Α.Τὶ κοινωνήσει λύκος ἀμνώ; Οὔτως ἁμαρτωλός πρὸς εὐσεβή. Β.Στενὴ καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν. Γ.Αἰτῆτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτῆσθε... Δ.Γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθετε εἰς πειρασμόν.

Α.Τὶ κοινωνήσει λύκος ἀμνώ; Οὔτως ἁμαρτωλός πρὸς εὐσεβή.

Β.Στενὴ καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν.
Γ.Αἰτῆτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτῆσθε...

Δ.Γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθετε εἰς πειρασμόν.

Τὶ κοινωνήσει λύκος ἀμνώ; Οὔτως ἁμαρτωλός πρὸς εὐσεβή.

Ὅπως ἡ συναναστροφὴ μὲ τοὺς κακοὺς συνήθως βλάπτει αὐτοὺς ποὺ τοὺς συνανα-στρέφονται ἔτσι καὶ ἡ συναναστροφὴ μὲ τοὺς ἐναρέτους ὀφελεῖ πολὺ ἐκείνους ποὺ τοὺς συναναστρέφονται. [ΕΠΕ Εργα Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου τομ. 2 σελ. 114]

Ὅπως οἱ καλοὶ συνηθίζουν νὰ συμβουλεύουν τοὺς ἄλλους αὐτὰ μὲ τὰ ὁποία οἱ ἴδιοι ἔγιναν καλοί, ἔτσι καὶ οἱ κακοὶ συνηθίζουν νὰ συνιστοῦν στοὺς ἄλλους αὐτὰ μὲ τὰ ὁποία ἔγιναν κακοί. [ΕΠΕ Εργα Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου τομ. 8Α σελ. 372]

Ἂν ἀποφεύγεις τοὺς πονηρούς, ἐπιδιώκεις δὲ τὴν συντροφιὰ τῶν καλῶν, θὰ αὐξηθοῦν καὶ ἀπὸ τὶς δυὸ πλευρὲς οἱ ὠφέλεῖες τῆς ἀρετῆς καὶ θὰ ἐξαφανιστοῦν οἱ βλάβες τῆς κακίας. [ΕΠΕ Εργα Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου τομ. 5 σελ. 198]

«Εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε ἔξελε αὐτόν». Τίποτε δὲν εἶναι τόσο βλαβερό, ὅσο ἡ κακὴ συναναστροφή. Γιατί ὅσα δὲν μπορεῖ νὰ τὰ κάνει ἡ ἀνάγκη, μπορεῖ νὰ τὰ κάνει πολλὲς φορὲς ἡ φιλία, εἴτε πρόκειται γιὰ ζημιὰ εἴτε γιὰ ὠφέλεια. Γι’ αὐτὸ μᾶς προστάζει μὲ πολλὴ αὐστηρότητα ὁ Κύριος, νὰ ἀποκόβουμε αὐτοὺς πού μας βλάπτουν, ὑπονοώντας αὐτοὺς ποὺ φέρνουν τὰ σκάνδαλα. [ΕΠΕ Εργα Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου τομ. 11 σελ. 370]

Ἀπὸ ποὺ νομίζεις ὅτι γίνονται θαυμαστοὶ καὶ δοξασμένοι μερικοὶ ἀπὸ ἐκείνους ποῦ κατέλαβαν τὶς ἐρημιές; Δὲν γίνονται ἐπειδὴ φεύγουν τοὺς θορύβους καὶ τὶς ἀγορὲς καὶ κατασκηνώνουν μακριὰ ἀπὸ τὸν καπνὸ καὶ τὴν ζάλη τῶν βιοτικῶν πραγμάτων; Αὐτοὺς καὶ σὺ νὰ μιμηθεῖς, ἐπιδιώκοντας μέσα στὴν πόλη νὰ βρεῖς τὴν ἐρημιὰ καὶ τὴν ἡσυχία. Καὶ πῶς θὰ κατορθωθεῖ αὐτό; Ἂν ἀποφεύγεις τοὺς πονηροὺς ἀνθρώπους καὶ ἐπιδιώκεις τὴν συντροφιὰ τῶν καλῶν καὶ ἐναρέτων. [ΕΠΕ Εργα Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου τομ. 5 σελ. 198]

