ΤΟ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ ΟΡΑΜΑ-ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

ΤΟ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ ΟΡΑΜΑ-ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

   

Η λεγόμενη Νέα Εποχή του Υδροχόου (Ν.Ε.) αποτελεί ως γνωστόν το ποιμαντικό πρόβλημα της δεκαετίας τού 90. Αυτό επισημάνθηκε ήδη από τον μακαριστό π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο και διαπιστώθηκε από την Β'; Συνδιάσκεψη Εντεταλμένων ιερών Μητροπόλεων επί θεμάτων αιρέσεων, που έλαβε χώρα στο Κυβέρι Αργολίδος το 1990, με θέμα: Το Σύνδρομο της ";Νέας Εποχής"; και η αλήθεια της Ορθοδοξίας.

      Η Νέα Εποχή είναι το αρχαίο εωσφορικό ψέμα με νέα μορφή. Επαναλαμβάνει αυτό που είπε ο διάβολος στον Αδάμ και την Εύα ότι δηλαδή ο άνθρωπος είναι από την ίδια του τη φύση Θεός.

Οι βασικοί στόχοι της Νέας Εποχής, όπως περιγράφονται στα βιβλία των σημαντικοτέρων εκπροσώπων της, Alice Bailey, Benjamin Creme, Pavid Spangler, Vera Alder, Marilyn Ferguson, John Randolph Price, Mueller Robert κ.α. είναι δύο:

1. Η επιβολή μιας Νέας Τάξεως Πραγμάτων σε πολιτικο-οικονομικό επίπεδο, δηλαδή μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης με επικεφαλή τον αναμενόμενο από τούς νεοεποχίτες Μεσσία ή Αβατάρ της Νέας Εποχής και,

2. Η επιβολή μιας Νέας Τάξεως Πραγμάτων σε θρησκευτικό επίπεδο, δηλαδή μιας παγκόσμιας συγκρητιστικής θρησκείας ή πανθρησκείας.

Αυτοί οι δύο βασικοί στόχοι, αποτελούν το λεγόμενο από τούς νεοεποχίτες Σχέδιο, το οποίο προωθεί Το Τάγμα.

Μέσω του Τάγματος είναι οι εξυψωμένοι διδάσκαλοι, μερικοί από αυτούς θεωρούνται ότι δεν έχουν υλικό σώμα (πρόκειται δηλαδή για δαιμονικές οντότητες), ενώ άλλοι είναι άνθρωποι του χρήματος μυημένοι στην υπόθεση.

Οι δύο βασικοί σκοποί (πολιτικοοικονομικός και θρησκευτικός) όχι απλώς συνδέονται, αλλά σε τελική ανάλυση σχεδόν ταυτίζονται. Ο ψευδομεσσίας της Νέας Εποχής, φιλοδοξεί να είναι επικεφαλής και της παγκόσμιας κυβέρνησης και της δαιμονικής πανθρησκείας.

       

 Όλα αυτά βέβαια, δίνουν ίσως την εντύπωση σεναρίου επιστημονικής φαντασίας. Δεν είναι όμως καθόλου έτσι. Το Σχέδιο όχι απλώς υπάρχει δημοσιοποιημένο στα βιβλία των σημαντικότερων νεοεποχιτών, αλλά και το βλέπουμε καθημερινά να προωθείται στην πράξη.

Εμείς εδώ θα αναφερθούμε κυρίως, όπως άλλωστε το δηλώνουμε στον τίτλο στον δεύτερο στόχο, δηλαδή στη Νέα Τάξη Πραγμάτων σε θρησκευτικό επίπεδο.

      Το προτεινόμενο, ήδη και σε επίπεδο Ο.Η.Ε. έμβλημα της επιδιωκόμενης πανθρησκείας, είναι κυκλική παράσταση, όπου στην περιφέρεια του κύκλου υπάρχουν, πάλι μέσα σε μικρότερους κύκλους, τα σύμβολα των εξ μεγάλων θρησκειών του κόσμου (Χριστιανισμού, Ioυδαϊσμού, Ισλάμ, Ινδουϊσμού, Βουδισμού, Tαοϊσμού) και στο κέντρο του μεγάλου κύκλου η φράση: Ειρήνη και αγάπη στη Γη.

