθόδοξος Εκκλησία εορτάζει τήνὙπαπαντὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ ὁ δίκαιος Συμεών.

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ (ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΟΥΣ) ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΙΒΑΔΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΤΖΑΝΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ (ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΟΥΣ) ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΙΒΑΔΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΤΖΑΝΗ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ Είς τόν οσιακόν Αγωνιστήν καί προφητικόν Διδάσκαλον του Γένους ΚΟΣΜΑΝ ΜΟΝΑΧΟΝ ΦΛΑΜΙΑΤΟΝ ( 1786-1852 )

ΑΦΙΕΡΩΜΑ 

Είς  τόν οσιακόν Αγωνιστήν καί προφητικόν Διδάσκαλον του Γένους  ΚΟΣΜΑΝ ΜΟΝΑΧΟΝ ΦΛΑΜΙΑΤΟΝ ( 1786-1852 )

Η απόσχισις από τήν Εκκλησία τού Θεού καί η ενσωμάτωσις είς τήν παναίρεσιν του αντιχρίστου καί αθέου εβραιοσιωνιστικού και αθέου συγκρητισμού-οικουμενισμού! ιστορικαί πηγαί από την καταδίκη καί αναθεματισμό του νέου ημερολογίου παλαιών και νέων συγγραφέων Οι αφορισμένοι μοναχοί του Αγίου Όρους και τα αποτελέσματα των συλλείτουργων, με αλλόθρησκους και αιρετικούς

Η απόσχισις από τήν Εκκλησία τού Θεού καί η ενσωμάτωσις  είς τήν παναίρεσιν του αντιχρίστου καί αθέου εβραιοσιωνιστικού και αθέου συγκρητισμού-οικουμενισμού!

ιστορικαί πηγαί από την καταδίκη καί αναθεματισμό του νέου ημερολογίου παλαιών και νέων συγγραφέων 

Οι αφορισμένοι μοναχοί του Αγίου Όρους και τα αποτελέσματα των συλλείτουργων, με αλλόθρησκους και αιρετικούς

Ὁ ὑπερήφανος πάντοτε ζεῖ μέ λύπες, πάντοτε ἀγανακτεῖ, πάντοτε ἀδημονεῖ. Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Ὁ ὑπερήφανος πάντοτε ζεῖ μέ λύπες, πάντοτε ἀγανακτεῖ, πάντοτε ἀδημονεῖ.

Αγίου  Ιωάννου  του  Χρυσοστόμου

“Ἀρχή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ πρώτη προσβολή καί παρακίνηση πρός τό κακό, καί ὁπωσδήποτε εἶναι ἡ ρίζα καί τό ὑπόβαθρο τοῦ κακοῦ. Γιατί ἡ ἀρχή δηλώνει ἤ τήν πρώτη κίνηση πρός τό κακό ἤ τή σύσταση. Ὅπως θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ἀρχή τῆς σωφροσύνης εἶναι ἡ ἀποχή ἀπό ἄτοπη θέα, δηλαδή ἡ πρώτη ὁρμή, ἄν ὅμως ποῦμε ὅτι ἀρχή τῆς σωφροσύνης εἶναι ἡ νηστεία,

δηλαδή τό θεμέλιο καί ἡ συγκρότηση, ἔτσι καί ἡ ἀρχή τῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ ἀλαζονεία, γιατί ἀπό αὐτήν ἀρχίζει κάθε ἁμαρτία κι ἀπ’ αὐτήν συγκροτεῖται.

Τό ὅτι λοιπόν ὅσες καλές πράξεις κι ἄν κάνουμε, δέν τίς ἀφήνει ἡ κακία νά παραμείνουν καί νά μή διασαλευθοῦν, γίνεται φανερό ἀπό τό ἐξῆς·

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΡΜΑ

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΡΜΑ Του Πρωτ. Κυριακού Τσουρού Γραμματέως της Σ.Ε. επί των αιρέσεων (α’ μέρος) 1. Εισαγωγικά Η «Νέα Εποχή» είναι ένα παγκόσμιο συγκρητιστικό κίνημα, ουσιαστικά χωρίς Θεό. Η έννοια του προσωπικού Θεού, του Δημιουργού «ορατών τε πάντων και αοράτων» εκ του μη όντος είναι ξένη για τη «Νέα Εποχή του Υδροχόου». Ο «θεός» της «Νέας Εποχής» είναι το «εν όλον», το «Παγκόσμιο ή Συμπαντικό Πνεύμα» ή η «Παγκόσμια Συνειδητότητα», ή «Κοσμική Συνειδητότητα» ή «ζώσα ενέργεια», που προβάλλεται σε ποικίλες μορφές.

Why I Am an Old Calendarist

‘They who audaciously changed the church calendar in our days, assuredly did not take into account the gravity (of the anathemas), and for the sake of astronomy they paid no heed at all to the venerable tradition and spirit of the Church; and though occupying themselves with ecclesiastical matters, they used science only as a pretense to conceal the innovating inclinations that possessed them’.  - Patriarch Christopher of Leontopolis1939 –1966*

           

The question why anybody should write an article defending his following of the Old (Julian) Calendar appears especially moot. Articles, books and volumes, if not tomes, have been written defending and explaining the Old Calendaristposition in the Orthodox Church today. However, insofar as it is the responsibility of every Christian to appropriate his faith and his belief, this article serves as my personal theological appropriation and internalisation of a question that has painfully split, and continues to split, the worldwide Orthodox community.

CONCERNING PRAYER by G.O.C. Metropolitan of Thessaloniki, Chrysostom ( Metropoulos )

CONCERNING  PRAYER 

 by

 G.O.C. Metropolitan of Thessaloniki, Chrysostom Metropoulos [1]  

“Seven times a day I praise Thee (Lord).”

(Psalms 119: 164)

“Pray constantly, give thanks in all circumstances; for this is the will of God in Christ Jesus to you.”  

(1 Thessalonians 5: 17-18)

“‘We should remember the name of God in prayer more often than we breathe’, as Gregory the Theologian said.”  

(Saint John Chrysostom, PG vol. 55, p. 703)

Prayer fulfills the need of the soul to communicate with God, a need which God has implanted in every human being. This is universally testified: all people pray. They do not all, however, pray to the only true God, nor do they all truthfully pray to God. For this reason, then, since the beginning of the world, God’s Church is at work so that people may come to know the only true God and Jesus Christ whom He has sent (John 17: 3), and so that they learn the true way of prayer in order not to pray idolatrously, nor impiously, nor without benefit, like Cain or Judas.

The Importance of the Correct Confession of Faith

The Importance of the Correct Confession of Faith

   

 The pocket calendar of 2011 is dedicated to our Orthodox Confession of Faith, which teaches us what and how we must believe in order to be saved, what the truth is about the one God, and what the Orthodox doctrines are, those revealed and established by the Holy Spirit.  It is a public and solemn pledge to the Triune God, that we stand with Him, that we consent to join ranks in the holiness of His Will, that we are willing to become His faithful servants, domestics, children and heirs. 

    ­­­­­­­­­­The publication of the Orthodox Confession of Faith is deemed necessary in order that every member of the Church of Christ our God may know of which Kingdom they are citizens, in which Royal House they dwell, what borders the eternal King has set to the courtyards of His House, of what value is the Royal Treasure which has been entrusted into their hands for safekeeping by the King-without-beginning, of what honor is the Royal Seal of their salvation.