Η εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι εκκλησία ΧΡΙΣΤΟΥ! αλλά εκκλησία της πλάνης . και όσοι την ακολουθούν κερδίζουν την απώλεια της ψυχής τους Ιστορική αναδρομή της εκκλησίας της Ελλάδος από το 1924 και εδώ , και πως η ελληνική ορθόδοξος εκκλησία , από ορθόδοξος έγινε αιρετική !

 Η εκκλησία  της  Ελλάδος δεν  είναι  εκκλησία  ΧΡΙΣΤΟΥ!
αλλά εκκλησία της πλάνης . και όσοι την ακολουθούν κερδίζουν την απώλεια της ψυχής τους

Ιστορική  αναδρομή  της  εκκλησίας  της  Ελλάδος  από  το  1924  και  εδώ , και  πως  η ελληνική  ορθόδοξος  εκκλησία , από  ορθόδοξος  έγινε  αιρετική  !

1920 : έκδοση  της  αιρετικής  εγκυκλίου  προς  όλες  τις  αιρετικές   εκκλησίες  του  ΧΡΙΣΤΟΥ !

Το  αισχρό  και  σατανικό  αυτό  κείμενο  του  πατριαρχείου  κων/λεως  , που  χαρακτηρίζει  και  αναγνωρίζει  όλες  τις  παραφυάδες  του  σατανά  ως  εκκλησίες  του  Χριστού, έγινε  το  ευαγγέλιο  και  ο οδηγός  για  όλες  τις  επόμενες  αλλαγές  στην  εκκλησία  της  ελλάδος!

1924: πραξικοπηματική  και  αντιεκκλησιαστική  αλλαγή  του  ημερολογίου !

Σε  εφαρμογή  των  εντολών  της  ως  άνω  εγκυκλίου  εγινε  παράνομα  και  αντιεκκλησιαστικά  , από  μασόνους πολιτικούς  και  κληρικούς  η  αλλαγή  του  ημερολογίου ,  ΟΧΙ  ΓΙΑ ΤΗΝ  ΔΙΟΡΘΩΣΗ  του  χρόνου ( όπως  μας  λένε  διάφοροι  φωστήρες  και  θεοσεβούμενοι ) ,  αλλά  για  τον  κοινό  εορτασμό  των  εορτών  των ορθοδόξων  με  τους  αιρετικούς  , και  τον  συγχρωτισμό  του  ορθοδόξου  λαού  με  τους  αιρετικούς !

οι απαντήσεις  τότε  των  ορθοδόξων  εκκλησιών (πριν αλωθούν και αυτές από  τον  οικουμενισμό) στην  ελληνική  εκκλησία  για  την  αλλαγή   του  ημερολογίου:

Ή τών Ιεροσολύμων έγραφεν, ότι:

            “Πάσα περί μεταρρυθμίσεως τού κρατούντος ημερολογίου καί δή επί προτιμήσει τού Γρηγοριανού, απόφασις έσται επί βλάβη τής Ορθοδοξίας”                                                                                                                                 Ή τής Ρωσσίας:

“Ουδαμώς συγχωρούντες τήν αντικατάστασην τού Ιουλιανού διά τού ήττον λογικού Γρηγοριακού ημερολογίου... Ή τοιαύτη μεταβολή, ώς διασαλεύουσα τήν ανέκαθεν καί πολλάκις καθαγιασθείσαν υπό τής Έκκλησίας τάξιν, συνεπήγετο άν αμφιβόλως διασαλεύσεις τινάς καί έν τώ εκκλησιαστικώ βίω, έν ώ έν τή προκειμένη περιπτώσει τοιαύται διασαλεύσεις ουδεμίαν εαυταίς ευρίσκουν επαρκή δικαιολογίαν”.

            Ή τής Ρουμανίας:

 “Φρονεί καί εξαιτείται ίνα μένωμεν είς άπερ ευρισκόμεθα σήμερον.  επειδή είναι αδύνατον νά μή θίξωμεν τάς κανονικάς διατάξεις, εάν ηθέλομεν σκεφθή περί μεταβολής τινος ή μεταρρυθμίσεως τού Ιουλιανού ημερολογίου, μεθ' ού ή Ορθόδοξος Εκκλησία ζή  από τοσούτου χρόνου. Εκτός τούτου ούτε διά τού δακτύλου δέν επιτρέπεται ημίν νά θίξωμεν τάς απηρχαιωμένας αποφάσεις, αίτινες αποτελούσι τήν ημετέραν εκκλησιαστικήν δόξαν”.