       Η Lola Davis, προφήτις της Νέας Εποχής, υπόσχεται ότι ο Χριστός της Νέας Εποχής, θα φέρει νέες αποκαλύψεις και θα καθοδηγήσει στην εγκαθίδρυση της Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας.

Κατά την Lola Davis, μέχρι να επιστρέψει αυτός, ο μέγας Αβατάρ υπάρχει μία ευθύνη που βαραίνει κάθε άνθρωπο να δημιουργήσει μια νέα παγκόσμια κοινωνία που θα υποδεχθεί τη Νέα Παγκόσμια Θρησκεία για τη Νέα Εποχή. Ο αναμενόμενος αυτός Μεσσίας της Νέας Εποχής (στην πραγματικότητα ψευδοχριστός ή Αντίχριστος), θα είναι ένας Μεγάλος Παγκόσμιος Διδάσκαλος για τούς ανθρώπους κάθε θρησκείας, καθώς και για τούς άθρησκους.

       Για να επιτευχθεί η πανθρησκεία θα πρέπει να συγκλίνουν οι θρησκείες. Πώς θα γίνει αυτό; Ας ακούσουμε τον Robert Mueller πρώην βοηθό γενικό γραμματέα του Ο. Η. Ε. και σημαντικό εκπρόσωπο της Ν.Ε. Γράφει στο βιβλίο του «Η Νέα Γένεση». Οι θρησκείες πρέπει:

" Να επιταχύνουν τον Οικουμενισμό και να δημιουργήσουν κοινά παγκόσμια θρησκευτικά ιδρύματα, τα όποια θα βρουν τα μέσα και τους θρησκευτικούς εμπνευστές, πού θα υποστηρίξουν λύσεις των παγκοσμίων προβλημάτων.

" Να υψώσουν τη σημαία των Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.) σ' όλους τους χώρους λατρείας.

" Να προσευχηθούν και να οργανώσουν παγκόσμιες συμπροσευχές1.

       Το 1975 στον Ο.Η.Ε. σε μια συνάντηση εκπροσώπων διαφόρων θρησκειών εξεδόθη αυτή η διακήρυξη:

Η κρίση της εποχής μας προκαλεί τις παγκόσμιες θρησκείες να απελευθερώσουν μία νέα πνευματική δύναμη υπερβαίνοντας τα θρησκευτικά, πολιτιστικά και εθνικά σύνορα.. Υποστηρίζουμε μία νέα πνευματικότητα πού θα απορρίψει την απομονωτικότητα και θα κατευθυνθεί προς μία πλανητική συνείδηση2.

Γράφει ο Robert Mueller στο προαναφερθέν βιβλίο του: Πρέπει να ενωθούμε με τους ινδουιστές αδελφούς μας και να ονομάσουμε από δω και πέρα τον πλανήτη μας Βράχμα ή Πλανήτη του θεού3.

Επίσης ο Mueller παρατηρεί:

Οι θρησκείες πρέπει να συνεργάζονται ενεργά για να προσφέρουν μία καλύτερη κατανόηση των μυστηρίων της ζωής και της θέσης μας στο Σύμπαν. Η θρησκεία μου σωστή ή λάθος και το έθνος μου σωστό ή λάθος πρέπει να εγκαταλειφθούν μια για πάντα στην Πλανητική Εποχή.

Προοδευτική απλοποίηση και ενοποίηση... θα λάβει χώρα στον θρησκευτικό τομέα λέγει η Vera Alder στο βιβλίο της «When humanity comes of age».

Και συνεχίζει: Η θρησκεία δεν θα είναι πλέον μία πλευρά της ανθρώπινης ζωής, αλλά η σχεδόν υποσυνείδητη βάση κάθε ενέργειας. Οι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν τον σκοπό και την παρουσία του Θεού σε κάθε μέρος της δημιουργίας καθώς και του εαυτού τους, ώστε δεν θα μπορούν να διαχωρίσουν την θρησκεία από την επιστήμη, την εκπαίδευση ή την κυβέρνηση. Η ολοκλήρωση θα έχει γίνει πλήρης4.

