ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Ν.Η. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ , ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ.

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Ν.Η. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ  , ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ.

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Ν.Η. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Ν.Η. ΣΕΡΑΦΕΙΜ 
ΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ: ΕΡΓΟ ΧΕΙΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ,ΣΥΛΛΟΓΟΣ,ΣΩΜΑΤΕΙΟ, ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ. ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ: ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ,ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ,ΜΟΝΑΧΩΝ,ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ :ΔΕΝ ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΟΣΜΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΣΜΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ: ΕΡΓΟ ΧΕΙΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ,ΣΥΛΛΟΓΟΣ,ΣΩΜΑΤΕΙΟ, ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ.
ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ: ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ,ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ,ΜΟΝΑΧΩΝ,ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ  ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ :ΔΕΝ ΔΙΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΟΣΜΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΣΜΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ:

«Οὐκ ἐσμὲν τῶν Πατέρων σοφώτεροι»

«Οὐκ ἐσμὲν τῶν Πατέρων σοφώτεροι»

Ἀναίρεση τῆς ἐπιχειρηματολογίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

μὲ ἀφορμὴ τὴν ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

κ. Βαρθολομαίου στὴ Μεγίστη Λαύρα

Τὸ παρὸν κείμενο περιλαμβάνει (α) εἰσαγωγή, (β) διάγραμμα τῆς ἐπιχει­ρηματολογίας τῆς ὁμιλίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στὴν Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας, τὴν 7^η Ὀκτωβρίου τρ.ἔ., (γ) ἀναίρεση τῶν ἐπιχειρημάτων τοῦ κ. Βαρθο­λομαίου (σὲ 8 παραγράφους), (δ) ἐνδει­κτικὴ ἐπισήμανση αἱρέσεων στὰ κείμενα τῶν οἰκουμενικῶν διαλόγων καὶ τῶν οἰκουμενι­στῶν, δηλ. (1) τοῦ κειμένου τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε (2006) καὶ (2) θέσεως τοῦ Μητροπολίτου Προύσης κ. Ἐλπιδοφό­ρου, (ε) ἐπίλογο καὶ (στ΄) σύνοψη τοῦ παρόντος κειμένου.

A. Εἰσαγωγὴ

Καθὼς ἤδη εἴχαμε προαναγγείλει στὴ σύντομη ἀνακοίνωση ποὺ ἐκδόθη­κε ἀμέσως μετὰ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στὴν Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας Ἁγίου Ὄρους, τὸ Σάβ­βατο 7 Ὀκτωβρίου, προβαί­νουμε σὲ ἐκτενῆ ἀνάλυση καὶ κριτικὴ τῆς ὁ­μιλίας του, τῆς ἀντιφωνήσεως, δηλαδή, πρὸς τὸν Πανοσιολογιώτατο Ἡγούμενο τῆς Μονῆς π. Πρόδρομο.

Ὅπως ἔχει ἤδη ἐπισημανθῆ σὲ παλαιότερα κείμενα, ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καλύπτεται ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῆς ἀγάπης πρὸς τοὺς ἑτερο­δόξους, ὡς «ἀγαπισμός»· οἱ ἅγιοι Πατέρες, ἀναφερόμενοι στὴν ἀρχαία μορφὴ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δηλαδὴ στὴν αἵ ρεση τῆς «Γνωσιμαχίας», ἐπεσήμαναν ἀκριβῶς αὐτὴ τὴν αἱρετικὴ πε­ριφρόνηση τῶν δογμάτων, χάριν δῆθεν τῶν καλῶν πράξεων. Χα­ρακτηριστικῶς ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκη­νός, στὸν ὁποῖον ἀργότε­ρα παραπέμπει καὶ ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης[1], γράφει στὸ σύγ­γραμμά του Περὶ αἱρέσεων: «Γνωσιμάχοι· ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀνθί­στανται σὲ κάθε γνώση τοῦ χριστιανισμοῦ, καθὼς λέγουν ὅτι “ἐκεῖνοι ποὺ ἀνα­ζητοῦν κάποιες γνώσεις στὶς θεῖες Γραφές κάνουν κάτι περιττό· διότι δὲν ζητεῖ τίποτε ἄλλο ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸ Χριστιανὸ παρὰ καλὲς πράξεις. Εἶ­ναι λοιπὸν καλύτε­ρο νὰ πορεύεται κανεὶς μὲ περισσότερη ἁπλότητα καὶ νὰ μὴ πολυπραγμονεῖ γιὰ κανένα δόγμα διαπραγματεύσεως γνώσε­ων”»[2]. Δυστυχῶς, ἡ ὁμιλία τοῦ Οἰκουμε­νικοῦ Πατριάρχου ἐκφράζει αὐτὸν τὸν ἀγαπισμὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τονί­ζουσα ἐμφαντικῶς τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ὑπακοή καὶ παρασιωπῶσα τεχνηέντως τὴν ἀξία τῶν δογμάτων τῆς Πίστε­ως καὶ τὴν ἐμμονὴ σὲ αὐτά, ἀρετὴ ἐπαινού­μενη ἀπὸ τοὺς Πατέρες[3]· πολὺ χειρό­τερα, ὅμως, ἀποκρύπτει ὅσα φοβερὰ ἔχουν διαπραχθῆ εἰς βάρος τῆς Ὀρθο­δόξου Πίστεως στὸ πλαίσιο τῆς οἰκουμενικῆς κινήσεως τῶν τελευταίων δεκαε­τιῶν. Ἀληθῶς, θὰ δείξει ἐν συντομίᾳ τὸ παρα­κάτω κείμενο, παρουσιάζον­τας «ἐξ ὄνυχος τὸν λέοντα», ὅτι ἡ πατριαρχικὴ ὁμι­λία, παρὰ τὶς διαβεβαιώσεις γιὰ τὸ ἀ­παρασάλευτον τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, μαρτυρεῖ εἴτε ἄγνοια τῆς ἐκ­κλη­σιολογίας καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας, εἴτε ἀνεξήγητη λη­σμοσύνη τῶν φοβερῶν πτώσεων τῶν ὀρθοδόξων Οἰκουμενιστῶν σὲ ἔγγραφη ἀρνησιπι­στία ἢ ἑτεροδοξία. Ἡ μόνη τρίτη ἐκδοχή, τὴν ὁποί­αν δὲν θὰ ἤθελε κανεὶς νὰ παραδε­χθῆ, εἶναι ὅτι ὁ συντάκτης τῆς ὁμι­λίας ἐμπαίζει τοὺς ἀκροατές, ἰ­σχυριζόμενος ὅτι ὁ διάλογος μὲ τοὺς ἑτεροδόξους – κατὰ τὸν τρόπο ποὺ τώρα διενεργεῖται – προβάλλει καὶ ὁμολογεῖ τὴν Ὀρθοδοξία, καθὼς πρέπει, πρὸς σωτηρίαν.

Ὅτι ἡ ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στὴ Μεγί­στη Λαύρα διακρίνεται μεταξὺ τῶν λοιπῶν δώδεκα ὁμιλιῶν του στὸ Ἅγιον Ὄ­ρος, εἶναι ἐμφανέστατο ἀπὸ τὸν σωφρονιστικό της τόνο· τὸν ὁποῖον μάλιστα ὁ κ. Βαρθολομαῖος δὲν βρῆκε ἀρκετὰ ἐπιτιμητικὸ καὶ ἔτσι τὸν ἐνίσχυσε μὲ δικές του, ἐκτὸς  κειμένου, σὲ ἔντονο ὕφος ἐ­πισημάνσεις καὶ διευκρινίσεις, ὥστε οἱ ἀ­κούοντες παραδοσιακοὶ («ζη­λωτὲς») νὰ ἀντιληφθοῦν ὅτι περὶ ἐκείνων πρόκει­ται!  Ἐπειδὴ στὴν ὁ­μιλία τοῦ Παναγιωτάτου ἐθίγησαν ποικίλα θέματα, ἐκκλη­σιολογικὰ καὶ πνευματικά, ἀλλὰ μὲ συγκεκριμένη κατεύθυνση, ἀναγκαζόμεθα νὰ ἐπισημάνουμε καὶ νὰ ἐξηγήσουμε τὴν μονομέρεια τῆς θεματολο­γίας, ἀλλὰ καὶ τῆς ὀπτικῆς, τῆς συγκεκριμένης ἐπιχειρηματολογίας τοῦ κ. Βαρθολομαίου.

Ἡ ἐνέργειά μας αὐτὴ εἶναι σὲ πλήρη, ταπεινή βεβαίως καὶ ἀνά­ξια, ἐναρ­μόνιση μὲ τὴν προτροπὴ τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου, κτίτορος τῆς Μεγίστης Λαύρας: «Μὴ προτιμήσεις ἀπὸ τὸ συμφέρον τῆς ἀδελφότητος κανένα πρόσωπο ὁποιουδή­ποτε ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος κατὰ τὸν παρόντα αἰῶνα ὑπερέχει καὶ ἐξουσιάζει· μήτε νὰ ὑποχωρήσεις ἀπὸ τὸ νὰ προσ­φέρεις τὴ ζωή σου, ἀκόμη καὶ μέχρις αἵματος, πρὸς φύλαξη τῶν θείων νόμων καὶ ἐντολῶν»[4].

