Οι αισθήσεις της ψυχής και του σώματος.Λόγος Ψυχοφελής και θαυμάσιος Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού

Οι αισθήσεις της ψυχής και του σώματος.Λόγος Ψυχοφελής και θαυμάσιος

Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού

Πέντε αισθήσεις έχει η ψυχή και πέντε το σώμα.

Οι ψυχικές αισθήσεις, είναι νους, διάνοια, γνώμη, φαντασία, και αίσθηση. Οι σοφοί τις ονομάζουν και δυνάμεις.

Οι σωματικές αισθήσεις είναι τούτες. Όραση, όσφρηση, ακοή, γεύση, αφή.

Λόγος Ψυχοφελής και θαυμάσιος

Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού

Πρέπει να ξέρουμε ότι ο άνθρωπος είναι διπλός, δηλαδή από σώμα και ψυχή, και έχει διπλές τις αισθήσεις και διπλές τις αρετές του. Διπλές είναι οι αρετές, διπλές και οι κακίες.

Ώστε αναγκαίο είναι να γνωρίζει καθαρά ο κάθε άνθρωπος, πόσες είναι οι ψυχικές αρετές και πόσες οι σωματικές. Και ποια είναι τα ψυχικά και ποια τα σωματικά πάθη.

Η διδασκαλία της Εκκλησίας περί του Διαβόλου

Η διδασκαλία της Εκκλησίας περί του Διαβόλου

Κατά την βιβλιοπατερική παράδοση ο διάβολος δεν είναι προσωποποίηση των παθών, αλλά πρόσωπο που δημιουργήθηκε από το Θεό ως άγγελος και όταν έχασε την κοινωνία μαζί του έγινε σκοτεινό πνεύμα, διάβολος. Ο διάβολος, ως πρόσωπο, έχει αυτεξούσιο, δηλ. ελευθερία, την οποία δεν παραβιάζει, ούτε καταργεί ο Θεός.
Το μυστήριο της ανομίας ενεργείται στην ιστορία, ο διάβολος εξακολουθεί να γεννά το κακό και να κάνει το καταστροφικό του έργο από τη στιγμή που εμφανίσθηκε η Εκκλησία. Η βιβλική και πατερική παράδοση, έξω από κάθε θεωρητική και ηθική θεώρηση του καλού και του κακού, μιλά για τον πονηρό αντίπαλο του Θεού και τον εχθρό του ανθρώπου. Είναι ο διάβολος στον οποίο υπάρχει μόνο η άρνηση και ο οποίος καταστρέφει και νεκρώνει τα πάντα, γιατί είναι πνεύμα νεκρότητας κατ” αποβολήν της όντως ζωής.

Συνεπώς ο διάβολος είναι μια συγκεκριμένη οντότητα, μια συγκεκριμένη ύπαρξη.

Τί είναι και τί περιέχει η ευχή -Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με- ; Και γιατί πρέπει να λέγεται ολόκληρη χωρίς την νεωτεριστική παράλειψη του ,υιέ του θεού!

Τί είναι και τί περιέχει η ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με» ;
Και γιατί πρέπει να λέγεται ολόκληρη χωρίς την νεωτεριστική παράλειψη του <<υιέ  του θεού>>

...είναι και προσευχή και ευχή και ομολογία πίστεως.

- Είναι προσευχή, διότι μ’ αυτήν ζητούμε παρακλητικά το θείο έλεος.

- Είναι ευχή επειδή παραδίδουμε τους εαυτούς μας στο Χριστό με το να Τον επικαλούμεθα.

- Είναι ομολογία, διότι μακαρίστηκε ο Πέτρος επειδή ομολόγησε αυτό το όνομα.

- Παρέχει το Πνεύμα διότι «κανένας δεν λέει τον Ιησού Κύριο, παρά με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος».

- Χορηγεί θείες δωρεές διότι γι’ αυτήν λέει ο Χριστός στον Πέτρο «θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών».

- Είναι κάθαρση καρδιάς διότι βλέπει το Θεό και Τον καλεί και καθαρίζει αυτόν που βλέπει.

- Διώχνει τους δαίμονες, διότι με το Όνομα του Ιησού Χριστού διώχθηκαν και διώκονται όλοι οι δαίμονες.