Ρωτά η Lola Davis: Τι θα συμβεί στις μεγάλες σημερινές θρησκευτικές ομάδες;

Και απαντά: Οι σημερινές θρησκείες πιθανόν να συνεχίσουν να λειτουργούν αρχικά όπως σήμερα.. Καθώς όμως οι αντιλήψεις της Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας θα επικυρώνονται επιστημονικά, θα γίνονται γνωστές και θα διαδίδονται, οι σημερινές θρησκείες θα κάνουν αλλαγές και θα εξελιχθούν σε κέντρα της Νέας Παγκόσμιας Θρησκείας5.

                 Ας δούμε όμως ποια είναι τα βασικά δόγματα της επιδιωκόμενης πανθρησκείας.

Οι προδιαγραφές της πανθρησκείας ξεκινούν από την αντίληψη περί Θεού, ανθρώπου και κόσμου, πού έχουν οι ομάδες της Ν.Ε. και ταυτίζονται εν προκειμένω με τις αντιλήψεις των ανατολικών θρησκειών και του αποκρυφισμού. Είμαστε στο κατώφλι της Ν.Ε. (πρβλ. και κατώφλι 21ου αι.). Είναι το βασικό μήνυμα πού διοχετεύεται. Περιμένουμε νέες αλήθειες, νέο Μεσσία (κάθε κοσμική εποχή έχει τον δικό της). Θα είναι μια χρυσή εποχή φώτισης... Ο Χριστιανισμός πού ευθύνεται για τα σημερινά προβλήματα (πόλεμοι, πείνα, μόλυνση περιβάλλοντος) θα ζαρώσει, θα χαθεί, καθώς τραγούδησαν και οι Μπητλς. Όσοι μένουν προσκολλημένοι στην παλιά εποχή είναι άνθρωποι πού βρίσκονται σε κατώτερο εξελικτικό επίπεδο. Εάν εμμείνουν σ' αυτή την προσκόλληση, θα μετατεθούν σε άλλο επίπεδο ύπαρξης (δηλαδή θα θανατωθούν), ώστε να εξελιχθούν σε επόμενη τους μετενσάρκωση. Αυτό ονομάζεται στη γλώσσα της Ν.Ε. πράξη καθάρσεως. (Κάτι σαν την τελική λύση του Γ' Ράιχ του Χίτλερ για Εβραίους, Σέρβους, τσιγγάνους και άλλους ανεπιθύμητους). Μάλιστα η πράξη καθάρσεως θα είναι, όπως λένε, μια πράξη υψίστης αγάπης (!!!)

Υιοθετείται το ολιστικό μοντέλο, ο απόλυτος πανθεϊστικός μονισμός, (εν το πάν της Θεοσοφίας). Σε πολιτικο-οικονομικό επίπεδο γίνεται λόγος, πληθωρικός μάλιστα τον τελευταίο καιρό, για παγκοσμιοποίηση.

      Ανοίγουμε εδώ μια παρένθεση, πού πιστεύω ότι χρειάζεται, για να πούμε ότι η Θεοσοφία των Blavatsky, Besant, Bailey και διαδόχων, είναι η πραγματική πνευματική μητέρα της Νέας Εποχής. Με τον θρησκευτικό συγκρητισμό της θέτει τις βάσεις της πανθρησκείας. Καμία θρησκεία δεν είναι πάνω από την αλήθεια, είναι το βασικό εωσφορικό δόγμα της Θεοσοφίας. Όλες οι θρησκείες έχουν ψήγματα της αλήθειας. Καμία δεν έχει ολόκληρη την αλήθεια. Εννοείται ότι ολόκληρη την αλήθεια έχει η Θεοσοφία πού ισχυρίζεται ότι κανείς δεν έχει ολόκληρη την αλήθεια. Όποτε όλες οι θρησκείες θα πρέπει να συνεισφέρουν το μερίδιο τους. Η κάθε μία να εμπλουτίσει τις άλλες και να εμπλουτισθεί από αυτές. Αυτή ακριβώς είναι η βασική ιδέα διοργανώσεων όπως το Κοινοβούλιο των θρησκειών του κόσμου (Σικάγο 1893 και 1993 Ασσίζη 1986 κ.α.ό.).

