xristianorthodoxipisti.blogspot.gr ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΕΙΜΕΝΑ / ΑΡΘΡΑ
Εθνικά - Κοινωνικά - Ιστορικά θέματα
Ε-mail: teldoum@yahoo.gr FB: https://www.facebook.com/telemachos.doumanes

«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)

«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)

«Άρα ουν, αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δι’ επιστολής ημών...» (Απόστολος Παύλος, Β’ Θεσσαλονικείς κεφ. β’,15)

«Άρα ουν, αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δι’ επιστολής ημών...» (Απόστολος Παύλος, Β’ Θεσσαλονικείς κεφ. β’,15).
 Ζούμε σε μια εποχή όπου παρατηρείται μια επικίνδυνη καταφρόνηση των Ιερών Κανόνων και παραδόσεων και μια χαλάρωση - αλλοίωση του ορθόδοξου φρονήματος και ήθους. Εμφανίζονται, λοιπόν, παράτυπες συνδιασκέψεις, συμπροσευχές, ακόμα και συλλείτουργα με παπικούς και άλλους αιρετικούς, με την συμμετοχή ή και πρωτοστασία μεγαλοσχημόνων κληρικών, έως και αυτών των διοικητικών κεφαλών της Εκκλησίας. Ο πάπας και οι αιρετικοί αποκαλούνται από τους οικουμενιστές «αδελφές Εκκλησίες», ενώ «μυστήρια» των αιρετικών αναγνωρίζονται ως έγκυρα. Το μήνυμα λοιπόν του Αποστόλου Παύλου είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Πρέπει να μείνουμε σταθεροί στις ορθόδοξες παραδόσεις μας και να τις διαφυλάξουμε ως «κόρη οφθαλμού». Πρέπει να ακολουθήσουμε το διαχρονικό παράδειγμα τόσων και τόσων πατέρων: Του Γρηγορίου του Παλαμά, του Μάρκου του Ευγενικού, του Αγίου Νεκταρίου,. Ὁτιδήποτε ἂλλο, εἶναι ψευδώνυμος γνώση (Τιμ. α' 6, 20) καί πρέπει νά ἀπορρίπτεται καί νά ἐκβάλλεται ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.

Από το περίφημον  βιβλίον
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
Α΄ έκδοση  1929  Δ' Έκδοση  1988
 Από  την επιστολήν  του πατριάρχου  Ιωακείμ  Γ’  προς  τας  ορθοδόξους  εκκλησίας  δια την  αλλαγήν  του ημερολογίου.

Ο μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών Το Ιερό Ευαγγέλιο στην πράξη η ιστορία του αθώου βοσκού που αξιώθηκε να συνομιλεί και να ταΐζει το Χριστό!!!

Ο μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών
Το Ιερό Ευαγγέλιο  στην πράξη  η ιστορία  του  αθώου  βοσκού  που  αξιώθηκε  να  συνομιλεί  και να 
ταΐζει  το  Χριστό!!!
Κατα Ματθαιον
(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 18)
1 Ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ τῷ ᾿Ιησοῦ λέγοντες· τίς ἄρα μείζων ἐστὶν ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν;  2 καὶ προσκαλεσάμενος ὁ ᾿Ιησοῦς παιδίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ εἶπεν·  3 ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.  4 ὅστις οὖν ταπεινώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.  5 καὶ ὃς ἐὰν δέξηται παιδίον τοιοῦτον ἓν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται·        1 Εκείνη την ώρα πλησίασαν οι μαθητές στον Ιησού λέγοντας: «Ποιος είναι άραγε μεγαλύτερος στη βασιλεία των ουρανών;»  2 Και αυτός, αφού προσκάλεσε ένα παιδί, το έστησε στο μέσο τους  3 και είπε: «Αλήθεια σας λέω, αν δε στραφείτε και δε γίνετε σαν τα παιδιά, δεν θα εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΚ ΤΗΣ ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΤΙ :

 ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΚ ΤΗΣ ΘΡΙΑΜΒΕΥΟΥΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΤΙ :
Η φωνή  των Αγίων Αποστόλων  , των Αγίων Πατέρων και των  Αγίων 9 οικουμενικών συνόδων καταδικάζει και εκβάλει εκτός της Ορθοδόξου Εκκλησίας , όλους εκείνους που αθετούν τα αιώνια όρια και κανόνες που εθέσπισαν , και μας είναι το φωτεινό μονοπάτι που είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε εάν και εφόσον πιστεύουμε εις τον Θεάνθρωπο Χριστό και στην Αγία του Οικουμενική και Καθολική Εκκλησία ! 
Η φωνή των Αγίων καταδικάζει όλους αυτούς τους προβατόσχημους λύκους που με ψεύδη , και δικολαβίστικες δικαιολογίες κρατούν τον άνθρωπο δεμένο στο άρμα του αντιχρίστου τον επάρατο οικουμενισμό , και τα τέκνα του νεοημερολογιτισμό και φλωρινο-σεραφειμικό παλαιοημερολογιτισμό!
Η φωνή των πατέρων καταδικάζει όλους εκείνους τους λεγόμενους αντί-οικουμενιστές οι οποίοι εδώ και 90 χρόνια κρατούν με διάφορα προσχήματα τους ανθρώπους μέσα εις την οικουμενιστική αίρεση του λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών και των συμμετασχόντων εις αυτό!
Η φωνή των πατέρων καταδικάζει όλους εκείνους , τους <<μεγαλόσχημους>>μοναχούς , ασκητάς , γεροντάδες , <<θαυματοποιούς>> που εν ώρα φρικτής Θείας Παρουσίας θα ακούσουν το φοβερό ,ΑΠΕΛΘΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΥΡ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ,ΟΥΚ ΕΙΔΑ ΥΜΑΣ !