Η ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Η ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Αρχιμ ΔΑΝΙΗΛ ΓΟΥΒΑΛΗ  

 «Δεδοξασμένα ελαλήθη περί σου, η πόλις του Θεού»

 (Ψαλμ. 86ος)



     

Θα επισκεφθούμε μία πόλη. Μία ασύγκριτη και υπερθαύμαστη πόλη. Αν συνεργάζονταν οι καλύτεροι αρχιτέκτονες και μηχανικοί της γης και  αν χρησιμοποιούνταν τα εκλεκτότερα οικοδομικά υλικά και αν διατίθενταν κολοσσιαία χρηματικά ποσά, τέτοια πόλις δεν θα χτιζόταν.

Αν την γέμιζαν με τα πιο ωραία οικοδομήματα, τους πιο όμορφους κήπους, με θαυμαστά πάρκα και άλση, με ονομαστά μουσεία, με βιβλιοθήκες, με αγορές, με τόπους ψυχαγωγίας- δεν θα έλεγε τίποτε μπροστά στην πάλι πού εμείς θα επισκεφθούμε.

Πώς ονομάζεται αυτή η απαράμιλλη πόλις; Έχει διάφορες ονομασίες: Πόλις αγία, πόλις του θεού, μέλλουσα πόλις, σκηνή του θεού, νέα Σιών, νέα Ιερουσαλήμ, «καινή» (καινούργια) Ιερουσαλήμ. 

Ο νηπιοβαπτισμός Ορθόδοξοι απαντήσεις εις προτεσταντικούς ισχυρισμούς

Ο νηπιοβαπτισμός

Ορθόδοξοι απαντήσεις εις προτεσταντικούς ισχυρισμούς

Του πρωτ. π. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Επικ. Καθ. Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Το ζήτημα του νηπιοβαπτισμού αποτέλεσε πάντοτε αφορμή μόνιμης μομφής και κατηγορίας, στον ελληνικό χώρο, διαφόρων Προτεσταντικών κινήσεων κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η απόρριψη του νηπιοβαπτισμού από τους Έλληνες Προτεστάντες δεν είναι πρόσφατο φαινόμενο. Μαρτυρείται ήδη από τον 19ο αι., από την πρώτη στιγμή δηλαδή της παρουσίας Προτεσταντικών κοινοτήτων στον ελλαδικό χώρο¹.

Σύμφωνα, λοιπόν, με κάποιους από τους Έλληνες Διαμαρτυρόμενους ο νηπιοβαπτισμός απορρίπτεται ως αντιβιβλική διδασκαλία και ως ανθρώπινη επινόηση. Αναφέρουν χαρακτηριστικά: «είναι ξεκάθαρο ότι το βάπτισμα των παιδιών είναι αντίθετο προς τη διδασκαλία της Καινής Διαθήκης. Δεν υπάρχει καμία εντολή, ούτε παράδειγμα, ούτε και καμία απολύτως νύξη, ότι εβαπτίσθη νήπιο υπό του Κυρίου ή των μαθητών του»².

Με ποιο κριτήριο οι Έλληνες Προτεστάντες απορρίπτουν τον νηπιοβαπτισμό; Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους μοναδικό τους κριτήριο είναι η Αγία Γραφή. Ισχυρίζονται ότι ο νηπιοβαπτισμός στερείται αγιογραφικής θεμελίωσης. Ας αξιολογήσουμε όμως αυτό το επιχείρημα.

ορθόδοξη θεολογία και θρησκευτικός συγκρητισμός Ιωάν. Κορναράκη

ορθόδοξη θεολογία  και θρησκευτικός  συγκρητισμός

Ιωάν. Κορναράκη

ΤΟ ΑΛΛΟ ΘΗΡΙΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ , Ο ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ , ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΦΕΛΕΙΣ ΠΟΥ ΕΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ!!!