Ας ακούσουμε τι λέγει ο Ινδός Γκουρού Βιβεκανάντα κατά την ομιλία του στο Α' Κοινοβούλιο των θρησκειών του κόσμου (Σικάγο 1893), του οποίου υπήρξε ο βασικός εμπνευστής:

    Αν κάποιος από αυτό το ακροατήριο ελπίζει ότι αυτή η ενότης θα έρθει με το θρίαμβο μιας οποιασδήποτε θρησκείας και τον αφανισμό των άλλων, σ' αυτόν δεν έχω παρά να πω: Αδερφέ μου οι ελπίδες σου θα διαψευσθούν. Μήπως επιθυμώ οι Χριστιανοί να γίνουν Ινδουιστές; Προς Θεού! Μήπως επιθυμώ οι Ινδουιστές ή οι Βουδδιστές να γίνουν Χριστιανοί; Προς Θεού! ... Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να γίνουν Ινδουιστές, ούτε Βουδδιστές" ούτε και αυτοί να γίνουν Χριστιανοί. Αλλά κάθε θρησκεία θα πρέπει να αφομοιώσει το πνεύμα των άλλων θρησκειών, διατηρώντας ωστόσο τις ιδιαιτερότητες της, προκειμένου να αναπτυχθεί σύμφωνα με τους δικούς της νόμους.

        Μόνο πού ο Ινδός Γκουρού δεν είναι ειλικρινής. Χαρακτηριστικό αλλά και αποκαλυπτικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από τον πύρινο λόγο του σε φοιτητές στο Mandras κατά τη επιστροφή του στην Ινδία, όπου του έγινε αποθεωτική υποδοχή:

   Αυτό είναι το μεγάλο ιδανικό πού βρίσκεται μπροστά μας, και ό καθένας πρέπει γι' αυτό να οπλιστεί - η άλωση του κόσμου από την Ινδία - τίποτε το λιγότερο από αυτό, και όλοι εμείς πρέπει να οπλισθούμε και να τεντώσουμε γι' αυτό το σκοπό κάθε νεύρο... Σήκω, Ινδία, και κυρίευσε τον κόσμο με την πνευματικότητα σου... Αυτό πού πρέπει να κυριεύσει τη Δύση είναι η πνευματικότητα....6

      Κλείνουμε την παρένθεση και συνεχίζουμε την απαρίθμηση των βασικών δογμάτων της πανθρησκείας:

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Θεό (εκτός από εκείνους πού ομολογούν πίστη μόνο στο Θεό, θα συμπληρώναμε εμείς). Πίστευε, λένε, ό,τι θέλεις, μόνο μην είσαι μονόδρομος. Αυτός είναι ο λεγόμενος δογματικός πλουραλισμός. Ο πλουραλισμός, όπως τον εννοεί η Ν.Ε., ανάγεται σε δόγμα, σε κεφαλαιώδες άρθρο πίστεως. Όποιος δεν αποδέχεται αυτό το δόγμα χαρακτηρίζεται από τους κήρυκες της Ν.Ε. φουνταμενταλιστής, φανατικός και μισαλλόδοξος.

       Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να κάνουμε, λένε, αξιολογικές κρίσεις για τους διαφόρους δρόμους. Λέγει χαρακτηριστικά ο Mueller υπάρχουν 500 θρησκείες" δεν θα σας έφθανε ο χρόνος της ζωής σας για να αποφασίσετε ποια είναι καλύτερη... Συνεπώς όλες οι θρησκείες είναι νόμιμοι δρόμοι πού οδηγούν στον ίδιο σκοπό - το ίδιο και ο Χριστιανισμός. Η αλήθεια του Ευαγγελίου έτσι σχετικοποιείται. Η Ορθοδοξία τίθεται στο επίπεδο των θρησκειών πού είναι ανθρώπινα δημιουργήματα.

Και συνεχίζουμε την απαρίθμηση των εωσφορικών δογμάτων της δαιμονικής πανθρησκείας:

Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του Θεός (είναι το ψέμα του αρχαίου όφεως). Μόνο πού αυτή τη θεϊκή του φύση δεν την έχει συνειδητοποιήσει. Για να το επιτύχει αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τις διάφορες τεχνικές διεύρυνσης της συνείδησης, γιόγκα, διαλογισμό κ.λ.π. Στόχος η αυτο-γνωσία, αυτο-εξέλιξη, αυτο-πραγμάτωση, αυτο-σωτηρία του ανθρώπου με τις δικές του μόνο δυνάμεις χωρίς τη βοήθεια του Θεού.