Φίλος ἀνόητος καὶ ἀπερίσκεπτος εἶναι πηγὴ ζημίας· δροσερὰ δὲ καὶ γλυκιὰ πηγὴ ἡ συναναστροφὴ μὲ συνετούς. Τὸ νὰ κάνεις συντροφιὰ μὲ ἀσύνετους εἶναι θλῖψις τῆς καρδίας σου. Εἶναι προτιμότερο νὰ κατοικήσεις μὲ θηρία, παρὰ μὲ ἀνθρώπους μὲ κακὴ συμπεριφορά. Νὰ κάθεσαι μὲ γύπες, παρὰ μὲ ἀχόρταγο καὶ πλεονέκτη. Προτιμότερο νὰ συνομιλεῖς μὲ χοῖρον παρὰ μὲ ἄνθρωπο κοιλιόδουλο· διότι εἶναι καλύτερη ἡ γοῦρνα τῶν χοίρων, παρὰ στόμα λαίμαργον καὶ ἀχόρταγον προτιμότερο νὰ κάθεσαι μὲ λεπροὺς παρὰ μὲ ὑπερήφανους. [Αββά Ισαάκ Ευεργετινός τομ. Α σελ. 336-337]

Νὰ προσπαθεῖς νὰ μὴ συναναστρέφεσαι μὲ αὐτοὺς ποὺ ἀγαποῦν τὴν ἀργίαν καὶ δὲν ἐπιθυμοῦν νὰ ἐπιδίδωνται εἰς τὴν ἀσκητικὴν ἡσυχίαν. Νὰ ἀποφεύγεις αὐτοὺς ποὺ ἀγαποῦν τὰ συμπόσια καὶ λέγουν· ἐγὼ θὰ σοῦ κάνω σήμερα τὸ τραπέζι καὶ σὺ θὰ μοῦ τὸ κάνεις αὔριον. Διότι ἐὰν συμφωνήσεις μὲ αὐτά, δὲν θὰ σοῦ μείνει καιρὸς νὰ ζήσεις τὸν βίον τῆς ἀρετῆς. Ἀλλὰ ἡ ψυχή σου θὰ γίνει κατοικητήριον τῶν παθῶν· νὰ μιμῆσαι αὐτοὺς ποὺ εἶναι θερμοὶ στὰ πνευματικά, καὶ βαδίζουν τὴν στενὴν καὶ στενόχωρον ὁδὸν διὰ νὰ φθάσεις εἰς τὴν αἰώνιον ζωήν. [Αγ.Εφραίμ Ευεργετινός τομ. Α σελ. 331]

Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ. Μὴ γίνεσθε ἐτεροζυγοῦντες ἀπίστοις, τὶς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνη καὶ ἀνομία;

* Μὲ τοὺς ἀντιφρονοῦντες θὰ διαλεγόμαστε μὲ μεγάλη ἐπιείκεια, καλοσύνη καὶ μακροθυμία ἀλλὰ καὶ μὲ σταθερότητα, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ τοὺς ἁπαλάξουμε ἀπὸ τὴν πλάνη. [Έργα Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, ΕΠΕ τομ. 30 σελ. 420]

* Δὲν πολεμῶ μὲ ὑλικὰ ὄπλα, ἀλλὰ καταδιώκω μὲ τὸν λόγο, ὄχι τὸν αἱρετικό, ἀλλὰ τὴν αἵρεση· δὲν ἀποστρέφομαι τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ μισῶ τὴν πλάνη καὶ θέλω νὰ τὸν ἀποσπάσω ἀπὸ αὐτήν. [Έργα Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, ΕΠΕ τομ. 37 σελ. 296]

