xristianorthodoxipisti.blogspot.gr ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΕΙΜΕΝΑ / ΑΡΘΡΑ
Εθνικά - Κοινωνικά - Ιστορικά θέματα
Ε-mail: teldoum@yahoo.gr FB: https://www.facebook.com/telemachos.doumanes

«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)

«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)

ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ-ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑ !!!!! ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ!

ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ  ΑΦΥΠΝΙΣΘΕΙΤΕ: ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ-ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑ !!!!!
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ!

ἀλλὰ καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. (Γαλ.1,8
Στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις, ας εδιδάχθητε είτε διά λόγου είτε δι΄ επιστολής ημών (2 Θεσσαλ. 2,15) 
"Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώση ὑμᾶς", λέγει τό Εὐαγγέλιον,

 ἀλλά καί ὁ Μέγας Βασίλειος συνιστᾶ: "Οὐδείς ἁπλῶς οὐδέ ἀνεξετάστως ἀπό τῶν ὑποκρινομένων τήν ἀλήθειαν συναρπάζεσθαι"(Μεγάλου Βασιλείου , Ὅροι Ἠθικοί, ΚΗ, 1) (= Κανείς ἐπιπολαίως καί χωρίς ἀκριβῆ ἐξέτασιν νά μήν παρασύρεται ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ὑποκρίνονται ὅτι κηρύσσουν τήν ἀλήθειαν.) 
ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑ 

Μπορούμε να γίνουμε άγιοι σήμερα; Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

 Μπορούμε να γίνουμε άγιοι σήμερα; Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου 


Πολλές φορές ἀκοῦμε  τούς χριστιανούς νά λένε:

«Ἄν ζούσαμε κι’ ἐμεῖς στήν ἐποχή τῶν Ἀποστόλων καί ἀξιωνόμασταν νά δοῦμε τό Χριστό, ὅπως Τόν εἶδαν ἐκεῖνοι, θά γινόμασταν ἅγιοι, ὅπως ἔγιναν κι’ αὐτοί». Ὅσοι σκέφτονται ἔτσι, ξεχνοῦν ὅτι Ἐκεῖνος πού μιλοῦσε στόν καιρό τῶν ἀποστόλων, μιλάει καί τώρα. Ἴσως ὅμως καί πάλι νά πεῖ κάποιος: «Μά δέν εἶναι τό ἴδιο πράγμα νά δεῖ κανείς τό Χριστό μέ τά μάτια του, ὅπως Τόν εἶδαν οἱ ἀπόστολοι, καί ν’ ἀκούει μόνο τά λόγια Του ἀπό ἄλλους ἤ νά τά διαβάζει στή Γραφή, ὅπως ἐμεῖς σήμερα».

Κι’ ἐγώ ἀπαντῶ, ὅτι δέν εἶναι ὁπωσδήποτε τό ἴδιο τό τότε καί τό τώρα. Ἀλλά τό τωρινό εἶναι πολύ μεγαλύτερο ἀπό ἐκεῖνο πού ἔζησαν οἱ Ἀπόστολοι, κι’ εὐκολότερα μᾶς φέρνει  στήν πίστη!

Μήν παραξενεύεστε. Μόνο ἀκοῦστε με.

Παλαιά Διαθήκη:«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

Παλαιά Διαθήκη:«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Π. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ

«ΠΡΟΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗΝ Η ΠΑΛΑΙΑ. ΟΥ ΚΑΙΝΑ ΤΑ ΚΑΙΝΑ»

(ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ)
Από το συνέδριο που οργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη από την εταιρεία Ορθοδόξων Σπουδών με θέμα Φαινόμενα Νεοειδωλολατρείας.

Τον τελευταίο καιρό ορισμένοι, οι οποίοι αγνοούν τα πράγματα γύρω από τα θέματα της πίστεώς μας, παραθεωρούν την Π.Διαθήκη από παρεξήγηση ή σκόπιμα, όπως π.χ. οι νεοειδωλολάτρες, και ρωτούν : «Γιατί η Εκκλησία και μάλιστα η Ορθόδοξος, περιέλαβε την - κατ' αυτούς Εβραϊκήν ή Ιουδαϊκήν Βίβλον στον κανόνα της Αγίας Γραφής και μάλιστα την προέταξε της Καινής, ονομάζοντάς την Π.Διαθήκη;». (Κανόνα ονομάζουμε την συλλογή των επί μέρους θεόπνευστων γραφών [βιβλίων], τα οποία αποτελούν την Αγίαν Γραφήν).