Οι 17 κυριότερες εντολές του Ευαγγελίου Τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Οι 17 κυριότερες εντολές του Ευαγγελίου

Τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

ΠΕΡΙ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

ΠΕΡΙ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Π. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

Πραγματεία Περί σωτηρίας των Αιρετικών

Πραγματεία Περί σωτηρίας των Αιρετικών

Γέροντος Δανιήλ Κατουνακιώτου

Εκ του Βιβλίου

 ΕΞ ΕΡΗΜΟΥ
ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ

Τόμος Ε'
Έκδοση Μοναστικής Αδελφότητος Δανιηλαίων
1985

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

  Η Αίρεση είναι χωρισμός από τον Θεό. Άλλο είναι αμαρτωλός και άλλο αιρετικός. Ο αμαρτωλός μένει στους κόλπους της Αγίας Εκκλησίας, στο έλεος και την ευσπλαχνία του Θεού, ενώ ο αιρετικός γίνεται αποστάτης, εχθρός του Θεού και χάνει τη θεία χάρη.
Ο εχθρός μας διάβολος, επειδή δεν μπορεί να προτρέψει τους Ορθοδόξους στην έμπρακτη αμαρτία, σοφίζεται τις δεξιές πλάνες και αιρέσεις μέσω του κρυφού εγωισμού και ους κάνει υποχείριους με απρόβλεπτες συνέπειες.
Στις αιρέσεις ταλαιπωρούνται οι πιστοί και το φοβερότερο, εάν πεθάνουν ενώ βρίσκονται σε αυτές, μένουν μακριά από τον Νυμφώνα Χριστό.

  Στην Εκκλησιαστική Ιστορία βλέπουμε ότι, μόλις καταργήθηκε η ειδωλολατρία με τη διάδοση του Χριστιανισμού, ο εφευρέτης των κακών, ο δολοπλόκος σατανάς έσπειρε σε ορισμένους εγωιστές βλάσφημες θεωρίες εναντίον του Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδας. Γι' αυτό οι θείοι Πατέρες, που συνήλθαν με τη χάρη του Θεού στις Αγίες Συνόδους, καταδίκασαν και εξόρισαν αυτούς από την Εκκλησία του Χριστού.

Ἡ ἱστορικὴ ἅλωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τοὺς Φράγκους

Ἡ ἱστορικὴ ἅλωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τοὺς Φράγκους

Μετὰ τὶς ἐξελίξεις στὸν ἑλλαδικὸ χῶρο τὰ τελευταῖα 2-3 χρόνια παρετηρήθη μία ἀλλαγὴ στὸν τρόπο ποὺ βλέπαμε τοὺς εὐρωπαίους «ἑταίρους» μας, τοὺς Δυτικούς, τοὺς Φράγκους δηλαδή. Ἀπὸ τὴν ἐξόφθαλμη ξενομανία ποὺ ὑπῆρχε (καὶ δὲν ἀγοράζαμε τίποτε μὲ ἑλληνικὴ ἐπιγραφή),  στρεφόμαστε πρὸς μία πιὸ ἀποξενωτικὴ ἕως καὶ ἐχθρικὴ ἀντιμετώπιση τῶν ξένων. Μία προσεκτικὴ μελέτη τῆς Ἱστορίας δικαιώνει, ὡς ἕνα βαθμό, τὴ στάση αὐτὴ – ἀρκεῖ νὰ μὴν φθάσουμε στὸ ἄκρο τοῦ φυλετικοῦ ὑπερεθνικισμοῦ.

Ἂς προσπαθήσουμε λοιπὸν νὰ κάνουμε μία ἀντικειμενικὴ ἀναδρομὴ στὴν ἱστορία τῶν σχέσεων Ἑλλήνων – Φράγκων, καὶ νὰ ἑξάξομε μερικὰ συμπεράσματα, χρήσιμα γιὰ τὴν μελλοντικὴ μορφοποίηση τῆς στάσεώς μας.

ΠΑΠΙΚΟ ΠΡΩΤΕΙΟ Φρικτή Εκκλησιολογική Αίρεση

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Π. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ

 ΠΑΠΙΚΟ ΠΡΩΤΕΙΟ
Φρικτή Εκκλησιολογική Αίρεση

Εισαγωγή

Είναι γνωστό ότι οι Παπικοί εμμένουν με πείσμα στο λεγόμενο «πρωτείο» του Πάπα. Έχουν δε δηλώσει επανειλημμένως, έχουν γράψει και έχουν διακηρύξει ότι: «Ένωσις της χριστιανωσύνης δεν σημαίνει τίποτε άλλο ει μη (παρά μόνο) υποταγήν εις τον Ρώμης (τον Πάπα), μόνον αντιπρόσωπον του Χριστού επί της γης». Και ότι «το πρωτείον και το αλάθητον δεν είναι εκκλησιαστικά διατάγματα, τα οποία η Εκκλησία ειμπορεί να ακυρώση, αλλ' είναι δόγματα, τα οποία ουδείς δύναται να κλονίση»1. Και ακόμη ότι «δεν πρόκειται να θυσιάση τίποτε εκ των αληθειών της (ΣΣ μάλλον πλανών της) η Καθολική (Παπική) Εκκλησία». «Με άλλα λόγια», όπως γράφει ο Καθηγητής της Δογματικής στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Δημήτριος Τσελεγγίδης, σε επιστολή του προς την Ιεράν Κοινότητα του Αγίου Όρους, «ο Πάπας στη Λατινική Δύση - με το δογματικώς κατοχυρωμένο και από τη Β' Βατικανή Σύνοδο "αλάθητο" και το διεκδικούμενο πρωτείο εξουσίας σ' ολόκληρη την Εκκλησία - έχει πάρει αυθαιρέτως τη θέση του Πνεύματος της Αληθείας στην Παγκόσμια Εκκλησία»[2].

Η ΕΓΚΥΡΟΤΗΣ ΤΩΝ «ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ» ΠΑΠΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΩΝ

Η ΕΓΚΥΡΟΤΗΣ ΤΩΝ «ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ»

ΠΑΠΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΩΝ

Από τον Αρχιμανδρίτη Μάξιμο

 Ηγούμενο της Ι.Μ. Αγίου Διονυσίου του Εν Ολύμπω

Εισήγηση στο συνέδριο:

«ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΓΕΝΕΣΗ - ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ - ΔΙΑΨΕΥΣΕΙΣ»

20 - 24 Σεπτεμβρίου 2004

     Κατ’ αρχήν θέλω να ευχαριστήσω την οργανωτική επιτροπή γιατί μου εμπιστεύθηκε την διαπραγμάτευση του θέματος: «Η εγκυρότης των ‘‘Μυστηρίων’’ των Παπικών και Προτεσταντών». Είναι ένα θέμα που δεν μπορεί να εξαντληθή στα όρια μιας περιορισμένης εισηγήσεως των είκοσι λεπτών. Θα προσπαθήσω όμως να επισημάνω τα κυριότερα σημεία της πατερικής παραδόσεως, ώστε να φανούν, αφ’ ενός μεν η θεολογική ωριμότητα και η σύνεση των Αγίων Πατέρων, αφ’ ετέρου δε η διάκριση και η πνευματική ευελιξία που είχαν κατά την εξάσκηση της ποιμαντικής τους αποστολής, για το καλό των εμπιστευμένων σ’ αυτούς ψυχών και όλου του σώματος της Εκκλησίας. Με αδρές γραμμές θα παρουσιαστή ο συνδυασμός της αυστηρότητος της ακριβείας, ώστε να αποφύγουν τις αλλοιώσεις στην πίστη, με τα φιλάνθρωπα και συγκαταβατικά περιθώρια της οικονομίας, χρησιμοποιώντας «τρόπους εύλογους» για να γλυτώσουν ψυχές από τον όλεθρο. Θα δοθούν σαφείς ενδείξεις και παραδείγματα των τρόπων χρήσεως της ακριβείας «εν οίς δεί» και της οικονομίας «εν οίς ενδείκνυται».

Δόξα σέ Σένα Χριστέ, Λόγε τοῦ Θεοῦ καί Σοφία καί Δύναμη καί Θεέ Παντοκράτορα - Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός

Δόξα σέ Σένα Χριστέ, Λόγε τοῦ Θεοῦ καί Σοφία καί Δύναμη καί Θεέ Παντοκράτορα - Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός

Δόξα σέ Σένα Χριστέ, Λόγε τοῦ Θεοῦ καί Σοφία καί Δύναμη καί Θεέ Παντοκράτορα. Τί νά Σοῦ ἀντιδωρίσουμε ἐμεῖς οἱ ἄπραγοι γιά ὅλα ὅσα μᾶς χάρισες; Ὅλα μᾶς τά ᾿χεις δοσμένα Ἐσύ καί τίποτ᾿ ἄλλο δέν ζητᾶς ἀπό μᾶς πάρα ν᾿ ἀποδεχτοῦμε τή σωτηρία πού μᾶς πρόσφερες, δίνοντάς μας ἀκόμα καί τή δύναμη γιά νά τό κάνουμε. Καί τήν προσπάθειά μας πάλι νιώθεις γιά χάρη γιατί εἶσαι ἀπερίγραπτα ἀγαθός. Σ᾿ εὐχαριστοῦμε, Ἐσένα πού μᾶς ἔδωσες τήν ὕπαρξη, μά καί μᾶς χάρισες τήν αἰώνια ζωή· Ἐσένα πού καί ὅταν τήν χάσαμε καί τήν ἀρνηθήκαμε, μᾶς ὁδήγησες πίσω σ" αὐτήν μέ τήν ἐνανθρώπησή Σου πού καμιά γλώσσα δέν τολμᾶ νά ἑρμηνεύσει.  

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΕ!!

Περί της του Λόγου Σαρκώσεως καί κατά τίνα τρόπον δι' υμάς εσαρκώθη. Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Περί της του Λόγου Σαρκώσεως καί κατά τίνα τρόπον δι' υμάς εσαρκώθη. 

Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Ο Λόγος σαρξ εγένετο

Έκδοση Ι. Μονής Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, Κάλαμος Αττικής

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου: Βίβλος των Ηθικών Λόγος Α΄.