Η αγάπη για τον εαυτό (Εαυτό) είναι η μεγαλύτερη αγάπη. Και αν αγαπάτε 1000 θεούς αλλ' όχι τον εαυτό σας, δεν πετυχαίνετε τίποτε, λέγει ένας εκπρόσωπος της Ν.Ε.

Και άλλος: Προσκυνήστε τον εαυτό σας, τιμήστε και λατρέψτε την ύπαρξη σας. Ο Θεός πού κατοικεί μέσα σας είναι ο ίδιος ο εαυτός σας7. Έτσι η υπερηφάνεια ανεβαίνει σε ύψη δαιμονικά για να ρίξει στη συνέχεια τον ταλαίπωρο άνθρωπο στο βάθος της αβύσσου.

Η Ν.Ε. προτρέπει τους ανθρώπους, κυρίως μέσω των μηνυμάτων πού διοχετεύονται από τα Μ.Μ.Ε. να ζουν μια ελεύθερη ζωή με σεξ, βία και μαγικές τελετές. Έτσι κολακεύει τα πάθη, δεν ζητά μετάνοια ούτε αγώνα για πνευματική αλλαγή στην ζωή (βλ. και κάρμα).

Βασικότατο δόγμα εξάλλου της πανθρησκείας είναι η πίστη στο κάρμα και τη μετενσάρκωση" στον δήθεν νόμο δηλαδή των επαναγεννήσεων.

      Λένε επίσης ότι η φύση είναι ένθεη. Όποτε ως συνέπεια έρχεται η λατρεία της Μητέρας Θεάς Γης (Γαίας), των θηλυκών θεοτήτων και η επιστροφή στην αρχαία ειδωλολατρεία.

Έχουμε μέσα μας, λένε, απόκρυφες δυνάμεις, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα.

Η πίστη στην αστρολογία, μαντεία κ.λ.π. είναι επίσης βασικό άρθρο πίστεως της Ν.Ε.

Άλλες μυστηριακές - αποκρυφιστικές διδασκαλίες προβάλλονται επίσης από την Ν.Ε., όπως η ύπαρξη δήθεν ενεργειακών κέντρων (των λεγομένων τσάκρας) στον άνθρωπο. Η θρησκευτικής τάξεως πίστη της Ν.Ε. συμβαδίζει τάχα με τις επιστήμες, μοντέρνα Φυσική κ.λ.π. (Fritjof Capra κ.ά.).

Πίστη στην εξέλιξη (Δαρβινισμός).

Ο άνθρωπος είναι Θεός εν εξελίξει, αλλά πρέπει να είναι υποταγμένος στους πιο εξελιγμένους ανθρωπο-θεούς.

Μέσα στο Σχέδιο και στην τακτική τους είναι και η κατασυκοφάντηση της Αγίας Γραφής και των αληθειών της πίστεως μας, με ένα τρόπο όμως έντεχνο και σταδιακό. Όχι εξ αρχής και ούτε κατά μέτωπον. Έτσι, προβάλλουν τις ακόλουθες βασικές θέσεις:

Α.Δεν υπάρχει προσωπικός Θεός.

Β.Ο Ιησούς δεν είναι ο μονογενής Υιός του Θεού και δεν είναι ο μόνος Χριστός.

Γ.Ο Ιησούς δεν πέθανε για τις αμαρτίες μας.

Δ.Δεν υπάρχει αμαρτία ούτε διάκριση καλού -κακού (όλοι είμαστε αθώοι). Η μόνη αμαρτία πού παραδέχεται η Νέα Εποχή είναι η αποτυχία να φθάσει κανείς στη συνείδηση ότι είναι Θεός!

Ε.Δεν υπάρχει η Αγία Τριάδα.

ΣΤ.Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη λάθη. Αυτή η θέση παρουσιάζεται σταδιακώς. Σε πρώτη φάση λένε ότι είναι σπουδαία η Αγία Γραφή, μετά την παρουσιάζουν ως κατώτερη από τις άλλες Γραφές, και στο τέλος την παρουσιάζουν γεμάτη δήθεν λάθη.

Ζ.Δεν υπάρχει Παράδεισος και Κόλαση.

Η.Κάθε άνθρωπος είναι από τη φύση του Θεός. Όταν το συνειδητοποιήσει, αυτό είναι η Β' Παρουσία (δηλαδή, το να αναφωνήσει βλασφήμως Εγώ ειμί Θεός).