            Ούτως εφρόνουν καί έπραττον οί αρχηγοί τών Εκκλησιών, ότε υπήρχεν έν αυτοίς ευσέβεια καί φόβος Θεού καί ενδιαφέρον διά τήν σωτηρίαν τών ψυχών τών Χριστιανών. Ουχί δέ αρχηγοί προβεβλημένοι κατόπιν κάποιων προϋποθέσεων καί κατειλημμένοι από τήν κοσμικότητα καί τόν οικουμενιστικόν οίστρον.

             Είς  την συνέχεια  θα  παρουσιαστούν  αι  περισσότεραι  ιστορικαί  πηγαί , αι  οποίαι  αναφέρουν  περί  της  Καταδίκης  και  του  Αναθεματισμού  του  Νέου  Ημερολογίου  προς  χρήσιν  των  ενδιαφερομένων  αλλά  και  διά  την  Ιστορίαν.

1. Μελετίου Μητροπολίτου 'Αθηνών, "'Εκκλησιαστική Ίστορία", έκδ. 1784, τόμο

Γ', σελ. 402.

2. Ύψηλάντου Αθανασίου Κομνηνού, "Τά μετά τήν άλωσιν" έκδ. Κων/πολις

1870, σελ. 111-116.

3. Φιλαρέτου Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, τοϋ Βαφείδου, ,, Εκκλησιαστική

Ιστορία", έκδ.1912, τόμο Γ', σελ. 124-125.

4. Χρυσοστόμου Μητροπολίτου  Αθηνών, του Παπαδόπουλου, " Ιστορία της

Εκκλησία; τής Αλεξανδρείας" έκδ, 1935, σελ. 628.

5. Ίού αυτού, εις το  περιοδικόν "'Εκκλησιαστικός Κήρυξ" "Αθηνών, άρ ιθ. φύλ.

146, σελ. 172, ήμερο 14-4-1918.

6. Τοϋ αυτού, "Ίστορία τής Εκκλησία; των Ιεροσολύμων", σελ. 482.

7. Του αυτού καί εις άλλα; Έκδόσεις  καί ομιλίας του.

8. Δοσιθέου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, "Ομολογία τής Ορθοδόξου Πίστεως",

τόμος 12, σελ. 231.

9. Δοσιθέου Πατριάρχου Ιεροσολύμων: "Τόμος Άγάπης", σελ. 538, 541.

10. Χρυσάνθου ΑρχιεπισκόπουΑθηνών, ", Η  Εκκλησία Τραπεζούντος".                                         Αναφέρει ότι: "ή Α' πραξις τής επί Ιερεμίου Β' Πανορθοδόξου Συνόδου 1583,

αποκηρύττει τό Γρηγοριανόν Ημερολόγιον", εις σελ. 547.

11. Παντελεήμονος Μητροπολίτου, Τυρολόης καί Σερεντίου, (τού Ροδοπούλου),

καθηγητού της Θεολογική; Σχολής τού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,

"Μαθήματα Κανονικού Δικαίου", έκδ, 1986 σελ.69.

12. Μουρατίδου Κωνσταντίνου, καθηγητού τού Πανεπιστημίου τής θεολογικής

Σχολής , Αθηνών, "Κανονικόν Δίκαιον - Πανεπιστημιακαί Παραδόσεις"

Αθήναι 1982, τόμο Α', σελ. 111.

13. Ίεράς Κοινότητος Αγίου 'Ορους καί Υπουργείου Πολιτισμού, "Θησαυροί του

Αγίου Ορους Β', έκδοσυς Θεσσαλονίκη 1997". Εις τήν σελίδαν 453

αναφέρεται: "'Ο Ιερεμίας Β' ό Τρανός ..... συνεκρότησε Σύνοδο πού απέρριψε

τήν καινοτομία πού έγινε από τόν Πάπα Γρηγόριο τόν ΙΓ' στό Ημερολόγιο,

" ως επισφαλή καί μέλλουσαν νά παραγάγη σκάνδαλα εις τά Χριστιανικά

ήθη "

14. Ιερεμίου Β' του Τρανού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, "Επιστολαί Α'

καί Β' πρός Μαρτίνον καί πρός τούς εκεί Γερμανούς, (1588 καί 1589)". .

15. Ιερεμίου Β' τού Τρανού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ""Επιστολή πρός

τόν Πρίγκηπα της Βενετίας Νικόλαον Δαπόντε σταλείσα τό 1583''.

16. Μελετίου Πηγά Πατριάρχου  Αλεξανδρείας: ,,' Επιστολή πρός Σίλβεστρον

Πατριάρχην περί Πασχαλίου καί Εορτολογίου".  Επανέκδοσις υπό

εξαρτηματικών Μοναχών τής Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου όρους 1984.