Για να προσεγγίσουμε την σάρκωση του Λόγου και την απόρρητη γέννησή του από την αειπάρθενο Μαρία και να κατανοήσουμε καλά το μυστήριο της οικονομίας για την σωτηρία του γένους μας το κρυμμένο προ των αιώνων (Εφεσίους 3:9), θα μας βοηθήσει η εξής γνωστή εικόνα:

ΛΟΓΟ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ” του Αγ. Ιωάννη Χρυσοστόμου

ΛΟΓΟ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ” του Αγ. Ιωάννη Χρυσοστόμου

Μυστήριο παράξενο και παράδοξο βλέπω. Ποιμένες ακούγονται στα αυτιά μου, όχι επειδή παίζουν ένα υπαίθριο σκοπό, αλλά επειδή τραγουδούν ουράνιο ύμνο. Άγγελοι τραγουδούν, Αρχάγγελοι μέλπουν, υμνούν τα Χερουβίμ, δοξολογούν τα Σεραφίμ, οι πάντες γιορτάζουν επειδή βλέπουν τον Θεό πάνω στην γή και τον άνθρωπο στους ουρανούς. Τον (Θεό πού είναι) άνω (τώρα να είναι) κάτω από οικονομία και τον (άνθρωπο που είναι) κάτω (τώρα να είναι) άνω από φιλανθρωπία. Σήμερα η Βηθλεέμ τον ουρανό εμιμήθηκε. Επειδή αντί για αστέρια αγγέλους που υμνούν δέχθηκε και αντί για τον ήλιο τον Ήλιο της Δικαιοσύνης απεριγράπτως εχώρεσε. Και μην αναζητάς πως. Επειδή όπου θέλει ο Θεός νικιέται η τάξη της φύσεως. Επειδή θέλησε, το κατόρθωσε, κατήλθε, έσωσε. Όλα (τα κτίσματα) συντρέχουν με τον Θεό (τον Κτίστη). Σήμερα ο Ων τίκτεται και ο Ων γίνεται αυτό που δεν ήταν. Γιατί ενώ είναι Θεός, γίνεται άνθρωπος, χωρίς να πάψει να είναι Θεός. Επειδή δεν έγινε άνθρωπος με το να πάψει να είναι Θεός, αλλά ούτε πάλι με το να προκόψει από άνθρωπος έγινε Θεός. Αλλά ενώ είναι ο (Θεός) Λόγος, έγινε σαρξ (δηλαδή και άνθρωπος) με απάθεια, χωρίς να μεταβληθεί η φύση Του (σημ: στο Ένα πρόσωπο του Χριστού αποδίδονται η Θεία και η ανθρώπινη φύση).

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Γιορτάζουν τά πάντα ὁλόγυρα. Γι᾽ αὐτό κι ἐγώ νά γιορτάσω θέλω. Θέλω νά εὐφρανθεῖ ἡ ψυχή μου, νά πανηγυρίσει ἀπό τά καταβάθια μου. Εὐφραίνομαι βέβαια ὄχι κρούοντας τήν κιθάρα ἤ παίζοντας τό ραβδί τῶν σατύρων, οὔτε χρησιμοποιώντας αὐλούς ἤ ἀνάβοντας δάδες. Εὐφραίνομαι βλέποντας ἀντί γιά τά μουσικά ὄργανα τά σπάργανα τοῦ Χριστοῦ. Αὐτά εἶναι ἡ ἐλπίδα μου, αὐτά εἶναι ἡ ζωή μου. Αὐτά φέρνω μαζί μου, καί μέ τήν ἐνίσχυση πού παίρνω, τραγουδῶ μαζί μέ τούς Ἀγγέλους, Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καί μαζί μέ τούς ποιμένες, Καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους τους ορθοδόξους Χριστιανούς ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ο νηπιάζων Σωτήρ μας να γεννηθεί και στην καρδιά του κάθε ενός από εμάς και να μας Χαρίση την γαλήνη και την δική του ειρήνη !

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους τους ορθοδόξους Χριστιανούς ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ο νηπιάζων Σωτήρ μας να γεννηθεί και στην καρδιά του κάθε ενός από εμάς και να μας Χαρίση την γαλήνη και την δική του ειρήνη !

21/12/2013 ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΝΕΟ-ΧΡΙΣΤΟΜΑΧΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Μεγάλου Ἀθανασίου

 Βλέπω ἕνα παράδοξο μυστήριο, δηλαδὴ ἀντὶ γιὰ τὸν ἥλιο βλέπω τὸν ἥλιο τῆς δικαιοσύνης μὲ ἀπερίγραπτο τρόπο νὰ ἔχει χωρέσει στὴν Παρθένο. Μὴ ρωτᾶς πῶς ἔγινε αὐτό, «ἀφοῦ ὅπου θέλει ὁ Θεὸς ὑποχωρεῖ ἡ τάξη τῆς φύσης». Γιατί θέλησε ὁ Θεός, μπόρεσε, κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανό, μᾶς ἔσωσε. Ὅλα ἂς συντρέχουν. Ὁ Θεὸς πού ὑπάρχει τώρα καὶ πού προϋπῆρχε, σήμερα γίνεται ὅπως δὲν ἦταν. Γιατί, ἐνῶ εἶναι Θεός, γίνεται ἄνθρωπος, χωρὶς νὰ παύει νὰ εἶναι Θεός.

Οὔτε πάλι ἔγινε ἄνθρωπος χάνοντας τὴ θεότητα, οὔτε ὅμως ἔγινε προοδευτικὰ Θεὸς ξεκινώντας ἀπὸ ἄνθρωπος, ἀλλά ὄντας ὁ Λόγος, γι’ αὐτό ἔγινε ἀναμάρτητος ἄνθρωπος μὲ ἀμετάβλητη τὴ Θεία του φύση. Ἀφοῦ εἶχε μιὰ παράδοξη καὶ τέλεια πορεία, γεννήθηκε ἀπὸ μιὰ ἄσπορη κοιλιά, οὔτε ἄφησε τοὺς ἄγγελους του μόνους χωρὶς νὰ τοὺς ἐπιβλέπει, οὔτε ἔχασε τὴ θεότητά του μὲ τὸ νὰ γίνει ἄνθρωπος καὶ νὰ ἔλθει κοντά μας. Ὅμως ἦλθαν βασιλιάδες γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὸν ἐπουράνιο βασιλιά, αὐτόν πού γεννήθηκε μὲ ἄρρητο τρόπο ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶ πού σήμερα·γεννιέται ἀπὸ τὴν Παρθένο γιὰ μένα. Τότε βέβαια γεννήθηκε σύμφωνα μὲ τὴ Θεία φύση, σήμερα ὅμως μὲ τὴν ἀνθρώπινη φύση.

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ Π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ & Ἡ διαχρονική στάσις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔναντι τῶν Αἱρετικῶν

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ Π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ  ΠΕΡΙ ΤΟΥ 15ου ΚΑΝΟΝΟΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΔΕΥΤΕΡΑΣ  ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ  ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ                       Ὑπό Ἰωσήφ Μοναχοῦ   Ἅγιον Ὄρος 2012

Εἰσαγωγή       

Τό παρόν πόνημα εἶναι μία σύντομος ἀπάντησις εἰς τό νέον βιβλίον τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ ‘’Ἡ Διαχρονικὴ Συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων γιὰ τὸ Ὑποχρεωτικὸ τοῦ 15ου Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου περὶ Διακοπῆς Μνημονεύσεως  Ἐπισκόπου Κηρύσσοντος ἐπ’  Ἐκκλησίας Αἵρεσιν’’. Τό βιβλίον αὐτό, ἄν καί δέν μᾶς εὑρίσκει ἀντιθέτους εἰς τήν κεντρικήν του ἰδέαν, περί τῆς ἀποτειχίσεως δηλαδή ἀπό τούς ἐπισκόπους ὅπου κηρύττουν κακοδοξίας καί αἱρέσεις, ἀλλά μᾶλλον συνηγόρους,  ἐν τούτοις περιέχει πλεῖστα ἐπιλήψιμα στοιχεῖα, ἱκανά νά βλάψουν ψυχικῶς τούς  μή ἐντριβεῖς ἐπί τῶν θεμάτων αὐτῶν ἀναγνώστας.

Δι’ αὐτό θεωρήσαμεν ἀναγκαῖον, ὅπως προβῶμεν εἰς  ἐπισήμανσιν καί ἀνατροπήν τῶν σημαντικοτέρων ἐξ αὐτῶν, ὥστε νά γίνῃ φανερόν τοῖς πᾶσι τό πεπλανημένον καί σαθρόν τῶν παρατιθεμένων εἰκασιῶν τοῦ συγγραφέως.  Δύο εἶναι οἱ βασικοί ἄξονες πέριξ τῶν ὁποίων  κινεῖται παραπαίοντας  καί ἐμπίπτων συνεχῶς εἰς ἀντιφάσεις καί αὐτοσχεδιασμούς ὁ συγγραφεύς. Ὁ πρῶτος ἀναφέρεται εἰς τήν δυνατότητα ὑπάρξεως δύο Ἐπισκόπων (Ὀρθοδόξου καί αἱρετικοῦ) ταυτοχρόνως εἰς μίαν Ἐπισκοπήν καί ὁ δεύτερος ἀφορᾷ τήν κανονικότητα τῆς ἀποτειχίσεως τῶν Παλαιοεορτολογιτῶν ἀπό τήν νεοημερολογητικήν ἐκκλησίαν τό 1924.