ΤΟ ΑΛΛΟ ΘΗΡΙΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ , Ο ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ , ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΑΦΕΛΕΙΣ ΠΟΥ ΕΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ!!!
ΔΥΣΤΗΧΩΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ , ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ , ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ,ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΙ ΤΟ «ἐρευνᾶτε τὰ γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν» (Ἰω. εʹ 39) ὁ Ἅγιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνὸς γράφει στὴ Φιλοκαλία: «ὀφείλομεν ἐρευνᾶν τὰς Γραφὰς κατὰ τὴν τοῦ Κυρίου ἐντολήν, ἵνα αἰώνιον ζωὴν εὕρωμεν ἐν αὐταῖς» (Γʹ Τόμος, σελ. 99) ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟΝ ΕΝΑ Η ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ , ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΕΙ ΩΡΑΙΑ , ΨΕΛΝΕΙ ΩΡΑΙΑ, ΕΧΕΙ ΣΕΒΑΣΜΙΑ ΟΨΙ , ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Η ΟΧΙ , ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ , ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ , ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΗΤΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ <<ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ>> ΚΡΙΜΑ ΔΙΟΤΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΝΕΙ ΨΥΧΕΣ , ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΣ , ΑΛΛΑ ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ , ΕΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΕΛΕΗΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΑΘΟ ΘΕΟ , ΚΑΙ ΝΑ ΤΥΧΗΜΕΤΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΧΩΡΙΣΕΩΣ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΒΡΗ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ.

1924-2014 90 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΣΧΙΣΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΘΕΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ -ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ. λόγια -λόγια , άρθρα συνέδρια και ακόμα να βρούν την οδό της σωτηρίας , την επιστροφή στην ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!

1924-2014  90 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΣΧΙΣΙ  ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΘΕΟΥ ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΜΟΥ -ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ. λόγια -λόγια , άρθρα συνέδρια και ακόμα να βρούν την οδό της σωτηρίας , την επιστροφή στην ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!

Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ: ΣΩΜΑΤΕΙΟ, ΣΥΛΛΟΓΟΣ, ΟΜΑΔΑ,ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΡΕΥΜΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ! Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ: ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ, ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ,ΙΕΡΕΩΝ,ΜΟΝΑΧΩΝ,ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΩΝ,ΜΕΛΛΟΝΤΟΛΟΓΩΝ Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥΕΙΝΑΙ:

Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ: ΣΩΜΑΤΕΙΟ, ΣΥΛΛΟΓΟΣ, ΟΜΑΔΑ,ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΡΕΥΜΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ!
Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ:
ΤΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ, ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ,ΙΕΡΕΩΝ,ΜΟΝΑΧΩΝ,ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΩΝ,ΜΕΛΛΟΝΤΟΛΟΓΩΝ

Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥΕΙΝΑΙ: 
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι Θεία Μυστηριακή Κοινωνία προσώπων.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι Κοινωνία, Σχέσις, καί Ἕνωσις, κατά Χάριν, τοῦ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΥ ΘΕΟΥ μετά κτιστῶν λογικῶν ὄντων, Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι «Κοινωνία Θεώσεως» (Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς).
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι Αὐτή ἡ Μία Εὐλογημένη ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑ ΔΟΣ ἐν Οὐρανῷ καί ἐπί γῆς.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι ΘΕΟΣΥΣΤΑΤΟΣ, ΘΕΟΪΔΡΥΤΟΣ, ΘΕΟΫΠΟΣΤΑΤΟΣ καί ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ.

Ορθοδοξία και Ισλάμ, μέσα από τους διαλόγους του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά με τους Τούρκους

Ορθοδοξία και Ισλάμ, μέσα από τους διαλόγους του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά με τους Τούρκους

Oι διάλογοι του αγίου Γρηγορίου του Παλαμα με τους Μουσουλμάνους είναι τόσο επίκαιροι όσο ποτέ άλλοτε. Οι συχνές προκλήσεις τους διά των οποίων από τη μια ανακινούν το μεγάλο κεφάλαιο του ρατσισμού και από την άλλη με την προβιά της ανεξιθρησκείας προσπαθούν να επιβάλλουν τη λυκόμορφη θρησκεία τους μας υποχρεώνουν να παραθέσουμε τους παρακάτω διαλόγους για να φανεί το ήθος της Ορθοδόξου Εκκλησίας στη σχέση της με παντός είδους ανθρώπους διαφόρων θρησκειών αλλά και για να ενισχυθεί το φρόνημα των πιστών Χριστιανών με ατράνταχτα θεολογικά επιχειρήματα.

(Σε ορισμένα πολύ σημαντικά σημεία του διαλόγου παρατίθενται και σχετικοί λόγοι του αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού)