Πρός τε Ἰουδαίους καὶ Ἓλληνας ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεὸς ὁ Χριστός , ἐκ τῶν παρά τοῖς προφήταις πολλαχοῦ περί αὐτοῦ εἰρημένων

 AΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΩΝ/ΛΕΩΣ, ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

       «Πρός τε Ἰουδαίους καὶ Ἓλληνας ἀπόδειξις ὅτι ἐστὶ Θεὸς ὁ Χριστός 

                  ἐκ τῶν παρά τοῖς προφήταις πολλαχοῦ περί αὐτοῦ εἰρημένων» 

  

 (:κατά Ιουδαίων και εθνικών, απόδειξη ότι ο Χριστός είναι Θεός, με βάση όσα είπαν οι προφήτες γι’ Αυτόν σε πολλά σημεία των βιβλίων τους)

     Επειδή πολλοί από τους ανθρώπους δεν θα ανέχονταν να ακούνε με ευκολία μακροσκελείς λόγους, για τον λόγο ότι άλλοι είναι εκ φύσεως ράθυμοι, άλλοι έχουν παραδοθεί με πολλή αφοσίωση στις βιοτικές μέριμνες και άλλοι επειδή κατέχονται από πολλή αμάθεια, θεώρησα αναγκαίο να σας απαλλάξω από τον κόπο της μακρηγορίας, ώστε και την οκνηρία να αφαιρέσω από τους ράθυμους και να πείσω εκείνους που αποφεύγουν να διαβάζουν κάτι, να ακούσουν με πολλή προθυμία την ανάπτυξη της πραγματείας αυτής. 

ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ : ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΥ ΘΕΟΥ ,ΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ , ΟΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΩΣ ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!

 ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΟΣ :  ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ : ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΥ ΘΕΟΥ ,ΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ , ΟΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΩΣ ΚΕΦΑΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!

Ο Ακαθίστος Ύμνος. Οι Θ΄ Ωδές του κανόνα (κείμενο – μετάφραση-ἐρμηνεία )

 Ο  Ακαθίστος Ύμνος. Οι Θ΄ Ωδές του κανόνα (κείμενο – μετάφραση-ἐρμηνεία )

Ποίημα Ἰωσὴφ τοῦ Ὑμνογράφου.

ᾨδὴ α´. Ἦχος δ´. Ὁ Εἱρμός.

Ἀνοίξω τὸ στόμα μου, καὶ πληρωθήσεται πνεύματος,
καὶ λόγον ἐρεύξομαι, τῇ βασιλίδι Μητρί·
καὶ ὀφθήσομαι, φαιδρῶς πανηγυρίζων,
καὶ ᾄσω γηθόμενος, ταύτης τὰ θαύματα. (δίς)

Θὰ ἀνοίξω τὸ στόμα μου καὶ αὐτὸ θὰ γεμίσῃ ἀπὸ τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ θὰ εἴπω λόγους (ἐγκωμιαστικοὺς) πρὸς τὴν Βασίλισσαν Μητέρα (τοῦ Κυρίου)· καὶ θὰ μὲ ἴδουν νὰ πανηγυρίζω μὲ λαμπρότητα, καὶ θὰ ἀνυμνήσω γεμᾶτος ἀπὸ εὐφροσύνην τὰ θαυμαστὰ μεγαλεῖα, τῶν ὁποίων αὕτη ἠξιώθη.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ 20οῦ ΑΙΩΝΑ-Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης Ὁμότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ.

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης
Ὁμότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ 20οῦ ΑΙΩΝΑ

σχόλιο xristianorthodoxipisti: μελετήστε με προσοχή το κάτωθι άρθρο και γνωρίστε την μεγάλη αποστασία και προδοσία που έγινε στην Ελλάδα από τους εκκλησιαστικούς και πολιτικούς ηγέτες της ,την υποδούλωση της πατρίδος μας στον βαυαρικό προτεσταντισμό αποτέλεσμα του οποίου είναι και τα σημερινά μας προβλήματα , και επίσης διαπιστώστε , εάν η εκκλησία της Ελλάδος είναι σήμερα η εκκλησία των Αγίων πατέρων και της ορθοδοξίας 

1. Ἐξαπλώνεται ἀνεμπόδιστα ὁ Οἰκουμενισμός

Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ χειρότερη αἵρεση ὅλων τῶν ἐποχῶν, προελαύνει ἀκάθεκτη· διαβρώνει συνειδήσεις κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, χωρὶς ἀποτελεσματικὴ ἀντίσταση. Ἐμφανίζεται μὲ ἔνδυμα προβά­του, ὡς δῆθεν ἀγάπη, εἰρήνη, καὶ ἑνότητα πρὸς τοὺς ἀλλοθρήσκους καὶ αἱρετικούς, ἐνῶ πρόκειται γιὰ βαρὺ καὶ ἄγριο λύκο ποὺ κατασπαράσσει τὸ ποίμνιο. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένες ἔχουν ἀσπασθῆ τὴν αἵρεση καὶ ἔχουν μεταβληθῆ σὲ λύκους· οἱ περισσότεροι εἶναι μισθωτοὶ καὶ δὲν θέλουν νὰ διώξουν τοὺς λύκους γιὰ νὰ μὴ χάσουν τὴν καλοπέραση, τὶς τιμὲς καὶ τὶς δόξες, ἄλλοι εἶναι δειλοὶ καὶ φοβοῦνται τοὺς λύκους, καὶ μόνον ὀλίγοι ἀγωνίζονται νὰ τοὺς διώξουν.