Αλλά η Π. Διαθήκη δεν είναι Ιουδαϊκή Βίβλος, είναι οικουμενική. Ιδιαιτέρως από τότε που μετεφράσθη στην Ελληνική, επί Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου (285-246 π.χ.) από 72 σοφούς Ιουδαίους γραμματείς και ικανούς γλωσσολόγους, την τότε οικουμενική γλώσσα. Ούτε η Κ. Διαθήκη παραμέρισε την Παλαιάν. Τούτο Δε είναι φανερόν από το γεγονός, ότι κατέχει στο βίο και την λατρεία της Εκκλησίας ιδιάζουσα και εξέχουσα θέση. Για την Εκκλησία τυχόν παραμερισμός της Παλαιάς Διαθήκης θα συμπαρασύρη αυτόματα και την απόρριψη της Καινής. Διότι Παλαιά και Καινή είναι, κατά τη φράση του Ιερού Χρυσοστόμου, «δύο παιδίσκαι», οι οποίες «δορυφορούν τον ένα Δεσπότην» Χριστό.

Οι κοινωνούντες μετά των αιρετικών ομολογούν!!Παπισμός Οικουμενισμός:ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΤΑΧΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ!!


Οι κοινωνούντες μετά των αιρετικών ομολογούν!!  Παπισμός Οικουμενισμός:ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΤΑΧΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ!! 
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο κ. Βαρθολομαίος και πολλοί εγχώριοι επίσκοποι, είναι θερμοί εκπρόσωποι μιας φοβερής αίρεσης:
της αίρεσης του Οικουμενισμού.


ΕΙΚΟΝΑ ΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΥΣ

Ο παπισμός είναι μια νοθεία της πίστης μας, που από τους αγίους πατέρες και τις οικουμενικές συνόδους έχει αναγνωριστεί ως αίρεση. Κατά παράβαση και περιφρόνηση της Αγ. Γραφής των Οικουμενικών Συνόδων και των δογμάτων, ο κ. Βαρθολομαίος, δέχεται και εφαρμόζει την Πατριαρχική Εγκύκλιο του 1920, η οποία θέτει στο περιθώριο τα δόγματα της Εκκλησίας και θεωρεί τις «εκκλησίες» των αιρετικών «σεβάσμιες», «συγκληρονόμους» και «μέλη του ιδίου σώματος». Ανεγνώρισε τον παπισμό ως «εκκλησία» στο Balamand του Λιβάνου το 1993. Κήρυξε δηλαδή ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι η μοναδική εκκλησία και; όπως ορίστηκε στο Σύμβολο της Πίστεως- αλλά εξισώνεται με διάφορες αιρέσεις και σχίσματα (1). Και όχι μόνο αυτό αλλά υπέγραψε «Κοινή Μαρτυρία Πίστεως» κατά τη οποία και οι δυο εκκλησίες είναι «αδελφές» εκκλησίες και έχουν έγκυρα μυστήρια.
Παρέδωσε την Θεία Κοινωνία σε αβάπτιστους παπικούς στην Ραβέννα της Ιταλίας!!! (2). Βεβήλωσε το μυστήριο του βαπτίσματος, επαινώντας τη βάπτιση Ορθοδόξου νηπίου με ανάδοχο Μουσουλμάνα!!! (3).

Ομιλία εις την Κυριακήν των Μυροφόρων ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

Ομιλία εις την Κυριακήν των Μυροφόρων
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

(Όπου και αναφέρεται ότι πρώτη ή Θεοτόκος είδε τον Κύριο μετά την εκ νεκρών ανάστασί του)

Η ανάστασις του Κυρίου είναι ανανέωσης της ανθρωπινής φύσεως. Και για τον πρώτο Αδάμ, πού λόγω της αμαρτίας καταπόθηκε από τον θάνατο και δια του θανάτου επέστρεψε στην γη, από οπού πλάσθηκε, είναι αναζώωσις και ανάπλασης και επάνοδος προς την αθάνατη ζωή. Εκείνον λοιπόν στην αρχή κανένας άνθρωπος δεν τον είδε να πλάθεται και να παίρνει ζωή (αφού κανένας άνθρωπος δεν υπήρχε ακόμη εκείνη την ώρα). Όταν όμως έλαβε την πνοή της ζωής με το θείο εμφύσημα, πρώτη από όλους τους άλλους τον είδε μια γυναίκα (διότι ή Εύα στάθηκε ό πρώτος άνθρωπος μετά από εκείνον).

Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν και τον δεύτερο Αδάμ, δηλαδή τον Κύριο, όταν ανίστατο από τους νεκρούς, κανένας άνθρωπος δεν τον είδε (αφού κανείς δικός του δεν παρευρισκόταν εκεί και οι στρατιώτες πού φύλαγαν το μνήμα, ταραγμένοι από τον φόβο, είχαν γίνει ώσει νεκροί). Μετά την ανάσταση όμως, πρώτη από όλους τους άλλους τον είδε μία γυναίκα, όπως ακούσαμε να μας ευαγγελίζεται σήμερα ό Μάρκος. Διότι λέγει: αναστάς ο Ιησούς πρωί πρώτη Σαββάτου εφάνη πρώτον Μαρία τη Μαγδαληνή.

Η ωφέλεια από τα μνημόσυνα

Η ωφέλεια από τα μνημόσυνα

Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται τα μνημόσυνα και γενικά τις προσευχές υπέρ των κεκοιμημένων αδελφών. Η πίστη σε προσωπική ύπαρξη μετά θάνατο και ο τρυφερός δεσμός της αγάπης πού μας συνδέει με τούς απελθόντες αδελφούς δικαιώνει τα μνημόσυνα.
Η επουράνιος Εκκλησία δέχεται τις παρακλήσεις μας και «μεσιτεύει» για μας στον Θεό. Αλλά και εμείς, η επί γης Εκκλησία, όντας ενωμένοι με τούς απελθόντες αδελφούς στο ένα σώμα τού Χριστού, παρακαλούμε γι' αυτούς και τελούμε υπέρ αυτών τη θεία ευχαριστία, η οποία συναθροίζει στο λειτουργικό χώρο ολόκληρη την Εκκλησία, πραγματώνοντας συνεχή επικοινωνία και αλληλεπίδραση. Η θεία ευχαριστία προσφέρεται «υπέρ της Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας» και ωφελεί με τη χάρη της τούς πάντες.

περί της πρεσβείας των αγίων "ΑΝΤΙΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ ΟΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ"

περί της πρεσβείας των αγίων
"ΑΝΤΙΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ ΟΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ"

Δημήτριος Παναγόπουλος
1916-1982
"Εδούλευσεν εις το Ευαγγέλιον" (Φιλιπ.β' 22)

«Ο τιμών Κύριον, τιμά και Άγιον, ο δε ατιμάζων Άγιον, ατιμάζει τον εαυτού Δεσπότην»

(Επιφάνιος εν αίρ. 78. κεφ. 21).


Η ημετέρα Ορθόδοξος Εκκλησία διδάσκει σταθερώς, ότι δυνάμεθα να έχομε την πρεσβεία των Αγίων, δηλαδή να επικαλεσθώμεν τους αγίους, όπως βοηθήσωσιν ημάς και ενισχύσωσι δια των προς τον Ύψιστον δεήσεων αυτών.

Όμως οι «Ευαγγελικοί» επιτίθενται σφοδρότατα εναντίον της διδασκαλίας και της πράξεως ταύτης της ημετέρας Εκκλησίας, θεωρούντες αυτήν, όχι μόνον περιττή και ανωφελή, αλλά και τουτ' αυτό ασεβή, ως εναντιουμένην, δήθεν, εις αυτήν την Αγία Γραφή! Συνιστώμεν την μετά προσοχής μελέτην του κεφαλαίου τούτου, είναι εν εκ των θεμάτων εκείνων, δια των οποίων ζαλίζουσι και παρασύρουσι τα αθώα, αφελή και αμέριμνα θύματα των.

Τα ρητά της Αγ. Γραφής, τα οποία προβάλλουσι προς υποστήριξιν της γνώμης των, είναι κατά σειράν τα εξής εκ της Κ. Διαθήκης:

«Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς' άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς
και μάθετε απ' εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία, και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών, ο γαρ ζυγός μου χρηστός και το φορτίον μου ελαφρόν εστίν»
(Ματθ. ια' 28-30). Ιδού, λέγουσιν, ότι ο Χριστός καλεί πάντας απ’ ευθείας προς Αυτόν και δεν είναι ανάγκη δια μέσου άλλων να έλθωμεν προς Αυτόν.

Οι άγιες εικόνες

Οι άγιες εικόνες
  
Ο Θεός είναι αόρατος και απρόσιτος, άγνωστος κατά την ουσία (Έξοδ. λγ' 20. Α' Τιμ. α' 17. στ' 16. Α' Ιω. δ' 12), δεν είναι δυνατό να εικονισθεί (Δευτερ. δ' 12).

Όμως ο Υιός του Θεού σαρκώθηκε (Ιω. α' 14. Κολ. β' 9), φανέρωσε την εικόνα του Θεού (Ματθ. ια' 27. Λουκ. ι' 22. Ιω. α' 18. ιδ' 9. Β' Κορ. δ' 4. Κολ. α' 15).