* Ὅταν χρειάζεται νὰ εὐεργετεῖς, ὁ κάθε ἄνθρωπος ἂς εἶναι πλησίον σου· ὅταν ὅμως κρίνεται ὁ λόγος τῆς ἀληθείας, γνώριζε καλὰ καὶ ξεχώρισε τὸν δικό σου ἀπὸ τὸν ξένο. [Έργα Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, ΕΠΕ τομ. 7 σελ. 400]

* Καὶ ἂν ἀκόμα ἔχεις ἀδελφὸ ἀπὸ τὸν ἴδιο πατέρα καὶ μήτερα, καὶ δὲν συμφωνήσει μαζί σου κατὰ τὸν τῆς ἀληθείας νόμον, ἂς εἶναι γιὰ σένα πιὸ βάρβαρος καὶ ἀπὸ τὸν Σκύθη.,[Έργα Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, ΕΠΕ τομ. 7 σελ. 400]

* «Πολλάκις ὑμᾶς ὑπέμνησα περὶ τῶν αἱρετικῶν καὶ τανὺν παρακαλῶ, τοῦ μὴ συγκατα-βήναι αὐτοὺς ἓν τινι πράγματι μὴ ἐν βρώμασιν, ἢ πόμασιν, ἢ φιλία, ἢ σχέσει, ἢ ἀγάπη, ἢ εἰρήνη. Ὁ γὰρ ἐν τούτοις ἀπατώμενος καὶ συγκαταβαίνων αὐτοῖς ἀλλότριον ἑαυτὸν καθίστησι καθολικῆς Ἐκκλησίας». [Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου]

* «Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι οἱ Συνόδοι, πᾶσαι αἰ θείαι Γραφαί, φεύγειν τοὺς ἐτερόφρονας παραινούσι καὶ τῆς αὐτῶν κοινωνίας διΐστασθαι». [Αγίου Μάρκου Ευγενικού]

* «Οἱ κοινωνοῦντες τοῖς ἀκοινωνήτοις, ἀκοινώνητοι εἰσι καὶ ἀπεσχισμένοι καὶ ἀποβε-βλημένοι ἀπὸ τὴν μερίδα τῶν ὀρθοδόξων». [Αγίου Δωσίθεου Ιεροσολύμων]

* Δὲν πρέπει νὰ λαμβάνει τίνας Χριστιανὸς εὐλογίαν ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἐπειδὴ αὐταὶ δὲν εἶναι εὐλογίαι ἀλλὰ μᾶλλον ἀλογίαι. [32ος Κανών της εν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου]

* Δὲν πρέπει νὰ λαμβάνει τινὰς Χριστιανὸς ὀρθόδοξος τὰ δῶρα ὅπου στέλλουσιν εἰς αὐτοὺς οἱ Ἰουδαῖοι & αἱρετικοί, ὅταν ἔχουν τᾶς ἐορτᾶς τῶν, οὐδὲ νὰ συνεορτάζουν ὅλως αὐτοίς. [37ος Κανών της εν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου]

* Ἐὰν οἱ γονεῖς, ἄπιστοι ὄντες ἢ αἱρετικοί, παρακινοῦν τὰ τέκνα τῶν εἰς ἀπιστίαν καὶ αἵρεσιν, ἢ καὶ πιστοὶ ὄντες, ἐμποδίζουν αὐτὰ ἀπὸ τὴν κατὰ Χριστὸν ζωὴν καὶ ἀρετήν, καὶ παρακινοῦν αὐτὰ εἰς ψυχοβλαβὴ καὶ ἄτοπα, τότε πρέπει νὰ προτιμώσι καλύτερα τὴν θεοσέβειαν καὶ ἀρετὴν ἀπὸ τοὺς σαρκικοὺς γονεῖς, ταυτὸν εἰπείν, τότε πρέπει νὰ φεύγουν χωρὶς μῖσος ἀπὸ αὐτοὺς καὶ νὰ ἀναχωροῦν. [16ος Κανών της εν Γάγγρα Τοπικής Συνόδου]

* Μέγα ἁμάρτημα λογιάζει ὁ 65ος Κανὼν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τὸ νὰ ἐμβεῖ τίνας Χριστιανὸς μέσα εἰς συναγωγὴν Ἰουδαίων ἢ αἱρετικῶν, διὰ νὰ προσευχηθεῖ. Διορίζει τὸν μὲν κληρικὸν ὡς μεγάλως ἁμαρτήσας, νὰ καθαιρῆται, ὁ δὲ λαϊκὸς ἂς ἀφορίζεται. [65ος Κανών των Αγίων Αποστόλων]

Στενὴ καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν.

* Ἐπειδὴ κανεὶς δεν εἶναι ὅπου να μὴν ἔχει θλῖψιν, ἂς κάνει τρόπον πᾶς ἕνας, να τὴν ὑπομένει μετὰ

χαρὰς· ὅτι δεν εἶναι ἄλλη ὁδὸς ὠφελιμωτέρα εἰς ψυχικὴν σωτηρίαν, ὡς τὴν στενὴν καὶ τεθλιμμένην τῶν θλίψεων, μὲ τὶς ὁποῖες μιμούμασθε καὶ ἀκολουθοῦμε τὸν τεθλιμμένον Χριστὸν καὶ Δεσπότην μας· ἐπειδὴ αὐτὸς ἐπροτίμησε ταύτην τὴν ὁδὸν διὰ λόγου τοῦ καὶ διὰ τοὺς ἀγαπημένους του, λέγων πρὸς ἡμάς, ὅτι δεν μποροῦμεν να εἴμαστε αὐτοῦ μαθηταί, ἐὰν δεν βαστοῦμε τὸν Σταυρόν, να τὸν ἀκολουθήσωμεν.

* Ἐπ’ ἀληθείας πρέπει να εὐχαριστοῦμεν ἐκείνους, ὅπου μας κακοποιοὺν καὶ ὀνειδίζουν μᾶλλον, ἣ ἐκείνους ὅπου μας κανοῦν καλὸν καὶ εὐεργετοῦν μας· ὅτι ὅσοι μας θλίβουν εἶναι αἰτία καὶ καθαρίζονται οἱ ψυχὲς μας καὶ λαμβάνομεν τῶν ἁμαρτημάτων συγχώρησιν· καὶ ὁ ἐλεήμων Θεὸς μας δείχνει μεγαλύτερον σημεῖον ἀγάπης, ὅταν μας στέλνει θλίψεις καὶ βάσανα παρὰ νὰ μᾶς δίδει ἀπόλαυσιν πρόσκαιρον καὶ πνευματικὴν παράκλησιν.

* Τοῦτο γινώσκοντες οἱ πιστοὶ Χριστιανοί, ποθοὺν τὰς θλίψεις καὶ ὅταν τοὺς ἔλθουν τάς ὑποδέχονται ὡς ἐκ χειρὸς Κυρίου ἀγαλλώμενοι καὶ ὅταν δεν ἔχουν θλῖψιν, λυποῦνται πολὺ καὶ πικραίνονται, νομίζοντες ὅτι τοὺς ἐγκατέλιψεν ὁ Θεός, καὶ βιάζονται αὐτοὶ να κολάσουν τὴν σάρκα μὲ νηστεῖες, ἀγρυπνίες καὶ ἄλλα ὅμοια.

* Ὅσοι μισοῦν τὸν Σταυρόν, μποροὺν να παρομοιασθοὺν μὲ τοὺς δαίμονες, ὅπου τὸν βλέπουν καὶ φεύγουν. Πολλοὶ τρέμουν τὸν Σταυρὸν διατὶ θαρρούν, ὅτι δεν εἶναι ἄλλος Παράδεισος, εἰμὴ μόνο οὗτος ὁ φαινόμενος Κόσμος· καὶ διατὶ τὸν ποθούσι, ξετρέχουν ὅλα τοὺς τὰ θελήματα, πολιτευόμενοι ὡς ἄλογα ζῷα. Καὶ ὅταν τοὺς ἔλθει καμμία θλίψη παραπονιούνται καὶ βλασφημοὺν οἱ ἄφρονες καὶ πάσχουσι να φύγουν ἐκεῖνο ὅπου δεν δύνανται. Ἄλλοι δὲ μισοῦν τὸν Κόσμον καὶ ἐκ καρδίας ποθοὺν τὸν Σταυρόν, καὶ ὅταν ἔλθει δεν φεύγουν, ἀλλὰ μετὰ χαρὰς αὐτὸν ὑποδέχονται, λέγοντες μετὰ τοῦ Ἀποστόλου : Μὴ γένοιτο να καυχηθοῦμεν εἰς ἄλλο, εἰμὴ εἰς τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου μας.

* Ἐπ ἀληθείας ἔνας ὑψηλὸς βαθμὸς τελειότητος εἶναι, νὰ στέκει κανεὶς προσηλωμένος εἰς τὸν Σταυρὸν νὰ μὴν παραπονάται τοῦ Θεοῦ, ἣ τῶν ἀνθρώπων, ἥ του Σταυροῦ, πὼς εἶναι πολὺ βαρὺς ἀλλὰ νὰ ὑπομένει καρτερικὼς δι’ἀγάπην Θεοῦ, καὶ να ἐλέγχει μὲ σπλάγχνος ἐκείνους ὅπου δεν τὸν ὑπομένουν ἐνάρετα. [Αμαρτωλών Σωτηρία σελ. 96-98]

Αἰτῆτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτῆσθε...

Εἶναι ἀδύνατον εἰς τὸν Θεὸν νὰ μὴν ἀκούει τὸν ἄνθρωπον, ἐφ’ ὅσον ὁ ἄνθρωπος προηγουμένως ἀκούσει τὸν Θεόν. Ὁ Θεὸς δὲν εὑρίσκεται μακρὰν τοῦ ἀνθρώπου, τὰ προσωπικά μας ὅμως θελήματα, τὰ μὴ κατὰ Θεόν, δὲν ἀφήνουν νὰ γίνει εὐπρόσδεκτος ἡ πρόσευχή μας ἀπὸ τὸν Θεόν. [Αγ.Ησαϊου Ευεργετινός τόμος Δ σελ. 270]

Στὴν προσευχή σου μὴν ζητήσεις πλοῦτο, οὔτε ὑγεία ἢ ὑπεράσπιση γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν ἐχθρῶν, οὔτε δόξα ἀνθρώπινη, ἀλλὰ μονάχα ὅσα συντελοῦν στὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς. [Αγ.Νείλου Φιλοκαλία ΕΠΕ τόμος 15Ε σελ. 145]

Τί ὑπῆρξε δικαιότερον ἀπὸ τὸν Παῦλον; Ἀλλὰ ἐπειδὴ ζήτησε πράγματα, τὰ ὁποῖα δὲν ἤσαν συμφέρο-ντα, δὲν εἰσηκούσθει. «Ὑπὲρ τούτου τρὶς παρακάλεσα τὸν Κύριον, (λέγει ὁ ἴδιος) καὶ εἶπε μοι· Ἀρκεῖ σοὶ ἡ Χάρις μου» (Β-Κορ.12,8-9). [Εκλογαί & Απανθίσματα Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου σελ. 34]

Πρέπει νὰ ζητᾷς πάντα ἐκεῖνα ὅπου εἶναι ἀρεστὰ εἰς τὸν Θεὸν· εἰ δὲ καὶ ἀμφιβάλεις ἂν κανένα ἀπὸ αὐτὰ δὲν εἶναι ἀρεστὸν εἰς αὐτόν, θὰ τὸ ζητήσεις μὲ γνώμην πὼς τὸ θέλεις, ἂν θέλει καὶ ὁ Θεὸς νὰ τὸ ἔχεις. Ἐκεῖνα δὲ ὅπου ξέρεις ὅτι εἶναι ἀρεστὰ εἰς αὐτὸν νὰ τὰ ζητήσεις περισσότερον διὰ νὰ τὸν εὐχαριστή-σεῖς καὶ διὰ νὰ δουλέυσεις μόνον Αὐτὸν καὶ ὄχι γιὰ κανένα ἄλλο τέλος ἢ σκοπόν. [Αόρατος Πόλεμος Αγ.Νικοδήμου σελ. 182]

Πρέπει νὰ πλησιάζεις στὴν προσευχὴ μὲ γνώμη διὰ νὰ θέλεις μόνον τὸ Θεῖον Του θέλημα καὶ ὄχι τὸ δικό σου· τόσον εἰς τὸ νὰ ζητεῖς, ὅσο καὶ εἰς τὸ νὰ λαμβάνεις ὅτι ζητεῖς· δηλαδὴ νὰ κινῆσαι εἰς τὸ νὰ προσεύχεσαι, διατὶ ὁ Θεὸς τὸ θέλειι καὶ νὰ ἐπιθυμεῖς νὰ σὲ ἀκούσει καθὼς καὶ ἐκεῖνος αὐτὸ θέλει. Ἐν συντομίᾳ ἡ γνώμη σου νὰ εἶναι τὸ νὰ ἑνώνεις τὴν θέλησίν σου μὲ τὴν θέλησιν τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι νὰ τρα-βήξεις εἰς τὴν δικήν σου θέλησιν τὴν θέλησιν τοῦ Θεοῦ. Καὶ τὸ διατί; Ἐπειδὴ μὲ τὸ νὰ εἶναι ἡ θέλησίς σου μολυσμένη ἀπὸ τὴν φιλαυτίαν πολλάκις σφάλει καὶ δὲν ἠξεύρει ἐκεῖνο ὅπου ζητεῖ· ἀλλὰ ἡ θέλησις τοῦ Θεοῦ εἶναι πάντοτε ἑνωμένη μὲ ἀνέκφραστον ἀγαθότητα καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ σφάλει ποτέ. [Αόρατος Πόλεμος Αγ.Νικοδήμου σελ. 182]

Κάνει χρεία νὰ ἀκολουθεῖς τὴν προσευχὴ παντοτινὰ καὶ καρτερικά. Διατὶ ἡ ταπεινὴ καρτερία νικᾷ τὸν ἀνίκητον Θεὸν καὶ τὸν τραβὰ εἰς ἔλεος. Καὶ ἂν ὁ κριτὴς τῆς ἀδικίας ἔκκλινεν εἰς τὰ ζητήματα τῆς χήρας, πῶς δὲν θέλει κλίνει εἰς τᾶς παρακλήσεις μας ὁ Θεός, ὅπου εἶναι τὸ πλήρωμα πάντων τῶν ἀγαθῶν; Ὅθεν ἐὰν κατὰ τὴν, ἤθελε βραδύνει ὁ Θεὸς νὰ σὲ εἰσακούσει· καὶ μάλιστα ἐάν σου δείξει ἐνάντια σημάδια πὼς δὲν σὲ εἰσακούει· σύ, πάλιν ἀκολούθει προσευχόμενος, κρατῶν στερεὰν καὶ ζωντανὴν τὴν ἐλπίδα τῆς βοήθειάς Του. [Αόρατος Πόλεμος Αγ.Νικοδήμου σελ. 185]

Ἐὰν ἡ ἔλειψις καὶ ἡ αἰτία (ὅπου δὲν λαμβάνεις) δὲν εἶναι ἐκ μέρους σου, ἂς εἶσαι βέβαιος καὶ ἀσφαλὴς πὼς θέλεις λάβει ὄλον ἐκεῖνο ὅπου ζητήσεις· εἰ δὲ καὶ δὲν τὸ λάβεις τυχόν, διατὶ δὲν εἶναι συμφέρον σου, ἤξευρε ὅτι καὶ τότε καὶ πάλιν ἔλαβες, καὶ ἴσως περισσότερον ἀπὸ ἐκεῖνο ὅπου ἐζήτεις, καθότι ἐκ τῆς ἀποτυχίας ταύτης ἔχεις νὰ λάβεις περισσοτέραν ὠφέλειαν. [Αόρατος Πόλεμος Αγ.Νικοδήμου σελ. 185]