Ἄς ἀρχίσωμεν ὅμως ἀπό τό πρῶτον.  Ἀναφέρει λοιπόν ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς: «Δέν νομίζω ὅτι θά εὕρη κανείς παράδειγμα στήν Ὀρθοδοξία κατά τό ὁποῖο νά ὑπάρχουν σέ μία ἐκκλησιαστική ἐπαρχία καί νά ἀσκοῦν τά καθήκοντά των συγχρόνως δύο Ἐπίσκοποι, ὀρθόδοξος καί αἱρετικός καί δύο ἀντίστοιχα Σύνοδοι, οἱ ὁποῖες νά λειτουργοῦν συγχρόνως καί παραλλήλως, χωρίς δηλαδή νά ἔχη καταδικασθῆ ἡ αἵρεσις ἀπό ὀρθόδοξο Σύνοδο» (σελ. 248 τοῦ βιβλίου). Τό συμπέρασμα τοῦτο εἶναι ὄχι μόνον τελείως ἄστοχον καί ἀτεκμηρίωτον, ἀλλά  καί ὁδηγοῦν εἰς αἵρεσιν, ἀφοῦ ἀνατρέπει ὅλην τήν ὀρθόδοξον ἐκκλησιολογίαν! Ἐμεῖς ὅμως, ὄχι μόνον ἕνα, ἀλλά πολλά παραδείγματα θά τοῦ παραθέσωμεν ἀποδεικνύοντες, ὅτι οἱ ἀνά τούς καιρούς ἀποτειχιζόμενοι ἀπό τούς αἱρετικούς ψευδεπισκόπους (ἀκρίτους καί κατακεκριμένους) ὀρθόδοξοι οὐδόλως ἐλάμβανον αὐτούς ὑπ’ ὄψιν τους, ὅταν διεπιστώνετο πλέον ἡ ἀμετανοησία ἐκείνων, καθώς εἶχον πλήρη τήν αἴσθησιν καί τήν πίστιν περί τῆς μοναδικότητός των ὡς κατόχων τῆς Ἀληθείας καί ἑπόμένως περί  τῆς πνευματικῆς ἐξουσίας των  ἐπί τοῦ Ὀρθοδόξου ποιμνίου!   Θά παραθέσωμεν ἐπίσης παραδείγματα, ὅπου ἀποδεικνύουν, ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι, ὅταν εἶχον τήν ‘’πολυτέλειαν’’, ἐγκαθιστοῦσαν ἐπισκόπους ὄχι μόνον εἰς ἁπλάς ἐπισκοπάς, ἀλλά καί εἰς αὐτούς τούς Πατριαρχικούς Θρόνους,  καί ὄχι μόνον,  ἀλλά  συγκροτοῦσαν καί συνόδους διά τήν εὔρυθμον λειτουργίαν καί ὁμαλήν διευθέτησιν  τῶν ὑποθέσεων τῆς ἐμπεριστάτου Ἐκκλησίας.

Εἶναι δέ χαρακτηριστικόν τό γεγονός, ὅτι ὁ συγγραφεύς καί οἱ ὁμόφρονές του ἀντλοῦν τά ἐπιχειρήματά τους  διά τό θέμα αὐτό  ἀπό τήν περίοδον μετά τήν ἀναγνώρισιν τοῦ Χριστιανισμοῦ ὡς ἐπισήμου Θρησκείας τῆς Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, ὁπότε ἡ κρατική ἐξουσία ἄρχισε ‘’πολιτικῷ δικαίῳ’’ νά ἐπεμβαίνει εἰς τά τῆς Ἐκκλησίας, καθώς θεωροῦσε  αὐτήν σημαντικόν παράγοντα διά τήν κρατικήν ἀσφάλειαν. Ἀποροῦμε ὅμως, διά τί οἱ ὑποστηρικτές αὐτῆς τῆς θεωρίας παραβλέπουν τάς προηγουμένας περιόδους  τῆς  ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας καί ἀναφέρονται ἐπιλεκτικῶς μόνον εἰς τήν μετέπειτα χρονικήν φάσιν τῆς νομιμοποίησεώς της;  Ἆρά γε πρό τῆς περιόδου αὐτῆς δέν ὑπῆρχαν αἱρέσεις;  Ἀπό μόνον του αὐτό  φανερώνει ὅτι ἡ ἀνοχή ὅπου ἐπέδειξε ἐνίοτε ἡ Ἐκκλησία κατά τήν παραμονήν ἑνός αἱρετικοῦ ἐπισκόπου εἰς ἐπισκοπικόν τινα θρόνον, χωρίς νά σπέυσῃ ἄμεσα εἰς πλήρωσίν του,  δέν ὠφείλετο εἰς λόγους ἐκκλησιολογικούς, ἀλλ’ ἑτέρους τούς ὁποίους καί θά ἀναλύσωμεν εἰς τήν συνέχειαν. 

Η ΒΑΥΑΡΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΥΤΗΣ

Η ΒΑΥΑΡΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΥΤΗΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΝΕΟΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΝΕΟΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ἐσχάτως ἔπεσεν εἰς τάς χείρας μας ἕνα βιβλιάριον ἐπωνομαζόμενον ΄΄Ἡ Εἰκών τῆς Ἁγίας Τριάδος εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν΄΄, συγγραφέν δῆθεν διά ψυχικήν ὠφέλειαν ὑπό τινός ἀρχιμ. Ἀκακίου ἐξ Εὐβοίας.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

Φώτης Σχοινάς

     Ο π. Βασίλειος Θερμός στο άρθρο του «Ο λόγος ως προσωπείο. Περί της αμυντικής λειτουργίας της εκκλησιαστικής γλώσσας» στη Σύναξη του Απριλίου-Ιουνίου 1998 (τεύχος 66), έθεσε θέμα αναγκαιότητος μεταγλωττίσεως των ιερών κειμένων της θείας λατρείας, των πεζών βέβαια και όχι των ποιη­τικών. Το κύριο επιχείρημα του π. Βασιλείου είναι ότι η μεταγλώττιση των κειμένων της θείας λατρείας θα διευκολύνει την διανοητική κατανόησή τους λόγω της αποκοπής της νεωτέρας γενιάς των Νεοελλήνων από τις παλαιότε­ρες μορφές της γλώσσας μας.

Οι θέσεις μου -τις διατυπώνω ευθύς εξ αρχής- είναι ότι: α) η διανοητική κατανόηση της θείας Λειτουργίας, θεμιτή καθ' εαυτήν και ουδόλως παραθεωρητέα -και σ' αυτό το σημείο συμφωνώ πλήρως με τον π. Βασίλειο- η διανοητική κατανόηση, επαναλαμβάνω, της θείας λατρείας και κυρίως της θ. Λειτουργίας είναι θέμα ερμηνείας, τουτέστι αναλύσεως των νοημάτων στα οποία παραπέμπουν τα γλωσσικώς σημαίνοντα είτε ως έχουν, είτε έστω μεταγλωττισμένα και όχι ψιλής μεταγλωττίσεως και β) η μεταγλώττιση όχι απλώς δεν θα διευκολύνει την διανοητική κατανόηση της θ. Λειτουργίας, αλλά θα την δυσχεράνει δραματικά.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟΝ  ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Ἐπιλογὲς κειμένων γιὰ τὸ σαρκικὸ πόλεμο

Ἐπιλογὲς κειμένων γιὰ τὸ σαρκικὸ πόλεμο

Ἰωάννης Κωστὼφ (Ἀρχιμανδρίτης)

Μοῦ ζητήθηκε μιὰ μικρὴ συνεργασία στὸ «κανίσκιο» αὐτὸ ποὺ ἀναφέρεται στὸν σαρκικὸ πόλεμο. Ἀλλά, τί μπορεῖς νὰ λάβης «παρά τοῦ μὴ ἔχοντος»; Τίποτε, ἐκτὸς ἂν αὐτὸς εἶναι μὲν μὴ ἔχων, διαχειρίζεται, ὅμως, ξένα ὑλικά, ὅπως, καλὴ ὥρα, τὸ Σῶμα Ὑλικοῦ Πολέμου στὸ στρατό: παρέχει ὑλικὴ ὑποστήριξη σ' αὐτοὺς ποὺ πολεμᾶνε στὴν πρώτη γραμμή, στὰ Ὅπλα. Σκέφθηκα, λοιπόν, νὰ ἀνθολογήσωἀπὸ τὴν πραμμάτειά μου, ποὺ δὲν προέρχεται, βέβαια, ἀπὸ τὴ γραφίδα μου, ἀλλὰ ἀπὸ τὴ γραφίδα ἀδελφῶν δοκίμων τόσο στὸν πνευματικὸ ἀγώνα ὅσο καὶ στὴν καταγραφὴ τῶν σχετιζομένων μὲ αὐτόν.

Ημερολογιακό σχίσμα στην Ελλάδα : συγκλονιστικές λεπτομέρειες από έναν γέροντα! Ο γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος , πνευματικός υιός του αγίου Νεκταρίου έγραφε στον μοναχό θεοόκλητο Διονυσιάτη

Ημερολογιακό σχίσμα στην Ελλάδα : συγκλονιστικές λεπτομέρειες από έναν γέροντα! Ο γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος , πνευματικός υιός του αγίου Νεκταρίου έγραφε στον μοναχό θεοόκλητο Διονυσιάτη 

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, Εἰς τήν Γέννησιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, Εἰς τήν Γέννησιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

Σκέψου, ἀγαπητέ μου, ὅτι ὅπως εἶναι συναρμολογημένος ἀπ' ὅλα τὰ κτίσματα αὐτὸς ὁ αἰσθητὸς ἀπέραντος κόσμος, ἔτσι ἀκόμη εἶναι καμωμένος ἕνας ἄλλος κόσμος νοητὸς πού ἀποτελεῖται ἀπὸ ἁμαρτωλούς, τοῦ ὁποίου τὰ στοιχεῖα εἶναι οἱ τρεῖς διεστραμμένοι ἔρωτες, πού ἀναφέρει ὁ Θεολόγος Ἰωάννης: δηλ.