17. Τά ΣΙΓΓΙΛΛΙΑ, ήτοι αί Αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων των ετών 1583

καί 1593 εύρηνται:

α') Έν τφ ύπ' άρ ιθ. 772 χειρογράφω Κώδικι τής "Ιεράς Μονής Αγίου

Παντελεήμονος τού Αγίου Όρoυς,

β') Έν τφ ύπ' άρ ιθ, 285 χειρογράφω Κώδικι τού Κελλίου, "ό Ακάθιστος

Ύμνος", τής Ιεράς Σκήτεως των Καυσοκαλυβίων τού Αγίου Όρους.

1') ΕΙς τό ξενόγλωσσον περιοδικόν τής Συνόδου τής Ρουμανικής Εκκλησίας

μέ άρ ιθ. 11/1880.

δ') ΕΙς τήν Μονήν τού όρουςΣινά.

18. Ιερεμίου Β' τοϋ Τρανού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, " Έπιστολή πρός

τόν Μητροπολίτην Φιλαδελφείας Γαβριήλ τόν Σεβηρον, τό 1588 περί Πάσχα

καί καλενδαρίου".

19. Σάθα Ν. Κωνσταντίνου: "Βιογραφικόν Σχεδιάγραμμα περί του Πατριάρχου

Ίερεμίου Β''', 'Αθήναι 1870, σελ. 26-32 & 82-94. Επανέκδοσις Παν. Πουρνάρα,

Θεσσαλονίκη 1979. .

20. Κοσμά Μοναχού τού Φλαμιάτου: "'Άπαντα Κοσμά Φλαμιάτου". Α' έκδοσις

1849 υπό τοϋ Ιδίου, Β' έκδοσης1910, Γ έκδοσης υπό Χρ. Σπανού (φωτοτυπική),

εις τήν δεκαετίαν τού 1970, σελ. 166, παράγραφος 139 .

21. Γεδεών Εμμανουήλ: "Κανονικαί Διατάξεις". Σελ. 34 - 40.

22. Παπαρηγοπούλου Κωνσταντίνου: "Ιστορία του Ελληνικού Εθνους;". Τόμοι

50ς & 60ς.

23. Εϋστρατιάδου Γρηγορίου: ", Η Πραγματική , Αλήθεια περί του , Εκκλησιαστικού

'Ημερολογίου 1924".  Εκδοσις τετάρτη υπό τού , Αρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου Μητροπούλου

Καθηγουμένου "Ιερα; Μονής Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου, Αθηκίων Κορινθίας,

'Οκτώβριος 1988, 'Αθήναι.

24. Πετρογιάννη Κωνσταντίνου, Διακόνου Θεολόγου: "Μελέτιος Πηγάς καί

Λατίνοι. Δογματικές θέσεις - άντιπαραθέσεις". ' Ηράκλειον Κρήτης 1997.

Εκδόσεις Ίεράς Μονής Αγκαράθου Κρήτης.

25. Χριστοφόρου Λεοντοπόλεως, "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΑ", εν Αλεξανδρεία εκ τού

. Πατριαρχικού τυπογραφείου 1925.

26. Δρανδάκη: "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια", βλέπε εις τά σχετικά

λήματα: "Ήμερολόγιον", "Ίερεμίας Β''', πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Τά ανωτέρω αποτελούν παρουσίασιν των κυριωτέρων πηγών καί μαρτυριών περί της καταδίκης

τού νέου παπικού Γρηγοριανού ημερολογίου υπό τής 'Ορθοδόξου Εκκλησίας διά των ΠανορθοδόξωνΟικουμενικών Συνόδων των ετών 1583, 1587 καί 1593.

Επίσης τό νέον παπικόν ημερολόγιον  απερρίφθη  καί υπό τής Πανορθοδόξου Αποφάσεως, επί 'Ιωακείμ Γ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως όστυς απήντησεν άρνητικώς περί τοϋ νέου

ημερολογίου , αποδεχθείς τάς αρνητικάς θέσεις των υπολοίπων Πατριαρχείων καί τών Αυτοκεφάλων'Εκκλησιών, μέ 'Εγκύκλιον  τήν 12ην Μαίου 1904.

Εκτός των καταδικαστικών Άποφάσεων τού 16ου αιώνος υπάρχουν καί άλλαι αποφάσεις Συνόδων

περιέχουσαι θέσεις κατά τού νέου ημερολογίου όπως του 1722, 1848, καθώς καί μεμονομέναι

αποφάσεις  Πατριαρχών, όπως του Οικουμενικού Πατριάρχου Ανθίμου, τοϋ 1895 καί άλλων.