Άρα μπορούμε να τον εικονίσουμε και να διακηρύξουμε την πίστη μας στη Θεανθρωπότητα του Κυρίου. Από το άλλο μέρος η ενανθρώπηση του Χριστού αποκαλύπτει την αληθινή φύση του ανθρώπου, πού είναι σύμμορφος προς την εικόνα του Θεού (Α' Κορ. ιε' 49. Β' Κορ. γ' 18).

Έτσι οι εικόνες των αγίων αναφέρονται στην «καινή κτίση», στον «καινό άνθρωπο» και αποτελούν μαρτυρία της χριστιανικής ελπίδας για τη νέα εν Χριστώ πραγματικότητα (Ησ. ξε' 14-17. ξστ' 22. Β' Κορ. ε' 17. ΓαΛ. οτ' 15. Έφεσ. β' 15. δ' 24. Β' Πέτρ. γ' 13. Άποκ. κα' 5).

Είναι οι Αρμένιοι Ορθόδοξοι; Οι θέσεις του Μ. Φωτίου

Είναι οι Αρμένιοι Ορθόδοξοι; Οι θέσεις του Μ. Φωτίου

  ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ
Πρωτοπρεσβυτέρου Καθηγητού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης


Πρόλογος
        Οι Αρμένιοι είναι ένας ευγενής και ηρωικός λαός που κατέβαλαν μεγάλο τίμημα αγώνων και θυσίας για να εξασφαλίσουν το δικαίωμα της ιστορικής τους υπάρξεως. Από της πλευράς αυτής οι Έλληνες τους αντιμετωπίζουμε με πολλή συμπάθεια, γιατί νοιώθουμε ότι είμαστε ομοιοπαθείς, ότι ιστορικά και ως προς άλλα στοιχεία και πλευρές της ζωής συγγενεύουμε, πολύ περισσότερο μάλιστα αφού και αυτοί είναι Χριστιανοί.
       Υπάρχει όμως και μία άλλη σημαντική πλευρά του ζητήματος που έχει σχέση με την εκκλησιαστική τους ταυτότητα, σύμφωνα με την οποία κατά παράδοση θεωρούμε τους Αρμενίους ως αιρετικούς Μονοφυσίτες. Αυτό στις ημέρες μας, όπου όλα σχετικοποιούνται και αμβλύνονται, και η παράδοση δεν παίζει αποφαστιστικό ρόλο, τείνει να  σκεπασθεί, να ξεχασθεί και να αλλοιωθεί με άλλη θεώρηση, η οποία στα πλαίσια του χριστιανικού Οικουμενισμού μειώνει τις διαφορές μέχρις εξαφανίσεως και μεγαλοποιεί τις ομοιότητες μέχρι γιγαντισμού. Σύμφωνα με αυτή τη θεώρηση οι Αρμένιοι είναι κατά πάντα Ορθόδοξοι, όπως και εμείς, και οι διαφορές που μας χωρίζουν είναι ασήμαντες και επουσιώδεις. Αυτό αποτελεί και βασική κατευθυντήρια γραμμή του διεξαγομένου Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των Αντιχαλκηδονίων, στους οποίους ανήκουν οι Αρμένιοι.
       Είναι όμως Ορθόδοξοι οι Αντιχαλκηδόνιοι; Απάντηση στο ερώτημα αυτό προσπαθήσαμε να δώσουμε σε μελέτημά μας που ήδη κυκλοφορεί σ' αυτήν εδώ τη σειρά "Καιρός" των μικρών τευχιδίων με θέμα : «Η "Ορθοδοξία" των Αντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτών».

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ! ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ! ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
 (1904)








ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄
«Εμοί δε λίαν ετιμήθησαν οι
φίλοι σου ο Θεός…»
(Ψαλμ. ρλη΄17)
Περί της δόξης των δικαίων εν τη γη υπό του Θεού και περί της τιμής της αποδιδομένης αυτοίς υπό της Εκκλησίας.

Κατά τον αυτόν χρόνον καθ' ον ο υπέρτατος Κριτής αξιοί να απονείμει τοις δικαίοις μετά θάνατον απαρχήν τίνα της δόξης αυτών εν τω Ουρανώ, ήτοι τη Εκκλησία τη θριαμβευούση, απονέμει αυτοίς μίαν δόξαν και εν τη επί της γης συγχρόνως στρατευόμενη Εκκλησία. Αύτη η δόξα εκδηλούται εν τούτω ότι η επίγειος Εκκλησία σέβεται τους δικαίους ως αγίους και φίλους του Θεού. Επικαλείται αυτούς εν ταις προσευχαίς αυτής ως μεσίτας παρ’ αυτώ, τιμά επίσης τα αυτών λείψανα και παν ό,τι ανήκεν αυτοίς, ως και τας εικόνας αυτών.