α) ὁ ἔρωτας τῶν ἡδονῶν,
β) ὁ ἔρωτας τοῦ πλούτου καὶ
γ) ὁ ἔρωτας τῆς δόξας·

ΕΚΠΤΩΣΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ;

ΕΚΠΤΩΣΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ;
Τὸν τελευταῖον καιρὸν προβληματίζεται ἐντόνως ὁ πιστὸς λαός, ἀπὸ θέσεις, ἀπόψεις ἀλλὰ καὶ τὴν στάσιν Ἱεραρχῶν ἀλλὰ καὶ τοῦ ἰδίου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. Πλέον συγκεκριμένως:
1ον) Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης δὲν ἀναγνωρίζει τὸ σχίσμα καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν Παπικῶν, ἀλλὰ ὁμιλεῖ διὰ κανονικὴν «Ἐκκλησίαν», ἡ ὁποία εἶναι ἁπλῶς διηρημένη μὲ τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Ὀρθοδόξων. Ὅταν ὁ Πατριάρχης διδάσκη τοιαῦτα πράγματα πῶς νὰ τὸν ἐμπιστευθῆ ὁ πιστὸς λαὸς ὡς Ὀρθόδοξον κεφαλὴν καὶ νὰ πιστεύση τὰς διαβεβαιώσεις του ὅτι δὲν προδίδει τὴν Ὀρθοδοξίαν εἰς τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους;

2ον) Εἰς τὸ Πουσὰν τῆς Νοτίου Κορέας, εἰς τὸ ὁποῖον συνῆλθε τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων οἱ Ὀρθόδοξοι ἀνεγνώρισαν ὅλας τὰς αἱρετικὰς χριστιανικὰς «Ἐκκλησίας» ὡς κανονικὰς καὶ ἰσοκύρουςμὲ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Τι θὰ συμβῆ ἆραγε, ἐὰν ἕνα τμῆμα τοῦ Ὀρθοδόξου ποιμνίου εὕρη καταφύγιον εἰς τὰς «Ἐκκλησίας» καὶ εἰς τὰ «μυστήρια» τῶν αἱρετικῶν χριστιανικῶν «Ἐκκλησιῶν»; Πῶς θὰ ἐπαναφέρουν τὸν κόσμον εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ Ὀρθόδοξοι Πατριάρχαι, Ἀρχιεπίσκοποι, Σεβ. Μητροπολῖται καὶ Θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι τὸν παρέσυραν εἰς τὴν πλάνην;

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΚΑΤΑ ΝΕΟ-ΧΡΙΣΤΟΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΥΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΚΑΤΑ ΝΕΟ-ΧΡΙΣΤΟΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΥΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

Άγιος Μάρκος ο Ασκητής: Τα 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι δικαιώνονται από τα έργα τους

Άγιος Μάρκος ο Ασκητής: Τα 226 κεφάλαια περί αυτών που νομίζουν ότι δικαιώνονται από τα έργα τους (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, α΄ τόμος)

1. Η παρανομία των κοσμικών θα ελεγχθεί με όσα γράφονται παρακάτω, από εκείνους που έχουν σταθερή πίστη και γνώρισαν την αλήθεια.
2. Ο Κύριος, θέλοντας να φανερώσει ότι κάθε εντολή αποτελεί χρέος μας και ότι η υιοθεσία είναι δωρεά Του, με το αίμα Του χαρισμένη στους ανθρώπους, λέει: «Όταν κάνετε όλα τα διαταγμένα σ’ εσάς, να λέτε, είμαστε δούλοι τιποτένιοι και κάναμε ότι χρωστούσαμε να κάνομε»(50). Γι’ αυτό η βασιλεία των Ουρανών δεν είναι μισθός για έργα, αλλά χάρη του Κυρίου που έχει ετοιμαστεί για τους πιστούς δούλους Του.

3. Δεν απαιτεί ο δούλος σαν μισθό την ελευθερία, αλλά ευαρεστεί τον Κύριο σαν χρεώστης και την περιμένει κατά χάρη.

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο Πρώτο - Περί του θείου φόβου ως πρώτης εντολής

Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός: Βιβλίο Πρώτο - Περί του θείου φόβου ως πρώτης εντολής

Αν κανείς θέλει να προχωρήσει σύντομα, πρέπει στις εντολές μάλλον να δείχνει την επιμέλειά του και όχι αλλού, γιατί αλλιώς θα πέσει σε γκρεμό, ή μάλλον σε χάος. Γιατί όπως στα επτά χαρίσματα του Πνεύματος, αν δεν αρχίσει από το φόβο, δεν μπορεί κανείς ν' ανέβει ποτέ στα άλλα, έτσι και στους μακαρισμούς του Κυρίου. Καθώς λέει ο Δαβίδ, αρχή της σοφίας είναι ο φόβος του Κυρίου. Και άλλος Προφήτης, αναφέροντας τα χαρίσματα από την κορυφή προς τα κάτω, είπε: «Πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και ισχύος, πνεύμα γνώσεως και ευσεβείας, πνεύμα φόβου Θεού». Και ο Κύριος από το φόβο άρχισε να διδάσκει, λέγοντας: «Μακάριοι όσοι νιώθουν φτωχοί μπροστά στο Θεό».

Περί Νηστείας - Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου

Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου

Η ΝΗΣΤΕΙΑ

Πρόλογος

Η ΝΗΣΤΕΙΑ είναι θεσμός πανάρχαιος και θεόσδοτος. Τη νομοθέτησε ήδη στον παράδεισο ο Θεός, όταν απαγόρευσε στους πρωτοπλάστους να φάνε «από το δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού» (Γεν. 2:17). Την όρισε στη συνέχεια ο Μωσαϊκός Νόμος. Την επικύρωσε ο Θεάνθρωπος Ιησούς τόσο με το λόγο Του όσο και με το παράδειγμά Του, όταν νήστεψε «σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες» (Ματθ. 4:2). Την τήρησαν οι απόστολοι και οι πρώτοι χριστιανοί. Τη θεσμοθέτησε η Εκκλησία.

Κάθε χριστιανός λοιπόν οφείλει να τηρεί τις «διατεταγμένες» νηστείες (βλέπε το κατατοπιστικό «ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ» στο τέλος), υπακούοντας με ταπείνωση στο Χριστό και την Εκκλησία Του. Αυτή η υπακοή, βέβαια, δεν είναι άλογη ούτε ανώφελη. Γιατί με τη νηστεία ισχυροποιείται η θέληση, δουλαγωγείται το σώμα, καθαρίζεται ο νους, μαλακώνει η καρδιά, καταστέλλονται οι σαρκικές ορμές, θεραπεύεται η ψυχή^. κοντολογίς, «πανκαλόν και αγαθόν δια της νηστείας κατορθούται και τελειούται» (άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς).

Πολλοί, ωστόσο, είναι εκείνοι που δεν τηρούν τις νηστείες της Εκκλησίας, προβάλλοντας διάφορες δικαιολογίες.

Ο άγιος Βασίλειος ο Μέγας, στους δύο λόγους του «Περί νηστείας», επιλεγμένα αποσπάσματα των οποίων ακολουθούν σε ελεύθερη απόδοση, εξετάζοντας ιστορικά και θεολογικά το θεσμό, ορίζει ως αληθινή νηστεία τόσο την αποχή από ορισμένες τροφές όσο και την αποξένωση από την κακία. Γενικά συστήνει την καθολική εγκράτεια και την ασκητική τοποθέτηση απέναντι στα υλικά στοιχεία του κόσμου, τοποθέτηση που αποτρέπει την υποδούλωση του χριστιανού στα κτιστά και επιτρέπει την ελεύθερη και σωτήρια υποταγή του στο άγιο θέλημα του Κτίστη.

Έχεις όσα λένε οι μακαρισμοί του Χριστού;Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

Έχεις όσα λένε οι μακαρισμοί του Χριστού;Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

Ο Χριστός και Θεός μας φωνάζει καθημερινά ολοκάθαρα διά του ευαγγελίου του, «μακάριοι είναι οι πτωχοί στο φρόνημα, διότι δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών».

Ακούγοντας λοιπόν εμείς αυτό οφείλουμε να προσέχουμε και να εξετάζουμε με ακρίβεια τους εαυτούς μας, αν είμαστε πραγματικά τέτοιοι πτωχοί, ώστε να είναι και δική μας η βασιλεία των ουρανών τόσο, ώστε να έχουμε με συναίσθηση της ψυχής σίγουρη την κτήση αυτής και τόσο να κατέχουμε τον πλούτο της, ώστε να αι­σθανόμαστε αδίστακτα ότι υπάρχουμε μέσα σ’ αυτήν και να ευφραινόμαστε εντρυφώντας με τα εκεί καλά. Διότι ο Κύριος είπε ότι αυτή βρίσκεται μέσα μας.

Σημεία και απόδειξη ότι αυτή βρίσκεται μέσα σε κάποιον, είναι ότι αυτός δεν επιθυμεί κανένα από τα ορώμενα και φθειρόμενα, εννοώ δηλαδή τα πράγματα και τα τερπνά του κόσμου αυτού, ούτε πλούτο,

ούτε δόξα, ούτε τρυφή, ούτε άλλη βιωτική ή σωματική απόλαυση, αλλά τόσο απέχει από όλα αυτά και με τόση αηδία διάκειται προς αυτά κατά τη ψυχή και προαίρεση, με όση διάκεινται εκείνοι που διαπρέπουν στην εξουσία και τη βασιλική τιμή προς εκείνους που ζουν επάνω σε πορνική σκηνή, και όσο αποστρέφονται τη δυσωδία και το βόρβορο όσοι φορούν καθαρά ρούχα και είναι αλειμμένοι με ευωδιαστό μύρο. Διότι εκείνος που περιστρέφεται γύρω από ένα πράγμα αυτών των ορωμένων ούτε είδε τη βασιλεία εκείνη των ουρανών ούτε οσφράνθηκε ούτε γεύθηκε την ευφροσύνη και γλυκύτητά της.

Λόγοι περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας. Πατερικά διδάγματα

Λόγοι περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας. Πατερικά διδάγματα

Λόγοι περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας

Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος μιλώντας περὶ ἐλευθερίας ἔλεγε: «Στὸν ἄνθρωπο, σὰν ὑλοπνευματικὸ ὂν ἐμφανίζονται δύο θελήσεις σὰν ἐνδόμυχες ἑνὸς μὲν προσώπου, ἀλλὰ δύο ὑποστάσεων, ἡ θέληση τοῦ πνεύματος κι ἡ θέληση τῆς σάρκας.

Ὁ ἐσωτερικὸς ἄνθρωπος θέλει κι ἐπιθυμεῖ τὸ καλὸ σὰν οἰκεῖο ἐπιθυμητό, σὰν συμφυὲς ἀγαθό, σὰν δικό του νόμο. Ἀλλὰ ὁ νόμος τῆς σάρκας, τῆς ἁμαρτίας ἀντιστρατεύεται πρὸς τὶς ἐνέργειες τῆς ἀληθινῆς μας ἐλευθερίας κι ἐμποδίζει τὴν ἐμφάνιση τοῦ καλοῦ, ἐνῶ μᾶς ὑπαγορεύει τὴν ἐργασία τοῦ κακοῦ. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος κάνει τὸ καλὸ ἐργάζεται ἐλεύθερα καὶ σύμφωνα πρὸς τὴ θέληση τοῦ ἐσωτερικοῦ ἀνθρώπου, κι εἶναι ἀληθινὰ ἐλεύθερος.

Κι ὅταν κάνει τὸ κακό, ἐργάζεται δουλικά, γιατί ἔχει ὑποταχθεῖ στὸ νόμο τῆς ἁμαρτίας καὶ εἶναι ἀνελεύθερος καὶ δοῦλος τῆς ἁμαρτίας.

Σύμφωνα μὲ αὐτὰ ἐλεύθερος εἶναι αὐτὸς ποὺ κάνει τὸ καλὸ καὶ δοῦλος ὅποιος κάνει τὸ κακό. Κι ἀληθινὴ ἐλευθερία εἶναι ἡ κυριαρχία τοῦ φρονήματος τοῦ πνεύματος ποὺ κάνει τὸ καλό, ψεύτικη ἐλευθερία εἶναι ἡ ἐπικράτηση τοῦ φρονήματος τῆς σάρκας, ποὺ κάνει τὸ κακό»1.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ??

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

Η ΜΝΗΜΕΙΩΔΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Ι. ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ!

«Οι βαρείς λύκοι, λοιπόν, των αιρέσεων, και, μάλιστα, της λοιμώδους νόσου της οικουμενιστικής παναιρέσεως, δεν εξορκίζονται με έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων -ανιαρό και ανίερο-, ο οποίος χαρτοπόλεμος, κάθε φορά, πληροφορεί το ποίμνιο, απλώς, τι είναι η αίρεσις και ποια καταστροφικά αποτελέσματα προκαλεί στην ζωή της Εκκλησίας»!

«Ο Οικουμενισμός προχωρεί στον χώρο της Εκκλησίας και συνεχώς ισχυροποιείται, επειδή ακριβώς δεν θίγονται οι ορθόδοξοι οικουμενιστές, αφού δεν αποκαλύπτονται τα ονόματά τους».

«Στην όλη σύναξη, κυριάρχησε ομοφώνως η πρόταση να συνταχθεί ένα κείμενο, στο οποίο, επιτέλους, να αποκαλύπτονται όλα τα ονόματα των Οικουμενιστών Ορθοδόξων».

«Γράφετε, σεβαστοί πατέρες, ότι οι οικουμενιστές πατριάρχες και λοιποί, αυτήν την παναίρεση του οικουμενισμού:

«την διδάσκουν "γυμνή τη κεφαλή", την εφαρμόζουν και την επιβάλλουν στήν πράξη κοινωνούντες παντοιοτρόπως μέ τούς αιρετικούς, με συμπροσευχές, ανταλλαγές επισκέψεων και ποιμαντικές συνεργασίες»!

Με το κείμενο αυτό, περιγράφετε κατά λέξη τον ΙΕ΄ κανόνα της πρωτοδευτέρας, ο οποίος σας δίνει το δικαίωμα να διακόψετε το μνημόσυνο των πατριαρχών, αρχιεπισκόπων και επισκόπων.

Δεν το κάνετε όμως, και δεν θα το κάνετε ποτέ»!

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ?? ΠΟΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ??? ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ??? ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ??

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ?? ΠΟΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ??? ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ??? ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ?? 

Λόγοι περί Θείας κρίσεως

Λόγοι περί Θείας κρίσεως

          Ὁ Μέγας Βασίλειος σημειώνει «Αὐτοὶ (οἱ κοσμικοὶ) μίαν μόνον μέθοδον δὲν κατώρθωσαν νὰ ἐφεύρουν, μίαν μέθοδον ποὺ θὰ τοὺς δίνη νὰ κατανοήσουν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι δημιουργός τοῦ παντὸς καὶ κριτὴς δίκαιος ποὺ ἀνταποδίδει τὴν ἀνταπόδοσιν ποὺ πρέπει εἰς τοῦ καθενὸς τὰς πράξεις, οὔτε κατώρθωσαν ἀπὸ τὴν πραγματικότητα τῆς κρίσεως νὰ συναγάγουν ὡς φυσικὴν συνέπειαν τὴν πραγματικότητα τῆς συντελείας, ὅτι δηλαδὴ εἶναι ἀναπόφευκτον νὰ μεταποιηθῆ ὁ κόσμος, ἀφοῦ πρόκειται καὶ ἡ κατάστασις τῶν ψυχῶν νὰ εἰσέλθη εἰς ἕνα νέον εἶδος ζωῆς. Διότι ὅπως ἡ παροῦσα ζωὴ εἶναι ἀνάλογος πρὸς τὴν φύσιν τοῦ κόσμου τούτου, ἔτσι καὶ ἡ μέλλουσα ζωὴ τῶν ψυχῶν μας θὰ λάχη μίαν μερίδα συγγενῆ πρὸς τὴν κατάστασίν της».

       Ὁ ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος λέει «Ὁ λόγος περὶ κρίσεως εἶναι δυσερμήνευτος, διότι δὲν ἀναφέρεται σὲ παρόντα καὶ βλέποντα, ἀλλὰ σὲ μέλλοντα καὶ ἀόρατα… Λέγεται λοιπὸν “ἡμέρα τοῦ Κυρίου”, διότι ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς καὶ Δεσπότης τῶν ὅλων θὰ λάμψει τότε μὲ τὴ δόξα τῆς θεότητάς του.

ΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!

ΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΦΡΙΚΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΗΡΩΕΣ! ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ <<ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ>> ΕΔΩΣΕ ΜΟΝΑΧΑ ΠΡΟΔΟΤΕΣ , ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ , ΚΑΙ ΥΠΕΤΑΞΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΔΥΝΑΣΤΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΖΑΝ ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ , ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΥΝΑΣΤΕΣ , ΑΓΓΛΟΣΑΞΩΝΕΣ , ΒΑΥΑΡΟΙ , ΜΕΣΑ ΣΕ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΩΡΘΩΣΗ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΗ ΑΒΟΥΛΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΨΥΧΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ , ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΝΔΟΞΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ , ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΠΙΘΙΚΑΚΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΜΙΘΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΚΦΙΛΟ ΒΙΟ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΦΛΟΜΟΣΗ ΜΕ ΤΑ <<ΚΑΘΡΕΠΤΑΚΙΑ >>ΤΟΥ ΔΗΘΕΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ ! ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΟΧΛΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟ ΑΧΑΛΙΝΩΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΥΧΟ ΣΕΞ, ΑΘΩΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΧΡΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΥΛΙΑΣ , ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ????ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΥΛΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΤΗΝΤΗΣΕ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ!! ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ-ΟΧΙ ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ- ΕΝΑΝΤΙ ΚΑΘΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟ , ΚΑΙ ΘΕΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ ! ΞΕΡΙΖΩΜΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΗΡΩΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΑΠΟ ΑΝΑΞΙΟΥΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ , ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ , ΚΑΙ ΨΕΥΤΟ-ΓΕΡΟΝΤΑΔΕΣ, ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΞΕΡΙΖΟΜΑ ΚΑΘΕ ΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΔΟΞΟ ΕΛΛΗΝ-ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ!!!!!!

Τι ειχε "δει"ο Αγιος Κοσμας ο Αιτωλος σχετικα με την απελευθερωση του Γενους μας !

Ὅπως εἶχε καταντήσει τὸ Γένος στὰ χρόνια του δὲν χρειαζόταν λευτεριά! Σκληρὸς ὁ λόγος ἀλλὰ ἀληθινὸς .Ἔλεγε αὐτὸς ὁ μεγάλος Γέροντας τῆς Ὀρθοδοξίας ὅτι <<καὶ ἄν μας ἔδινε κάποιος δῶρο τὴν λευτεριὰ πάλι θὰ τὴν χάναμε διότι ἔχουμε ἀνάγκη πρῶτα ἀπὸ τὴν ἐλευθερία ποὺ χαρίζει στὴν ἀνθρωπότητα ὁ Χριστὸς ὁ Μέγας καὶ Αἰώνιος Ἐλευθερωτὴς καὶ μετὰ ἀκολουθεῖ ἡ ἐθνικὴ ἐλευθερία>
Ὁ σκλαβωμένος λαὸς λοιπὸν χρειαζόταν τὸ φωτισμὸ ,τὴ χάρη , τὴν ἐλευθερία τοῦ πνεύματος . Νὰ νιώσει τί εἶχε, τί ἔχασε, τί τοῦ πρέπει, γιὰ νὰ μπορέσει ὄχι μόνο ν΄ἀποκτήση λευτεριὰ ,ἀλλὰ καὶ νὰ τὴν διατήρηση καὶ νὰ τὴν ἀξιοποίηση.
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς κατάλαβε καλὰ τί λείπει ἀπὸ αὐτὸ τὸ Γένος ποὺ ἦταν ταγμένο γιὰ μία μεγάλη ἀποστολὴ στὸν κόσμο.Γὶ αὐτὸ δὲν σκέφτηκε ἐπανάσταση καὶ Φιλικὴ Ἐταιρια ἀλλὰ πὼς νὰ τὸ βοηθήσει ν’ἀναγεννηθῆ πνευματικὰ ,νὰ ἐλευθερωθῆ ἀπὸ τὴν ἠθική,κοινωνικὴ καὶ πνευματικὴ σκλαβιὰ του , νὰ βρῇ τὴν ἀνθρωπιὰ καὶ τὸν Θεὸ καὶ ὕστερα σὰν ἀναπόφευκτο ἀποτέλεσμα θ’ἀποκτοῦσε καὶ τὴν λεβεντιὰ του καὶ τὴν ἐθνικὴ λευτεριά!!!

