Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Εγκώμιον εις την πάνσεπτον Κοίμησιν της Θεομήτορος

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Εγκώμιον  εις την πάνσεπτον Κοίμησιν της Θεομήτορος

Μετάφραση - Λογοτεχνική απόδοση: Δημήτρης Σταθόπουλος

1. Όποιοι έρωτα νιώθουνε για κάτι, συνηθίζουνε να μιλάν αδιάκοπα γι' αυτό και να το φέρνουνε μέρα και νύχτα στη σκέψη τους. Μη με κατακρίνετε, λοιπόν, που για τρίτη φορά τώρα έκαμα τούτο δω το έφύμνιο στη μάνα του Θεού μου, για να της το προσφέρω σαν αποχαιρετιστήριο δώρο στην έξοδό της.

Στην πραγματικότητα όμως τούτο το δώρο μου δεν είναι προσφορά σ' εκείνη, αλλά σε μένα τον ίδιο και σε σένα, θείε και ιερέ λαέ, που παραστέκεσαι δω γύρω.

Κι αυτό γίνεται με το να στρώσω τραπέζι με τροφές που δεν είναι μονάχα σωτήριες κι ωφέλιμες στις ψυχές, αλλά και ταιριαστές στην ιερή τούτη νύχτα· και με το να γενώ έτσι νοικοκύρης πνευματικής χαράς.

Επειδή βλέπετε πώς σπανίζουνε τα τρόφιμα, γι' αυτό ακριβώς ετοιμάζω στα πρόχειρα το δείπνο, αν κι όχι ταιριαστά κι επιδέξια κι ούτε όπως θάξιζε στα μάτια Εκείνης που μας κάλεσε, αλλά τουλάχιστο στην ανάγκη μας τούτη, να μας δώσει παρηγοριά στην πείνα μας.

ΝΕΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ ΚΑΙ «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ»

ΝΕΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ ΚΑΙ «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ»

Εκ των πρακτικών του επιστημονικού συνεδρίου με θέμα:

 Μοναχός Αρσένιος Βλιαγκόφτης Δρ. Θ. – Πτ. Φ.

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΝΕΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ

Δωδεκαθεϊσμός

Υποτίμηση Παλαιάς Διαθήκης

Ολυμπιακοί Αγώνες

Θεσσαλονίκη 25-27 Μαΐου 2003

Μέσα στην πολύμορφη σύγχυση που ταλαιπωρεί τον άνθρωπο της εποχής μας, παρατηρείται τα τελευταία δεκαπέντε περίπου χρόνια και σταδιακή ανάπτυξη του ρεύματος της αναβιώσεως της αρχαίας θρησκείας.

Το φαινόμενο δεν είναι μόνον ελληνικό.  Είναι παγκόσμιο.  Οι πρωτεργάτες του φιλοδοξούν «να προσφέρουν τα στοιχεία για τη δημιουργία μιας νέας ανθρώπινης ταυτότητας…»[1] όπως επίσης και μιας «νέας εθνικής ταυτότητας»[2].  Παρουσιάζουν την αρχαία θρησκεία ως την μόνη ικανή να εκφράσει την αρχαία ψυχή και το ελληνικό ιδεώδες.

«Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα» επιβεβαιώνεται στις μέρες μας

«Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα» επιβεβαιώνεται στις μέρες μας

Πρό τεσσαράκοντα ἐτῶν ὁ  ἱδρυτής τῆς ΠΟΕ καί τοῦ «Ο.Τ.» Ἀρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος

ΑΠΕΚΑΛΥΨΕ ΤΟ 1972 ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Ἐφέτος συνεπληρώθησαν τριάκοντα ἔτη ἀπό τήν κοίμησίν του καί ὅ,τι ἔγραψε διά τήν Ἑβραιομασωνίαν καί τόν Οἰκουμενισμόν εἰς τό βιβλίον του «Ὁ Οἰκουμενισμός χωρίς μάσκα» ἐπιβεβαιώνονται πλήρως εἰς τάς ἡμέρας μας

ΣΥΝΕΠΛΗΡΩΘΗΣΑΝ τριάκοντα ἔτη ἀπό τήν κοίμησιν τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς Πανελληνίου Ὀρθοδόξου Ἑνώσεως (ΠΟΕ) καί τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου», τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Χαραλάμπους Βασιλοπούλου. Ὁ μακαριστός Γέρων Χαράλαμπος Βασιλόπουλος διεκρίνετο διά τό ἀντιαιρετικόν, πνευματικόν καί φιλανθρωπικόν του ἔργον…

"Λόγος εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου"

"Λόγος εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου"

(τοῦ  Ἠλία Μηνιάτη) 

«Παρέστη ἡ βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου, ἐν ἰματισμῶ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη».