'Η τελευταία Πανορθόδοξος , Εγκύκλιος, Απόφασις, κατά τού παπικού ημερολογίου εξεδόθη

τό 1904, επί τού Πατριάρχου Ιωακείμ Γ, όστι; ανταπαντών εις τά Πατριαρχεία καί τάς Αυτοκεφάλους, Εκκλησίας τής , Ορθοδόξου Εκκλησίας ΑΠΕΡΡΙΨΕΝ κάθε τροποποίησιν η αλλαγήν ημερολογίου διά τής, από12 Μαίου 1904, Εγκυκλίου του.

Ή επί 341 έτη, (1583-1924), ΑΡΝΗΣΙΣ τής Ορθοδόξου Εκκλησίας νά δεχθή τό νέον Παπικόν ημερολόγιον απέκτησεν Οικουμενικόν κύρος καί κατέστη"ΔΙΚΑΙΟΝ" Αυτής.

'Η Αρνητική ΕΚΘΕΣΙΣ της Επιτροπή; περί τής μεταρρυθμίσεως τού ημερολογίου

ή αποτελουμένη υπό των: Γ. Κοφινά, Δ. Αιγινήτη, Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου Αρχιμανδρίτου

καί καθηγητού τής Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστήμιου ' Αθηνών, Π. Τσιτσεκλή καί  Αμίλκα  Αλεβιζάτου, ( όλοι καθηγηταί Πανεπιστημίου), σταλείσα πρός τό Υπουργικόν Συμβούλιον, τό 1923, εχαρακτήρησεν την αλλαγήν τού ημερολογίου καί τήν εισαγωγήν τού νέου τοιούτου, ΣΧΙΣΜΑ.

Κατά τήν ώς άνω Εκθεσιν ή εισαγωγή ή αλλαγή τού ημερολογίου θά καταστήση ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΝ

οιανδήποτε 'Εκκλησίαν τήν δεχθή εις τήν ανατολήν. (Βλέπε Φ.Ε.Κ. τεύχος Α' άρ ιθ. φύλ, 24, 25/1/1923).

Τό πρώτον Αρθρον 3η παράγραφος τής Εφημερίδος τής Κυβερνήσεως, Φ.Ε.Κ.

τεύχ. Α' άρ ιθ. 24/25 - 1 - 1923 υπογραφέν υπό του Βασιλέως Γεωργίου Β' άναφέρει:

"Διατηρείται εν Ισχύει τό Ιουλιανόν Ημερολόγιον όσον αφορά εν γένει τήν

Εκκλησίαν καί τάς Θρησκευτικά; έορτάς". Γεώργιος Β' Βασιλεύς των Έλλήνων.

ό τότε αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος καί καθηγητής τού Πανεπιστημίου της Θεολογικής Σχολής Αθηνών , και  μετέπειτα αρχιεπίσκοπος  , εδημοσίευσεν άρθρα:

 εις τό περιοδικόν «Εκκλησιαστικός Κήρυξ»

τών. Αθηνών κατά τού νέου ημερολογίου εκτός αυτών είχε εκδώσει (4) τόμους μέ τήν Ιστορίαν των τεσσάρων πρεσβυγενών Πατριαρχείων, Κωνσταντινουπόλεως , Αλεξανδρείας, Αντιοχείας καΙ 'Ιεροσολύμων, εις τούς οποίους αναφέρει τάς γενομένας Πανορθοδόξους Συνόδους τού  16ου αιώνος τού 18ου, 19ου καί 20ου  καί τήν καταδίκην τού νέου παπικού ημερολογίου.

Ό ίδιος ό Άρχιμ. Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, καί κατόπιν Αρχιεπίσκοπος  Αθηνών, ώς μέλος της υπό της Κυβερνήσεως συσταθείσης πενταμελούς 'Επιτροπής  συναποφασίζει ότι : όποια ορθό¬ δοξος Εκκλησία απσδεχθή το νέον παπικόν ημερολόγιον  θά καταστή ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ έναντι των άλλων, Ή άπόφασις - γνωμάτευσις της εν λόγο Επιτροπής έδημοσιεύθη εις τήν Έφημερίδα της Κυβερνήσεως. 

Μέχρις εδώ  εξετέθη πολύ συνοπτικώς καί περιληπτικώς, από τό 1582 έως τό 1924 = 342 χρόνια, πως ή 'Ορθόδοξος Έκκλησία αντιμετώπισεν καί απέκρουσε κάθε Ιδέα 'Περί εισαγωγής τού νέου παπικού ημερολογίου.