Θ.Οι Χριστιανοί είναι ο Αντίχριστος. 

Ι.Ο Ιησούς και ο Χριστός είναι δύο διαφορετικές οντότητες

Κ.Παραλλήλως, διαστρεβλώνοντας το Αγάπα τον πλησίον σου, προβάλλουν το νεοεποχικό Αγάπα το Θεό του πλησίον σου!

    Το (προτεσταντικό) Εθνικό Συμβούλιο των Εκκλησιών των Η.Π.Α., έχει προ καιρού απαιτήσει την αντικατάσταση των λέξεων Κύριος και Βασιλεύς με τη λέξη Κυρίαρχος. Το Συμβούλιο αυτό, όπως και ομολογίες εκπροσωπούμενες στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (ΠΣΕ), απηχώντας τη λεγόμενη φεμινιστική θεολογία, ζητούν επίσης να αντικατασταθεί η λέξη Θεός με τη φράση Ο Πατέρας και Μητέρα μας. Ακόμα και ο όρος Υιός, ο οποίος αναφέρεται στον Ιησού, τον Υιό του Θεού δεν είναι αρκετά καλός για το Εθνικό Συμβούλιο των Εκκλησιών, πού επιμένει να αντικατασταθεί με τον ουδέτερο όρο παιδί (πρόκειται για την πρόταση υιοθέτησης της λεγομένης περιεκτικής γλώσσας, κάτι βεβαίως τελείως αντι-Γραφικό).

    Για να διαδώσουν τις απόψεις των αυτές οι κήρυκες της ψευδεπίγραφης Ν.Ε. - πού είναι πολύ παλιά, αφού στην πραγματικότητα πρόκειται για την αναβίωση με νέα μορφή του αρχαίου εωσφορικού ψέμματος της αυτοθεώσεως - προτείνουν και την έκδοση Νέας Βίβλου. Ο Robert Mueller μάλιστα εισηγείται τη σχετική πρωτοβουλία να έχει ο Ο.Η.Ε. για να αποδείξει ότι είναι ένας μοντέρνος βιβλικός οργανισμός.

Μην ξεχνούμε ότι ήδη αυτό το έκανε, για να προβάλει τον εαυτό του ως μεσσία της Ν.Ε., ο Κορεάτης ψευδομεσσίας Σάν Μυούνκ Μούν. Μάλιστα το πρώτο αντίτυπο αυτής της Παγκόσμιας Αγίας Γραφής επεδόθη στον Μούν από Έλληνα ομότιμο καθηγητή Θεολογικής Σχολής στο πλαίσιο πανηγυρικής τελετής πριν από μερικά χρόνια.

Τι θα Περιέχει η Βίβλος της Νέας Εποχής;

      Οι ηγέτες της Νέας Εποχής συμφωνούν στην μορφή και την σύνθεση της. Η Lola Davis έχει γράψει ότι συμπεριλαμβανομένων όλων των Βίβλων, απ'; όλες τις θρησκείες, υπάρχει και νέα γνώση πού προσφέρεται για να περιληφθεί στη Βίβλο της Νέας Εποχής.

Σ' αυτόν τον αιώνα, λέγει, υπάρχουν νέα δεδομένα πού πριν δεν προσφέρονταν. Ανάμεσα σ' αυτά είναι τα χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας, οι τεράστιοι θησαυροί των Θρησκευτικών Γραφών, πού βρέθηκαν στην Ποτάλα του Θιβέτ, τα συγγράματα πού παραλήφθηκαν από την Βίβλο του τέταρτου αιώνα, τα γραπτά του Teilhart de Chardin και την καλά φυλαγμένη στο παρελθόν γνώση της Αρχαίας Σοφίας πού περιέχεται στα γραπτά του Θιβετιανού στα βιβλία της Alice Bailey, καθώς επίσης και τα γραπτά μυστικιστών διαφόρων θρησκειών, οι διδασκαλίες πού προσφέρουν οι Ροδοσταυρίτες και πολλά βιβλία πάνω στο Βουδισμό και τις Ινδουιστικές φιλοσοφίες και πρακτικές...

Πιθανόν αρκετή από αυτή τη γνώση θα μπορούσε επωφελώς να χρησιμοποιηθεί για την εναρμόνιση των μεγάλων θρησκειών με την Νέα Παγκόσμια Θρησκεία της Νέας Εποχής.8

Ας δούμε τώρα ποια είναι η τακτική για να επιτευχθεί ο στρατηγικός στόχος της εγκαθιδρύσεως της πανθρησκείας. Η σύγκρουση δεν θα πρέπει να είναι κατά μέτωπον, διότι έτσι σκληραίνει η στάση τους λέγει χαρακτηριστικά η Ferguson 9.

Η άλωση θα επιτευχθεί με τη σταδιακή αλλοίωση του φρονήματος, η οποία συνίσταται κυρίως στο να πιστεύει κανείς ότι μπορεί συγχρόνως να ανήκει και στην Ορθόδοξη Εκκλησία και σε μια οργάνωση της Ν.Ε. Έτσι στόχος δεν είναι να αδειάσουν οι εκκλησίες, αλλά, ει δυνατόν, να γεμίσουν με ανθρώπους πού όμως θα έχουν αλλοιωμένο φρόνημα.

Γι' αυτό και όλες σχεδόν οι οργανώσεις της Ν.Ε. δρουν με προσωπεία στοχεύοντας στη διάβρωση και στη σύγχυση.

Στο πλαίσιο της δόλιας αυτής τακτικής προβάλλεται η ανάγκη του διαλόγου όλων με όλους, με σκοπό την άμβλυνση των δογματικών διαφορών (δογματικός μινιμαλισμός) εν ονόματι μιας νεφελώδους αγάπης κενής περιεχομένου. Ωσάν να υστερούντο αγάπης οι ομολογητές και οι μάρτυρες της πίστεως μας.

Γράφει σχετικά ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος:

Οι Άγιοι Μάρτυρες της Εκκλησίας μας προ-τίμησαν να χύσουν το αίμα τους, παρά να αποδώσουν οποιαδήποτε τιμή ή αναγνώριση σε άλλους θεούς. Θα αρκούσε μια απλή υπόκλιση για να τους γλυτώσει από το μαρτύριο! Όμως σήμερα βρίσκονται Χριστιανοί (στο Κοινοβούλιο των θρησκειών του κόσμου, Σικάγο, 1993, ή στην Ασίζη το 1986) πού εορτάζουν με ειλικρίνεια και αμοιβαία εκτίμηση την πλούσια ποικιλία του θρησκευτικού κόσμου!10

     Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς εν προκειμένω και για την συμμετοχή των Ορθοδόξων στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, η πανσπερμία των προτεσταντικών ομολογιών του οποίου, δημιουργεί ένα τέτοιο πνευματικό κλίμα πού ίσως είναι ώριμο πλέον για μια ηρωική έξοδο των Ορθοδόξων από αυτό. Αυτό βέβαια θα αποφασισθεί από τις ίδιες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. Ας σημειωθεί ότι μέσα στο Π.Σ.Ε. υπάρχουν ομάδες οι όποιες ούτε το Τριαδικό δόγμα δέχονται, ενώ άλλες έχουν καθιερώσει ακόμη και ευχές για γάμους ομοφυλοφίλων !

Ένα στοιχείο επίσης της τακτικής των ομάδων της Ν. Ε. και μάλιστα των λεγομένων νεοφανών αιρέσεων, πού αποτελούν τον σκληρό πυρήνα της Ν.Ε., είναι και η προσπάθεια απομονώσεως και κατασυκοφαντήσεως των εντεταλμένων επί θεμάτων αιρέσεων και του έργου των. Απευθύνονται στους προϊσταμένους μας, παρουσιαζόμενοι ως καλοί χριστιανοί (!), και λένε ότι τάχα εμείς με το φανατισμό μας ζημιώνουμε το έργο της Εκκλησίας (!). Επίσης, για να εξουδετερώσουν όποιον ασκεί κριτική στην οργάνωση τους, τον χαρακτηρίζουν ναζιστή (!). Τα ζήσαμε όλα αυτά στην περίπτωση του μακαριστού π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου. Με τέτοια μέσα τον πολέμησαν το διαλυθέν πλέον Κ.Ε.Φ.Ε., το όποιο τώρα εμφανίζεται ως Εκκλησία της Σαηεντολογίας, και άλλες παρόμοιες οργανώσεις.

Ας δούμε μέχρι ποιου σημείου έχει προχωρήσει η διάβρωση διεθνώς. Γράφει σχετικώς η μάγισσα Miriam Starhawk, αναφερόμενη στην Αμερική: Η διδασκαλία του τελετουργικού και της Ιστορίας της θρησκείας της θεάς σε ιερείς, λειτουργούς, καλόγριες και χριστιανούς καθοδηγητές ήταν μία νέα εμπειρία πού άξιζε όμως τον κόπο. Βρήκα τους μαθητές, πολύ δεκτικούς στις καινούργιες ιδέες, πεινασμένους για νέες μορφές λατρείας και πολύ δημιουργικούς... Με μεγάλη μου χαρά ανακαλύπτω ότι υπάρχει ένα τόσο ισχυρό ρεύμα μέσα στις Χριστιανικές εκκλησίες πού βλέπει με συμπάθεια το Ειδωλολατρικό Πνεύμα και επιθυμεί να γνωρίσει τις Διδασκαλίες της Αρχαίας θρησκείας.11

Και η Ruth Montgomery ομολογεί:

Όταν έγραψα διστακτικά το «Μία Αναζήτηση για την Αλήθεια» το 1965 φοβόμουν τον εξοστρακισμό μου από την θρησκευτική μου κοινότητα. Αντίθετα, κατακλύσθηκα από προσκλήσεις προτεσταντών κληρικών για να μιλήσω από τους άμβωνες τους και από την Καθολική Ακαδημία για να μιλήσω στους σπουδαστές της.12

Συμπεράσματα

    Από όσα μέχρι στιγμής εξετέθησαν - μικρό δείγμα σε σχέση με όσα θα μπορούσε κανείς να προσκομίσει - έγινε πιστεύουμε φανερός ο δαιμονικός χαρακτήρας της επιδιωκόμενης νεοεποχικής πανθρησκείας.

Έγιναν επίσης φανερές οι δόλιες μεθοδεύσεις της Ν.Ε., η οποία προς άγραν οπαδών δια της καλλιέργειας συγχύσεως, ισχυρίζεται δαιμονικά ότι όλες οι θρησκείες είναι νόμιμοι δρόμοι πού οδηγούν στον ίδιο σκοπό, δηλαδή στην αυτοθέωση, παράλληλα όμως αποκαλύπτει λιγότερο ηχηρά το πραγματικό της πιστεύω, ότι δηλαδή όποιος δεν αποδέχεται αυτά τα δόγματα της δεν έχει θέση στην Νέα Τάξη Πραγμάτων πού πονηρά μας ετοιμάζει.

Τη στάση των Χριστιανών έναντι των νεοεποχικών παρασυναγωγών τύπου Κοινοβουλίου των θρησκειών του κόσμου (Σικάγο 1893 και 1993), τύπου Ασσίζης 1986 και άλλων παρομοίων, πού στο πλαίσιο του νεοεποχικού δογματικού πλουραλισμού απαιτούν διάλογο των πάντων με τους πάντες και υιοθέτηση του μοντέλου τους, κατηγορώντας σε αντίθετη περίπτωση για φανατισμό και μισαλλοδοξία, τη σωστή λοιπόν αυτή στάση, περιγράφει στο βιβλίο του Αντιμετώπιση των αιρέσεων ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος με τα εξής λόγια:

Παραθρησκευτικές οργανώσεις αυτού του τύπου παρομοιάστηκαν από ξένο ερευνητή (Gerd Meyer, Βερολίνο) με οργανώσεις της μαφίας. Τι είδους διάλογο μπορεί να κάνει κανείς με τέτοιες ομάδες; Έργο της Εκκλησίας και των ποιμένων της Εκκλησίας σ αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι ο θρησκευτικός διάλογος, αλλά η αποκάλυψη του αληθινού προσώπου των ομάδων αυτών πίσω από το όποιο προσωπείο.

Ο Χριστός προειδοποίησε τους ποιμένες της Εκκλησίας και τους κάλεσε να προσέχουν τα πρόβατα από εκείνους τους λύκους, πού έρχονται με ένδυμα προβάτου. Λεν μας είπε να κάνουμε μ' αυτούς διάλογο, αλλά να αποκαλύψουμε το αληθινό τους πρόσωπο, ώστε έγκαιρα να τους αναγνωρίσουν οι άνθρωποι και να προφυλαχθούν απ