Αὐτὴ εἶναι ἡ πλέον ζωντανὴ καὶ πρεπώδης εἰκὼν τῆς μεταστάσης εἰς οὐρανὸν Θεομήτορος.ὁπού ἐζωγράφισε μὲ θεοκίνητον κάλαμον ὁ Προφητάναξ· καὶ πρὸς τὴν θεωρίαν τῆς εἰκόνος ταύτης προσκαλῶ σήμερον τὰ ὄμματα τῆς εὐλαβοῦς σας διανοίας, ὢ φιλέορτον σύστημα.

ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ-ΠΑΠΙΣΜΟΣ :ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ-ΠΑΠΙΣΜΟΣ :ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ  ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Ο Προτεσταντισμός
Αρχιμ. Αθανασίου Μυτιληναίου

Τι είναι αίρεσις

       Είχαμε αναφερθή την περασμένη φορά εις το θέμα γενικά της αιρέσεως. Αλλά τίθεται το ερώτημα: Τι είναι αίρεσις;
       Αίρεσις είναι η λογική ερμηνεία του δόγματος∙ δηλαδή  είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να κατανοήση το μυστήριον του Θεού. Και όταν προσπαθή ο άνθρωπος να το κατανοήση, θέλει να το κατατάξη μέσα εις τα λογικά κατηγορήματα∙ δηλαδή θέλει να λογικοποιήση κάτι που είναι πέρα από την λογική. Στην προσπάθεια του όμως να λογικοποιήση, να κάνη λογικό δηλαδή, εκείνο το οποίον δεν μπαίνει μέσα στα στενά όρια της λογικής, κατ' ανάγκην θα ξεφύγη∙ κι αφού θα ξεφύγη, αυτό είναι αίρεσις. Ώστε λοιπόν αίρεσις πάντοτε είναι η λογικοποίησις του λόγου του Θεού, της αποκαλύψεως επειδή πάντα, επαναλαμβάνω, η αποκάλυψις είναι υπέρ λόγον, είναι πιο πάνω από την λογική.
       Ο Θεός, επί παραδείγματι, λέγει στον Αβραάμ: «Θα γεννήσεις παιδί τώρα που είσαι εκατό χρονών.» Αν ο Αβραάμ βάλη την  λογική, θα πη: «Πως είναι δυνατόν αυτό να γίνη;». Και από τη στιγμή που θα βάλη την λογική, θα λογικοποιήση δηλαδή αυτό που του αποκαλύπτεται, αμέσως θα το απορρίψη και θα πη: «Δεν είναι δυνατόν είμαι εκατό χρονών!». Όταν όμως πη «Εγώ μεν δεν το καταλαβαίνω∙ αλλά, αφού το λέγει ο Θεός, το πιστεύω όπως είναι, το αφήνω λοιπόν όπως είναι.», από την στιγμή εκείνη και πέρα μένει στην ορθήν πίστιν. Όταν λοιπόν το λογικοποιήση, τότε θα το απορρίψη ή θα το διαστρέψη, θα το αλλάξη, θα το τροποποιήση από τη στιγμή εκείνη είναι εις το χώρο της αιρέσεως. 

13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΠΡΟ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΠΡΟ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΕ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΛΕΥΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΛΕΥΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ:Μία αποκρυφιστική συγκρητιστική κίνησις

Η Παγκόσμια Λευκή Αδελφότητα είναι μία αποκρυφιστική, συγκρητιστική οργάνωση με θεοσοφικές αποχρώσεις, που δημιουργήθηκε από τον Βούλγαρο Omraam Miklael Aivanhov (1900-1986) στο Fresis της Γαλλίας το 1947. Ο ιδρυτής της κίνησης είχε γεννηθεί στη Βουλγαρία, όπου και έζησε μέχρι το 1937. Από το 1937-1986 μετακόμισε και έζησε στην Γαλλία μέχρι το Δεκέμβριο του 1986. Στη Βουλγαρία είχε υπάρξει για πολλά χρόνια μαθητής του Βούλγαρου αποκρυφιστή Πέτερ Ντένωφ[1]. Κατά τους ισχυρισμούς της οργάνωσης το επίγειο τμήμα της αποτελεί γέφυρα, που οδηγεί στην ουράνια αόρατη αδελφότητα. Στην Παγκόσμια Λευκή αδελφότητα τόσο στο ουράνιο όσο και στο επίγειο τμήμα της, αντιτίθεται, κατά τους ισχυρισμούς της, η Μαύρη αδελφότητα. 

Σύμφωνα με τον O. M. Aivanhov, στην οργάνωσή του προσφέρεται μία μυστική γνώση, που προέρχεται από ένα θιβετιανό σοφό και από άγνωστα βιβλία, που βρίσκονται φυλαγμένα σε τέσσερις βιβλιοθήκες του σύμπαντος[2].

Η συνωμοσία του Όφεως

Η συνωμοσία του Όφεως

Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα η ανθρωπότητα για πολλούς ζει την αποκορύφωση του προπατορικού αμαρτήματος.  Η αδιάκοπη προσπάθεια του «εκσυγχρονισμένου νέου» ανθρώπου να τοποθετήσει τον εαυτό του στην θέση του Θεού, να γίνει δηλαδή Θεός χωρίς Θεό, να πετύχει την θέωση χωρίς την κάθαρση και την φώτιση, να κυριαρχήσει στην φύση περιφρονώντας την δημιουργία, να κατασκευάσει αυτή την ίδια την ζωή, χωρίς όμως να υπολογίζει στην ύπαρξη της ψυχής, να πετύχει την αθανασία περιφρονώντας την  θνητότητα του

και τέλος, ίσως το κυριότερο, μέσω μιας αδίστακτης και παγκόσμιας ελίτ να εκμηδενίσει το μεγαλύτερο δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο, δηλαδή το αυτεξούσιο, οδηγεί με γοργό ρυθμό την μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων, που θα έχει μετατραπεί σε ανθρωποειδή-ζώα, σε υλικό και πνευματικό αφανισμό σύμφωνα με τα ιδιοτελή της συμφέροντα.

Περί της θείας πίστης στον Χριστό

Αγ. Νεκτάριος Πενταπόλεως

Ο Απόστολος Παύλος, δίνοντας τον ορισμό της πίστης λέει: «εστί δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων». (Εβρ. ια” 1)

Ο δε Κλήμης ο Αλεξανδρεύς τονίζει: «Η πίστη είναι ένα έμφυτο εσωτερικό αγαθό και, χωρίς να αναζητά τον Θεό, ομολογεί ότι Αυτός υπάρχει και τον δοξάζει επειδή υπάρχει». Ο ίδιος ορίζει την πίστη και με άλλο τρόπο: «Πίστη είναι η σύντομη γνώση των αναγκαίων».

Αλλά και ο Μέγας Βασίλειος ορίζει την πίστη ως εξής: «Πίστη είναι η με τη χάρη του Θεού χωρίς αμφιβολία αποδοχή αυτών που έχουν κηρυχθεί και αφορούν την περί Θεού αλήθεια».

Ο Χρυσόστομος μάλιστα ορίζει την πίστη με τα ακόλουθα: «Πίστη είναι η αδίστακτη και πλήρης ελπίδα για όσα ο Θεός έχει υποσχεθεί σε μας και η πεποίθηση ότι θα μας ακούσει σε αυτά που του ζητούμε». Πίστη αληθινή και καθαρή είναι αυτή που έχει αποκαλυφθεί στον κόσμο, από τον Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό.

Κάποιος Πατέρας της Εκκλησίας λέει: «Ως μόνη πίστη που είναι αληθινή και καθαρή ορίζουμε αυτή που αναφέρεται στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα, τη μόνη θεότητα και κυριότητα, εκείνη που δημιούργησε όλα τα ορατά και τα αόρατα και είναι βασίλισσα όλης της κτίσης, και της ορατής και της αόρατης».

Ο Χρυσόστομος λέει ξανά: «Πίστις από Πατρός μεν άρχεται, επί Υιόν δε έρχεται εις δε το Πνεύμα πληρούται. Πίστεως ρίζα ζώσα ο Πατήρ κλάδος αμάραντος ο Υιός καρπός αθάνατος το Πνεύμα το Άγιον».

(Πηγή: «ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΘΩΣ»)

Πηγή: Η Άλλη Όψη

Ἡ θέωσις, ὡς σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου

Ἡ θέωσις, ὡς σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου

Πρόλογος

Εἶναι πολὺ τολμηρὸ νὰ ὁμιλεῖ κάποιος γιὰ τὴν θέωση, ὅταν δὲν τὴν ἔχει γευθεῖ. Τολμήσαμε ὅμως τὰ ὑπὲρ δύναμιν θαρροῦντες εἰς τὰ ἐλέη τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Γιὰ νὰ μὴ κρύψουμε ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς ἀδελφούς μας τὸν ὕψιστο καὶ τελικὸ σκοπὸ τῆς ζωῆς μας, γιὰ τὸν ὁποῖο πλασθήκαμε.

Γιὰ νὰ γίνει σαφὲς ὅτι ἡ μόνη ὀρθόδοξος ποιμαντικὴ εἶναι ἡ ποιμαντική τῆς θεώσεως καὶ ὄχι τῆς κατὰ τὰ δυτικὰ πρότυπα ἠθικῆς τελειοποιήσεως τοῦ ἀνθρώπου χωρὶς τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ.

Γιὰ νὰ ποθήσουμε ὅλοι τὰ κρείττονα καὶ ἔτσι νὰ ἀγωνισθοῦμε γιὰ τὰ ὑψηλὰ καὶ μόνα δυνάμενα νὰ ἀναπαύσουν κατὰ βάθος τὴν δίψα τῆς ψυχῆς γιὰ τὸ Ἀπόλυτο, τὸν Τριαδικὸ Θεό.

Γιὰ νὰ πλημμυρίσουμε ἀπὸ εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν Πλάστη καὶ Δημιουργό μας γιὰ τὸ μεγάλο δῶρο Του, τὴν κατὰ Χάριν θέωσή μας.