Μόνον ή αρνησις επί 342 έτη νά αλλάξη τό εν χρήσει, από Χριστού, Αγίων Αποστόλων καί όλων των Αγίων Πατέρων, των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων, επί 1924 χρόνια ημερολόγιον – έορτολό- γιον, δηλ. μίαν καθηγιασμένην παράδοσιν 20 αιώνων, αυτό καί μόνον αρκεί διά vα θεωρηθεί Άπόφασις μέ οικουμενικόν  κύρος μή δυναμένη νά τήν ανατρέψουν όσοι «Μεταξάκηδες» μασσώνοι καί «Παπαδόπουλοι» και αν συνομωτήσουν κατά της Εκκλησίας  τού Θεού.

Πρέπει νά γνωρίζη κάθε ορθόδοξος Χριστιανός  ότι μία Άπόφασις ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ή Πανορθοδόξου Συνόδου δέν δύναται ν' αλλάξει η νά αναιρεθεί υπό μιας επομένης οικουμενικής Συνόδου. Καί τούτο διότι πιστεύομεν ότι αί Αποφάσεις τών Οικουμενικών καί Πανορθοδόξων

Συνόδων είναι αποφάσεις του Παναγίου καί Τελεταρχικού Πνεύματος. Άλλως «το Πνεύμα  το Άγιον δέν ελάλησεν αρτίως εν ταiς Άγίαις καί οικουμενικαίς  Συνόδους;» τάς προηγηθείσας αυτής.

Είναι Πίστις της Εκκλησίας μας ότι αί Οικουμενικαί καί Πανορθόδοξοι Σύνοδοι, είναι «Στόμα Θεού» καί αποφασίζουν, δι' οιονδήποτε

θέμα Δογματικών , Πίστεως, Ποιμαντικόν, Διοικητικών κλπ.  'Ένας επί πλέον Ισχυρός λόγος, ο οποίος αντικρούει καί αποκλείει οριστικώς καί τελεσιδίκως κάθε σκέψιν περί αλλαγής του ημερολογίου, είναι ότι τό1924 δέν υπήρξε, (διότι δέν εγένετο ποτέ), πανορθόδοξος Σύνοδος, ή οποία αποφάσισε τήν αλλαγή ν του ημερολογίου . Ή αλλαγή εγένετο μέ απόφασιν της εβραιοσιωνιστικής Μασσωνικής Στοάς εις  τήν οποίαν ανήκον ό Μεταξάκης καί ό Παπαδόπουλος. Αλλά όπως προανεφέραμεν , ακόμη καί Πανορθόδοξος Σύνοδος νά αποφάσιζε καί πάλιν δέν θά ηδύνατο νά αναιρέση Απόφαση προηγουμένης εν Πνεύματι Άγίο Συνδιασκεψαμένης Πανορθοδόξου Συνόδου. Δι' αυτό καί παρεχώρησεν ό ΘΕΟΣ, νά μήν

συγκροτηθεί  Πανορθόδοξος σύνοδος Ποτέ καί έτσι ή αλλαγή του ημερολογίου τό 1924 εγένετο μέ απόφαση, όχι του Θεού αλλά της έβραιομαοσωνικής καί σατανικής Στοάς των Αθηνών καί της Κωνσταντινουπόλεως.

Συμπεραίνομεν λοιπόν, Ότι ή αλλαγή δέν είναι Άπόφασις της 'Εκκλησίας του ΘΕΟΥ διότι:

Α) Ή 'Εκκλησία του ΘΕΟΥ διά των 4 η 5 Πανορθοδόξων - Οίκουμενικών Συνόδων Κατεδίκασεν,

Άνεθεμάτισεν καί Άπηγόρευσεν κάθε αλλαγήν του παλαιού "ημερολογίου καί αντυκατάστασιν

διά του νέου παπικού τοιούτου.

Β) Τό 1924, 10 Μαρτίου ότε συνέβη αντικανονικώς καί παρανόμως "ή αλλαγή του παλαιού "ημερολογίου μέ άντικατάστασιν διά του νέου παπικού ημερολογίου  δέν έγινε μέ απόφασιν ολοκλήρου της Ορθοδόξου Εκκλησίας ήτοι μέ Σύγκλησιν Πανορθοδόζου Συνόδου, αλλά μέ απόφασιν της Μαοσωνικής καί Σατανικης Στοάς , καί Γ) Άκόμη καί Πανορθόδοξος Σύνοδος

νά συνεκαλήτο , δέν θά ηδύνατο νά ανεραίση τάς Αποφάσεις των εν Πνεύματι Άγίο 4 η 5 προηγηθεισών και συγκροτηθεισών Οίκουμενικών Πανορθοδόξων Συνόδων.

