Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΙΑΣ , ΑΓΙΑΣ , ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ , ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ο  ΑΓΙΟΣ  ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ  ΠΕΡΙ  ΤΗΣ  ΜΙΑΣ , ΑΓΙΑΣ , ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ , ΚΑΙ  ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ , ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΝΑΘΡΩΠΗΣΑΝΤΟΣ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟΓΕΝΟΥΣ ΥΪΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΠΕΡΙ  ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΤΟΥ  ΘΕΟΥ , ΚΑΙ  ΤΟΥ ΕΝΑΘΡΩΠΗΣΑΝΤΟΣ ΘΕΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ  ΜΟΝΟΓΕΝΟΥΣ ΥΪΟΥ  ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΩΤΙΟΥ

 ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΦΩΤΙΟΥ 

1. Παγκοσμίων διαστάσεων τὸ ἔργο τοῦ Φωτίου

Ὁ Μέγας Φώτιος εἶναι μία ἔξοχη, μία σπάνια, μία μεγαλειώδης φυσιογνωμία τοῦ 9ου αἰῶνος. Ὁ αἰώνας αὐτὸς ἔχει χαρακτηρισθῆ, ἰδιαίτερα ἀπὸ δυτικοὺς ἐρευνητάς, ὡς αἰώνας τῆς ἀναγέννησης τῶν κλασσικῶν γραμμάτων. Ἄλλοι ἐρευνηταὶ διαφωνοῦν μὲ τὸν χαρακτηρισμὸ αὐτό, διότι, ὅπως ὀρθῶς ἰσχυρίζονται, οὐδέποτε στὸ Βυζάντιο ἔπαυσε ἡ καλλιέργεια καὶ ἡ σπουδὴ τῆς ἀρχαιοελληνικῆς παιδευτικῆς καὶ γραμματειακῆς παραδόσεως. Ἂν ὑπάρχει κάποια διαφοροποίηση τὸν 9ο αἰώνα, αὐτὴ συνίσταται στὴν παρουσία καὶ δράση τῆς ἐξαιρετικῆς μορφῆς τοῦ Μεγάλου Φωτίου.

ΟΙ "ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ " ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΟΙ "ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ " ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ την διά του μισθού ενωμένη!

1. Οι οικουμενιστές. Είναι υπέρμαχοι του οικουμενισμού, του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, της παγχριστιανικής και πανθρησκευτικής ενότητος - χωρίς τις ορθόδοξες προϋποθέσεις - και θεωρούν ότι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, δεν υπάρχει, αλλά θα επανιδρυθεί όταν ενωθούν όλες οι "Εκκλησίες". Ενδεικτικά, εκπρόσωποι αυτών είναι οι επίσκοποι Σύρου Δωρόθεος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Δημητριάδος Ιγνάτιος, καθώς και η πλειοψηφία των καθηγητών στις "Θεολογικές" Σχολές. Αποτελούν τους "ενωτικούς" της εποχής μας.

αυτοί όλοι είναι φανερά οι οπαδοί του αντίχριστου το λένε με πράξεις και με λόγια!

<< Ο δέ παράμομος Ιούδας ούκ ηβουλήθη συνιέναι>> 18 χρονια απο το επάρατο σχίσμα της νεοεικονομαχικής αιρέσεως συνοπτική ιστορία ,και τα πιστεύω των νεο-εικονομάχων , ως και σχόλια έπ'αυτών

<< Ο δέ παράμομος Ιούδας ούκ ηβουλήθη συνιέναι>>
18 χρονια απο το επάρατο σχίσμα της νεοεικονομαχικής αιρέσεως
συνοπτική ιστορία ,και τα πιστεύω των νεο-εικονομάχων , ως και σχόλια έπ'αυτών 

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥ, ΑΤΡΕΠΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟΥ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΣΕΩΝ ΑΥΤΟΥ

ΠΕΡΙ  ΤΗΣ ΜΙΑΣ  ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥ, ΑΤΡΕΠΤΟΥ ΚΑΙ  ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟΥ  ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ  ΠΕΡΙ  ΤΩΝ  ΔΥΟ ΦΥΣΕΩΝ ΑΥΤΟΥ

ΚΗΡΥΞ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ .
ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2005

Τ Ο Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο Ο Π Λ Ο

Τ Ο      Σ Ω Τ Η Ρ Ι Ο    Ο Π Λ Ο          O λόγος γαρ ο του Σταυρού τοις μεν απολυμέvoις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστί».         Στις 14 του Σεπτεμβρίου η αγία μας Εκκλησία υψώνει μπροστά μας το κοσμοσωτήριο ξύλο, τον τίμιο Σταυρό του Κυρίoυ για πολλοστή φορά από την επίσημη στα Ιεροσόλυμα ύψωση.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ

Με τήν έπαρσιν της δεξιάς χειρός στο μέτωπο πρώτον σημειώνομεν, ότι ο Θεός ήτο εις τούς ουρανούς, ως προάναρχος Λόγος του Πατρός μετά του Ζωοποιού Πνεύματος συνδοξαζόμενος• καί με τήν κατάβασιν της χειρός στην κοιλίαν σημειώνομεν, ότι δια τήν σωτηρίαν ημών κατήλθεν εκ των ουρανών, καί εσαρκώθη στην κοιλίαν της Παρθένου καί έγινε άνθρωπος.

Το σημείο του Σταυρού

Το σημείο του Σταυρού

Πριν από είκοσι αιώνες ο σταυρός ήταν όργανο ατιμωτικής τιμωρίας και φρικτού θανάτου. Οι Ρωμαίοι καταδίκαζαν στην ποινή της σταυρώσεως τους πιο μεγάλους εγκληματίες.

Σήμερα ο σταυρός κυριαρχεί σ' ολόκληρη τη ζωή των πιστών χριστιανών, σ' ολόκληρη τη ζωή της Εκκλησίας μας, σαν όργανο θυσίας, σωτηρίας, χαράς, αγιασμού και χάριτος. "Όπως γράφει ο ιερός Χρυσόστομος, "αυτό το καταραμένο και αποτρόπαιο σύμβολο της χειρότερης τιμωρίας, τώρα έχει γίνει ποθητό και αξιαγάπητο". Παντού το Βλέπεις. "Στην αγία Τράπεζα, στις χειροτονίες των Ιερέων, στη θεία λειτουργία, στα σπίτια, στις αγορές' στις ερημιές και στους δρόμους' στις θάλασσες, στα πλοία και στα νησιά' στα κρεβάτια και στα ενδύματα' στους γάμους, στα συμπόσια' στα χρυσά και τ' ασημένια σκεύη' στα κοσμήματα και στις τοιχογραφίες... Τόσο περιπόθητο σ' όλους έγινε το θαυμαστό αυτό δώρο, ή ανέκφραστη αυτή χάρη".

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΝΙΚΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΝΙΚΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

«...Ο Υιός του Θεού υπέφερε «έως θανάτου», όχι για ν' απαλλαγούμε εμείς απ' την οδύνη, αλλά για να είναι η οδύνη μας σαν τη δική του. Ο Χριστός δεν μας προσφέρει ένα δρόμο που παρακάμπτει την οδύνη, αλλά ένα δρόμο μέσα απ' αυτήν· όχι υποκατάσταση, αλλά λυτρωτική συμπόρευση...».