Γὶ αὐτὸ καὶ ἐμεῖς ἂς ἀκούσουμε αὐτὸν τὸν Ἅγιο πού μας <φωνάζει> ἀπὸ τὰ <βάθη> τῶν χρόνων καὶ μᾶς δείχνει τὸν τρόπο ποὺ χρειαζόμαστε γιὰ νὰ ἐλευθερωθοῦμε σὰν Ἔθνος καὶ μᾶς λέει <γνωσεσθε τὴν ἀλήθεια καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμας > διότι εἶναι ὁ <δικός> μᾶς Ἅγιος εἶναι ὁ Πατροκοσμας εἶναι ὁ Ἐθναπόστολος τοῦ Γένους μας!!!

Πατρός Γεωργίου Μεταλληνού: «Οι Διάλογοι χωρίς Προσωπείον»

Πατρός Γεωργίου Μεταλληνού: «Οι Διάλογοι χωρίς Προσωπείον»

(Περιοδικό Παρακαταθήκη, Ιούλιος - Αύγουστος 2002)

Είναι κοινή διαπίστωση, ότι οι Διάλογοι, διαχριστιανικοί και διαθρησκειακοί, γίνονται στις ημέρες μας όλο και πιο συχνοί. Και το μεν Οικουμενικό Πατριαρχείο συνεχίζει και εντατικοποιεί την παλαιά σχετική τακτική του, το συναγωνίζεται όμως και η Εκκλησία της Ελλάδος, ρίχνοντας το βάρος κυρίως προς δύο κατευθύνσεις: τις επαφές με το Βατικανό και τον Παπισμό αφ’ ενός, αλλά και τις διαθρησκειακές συναντήσεις αφ’ ετέρου. Και το μεν Οικουμενικό Πατριαρχείο ακολουθεί την χαραγμένη από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα (†1972) πορεία, χωρίς δυνατότητα πλέον αυτοκριτικής και αυτοελέγχου, η δε Εκκλησία της Ελλάδος, στις διοικητικές δομές της και παρά τις συνεχείς αντιδράσεις της πλειονοψηφίας του Κλήρου και του ευσεβούς Λαού, τείνει να υπερβή το Πατριαρχικό Κέντρο σε πρωτοβουλίες, με ρυθμούς συνεχώς επιταχυνομένους, που δίκαια προβληματίζουν, διότι αθετούν σκανδαλωδώς την γνωστή από το παρελθόν τακτική της συνετής αυτοσυγκρατήσεως, που εφήρμοζαν οι Αρχιεπίσκοποί μας, από τον Χρυσόστομο Β´ (†1968) μέχρι και τον Σεραφείμ (†1998). Και το ερώτημα είναι αμείλικτο: Διατί;

Κρείσσον γαρ επαινετών πολεμον ΛΟΓΟΣ 41': ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΕΚΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΝΟΣ ΣΥΜΒΕΒΗΚΟΤΟΣ ΓΙΝΟΜΕΝΩΝ

Κρείσσον γαρ επαινετών πολεμον

ΛΟΓΟΣ 41': ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΕΚΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΝΟΣ ΣΥΜΒΕΒΗΚΟΤΟΣ ΓΙΝΟΜΕΝΩΝ

Έστιν αμαρτία από ασθενείας γινομένη, εις ην ακουσίως ο άνθρωπος ανθέλκεται, και έστιν αμαρτία εκουσίως γινομένη και από αγνοίας, συμβαίνει δε πάλιν από της διαμονής και της εν τω κακω έξεως. Ούτοι δε πάντες οι τρόποι και τα είδη των αμαρτιών, ει και πάντες άξιοι μομφής εισίν, άλλ' ούν ευρίσκεται κατά σύγκρισιν την προς εκδίκησιν εις μεί­ζων του έτερου.

Και τινος μεν η μέμψις μεγίστη και μετά κόπου προσδέχεται τούτου η μετάνοια, τινός δε εγγύτερα εστίν η αμαρτία της συγχωρήσεως. Και ώσπερ ο Αδάμ και η Εύα και ο όφις, πάντες μεν έδέξαντο παρά Θεού της αμαρτίας την αμοιβήν, διαφορά δε πολλή την κατάραν εκληρώσαντο, ούτω και εν τοις υιοίς αυτών, εκάστω κατά την πρόθεσιν αυτού και τον πόθον τον εις την αμαρτίαν, ούτω και το σφοδρόν της κολάσεως. Εάν δε τις μη βουλόμενος μεν ακολουθήσαι τη αμαρτία, υπό δε της αμελείας της εις την αρετήν ανθέλκεται προς εκείνην, εκ του μη σχολάσαι ταύτη, ει και βαρύ εστίν αύτω συνείναι τη αμαρτία, άλλ' ούν η κόλασις αυτού επιβαρής. Εάν δε συμβή τινι επιμελουμένω της αρετής πειρασθήναι εν τινι πλημμελήματα όμως το έλεος εγγύς εστί του καθαρισμού αυτού αδιστάκτως.

Ὅσιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος – Περί Θεολογίας

Ὅσιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος – Περί Θεολογίας

                                   

    Στις 12 Οκτωβρίου η Ορθόδοξος Εκκλησία εορτάζει τήν μνήμη του οσίου καί θεοφόρου πατρός ημών Συμεώνος του νέου Θεολόγου.

    Ο όσιος Συμεών ήκμασε στά τέλη του 10ου καί στίς αρχές του 11ου αιω. στήν Κων/λη. Γεννήθηκε τό 957 καί κοιμήθηκε τό 1035. Ήταν ηγούμενος της  Ιεράς Μονής του Στουδίου.

    Γιατί, όμως, ονομάσθηκε «νέος θεολόγος»; Ονομάσθηκε από τούς μαθητές του «νέος» γιά νά ξεχωρίζει από τούς παλαιούς θεολόγους˙ τόν άγιο Ιωάννη τόν Θεολόγο καί τόν άγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο.

    Όπως είναι γνωστό η Ορθόδοξος Εκκλησία έδωσε τόν τίτλο «θεολόγος» καί αναγνωρίζει μόνο τρεις αγίους ως «θεολόγους»˙ τόν άγιο Ιωάννη τόν Θεολόγο, τόν άγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο καί τόν  όσιο Συμεώνα τόν νέο Θεολόγο.

ΕΣΧΑΤΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 ΕΣΧΑΤΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

    «Τότε, ἐὰν σᾶς πῇ κανείς, «Νά, ἐδῶ εἶναι ὁ Χριστὸς» ἢ «Ἐκεῖ», μὴ τὸν πιστέψετε. Διότι θὰ ἐμφανισθοῦν ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ θὰ κάνουν μεγάλα θαύματα καὶ τέρατα, ὥστε νὰ πλανήσουν, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. Ἰδοὺ, σᾶς τὰ προεῖπα. Ἐὰν σᾶς ποῦν, «Νά, εἶναι εἰς τὴν ἔρημον», μὴ πηγαίνετε, «Νά, εἶναι εἰς τὰ ἀπόμερα δωμάτια», μὴ πιστέψετε. Διότι ὅπως ἡ ἀστραπὴ βγαίνει ἀπὸ τὴν ἀνατολὴν καὶ φαίνεται ἕως τὴν δύσιν, ἔτσι θὰ εἶναι καὶ ἡ ἔλευσις τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Ὅπου εἶναι τὸ πτῶμα, ἐκεῖ θὰ μαζευθοῦν οἱ ἀετοί.»

Η σημασία της θυσίας του Χριστού. Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Η σημασία της θυσίας του Χριστού. Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Κατηχητικός λόγος του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου σχετικά με τη σημασία της θυσίας του Ιησού Χριστού, για την ζωή του ανθρώπου.

«Ο Κύριος Ιησούς και Θεός μας χωρίς να φταίει σε τίποτε ραπίσθηκε, ώστε οι αμαρτωλοί που θα τον μιμηθούν, όχι μόνον να λάβουν άφεση των αμαρτιών τους, αλλά και να γίνουν συγκοινωνοί στη θεότητά του με την υπακοή τους.

Εκείνος ήταν Θεός κι έγινε για μας άνθρωπος.

Ραπίσθηκε, φτύστηκε και σταυρώθηκε, και με όσα έπαθε ο απαθής κατά τη θεότητα είναι σαν να μας διδάσκει και να λέει στον καθένα μας:

«Αν θέλεις, άνθρωπε, να γίνεις Θεός, να κερδίσεις την αιώνια ζωή και να ζήσεις μαζί μου, πράγμα που ο προπάτοράς σου, επειδή το επεδίωξε με κακό τρόπο, δεν το πέτυχε, ταπεινώσου, καθώς ταπεινώθηκα κι εγώ για σένα– απόφυγε την αλαζονεία και την υπερηφάνεια του δαιμονικού φρονήματος, δέξου ραπίσματα, φτυσίματα, κολαφίσματα, υπόμεινέ τα μέχρι θανάτου και μην ντραπείς.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤ´ΨΑΛΜΟ«Κύριε μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με».

