ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΕΙΡΑΧ .ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ
Σοφ. Σειρ. 30,1 Ὁ
ἀγαπῶν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐνδελεχήσει μάστιγας αὐτῷ, ἵνα εὐφρανθῇ ἐπ᾿ ἐσχάτῳ αὐτοῦ.
Σοφ. Σειρ.
30,1 Εκείνος που αγαπά το παιδί
του, θα το τιμωρή συχνά· τούτο δέ, δια να το μορφώση, ώστε να ευφρανθή εκείνο
κατά τα γηρατεία του.
Σοφ. Σειρ. 30,2 ὁ
παιδεύων τὸν υἱὸν αὐτοῦ ὀνήσεται ἐπ᾿ αὐτῷ καὶ ἀνὰ μέσον γνωρίμων ἐπ᾿ αὐτῷ
καυχήσεται·
Σοφ. Σειρ.
30,2 Εκείνος που διαπαιδαγωγεί ορθώς
και μορφώνει το παιδί του, θα ωφεληθή από αυτό και ενώπιον γνωστών του ανθρώπων
θα καυχάται δι' αυτό.
Σοφ. Σειρ. 30,3 ὁ
διδάσκων τὸν υἱὸν αὐτοῦ παραζηλώσει τὸν ἐχθρὸν καὶ ἔναντι φίλων ἐπ᾿ αὐτῷ
ἀγαλλιάσεται.
Σοφ. Σειρ. 30,3 Εκείνος
που διδάσκει ορθώς το παιδί του, θα κάμη τον εχθρόν του να τον ζηλοφθονήση·
ενώπιον όμως των φίλων του θα ευφραίνεται δι' αυτό.
Σοφ. Σειρ. 30,4 ἐτελεύτησεν
αὐτοῦ ὁ πατήρ, καὶ ὡς οὐκ ἀπέθανεν· ὅμοιον γὰρ αὐτῷ κατέλιπε μετ᾿ αὐτόν.
Σοφ. Σειρ.
30,4 Απέθανεν ο πατήρ του παιδιού
αυτού, είναι ως εάν δεν απέθανε, διότι αφήκε παιδί όμοιον με τον εαυτόν του.
Σοφ. Σειρ. 30,5 ἐν
τῇ ζωῇ αὐτοῦ εἶδε καὶ εὐφράνθη καὶ ἐν τῇ τελευτῇ αὐτοῦ οὐκ ἐλυπήθη.
Σοφ. Σειρ.
30,5 Ο πατέρας, ενώ ακόμα εζούσε, είδε
το παιδί του να προοδεύη χάρις εις την μόρφωσιν που του έδωσε, και ευχαριστήθη
δια τούτο. Οταν δε ήλθεν η ώρα του θανάτου, δεν ελυπήθη,
Σοφ. Σειρ. 30,6 ἐναντίον
ἐχθρῶν κατέλιπεν ἔκδικον καὶ τοῖς φίλοις ἀνταποδιδόντα χάριν.
Σοφ. Σειρ. 30,6 διότι
αφήκεν ένα δίκαιον τιμωρόν εναντίον των εχθρών του και ένα ευγνώμονα προς τους
φίλους του, στους οποίους εκείνο θα ανταποδώση την ευεργεσίαν.
Σοφ. Σειρ. 30,7 περιψύχων
υἱὸν καταδεσμεύσει τραύματα αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ πάσῃ βοῇ ταραχθήσεται σπλάγχνα
αὐτοῦ.
Σοφ. Σειρ.
30,7 Εκείνός που παραχαϊδεύει και δεν
παιδαγωγεί ορθώς το παιδί του, θα το ενθαρρύνη εις εκτροπάς και έπειτα θα
επιδέση τας πληγάς του. Εις κάθε κραυγήν του πονούντος παιδιού του θα
ταράσσεται η πατρική του καρδία.
Σοφ. Σειρ. 30,8 ἵππος
ἀδάμαστος ἀποβαίνει σκληρός, καὶ υἱὸς ἀνειμένος ἐκβαίνει προαλής.
Σοφ. Σειρ.
30,8 Οπως ενας αδάμαστος ίππος γίνεται
σκληροτράχηλος και επικίνδυνος, έτσι και ένα παιδί εγκαταλελειμμένον στον
εαυτόν του καταντά αναιδές και επιβλαβές.
Σοφ. Σειρ. 30,9 τιθήνησον
τέκνον, καὶ ἐκθαμβήσει σε· σύμπαιξον αὐτῷ, καὶ λυπήσει σε.
Σοφ. Σειρ.
30,9 Χαϊδεψε πολύ το παιδί σου, και θα
καταπλαγής από την απρεπή συμπεριφοράν του. Αν παιδιαρίζης μαζή με αυτό, θα
δακιμάσης κατόπιν πολλάς λύπας.
Σοφ. Σειρ. 30,10 μὴ
συγγελάσῃς αὐτῷ, ἵνα μὴ συνοδυνηθῇς, καὶ ἐπ᾿ ἐσχάτῳ γομφιάσεις τοὺς ὀδόντας
σου.
Σοφ. Σειρ.
30,10 Μη πολυγελάς μαζή με αυτό, δια να μη
δοκιμάσης εξ αιτίας του πόνους και στο τέλος μουδιάσουν τα δόντια σου εξ αιτίας
του.
Σοφ. Σειρ. 30,11 μὴ
δῷς αὐτῷ ἐξουσία ἐν νεότητι· θλάσον τὰς πλευρὰς αὐτοῦ, ὡς ἔστι νήπιος, μήποτε
σκληρυνθεὶς ἀπειθήσῃ σοι. [καὶ μὴ παρίδῃς τὰς ἀγνοίας αὐτοῦ.
Σοφ. Σειρ.
30,11 Μη δίδης εις αυτό ελευθερίαν και
δικαιώματα κατά τα χρόνια της νεότητός του και μη κάνης πως δεν βλέπεις τας
αταξίας του.
Σοφ. Σειρ. 30,12 κάμψον
τὸν τράχηλον αὐτοῦ ἐν νεότητι].
Σοφ. Σειρ.
30,12 Καμψε τον τράχηλόν του κατά την νεανικήν
ηλικίαν, μωλώπισέ του τα πλευρά, όταν ακόμη είναι μικρός, μήπως τυχόν και
σκληρυνθή αδιαπαιδαγώγητος και δείξη προς σε απείθειαν.