'Εξ Όλων των ανωτέρω συμπεραίνομεν και πάλιν Ότι "ή Άλλαγή "ή όποία έγένετο δέν είναι της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ του ΘΕΟΥ αλλά της 'Εκκλησίας του Σατανά καί του Αντιχρίστου καί Άθεου 'Εβραιοσιωνιστικού Συγκρητισμού- Οικουμενισμού ,καί ώς εκ τούτου τό Όρθόδοξον πλήρωμα της ΕΚΛΗΣΙΑΣ του ΘΕΟΥ δέν τήν εδέχθη και δέν πρόκειται νά τήν δεχθή ΠΟΤΕ.

Δι' αυτό "ή Σχισματοαιρετική 'Εκκλησία του Νεοημερολογιτισμού – Οίκουμενισμού υστερείται της Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος εις τά μυστήρια της.

 Η ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ  ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ , Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΙΕΜΑΡΤΥΡΕΤΟ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

1948:  ίδρυση  από την  εκκλησία  της  Ελλάδος  και  τους  προτεστάντες  του  σατανικού  ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ  ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ  ΤΩΝ  ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ !

Καταργείται  και  επισήμως  πλέον  το  9ον  άρθρο  του - πιστεύω – που  μας  διδάσκει  να  πιστεύουμε  <<είς  μίαν  αγίαν  , καθολικήν  και  αποστολική  εκκλησία – και  αναγνωρίζεται  από  την  σχισματοαιρετική  πλέον  εκκλησία  της  ελλάδος , ότι εκτός  της  ορθοδόξου  εκκλησίας  του  ΧΡΙΣΤΟΥ , και  οι  αιρετικοί  είναι  εκκλησίες  του  χριστού  με  μυστήρια  και ιεροσύνη  !

θρησκευτική  και ηθική  εγκυκλοπαίδια  στο λήμμα : οικουμενισμός

1960 Και  εδώ:  συστηματική  επίσημη  και φανερή  ανταλλαγή  επισκέψεων  και  δώρων  με  τους  αιρετικούς  :

συστηματική  συμμετοχή  των  <<ορθοδόξων >> επισκόπων  σε  συμ-προσευχές  και  τελετές  με ειδωλολάτρες :

ο αρχιεπίσκοπος  Χριστόδουλος  φέρνει  στην  Ελλάδα  τον  εκπρόσωπο  του  σατανά  πάπα  Παύλο!

ανταλλαγή  επισκέψεων  και  δωρεά  του  σατανικού <<ιερού  κορανίου>> σε  μουσουλμάνους  !

Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΥΠΡΟΥ , ΟΤΙ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΔΕΝ ΣΤΑΥΡΩΣΑΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ 

Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ 

1963 :  Άρση  των  αναθεμάτων  της  εκκλησίας  προς  την παπική  αντίχριστη  εκκλησία  από  τον  Αθηναγόρα!

με εγκύκλιο  του  χουντικού  αρχιεπισκόπου  ιερώνυμου , καταργείται  το  ορθόδοξο  βάπτισμα  των  ελληνόπουλων:

συστηματική προώθηση  της  κατάργησης  των ορθοδόξων  δογματικών    ιερών  εικόνων  , της  ΑΓΙΑΣ  ΤΡΙΑΔΟΣ , ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ  ΤΗΣ  ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚ  ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ , ΚΑΙ  ΑΛΛΩΝ:

Αρχίζει  η  συστηματική  καταστροφή  των  ορθοδόξων  δογματικών  εικόνων  , <<ως  δήθεν  αιρετικές , και  παπικής  προελεύσεως>>

η εικόνα της αγίας τριάδος:

 που πολεμείται με λύσα και μανία απο τους σύνχρονους εικονομάχους οικουμενιστές: ο θεός πατήρ όπως  εφανερώθη ανθρωπομορφικώς στο όραμα του προφ. δανιήλ ,  ο υϊός ώς εσαρκώθη , και το πνεύμα το άγιον ώς εφάνη  εν είδη περιστεράς

 Ὁ  Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ὁ μεγάλος αὐτός Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας ὁ ὁποῖος ἐπολέμησε μέ σφοδρότητα τούς Εἰκονομάχους,  λέγει:

  «Οἴδαμεν οὖν, ὅτι οὔτε Θεοῦ, οὔτε ψυχῆς, οὔτε δαίμονος δυνατόν θεαθῆναι φύσιν, ἀλλ᾽ ἐνμετασχηματισμῷ τινί θεωροῦνται ταῦτα, τῆς Θείας Προνοίας τύπους καί σχήματα περιτιθείσης τοῖς ἀσωμάτοις καί ἀτυπώτοις…

»Μή θέλων οὖν ὁ Θεός παντελῶς ἀγνοεῖν ἡμᾶς τά ἀσώματα, περιέθηκεν αὐτοῖς τύπους, καί σχήματα, καί εἰκόνας κατά τήν ἀναλογίαν τῆς φύσεως ἠμῶν, σχήματα σωματικά ἐν ἀΰλῳ ὁράσει νοός ὁρώμενα• καί ταῦτα σχηματίζομεν καί εἰκονίζομεν. Ἐπεί, πῶς ἐσχηματίσθη καί εἰκονίσθη τά Χερουβίμ; ἀλλά καί Θεοῦ σχήματα καί εἰκόνες ἡ Γραφή ἔχει». Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, P.G. 94, 1344-1345.