Ἡ πραγματοποίησις τῆς προσευχῆς 1ον μὲν ἐξαρτᾶται ἔκ του ἐὰν εἴμεθα ἄξιοι νὰ λάβωμεν ὅτι ζητοῦμεν, 2ον ἐκ τοῦ ἐὰν προσευχώμεθα κατὰ τοὺς νόμους τοῦ Θεοῦ , 3ον ἐκ τοῦ ἂν προσευχώμεθα συνεχῶς, 4ον ἐκ τοῦ ἂν δὲν ζητοῦμεν κάτι ὑλικόν, 5ον ἐκ τοῦ ἐὰν ζητοῦμεν τὰ πάντα παρὰ τοῦ Θεοῦ, καὶ πάλιν ἐὰν ζητοῦμεν ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα εἶναι συμφέροντα δι’ ἠμᾶς. [Εκλογαί & Απανθίσματα Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου σελ. 34]

Γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθετε εἰς πειρασμόν.

Προσευχή, ὡς πρὸς τὴν ποιοτητὰ τῆς εἶναι συνουσία καὶ ἕνωσις τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεόν. Προσευχὴ ὡς πρὸς τὴν ἐνέργειά της εἶναι σύστασις καὶ διατήρησις τοῦ κόσμου, συμφιλίωσις μὲ τὸν Θεόν, μητέρα τῶν δακρύων, καθὼς ἐπίσης καὶ θυγατέρα, συγχώρησις τῶν ἁμαρτημάτων, γέφυρα ποὺ σῴζει ἀπὸ τοὺς πειρασμούς, τεῖχος πού μας προστατεύει ἀπὸ τὶς θλίψεις, συντριβὴ τῶν πολέμων, ἔργο τῶν Ἀγγέλων, τροφὴ ὅλων τῶν ἀσωμάτων, ἡ μελλοντικὴ εὐφροσύνη, ἐργασία ποὺ δὲν τελειώνει, πηγὴ τῶν ἀρετῶν, πρόξενος τῶν χαρισμάτων, ἀφανὴς πρόοδος, τροφὴ τῆς ψυχῆς, φωτισμὸς τοῦ νοῦ, πέλεκις ποὺ χτυπᾷ τὴν ἀπόγνωση, ἀπόδειξις τῆς ἐλπίδος, διάλυσις τῆς λύπης, πλοῦτος τῶν μοναχῶν, θησαυρὸς τῶν ἡσυχαστῶν, μείωσις τοῦ θυμοῦ, καθρέπτης τῆς πνευματικῆς προόδου, φανέρωσις τῶν μέτρων, δήλωσις πνευματικῆς καταστάσεως, ἀποκάλυψις τῶν μελλοντικῶν πραγμάτων, σημάδι τῆς πνευματικῆς δόξης ποὺ ἔχει κανείς. Ἡ προσευχὴ εἶναι γιὰ αὐτὸν ποὺ προσεύχεται πραγματικά, δικαστήριο & κριτήριο καὶ βῆμα τοῦ Κυρίου, πρὶν ἀπὸ τὸ μελλοντικὸ βῆμα. [Κλίμαξ Αγ.Ιωάννου του Σιναϊτου σελ. 355]

Τὸ νὰ μὴν προσεύχεται κανεὶς εἰς τὸν Θεόν, εἶναι ζημίαν του μεγάλη, ἐπειδὴ μένει ὑστερημένη ἡ ψυχή του ἀπὸ τὸν φωτισμὸν τοῦ Θεοῦ, τὴν θείαν δύναμιν καὶ τὴν ἄνεσιν ἀπὸ τοὺς πειρασμοὺς τῶν δαιμόνων, καὶ ἐνεργοῦν πλέον εἰς αὐτὴν οἱ δαίμονες κάθε ἀσέλγεια καὶ ἀκαθαρσία καὶ πονηρὶα καὶ ἀδικία, καὶ κενοδοξία καὶ ὑπερηφάνεια καὶ οἴηση. [Αγ.Συμεών του Νέου Θεολόγου τα ευρισκόμενα σελ. 58]

Ὅσα λέμε ἢ κάνουμε ἐκτὸς προσευχῆς, ἀργότερα ἀποδεικνύονται ἢ λανθασμένα ἢ ἐπιβλαβῆ, καὶ ἐμᾶς μᾶς παρουσιάζουν ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ πράγματα ὅτι ἔχουμε ἄγνοια. [Φιλοκαλία Αγ.Μάρκου του Ερημήτου σελ. 65]

Προσευχὴ ἀδιατάρακτος ἀπὸ ἀσκόπους περιπλανήσεις τοῦ νοῦ, εἶναι ἀπόδειξις φιλοθεΐας, ἀντιθέτως ἀμέλεια καὶ ἄσκοπος περιπλάνησις εἰς ἐπιγείους σκέψεις εἶναι ἀπόδειξις φιληδονίας. [Αγ.Μάρκου Ερημήτου Ευεργετινός τόμος Δ σελ. 230]

Εἶναι τῶν ἀδυνάτων ἀδύνατον, ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος προσεύχεται μὲ τὴν πρέπουσαν προθυμίαν νὰ ἁμαρτήσει ποτέ. [Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου Εκλογαί & Απανθίσματα σελ. 37]

Θέλεις νὰ μάθεις πόσον μεγάλη εἶναι ἡ δύναμις τῆς προσευχῆς, ἡ ὁποία γίνεται εἷς τὴν Ἐκκλησίαν; Ἦτο κάποτε δεμένος ὁ Πέτρος μὲ πολλᾶς ἁλύσεις εἷς ὄλον τὸ σῶμα του. «Προσευχὴ δὲ ἐκτενὴς γινομένη ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ» (Πράξ. 12,5), καὶ ἀμέσως ἡ προσευχὴ τοῦ ἐκκλησιάσματος τὸν ἔσωσεν ἀπὸ τὴν φυλακήν. Ποιὸ πρᾶγμα λοιπὸν μπορεῖ νὰ γίνει δυνατότερον ἀπὸ τὴν προσευχήν, ἡ ὁποία ὠφέλησε τὸν στῦλον καὶ πύργον τῆς Ἐκκλησίας; [Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου Εκλογαί & Απανθίσματα σελ. 43]

Διὰ τοῦτο παρευρίσκονται οἱ Ἱερεῖς, ἵνα οἱ προσευχαὶ τοῦ πλήθους, αἱ ὁποίαι εἶναι ἀσθενέστεραι, στηριζόμεναι εἰς τὰς ἰσχυροτέρας προσευχὰς τῶν Ἱερέων, ἀναβοῦν μαζὶ μὲ αὐτὰς εἰς τὸν οὐρανόν. [Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου Εκλογαί & Απανθίσματα σελ. 44]

Διότι ἂν ἀπολαύσεις πνευματικᾶς προσευχᾶς, ἂν λάβεις μέρος εἰς τὴν κοινὴν προσευχήν, ἂν ἑλκύσεις κοντά σου τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἂν ἐνδυθεῖς τὰ ὄπλα τὰ δικά του καὶ ἔτσι ἐξέλθεις, οὔτε αὐτὸς ὁ διάβολος δὲν θὰ μπορέσει νὰ σὲ ἀντιμετωπίσει εἰς τὸ ἑξῆς, οὔτε καὶ ἄνθρωποι πονηροί, οἱ ὁποῖοι θὰ προσπᾳθήσουν νὰ σὲ ἀπειλήσουν καὶ νὰ σὲ συκοφαντήσουν. Ἂν ὅμως ἀπὸ τὴν οἰκίαν σου ἔλθεις εἰς τὴν ἀγορὰν καὶ εὑρεθεῖς γυμνὸς ἀπὸ τὰ ὄπλα αὐτά, τότε εὔκολα θὰ νικηθεῖς ἀπὸ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι σὲ ἀπειλοῦν. [Αγ.Ιωάννου Χρυσοστόμου Εκλογαί & Απανθίσματα σελ. 40]