«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)
Οι Αντιχαλκηδόνιοι δεν ήσαν και δεν είναι Ορθόδοξοι -
Απάντησις εις μελέτην του π. Ιωάννου Ρωμανίδου υποστηρίζοντος την αντίθετον
άποψιν
Γράφτηκε από Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος Καψάνης Τρίτη, 20 Αυγούστου 2013
Ό Πρωτοπρεσβύτερος Καθηγητής π. Ιωάννης Ρωμανίδης
εδημοσίευσεν άρθρον με τίτλον «Μία φύσις του Θεού Λόγου σεσαρκωμένη.
Ό άγιος Κύριλλος και ή Δ' Οικουμενική Συνοδος»1. Κεντρική
ιδέα του συγγραφέως είναι ότι οι Ορθόδοξοι και οι Αντιχαλκηδόνιοι έχομεν κατ'
ουσίαν την ιδίαν Χριστολογικήν πίστιν αν και διαφοροποιούμεθα εις την
διατύπωσιν του δόγματος, εις το περιεχόμενον όμως ταυτιζόμεθα. Γράφει
συμπερασματικώς: «οι δύο παραδόσεις επιβίωσαν στις περιπλοκότατες της ιστορίας,
ενώ διατήρησαν στην ουσία την ίδια Ορθόδοξη πίστι. Το κείμενο μας καλεί στην ανίχνευσι
μέσα στην Ιστορία, της κοινής ενοράσεως της πίστεως και του δόγματος, πού δεν
ήταν δυνατόν να διαστρεβλωθεί από τις τραγωδίες των Ιστορικών εξελίξεων»2.
ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Α΄. Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ
ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ
Το πρώτο γνώρισμα της Ορθοδοξίας, το
πρώτο βασικό χαρακτηριστικό της είναι η πίστη στο Θεό. Ποιο Θεό όμως; Το θεό
του Ισλάμ, το θεό του Ισραήλ, το θεό των Μασόνων, το θεό των διαφόρων
θρησκειών, το θεό όπως τον φαντάζεται ο κάθε άνθρωπος και λέγει υπάρχει το
θείο, υπάρχει κάτι, υπάρχει μια ανώτερη δύναμη; Όχι.
Ο Θεός της Ορθοδοξίας είναι ο Τριαδικός
Θεός, ο αληθινός Θεός, ο μόνος που λυτρώνει τον άνθρωπο. Πατήρ-Υιός-Άγιο
Πνεύμα. Και ο Υιός, ο ένας της Τριάδος, μας αποκαλύπτει η Γραφή και μας
παραδίδει η ιστορία, ενσαρκώθηκε, προσέλαβε το ημέτερο φύραμα, το θεράπευσε και
το ζωοποίησε εις τον αιώνα, αφού «το απρόσληπτον αθεράπευτον» λένε οι πατέρες
της Εκκλησίας μας. Ο Υιός είναι ο Μεσσίας ή Χριστός, αυτός δηλαδή που έχει το
χρίσμα και την αποστολή να ενανθρωπήσει, να καταστεί Θεάνθρωπος και να σώσει
τον άνθρωπο. Είναι με την ενανθρώπησή του ο απόγονος της Εύας, που θα συντρίψει
τον σατανά. Είναι, ως άνθρωπος, ο νέος Αδάμ, που με την υπακοή του θα
ξαναδείξει το δρόμο της σωτηρίας προς τον άνθρωπο.
Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης (Πατρολογία 99, ΙΙ76) μας
λέγει:
«Το κοινωνείν μετά των αιρετικών δεν είναι αρετή, αλλά
βαρειά αμαρτία, ίση προς μοιχείαν. Γι᾽ αυτό και αν όλα τα χρήματα του κόσμου
προσφέρει εκείνος, που επικοινωνεί με την αίρεσιν, ούτε τότε γίνεται φίλος του
Θεού, αλλά εχθρός του. Γι᾽ αυτό πρέπει να επιμένουμε σε ακοινωνησία προς τους
αιρετικούς μέχρι θανάτου, καν εξορία πρόκειται, καν ξίφος στιλβούται, καν πυρ
ανάπτεται».
Και διδασκαλία για εκείνους πού λένε, ότι δεν είναι δυνατόν
εκείνοι πού βρίσκονται μέσα στις φροντίδες του κόσμου να φτάσουν στην
τελειότητα των αρετών. Και διήγηση επωφελής στην αρχή.
Αδελφοί και πατέρες• είναι καλό να διακηρύττομε σε όλους το
έλεος του Θεού και να φανερώνομε στους πλησίον μας την ευσπλαχνία και την
ανείπωτη αγαθότητα του Θεού προς εμάς. « Εγώ λοιπόν, καθώς το βλέπετε, μήτε
νηστείες έκανα, μήτε αγρυπνίες, μήτε χαμαικοιτίες, αλλά μόνο ταπεινώθηκα και ο
Κύριος σύντομα με έσωσε», λέει ο θειος Δαβίδ. Και μπορεί
Τέταρτος
αγώνας είναι
εμπρός
μας
εναντίον του πνεύματος
της οργής·και είναι
ανάγκη, μετη βοήθεια τουΘεού, το
θανατηφόρο
δηλητήριο
τηςοργήςνα το
κόψομε από το βάθος της
καρδιάς μας.
Γιατί
όσο το πονηρό τούτο πνεύμα κάθεταιστηνκαρδιάμαςκαιτυφλώνειμετιςσκοτεινέςαναταραχέςταμάτια τηςκαρδιάςμας,ούτετοσυμφέρον τηςψυχήςμαςμπορούμεναδιακρίνομε,ούτε
ναφτάσομεποτέτηνπνευματικήγνώση,ούτετηντελειότητα
αγαθήςσκέψεως
ναπάρομε στην κατοχήμας,ούτε
ναγίνομε μέτοχοι της
αληθινής πνευματικής
ζωής,ούτετοθειο
καιαληθινόφωςμπορείναδεχτείο
νουςμας·γιατίλέειη Γραφή:
«Ταράχθηκανταμάτιαμουαπότοθυμό».Ούτεθαγίνομεμέτοχοιτης
θείαςσοφίας, και αν ακόμηοιάλλοιμαςνομίζουν γιαπολύσοφούς,
γιατίείναι
γραμμένο:«Στονκόρφο
τωνανόητωναναπαύεταιοθυμός».