Κατά των αιρετικών οικουμενιστών ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Κατά των αιρετικών  οικουμενιστών  των  λεγόντων  ότι  η εκκλησία  είναι  έργο  <<χειρών  ανθρώπων>> και ότι   η ορθόδοξος  εκκλησία  δεν  είναι  Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ  ΧΡΙΣΤΟΥ αλλά << μέρος >> της  !

η ορθόδοξος εκκλησιολογία  του  Αγίου και  Θεοπνεύστου πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ  πατριάρχου κων/λεως 397-407

ΗΤΑΝ ΟΡΘΗ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΛΟΓΩ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ; «Ου δεί παρά των Ιουδαίων ή αιρετικών τα πεμπόμενα εορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνεορτάζειν αυτοίς» (37ος καν. Λαοδικείας)

ΗΤΑΝ ΟΡΘΗ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΛΟΓΩ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ;
 «Ου δεί παρά των Ιουδαίων ή αιρετικών τα πεμπόμενα εορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνεορτάζειν αυτοίς» (37ος καν. Λαοδικείας)

Όσοι άλλαξαν το Παλιό Ημερολόγιο κατηγορούν εκείνους που έμειναν πιστοί σ' αυτό, ότι είναι σχισματικοί γιατί αναίτια διέκοψαν την εκκλησιαστική κοινωνία , τότε (δηλ. το 1924) όταν δεν υπήρχε εμφανώς θέμα Οικουμενισμού. Τους κατηγορούν μάλιστα ότι οι αιτιάσεις τους περί Οικουμενισμού είναι πολύ όψιμες για να δικαιολογήσουν τάχα την σχισματική τους κατάσταση.
Προς στήριξη δε των ισχυρισμών τους λένε ότι η αλλαγή του ημερολογίου  δεν έθιξε το Πασχάλιο της Εκκλησίας. Οτι τάχα μόνο αυτό έχει σημασία , δηλαδή ότι δεν άλλαξε το Πάσχα , αποσιωπώντας όμως ότι άλλαξαν όλες οι ακίνητες εορτές του έτους (Χριστούγεννα, Φώτα, Κοίμηση Θεοτόκου κλπ.) εορτάζοντας ταυτόχρονα με τους αιρετικούς και διακόπτοντας τον ταυτόχρονο εορτασμό μέσα στο σύνολο της Ορθοδοξίας.

Ο Δογματικός Όρος - ΘΕΟΤΟΚΟΣ - είς τήν Πίστην τών Ορθοδόξων Χριστιανών

Ο Δογματικός  Όρος - ΘΕΟΤΟΚΟΣ - είς  τήν Πίστην τών Ορθοδόξων Χριστιανών

Η Αντιμετώπιση υπό των Ορθοδόξων Χριστιανών της προδοσίας των επισκόπων κατά το 1924 και η διάσωση της αποστολικής διαδοχής και πίστεως δια των χειροτονιών επισκόπων το 1948

 Η Αντιμετώπιση  υπό των  Ορθοδόξων  Χριστιανών  της  προδοσίας  των  επισκόπων  κατά  το  1924  και η διάσωση  της αποστολικής  διαδοχής  και πίστεως  δια  των  χειροτονιών  επισκόπων  το 1948   

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ Η ΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ Ο οικουμενισμός είναι κάτι πολύ χειρότερον της παναιρέσεως , ο οικουμενισμός εν τω ιερώ χώρω της Ορθοδοξίας είναι νόσος προς θάνατον Καθηγητής Ανδρέας Θεοδώρου

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ 'Η ΑΙΡΕΣΙΣ  ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Ο οικουμενισμός  είναι  κάτι  πολύ  χειρότερον της  παναιρέσεως , ο οικουμενισμός  εν τω  ιερώ χώρω  της  Ορθοδοξίας  είναι  νόσος προς θάνατον

Καθηγητής Ανδρέας  Θεοδώρου

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΥΜΩΝ ΚΥΡΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΜΑΡΙΑΝ

 ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ  ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ  ΗΜΩΝ ΚΥΡΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΜΑΡΙΑΝ

Ὄνομα εὐλαβείας Πάρθένε, ἐμαυτῷ ἔξω θέμενος, πὰίγνιον πορνείας, ἐντὸς χρηματίζω, καὶ ἀλαζονείας, γέλως καθορῶμαι∙ θὴρίοις γὰρ δύσίν, ὡς ἀντιμάχοις, παραδέχομαι ἐξ ἀπροσεξίας∙ διὰ τοῦτο ῥῦσαί μὲ∙ σὺ γὰρ ἀγαλλίαμα, πέφυκας ψυχῆς μου καὶ πεποίθησις.

Ὁ Ἰωσὴφ κεκρατηκῶς, τῆς ἀκολάστου Δεσποίνης, τὴν ἀθέσμων πάλαι ἡδονῶν, λαμπρὸς βασιλεὺς Αἰγύπτου γέγονεν˙ ἐγὼ δὲ σώματος πολλοῖς, πάθεσιν εἶξας ἀφρόνως, ὑπὸ ἁμαρτίας βασιλεύομαι.