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤ´ΨΑΛΜΟ

«Κύριε μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με».

Όταν ακούσεις θυμό και οργή του Θεού, λέγει ο άγιος Χρυσόστομος, μη νομίσεις κάτι το ανθρώπινο. Οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να χαρακτηρίσουν τον Θεό δεν έχουν πάντα την ίδια σημασία με αυτήν που ισχύει για τα δεδομένα του ανθρώπου.

Όταν λέμε π. χ. ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπον παίρνοντας χώμα (Γεν. 2,7), δεν σημαίνει ότι ο Θεός έχει χέρια και έκανε μια χειρωνακτική εργασία. Απλώς η Γραφή αποκαλύπτει, με λόγια απλά και κατανοητά για τον άνθρωπο, ότι ο Θεός τον δημιούργησε προσωπικά και μάλιστα όχι με ένα ξερό πρόσταγμα «είπε και εγεννήθησαν», όπως έγινε με τ’ άλλα δημιουργήματά του, αλλά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και φροντίδα.

Όταν λέγει η Γραφή ότι ο Θεός ακούει ή βλέπει (Ψαλμ. 93,9), δεν σημαίνει ότι έχει σώμα, μάτια και αυτιά. Ακούει και βλέπει πνευματικά, όπως εκείνος μόνο γνωρίζει και ασύλληπτα περισσότερο απ’ ότι ο άνθρωπος με τα υλικά αισθητήρια.

Ἄγνωστη εἶναι στούς ἀνθρώπους ἡ ὥρα τοῦ θανάτου τους…Καιρός γιά μετάνοια. Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Ἄγνωστη εἶναι στούς ἀνθρώπους ἡ ὥρα τοῦ θανάτου τους…Καιρός γιά μετάνοια. Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Αδελφέ, να περιμένεις κάθε μέρα το θάνατό σου και να ετοιμάζεσαι κατάλληλα για την πορεία εκείνη. Γιατί το φοβερό πρόσταγμα θα έρθει όταν δεν θα το περιμένεις. Και αλίμονο σ’ εκείνον που θα βρεθεί ανέτοιμος.

Αν είσαι ακόμα νέος, ο εχθρός σου σπέρνει συχνά λογισμούς σαν κι αυτούς: «Νέος είσαι ακόμη.

Απόλαυσε τις ηδονές σου, και στα γεράματά σου μετανοείς.

Πόσους τάχα δεν ξέρεις, που και τις επίγειες ηδονές απόλαυσαν και τα ουράνια αγαθά κέρδισαν ύστερα με τη μετάνοια; Τι θέλεις και λιώνεις το σώμα σου από τόσο μικρή ηλικία, με κίνδυνο ν’ αρρωστήσεις;».

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΕΙΡΑ: ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ, ΟΥΝΙΑ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΕΙΡΑ: ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΣ, ΟΥΝΙΑ, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΑΙ

Ο ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΜΟΥ & ΙΚΑΡΙΑΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ γράφει: «Η Ορθοδοξία είναι η “Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία” και επ΄ αυτού δεν χωρεί καμμία συζήτηση. Επομένως όποιος πρεσβεύει τα αντίθετα λέγεται οικουμενιστής και είναι αιρετικός» ('Από τήν 'Εγκύκλιό του την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 2009)

Ο ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΡΥΝΕΙΑΣ ΠΑΥΛΟΣ γράφει: «Η προσπάθεια των μελών της Ορθοδόξου Αντιπροσωπείας να παρασιωπήσουν ή να προσπεράσουν, ως δευτερεύον ζήτημα, τη δογματική διαφοροποίηση μεταξύ Ορθοδοξίας και ετεροδοξίας, υπονομεύει την αυτοσυνειδησία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ως της μόνης αληθινής Εκκλησίας, η οποία είναι η “Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία” και δίνουν την εντύπωση ότι οι Ρωμαιοκαθολικοί συνιστούν επί μέρους τοπική Ορθόδοξο Εκκλησία» (Εφημ. «Ορθόδοξος Τύπος», 16/10/2009)

Ο ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ γράφει: «Η μήτηρ ημών Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία, ως μόνη και αληθής ιστορική συνέχεια της αδιαιρέτου Εκκλησίας οφείλει να διακηρύξη urbi et orbi την αλήθειαν και βεβαιότητα της αυτοσυνειδησίας Αυτής, διά τεκμηριωμένων θέσεων και κειμένων. Εν συνεχεία να αποχωρήση εκ των λεγομένων “διαλόγων” προσφερόντων άλλοθι, δυστυχώς, εις τους ηγή τορας και τους υπ’ αυτούς εν αιρέσει όντας και εν χώρα και σκιά θανάτου βιούντας και καλέση αυτούς όπως επανακάμψουν εις την κοινήν χιλιετή αποστολικοπαράδοτον αλήθειαν». (Εφημ. «Ορθόδοξος Τύπος», 6/7/2007)

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ: Η αιτία της αποσχίσεως της εκκλησίας της Ελλάδ...

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ: Η αιτία της αποσχίσεως της εκκλησίας της Ελλάδ...: Η αιτία  της αποσχίσεως της  εκκλησίας  της  Ελλάδος  από  την Εκκλησία  του  ΧΡΙΣΤΟΥ ,  η αιτία  της  αποσχίσεως  του  πρώην  Φλωρίνης ...

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ: ΑΥΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΓΝΗΣΙΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΜΕΤΑ ...

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ: ΑΥΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΓΝΗΣΙΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΜΕΤΑ ...: ΑΥΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΓΝΗΣΙΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΧΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟ 1924! "Εξορκί...

Είσαι πικραμένος. Βαθιά πικραμένος... «Πικρόνσοι...» (Ίερεμίου β' 19)

Είσαι πικραμένος. Βαθιά πικραμένος...

«Πικρόνσοι...» (Ίερεμίου β' 19)

Είσαι πικραμένος. Βαθιά πικραμένος. Ή γεύση της πίκραςείναι μόνιμη στο στόμα σου. Γελάς με δυσκολία στα ευχάριστα λόγια πού ακούς.Και το λιγοστό δύσκολο γέλιο σου το φαρμακώνει ή πίκρα. Ή ίδια σταλάζει τηδυσάρεστη γεύση της σε καθετί όμορφο ή χαρούμενο πού έρχεται να σου πλουτίσειτη ζωή. Δεν μπορείς να χαρείς σχεδόν τίποτα. Μέσα σε όλα, μέσα σε καθετίαισθάνεσαι αυτό το πικρό στοιχείο. Αυτό το πικρό κάτι πού δηλητηριάζει το είναισου, πού φαρμακώνει την ύπαρξή σου. Αυτό το πικρό κάτι...

Γιατί άραγε; Τί φταίει; Από πού ξεκινάει, πού έχει την πηγήτης αυτή ή πίκρα, ή τόσο δυνατή, ή τόσο ανυπόφορα αισθητή;

Γνωρίσματα τῆς ᾿Ορθοδοξίας «ΜΗΔΕΝ ΝΟΘΟΝ ΔΟΓΜΑ Τῼ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙ ΠΑΡΑΔΕΧΗΣΘΕ»

Γνωρίσματα  τῆς ᾿Ορθοδοξίας

«ΜΗΔΕΝ ΝΟΘΟΝ ΔΟΓΜΑ Τῼ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙ ΠΑΡΑΔΕΧΗΣΘΕ» 

Δόγμα καί ζωή

῾Η θεωρητική τεκμηρίωση τῆς πρακτικῆς τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι αὐτονόητη. ῾Ο ἴδιος ὁ Κύριος ἐξάλλου εἶναι «ὁ διδάσκαλος», πού ἀποκαλύπτει τήν ἀλήθεια, καί -συγχρόνως- «ὁ καθηγητής», πού καθοδηγεῖ τούς πιστούς στόν δρόμο τῆς ζωῆς (Μθ 5,19). Φεύγοντας ἀπό τόν κόσμο αὐτό ἀποστέλλει τούς μαθητές μέ τό παράγγελμα· «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτούς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» (Μθ 28,19). Δίπλα στήν δογματική διδασκαλία, ἡ ὁποία ὁμολογεῖται μέ τό βάπτισμα, θέτει καί τήν «παραγγελία περί πολιτείας.

Οὐκ ἀρκεῖ γάρ τό βάπτισμα καί τά δόγματα εἰ μή καί πολιτεία προσείη»1, ἐξηγεῖ ὁ Ζιγαβηνός.

῾Ο Παῦλος καί οἱ ἄλλοι ἀπόστολοι, καί στήν συνέχεια οἱ πατέρες καί διδάσκαλοι τῆς ᾿Εκκλησίας, θεμελιώνουν τήν ἠθική διδασκαλία τους πάντοτε στήν θεολο γία τῆς πίστεως. Τόσο στά ἑρμηνευτικά ἔργα ὅσο καί στούς λόγους τους τονίζουν ὅτι γιά τήν σωτηρία εἶναι ἀπαραίτητο τό ὀρθό δόγμα καί τό ἅγιο ἦθος. Νά συνυπάρχει ὀρθότητα πίστεως καί ἁγιότητα ζωῆς, συνέπεια φρονήματος καί πράξεως, κοσμοθεωρίας καί βιοθεωρίας. Νά συμβαδίζει ἡ ἀλήθεια μέ τήν ἀγάπη,

ἡ ὀρθοδοξία μέ τήν ὀρθοπραξία.

<<....ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΕΘΝΩΝ>>

<<....ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΕΘΝΩΝ>>

Η ΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ

Η ΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