 Ὅ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὅταν σχολιάζῃ τό ὅραμα τοῦ Προφήτου Δανιήλ λέγει:

  «Πατέρα καί Υἱόν οὗτος καί πρῶτος καί μόνος ὁρᾶ, ὡς ἐν ὂψει» Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, P.G. 56, 233.

λένε οι αιρετικοί οικουμενιστές :Δέν εἶναι κανονική καί Ὀρθόδοξη διότι εἰκονίζει τόν Θεόν Πατέρα τόν ὁποῖον κανείς δέν ἔχει ἰδεῖ ποτέ. «Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακεν πώποτε» (Ἰωάν. ι-18).

Οἱ νέο-εικονομάχοι διαδίδουν μεταξύ ἄλλων καί τήν προπαγάνδα ὅτι ἡ εἰκών τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀντιτίθεται ἀκόμη καί εἰς τήν Ἁγίαν Γραφήν. Ἄς ἰδοῦμε ὅμως τί μᾶς λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος εἰς τήν 15ην Ὁμιλίαν του, ἀκριβῶς ἐπάνω εἰς τήν σχετικήν περικοπήν τοῦ Εὐαγγελίου τήν ὁποίαν χρησιμοποιοῦν οἱ Νεοεικονομάχοι:

 «Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακεν πώποτε· ὁ Μονογενὴς Υἱός, ὁ ὢν εἰς τὸν κόλπον τοῦ Πατρός, ἐκεῖνος ἐξηγήσατο. . . . Τί οὖν ἐροῦμεν τῷ μεγαλοφωνοτάτῳ Ἠσαΐᾳ λέγοντι• Εἶδον τόν Κύριον καθήμενον ἐπί θρόνου ὑψηλοῦ καί ἐπηρμένου; Τί δέ τῷ Ἰωάννῃ προσμαρτυροῦντι αὐτῷ ὅτι ταῦτα εἶπεν, ὃτε εἶδε τήν δόξαν αὐτοῦ; Τί δέ τῷ Ἰεζεκιήλ; Καί γάρ καί αὐτός ἐπί τῶν Χερουβίμ καθήμενον αὐτόν ὁρᾷ. Τί δέ καί τῷ Δανιήλ; καί γάρ αὐτός φῃσιν• Ὁ Παλαιός τῶν ἡμερῶν ἐκάθητο…. Καί ἕτεροι δέ αὐτόν ἑωράκασι. Πῶς οὖν ὁ Ἰωάννης εἶπεν, Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακεν πώποτε; Δηλῶν ὃτι πάντα ἐκεῖνα συγκαταβάσεως ἦν, οὐκ αὐτῆς τῆς οὐσίας ….. Καί τοῦτο διά προφήτου τινός ὁ Θεός καί Πατήρ ἐμφαίνων ἔλεγεν• Ἐγώ ὁράσεις, φησίν, ἐπλήθυνα, καί ἐν χερσί Προφητῶν ὡμοιώθην, τουτέστι, συγκατέβην, οὐ τοῦτο ὅπερ ἤμην ἐφάνην». Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, P.G. 59, 97-98

 Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς λέγει:

 «Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπ' ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν υἱῷ» (Ἐβρ. Α´, 1-2).

 ἡ Ἁγία καί μεγάλη 7η Οἰκουμενική Σύνοδος μακαρίζει αὐτούς οἱ ὁποῖοι δέχονται καί εἰκονίζουν τάς προφητικάς ὁράσεις. Κάθε χρόνο διαβάζομε τήν κυριακήν τῆς Ὀρθοδοξίας:

«Τῶν τάς προφητικάς ὁράσεις, ὡς αὐτό τό Θεῖον αὐτάς ἐσχημάτισε καί διετύπου, εἰδότων καί ἀποδεχομένων καί πιστευόντων, ἅπερ ὁ τῶν Προφητῶν χορός ἑωρακότες διηγήσαντο, καί τήν τῶν Ἀποστόλων καί εἰς Πατέρας διήκουσαν ἔγγραφον καί ἄγραφον παράδοσιν κρατυνόντων, καί διά τοῦτο εἰκονιζόντων τά Ἅγια καί τιμώντων, αἰωνία ἡ μνήμη». Συνοδικόν τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Ζ΄ Συνόδου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας.

η ορθόδοξος εικόνα της γεννήσεως του θεανθρώπου ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ  την οποίαν καταργήσαν οι αιρετικοί εικονομάχοι οικουμενιστές στην οποία φαίνεται η ΠΑΝΑΓΙΑ υγιέστατη  να προσκυνή και να λατρεύει τον υόν και θεό της !

η εικόνα της γεννήσεως του Χριστού που προωθούν οι οικουμενιστές παρμένη  από τα απόκρυφα ευαγγέλια , παρουσιάζει την Παναγία μας ως λεχώνα ασθενούντα σαν να γέννησε οχι με υπερφυσικό τρόπο αλλά  ως μία γυναίκα , και  κάτω αριστερά τις μαμές να πλένουν τον νεογέννητο Χριστό!

ανατύπωση  της  καινής  διαθήκης  και  συστηματική προώθηση και   διανομή  προς  <<φωτισμό>> σκοτισμό  των  ελλήνων  στην  δημοτική  με  αιρετικές  ερμηνείες  !

Παραθέτουμε  παράδειγμα  ερμηνείας  από  παλαιότερες  εκδόσεις  της  καινής  διαθήκης  και  από  σύγχρονες  που  προωθεί  η  εκκλησία  της  Ελλάδος:

ΟΡΘΟΔΟΞΗ Ερμηνεία  στο  κατά  Ματθαίον  κεφ.  10ν  στιχ.  25.  Από  τον Τρεμπέλα , Κολιτσάρα  και  όλους  τους  παλαιοτέρους .

Ματθ. 1,25        καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.

Ματθ. 1,25 : Και ποτέ δεν εγνώρισεν αυτήν ως σύζυγον ούτε και όταν εγέννησεν αυτή τον πρώτον και μοναδικόν υιόν της ούτε και μετά ταύτα. Και εκάλεσεν ο Ιωσήφ το όνομα του παιδίου Ιησούν.

Ερμηνεία  του  ιδίου  κεφαλαίου  από  σύγχρονες  μεταφράσεις  <<ορθοδόξων??>>

ΙΕΡΑ ? ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ :  ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ  ΕΡΜΗΝΕΙΑ  ΤΗΣ  ΚΑΙΝΗΣ  ΔΙΑΘΗΚΗΣ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΑΙΡΕΤΙΚΗ  ΒΙΒΛΙΚΗ  ΕΤΑΙΡΙΑ : http://www.imth.gr/default.aspx?lang=el-GR&loc=1&page=258

ΕΡΜΗΝΙΑ  ΑΠΟ ΤΟΝ <<αγωνιστή  , σουπερ  ορθόδοξο  Ν. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟ >> http://anavaseis.blogspot.gr/2010/08/h.html

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΑΡΜΕΝΟ  ΑΠΟ: http://kainidiathiki.agiooros.org/index.php

25 καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν.

25 και δε γνώριζε αυτήν, ωσότου γέννησε γιο. Και κάλεσε το όνομά του Ιησού. 

(σαφέστατο  υπονοούμενο  , ότι  μετά  την  γέννηση  γνώρισε   αυτήν)  η ίδια  ερμηνεία  σε  κείμενα  του  Σωτηρόπουλου,  και  της  βιβλικής  εταιρίας  , τα οποία  προωθούν  η  αρχιεπισκοπή  Αθηνών  και  οι  μητροπόλεις  της  Ελλάδος!

   Και εδώ, μας λέγουν, οι «Ευαγγελικοί» δεν βλέπετε, ότι η Γραφή αναφέρει, ότι δεν εγνώρισεν αυτήν, «Έως ου εγέννησε...» πριν να συγκατοικήσωσιν, άρα κατόπιν εγνώρισεν αυτήν. Πώς λοιπόν μας λέγετε, ότι είναι Αειπάρθενος η Μαριάμ;

αγιογράφηση  και  διάδοση  της  αιρετικής  , παπικής  προελεύσεως  της  εικόνος  <<η  αγία  οικογένεια>> με  σαφέστατα  μηνύματα  περί  του  αειπάρθενου  της  ΠΑΝΑΓΙΑΣ  και  περί  της  ΘΕΟΤΗΤΟΣ  ΤΟΥ  ΧΡΙΣΤΟΥ!

Έτσι  περνάει  τα  μηνύματα  του  ο  διάβολος  μέσω  των  οικουμενιστών  κληρικών  και  θεολόγων  της  ελληνικής  εκκλησίας ! 

ΕΑΝ Η ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ , ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΙΑ ΣΥΝΧΡΟΝΗ ΜΟΡΦΗ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ ΤΟΤΕ: