«Άρα ουν, αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δι’ επιστολής ημών...» (Απόστολος Παύλος, Β’ Θεσσαλονικείς κεφ. β’,15)

«Άρα ουν, αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δι’ επιστολής ημών...» (Απόστολος Παύλος, Β’ Θεσσαλονικείς κεφ. β’,15).

 Ζούμε σε μια εποχή όπου παρατηρείται μια επικίνδυνη καταφρόνηση των Ιερών Κανόνων και παραδόσεων και μια χαλάρωση - αλλοίωση του ορθόδοξου φρονήματος και ήθους. Εμφανίζονται, λοιπόν, παράτυπες συνδιασκέψεις, συμπροσευχές, ακόμα και συλλείτουργα με παπικούς και άλλους αιρετικούς, με την συμμετοχή ή και πρωτοστασία μεγαλοσχημόνων κληρικών, έως και αυτών των διοικητικών κεφαλών της Εκκλησίας. Ο πάπας και οι αιρετικοί αποκαλούνται από τους οικουμενιστές «αδελφές Εκκλησίες», ενώ «μυστήρια» των αιρετικών αναγνωρίζονται ως έγκυρα. Το μήνυμα λοιπόν του Αποστόλου Παύλου είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Πρέπει να μείνουμε σταθεροί στις ορθόδοξες παραδόσεις μας και να τις διαφυλάξουμε ως «κόρη οφθαλμού». Πρέπει να ακολουθήσουμε το διαχρονικό παράδειγμα τόσων και τόσων πατέρων: Του Γρηγορίου του Παλαμά, του Μάρκου του Ευγενικού, του Αγίου Νεκταρίου,. Ὁτιδήποτε ἂλλο, εἶναι ψευδώνυμος γνώση (Τιμ. α' 6, 20) καί πρέπει νά ἀπορρίπτεται καί νά ἐκβάλλεται ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.

Από το περίφημον  βιβλίον

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Α΄ έκδοση  1929  Δ' Έκδοση  1988

 Από  την επιστολήν  του πατριάρχου  Ιωακείμ  Γ’  προς  τας  ορθοδόξους  εκκλησίας  δια την  αλλαγήν  του ημερολογίου.

 Η απάντηση  των  ορθοδόξων  εκκλησιών

 Η ανταπάντηση  του πατριάρχου  Ιωακείμ  Γ’.

 Αι κυριότεροι  αποφάσεις  και  γνώμες  των αγίων  περί  εκκλησιαστικών  

παραδόσεων

 

«Κρατειτε τας παραδοσεις»

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδ. Β΄, 2008, σελ. 71-73

«Στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις…»

Οι προτεστάντες δεν παραδέχονται την Παράδοση της Εκκλησίας. Μόνο το Ευαγγέλιο κρατούν. Εμείς, κοντά στο Ευαγγέλιο, κρατούμε και την Παράδοση της Εκκλησίας.

Όλα όσα έχουμε στην Εκκλησία, δεν είναι μόνο από την Αγία Γραφή, αλλά είναι και εκ του προφορικού λόγου, που μεταδόθηκαν σε εμάς από γενεά σε γενεά.

Ως επί παραδείγματι το Ευαγγέλιο δε γράφει πουθενά ότι πρέπει οι Χριστιανοί να κάνουμε το σταυρό μας. Αλλά το λέει η ιερά Παράδοση, που μας φύλαξε και το Ευαγγέλιο. Από την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε ο χριστιανισμός μέχρι σήμερα οι Χριστιανοί έκαναν το σταυρό τους. Εκ της ιεράς Παραδόσεως έχουμε το ότι πρέπει να κτίζονται οι εκκλησίες μας με το ιερό προς ανατολάς. Εκ της ιεράς Παραδόσεως έχει η Εκκλησία μας και πολλά άλλα πράγματα.

Πρέπει να προσέχουμε, γιατί υπάρχουν και παραδόσεις ειδωλολατρικές. Ότι είναι αντίθετο με το Ευαγγέλιο, το απορρίπτει…

Κρατούμε το Ευαγγέλιο και την ιερά Παράδοση, ως μοναδικές πηγές της πίστεως μας. Όλα τα άλλα τα απορρίπτουμε.

Ιερά Παράδοσις – το Πηδάλιο

Δε μπορεί να σταθεί η Γραφή χωρίς τη βεβαίωση της Ιεράς Παραδόσεως. Η Ιερά Παράδοση διακρίνεται σε αποστολική παράδοση, αυτή που παρέδωσαν οι απόστολοι και πατερική παράδοση, αυτή που παραδόθηκε από τους πατέρας μέχρι της τελευταίας Ζ΄(7ης) Οικουμενικής Συνόδου. Η Παράδοση της Εκκλησίας συνεχίζεται μέχρι των ημερών μας επί τη βάση των όσων παρέδωσαν οι άγιοι απόστολοι και οι άγιοι πατέρες.

Η εκκλησιαστική αυτή παράδοση βρίσκεται μέσα στο Πηδάλιο. Μέσα στο Πηδάλιο της Εκκλησίας είναι οι όροι, οι κανόνες, οι αποφάσεις των Τοπικών και των Οικουμενικών Συνόδων. Μέσα σ’ αυτό λαλούν οι μεγάλοι πατέρες, «τα πάγχρυσα στόματα του Λόγου». Αυτοί δίδουν, με το φωτισμό του αγίου Πνεύματος, τη λύση των προβλημάτων που προκύπτουν μέσα στην Εκκλησία.

Συνεπώς οι προτεστάντες έχουν τη Γραφή και την υπερτονίζουν και οι χιλιασταί έχουν την Αγία Γραφή και τη μαθαίνουν απ’ έξω, αλλά δεν γνωρίζουν την ορθή ερμηνεία και είμεθα ένοχοι που δεν την μελετούμε. Εμείς έχουμε την Αγία Γραφή καθώς ερμηνεύθη από τους πατέρας και τας Τοπικάς και Οικουμενικάς Συνόδους. Αυτός είναι όρος ασφαλείας. Διότι αν αφαιρέσουμε τον όρον αυτόν, λέγει ο ομώνυμος μου άγιος Αυγουστίνος, η Αγία Γραφή καταντά βιβλίο όλων των αιρέσεων. Όλες οι αιρέσεις στηρίζονται στην παρερμηνεία της Αγίας Γραφής. Όχι διότι φταίει η Αγία Γραφή –κάθε άλλο, άπαγε της βλασφημίας– αλλά φταίει ο άνθρωπος, που δεν κάνει καλή χρήση της Αγίας Γραφής. Ο απόστολος Πέτρος λέει· Προσέξτε, υπάρχουν μερικά χωρία της Αγίας Γραφής τα οποία, αν δεν τα ερμηνεύσουμε ορθά, δημιουργούν ζητήματα μέσα στην Εκκλησία.

Στους πειρασμούς του Χριστού έχουμε μία μάχη, που και οι δύο πλευρές χρησιμοποιούν ως όπλο την Αγία Γραφή. Ο σατανάς πολεμά διαστρεβλώνοντας τα χωρία της Αγίας Γραφής και ο Χριστός τον αντικρούει και τον κατατροπώνει με τη σωστή ερμηνεία των χωρίων.

Αν κανείς διαβάσει την Αγία Γραφή χωρίς τη βοήθεια των πατέρων της Εκκλησίας, μπορεί παρερμηνεύοντας την, να πέσει σε πολλές αιρέσεις. Μπορεί να φτάσει στις πιο παράξενες ερμηνείες και να πέσει στα μεγαλύτερα αμαρτήματα ακόμα. Ποιος θα ερμηνεύσει λοιπόν ένα χωρίο που εκ πρώτης όψεως φαίνεται εύκολο αλλά στην πραγματικότητα είναι βαθύ και δύσκολο, ο άλφα και ο βήτα; Θα το ερμηνεύσουμε καθώς το ερμηνεύουν οι πατέρες της Εκκλησίας μας εν Πνεύματι αγίω.

Η ερμηνεία των Πατέρων επάνω στην Αγία Γραφή είναι το Πηδάλιο που είναι έργο κυρίως του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Δεν λέει βέβαια τίποτα δικό του. Ο ίδιος ο άγιος Νικόδημος υποσημειώσεις μόνο έχει και ερμηνεία έχει που είναι αξιοθαύμαστη. Ανοίγοντας το Πηδάλιο ακούμε τη φωνή των πατέρων όχι ενός και δύο αλλά ολόκληρου συνάξεως αγιωτάτων πατέρων, εκατό, διακοσίων, τριακοσίων, τετρακοσίων, πεντακοσίων, εξακοσίων αγίων πατέρων. Όλοι αυτοί συνήλθαν και ερμήνευσαν τας γραφάς και μας υπέδειξαν με ποιο τρόπο πρέπει να ζούμε.

 Το Πηδάλιο περιφρονείται

Μα τώρα το Πηδάλιο περιφρονείται. Είναι ένα σημείο των καιρών λυπηρό και αυτό. Το είχα αισθανθεί ως φοιτητής πανεπιστημίου, όπου καθηγηταί, ορθόδοξοι μέν αλλά προτεσταντίζοντες, ομιλούσαν περιφρονητικά για το «Πηδάλιο». Μόνο κάτι ταπεινοί Χριστιανοί, πιστά της Εκκλησίας τέκνα είχαν το «Πηδάλιο», που ήτο εξηντλημένο και άγνωστο στο ευρύ κοινό. Οι πατέρες, λέγανε οι καθηγηταί εκείνοι, ήτανε παλιοί άνθρωποι, καθυστερημένα πνεύματα του καιρού εκείνου… 

Και τώρα άλλοι, σύγχρονοι μας, δημιούργησαν τον λεγόμενο «νεοπατερισμό». Δηλαδή, οι νέοι αρχιερείς είναι κι αυτοί πατέρες. 

Όπως δημιουργήθηκε ο νέος όρος «νεορθόδοξοι», έτσι δημιουργήθηκε και ο «νεοπατερισμός». Όλες αυτές είναι αποκλίσεις από την αυστηράν γραμμήν της παραδόσεως. Νεορθόδοξο κίνημα, όχι παραδοσιακό, είναι αυτό του Γιανναρά.

 Μέσα σε αυτό τον κόσμο ζούμε και πρέπει να ομολογήσω ειλικρινώς, ότι και εσείς κατά τινα τρόπο είστε επηρεασμένοι από αυτά και είμεθα υπεύθυνοι και εμείς.

Δεν εκτιμάται το Πηδάλιο. Στο Άγιον Όρος κάθησε και το κατήρτισε ο άγιος Νικόδημος.

Δεν έγραψε δικά του λόγια. Απλώς ερμήνευσε σε απλή γλώσσα τους ιερούς κανόνες των πατέρων και των Συνοδών, για να είναι καταληπτοί. 

Το Πηδάλιο περιέχει ερμηνεία δυσκόλων χωρίων της αγίας Γραφής και είναι ασφαλής οδηγός προς πορείαν χριστιανικήν. 

Είναι μία υποτίμησις του «Πηδαλίου» αυτό που γίνεται. Γι’ αυτό πέσαμε σε ηθικολογία… 

Όπως καταντούμε, ξέρετε, οι θεωρούμενοι ορθόδοξοι θα αρνηθούν την Ορθοδοξία – υπάρχει προφητεία, ότι πατριάρχαι αρχιεπίσκοποι επίσκοποι ιερείς θα προδώσουν την Ορθοδοξία – και θα την υποστηρίξουν άνθρωποι άλλοι. 

Οι μεν προτεστάντες λένε «μόνο Γραφή», οι άλλοι λένε «όχι Γραφή», και έρχεται στο μέσον η Εκκλησία η Ορθόδοξος και λέει «Ερευνάτε τας γραφάς» (Ιωάν. 5,39). Να διαβάζετε την αγία Γραφή, αλλά όχι με το δικό σας πνεύμα, που μπορεί να πλανηθεί, αλλά όπως την ερμηνεύουν οι πατέρες της Εκκλησίας.