Άγιος Φώτιος ο Μέγας, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Άγιος Φώτιος ο Μέγας, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως 

Ο Μέγας Φώτιος έζησε κατά τους χρόνους που βασίλευσαν οι αυτοκράτορες Μιχαήλ (842 - 867 μ.Χ.), υιός του Θεοφίλου, Βασίλειος Α' ο Μακεδών (867 - 886 μ.Χ.) και ο Λέων ΣΤ' ο Σοφός (886 - 912 μ.Χ.), υιός του Βασιλείου. Γεννήθηκε το 810 μ.Χ. (κατά άλλους το 820 μ.Χ.) στην Κωνσταντινούπολη από ευσεβή και επιφανή οικογένεια, που αγωνίσθηκε για την τιμή και προσκύνηση των ιερών εικόνων. Οι γονείς ήταν ο Άγιος Σέργιος (βλέπε 13 Μαΐου) και Ειρήνη και καταδιώχθηκαν επί του εικονομάχου αυτοκράτορα Θεοφίλου (829 - 842 μ.Χ.). Ο Άγιος Σέργιος ήταν αδελφός του Πατριάρχου Ταρασίου (784 - 806 μ.Χ.) και περιπομπεύθηκε δέσμιος από το λαιμό ανά τις οδούς της Κωνσταντινουπόλεως, στερήθηκε την περιουσία του και εξορίσθηκε μετά της συζύγου του και των παιδιών του σε τόπο άνυδρο, όπου από τις ταλαιπωρίες πέθανε ως Ομολογητής.

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: Δεκάλογος της κατά Χριστόν νομοθεσίας

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: Δεκάλογος της κατά Χριστόν νομοθεσίας

Ο Κύριος, ο Θεός σου, είναι ένας Κύριος(Δευτ. 6, 4), που αναγνωρίζεται ως Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Ο Πατέρας είναι αγέννητος. Ο Υιός έχει γεννηθεί από τον Πατέρα ανάρχως, αχρόνως και απαθώς, ως Λόγος. Αυτός, επειδή έχρισε από τον εαυτό Του την ανθρώπινη φύση που έλαβε από εμάς, ονομάστηκε Χριστός. Το Άγιο Πνεύμα προέρχεται από τον Πατέρα, όχι όμως με γέννηση, αλλά με εκπόρευση. Αυτός είναι ο μόνος Θεός.



Αυτός είναι ο αληθινός Θεός, ο ένας Κύριος σε τρεις υποστάσεις, Πατέρα, Υιού και Αγίου Πνεύματος, που δε διαιρείται κατά τη φύση και τη βουλή και τη δόξα, τη δύναμη και την ενέργεια και όλα τα γνωρίσματα της θεότητας. Αυτόν μόνο θα αγαπήσεις και Αυτόν μόνο θα λατρέψεις με όλη τη διάνοιά σου και με όλη την καρδιά σου και με όλη τη δύναμή σου(Δευτ. 6, 5).

Και θα είναι τα λόγια Του και τα προστάγματά Του μέσα στην καρδιά σου για να τα πράττεις και να τα μελετάς και να τα λες όταν κάθεσαι και όταν βαδίζεις και όταν είσαι στο κρεβάτι και όταν ξυπνάς και σηκώνεσαι(Δευτ. 6, 6-7). Να θυμάσαι αδιάκοπα τον Κύριο, το Θεό σου(Δευτ. 8, 18), και να φοβάσαι Αυτόν μονάχα(Δευτ. 6, 13), και να μη λησμονήσεις ούτε Αυτόν, ούτε τις εντολές Του. Έτσι θα σου δώσει Εκείνος δύναμη να κάνεις το θέλημά Του.

Η κουβέρτα του παππού - Μια συγκινητική ιστορία, που θα σας κάνει να αναθεωρήσετε τις σχέσεις σας με τους γονείς σας

Η κουβέρτα του παππού - Μια συγκινητική ιστορία, που θα σας κάνει να αναθεωρήσετε τις σχέσεις σας με τους γονείς σας


Όταν τα γεράματα χτυπάνε την πόρτα… οι άνθρωποι γίνονται βάρος στους νεότερους, έτσι τουλάχιστον πιστεύουν… Και έτσι το βλέπουν κάποιοι. Ξεχνάνε, όμως, ότι τα γεράματα δεν είναι αρρώστια, κάποια στιγμή όλοι θα φτάσουν εκεί...
 
Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ρθεις! Σοφή αυτή η παροιμία.
 Κανένας δεν αναλογίζεται τα δύσκολα, αυτά που θα ‘ρθουν.
 

Ἡ υἱοθέτηση τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν μνημείων ἀπό τό "Βυζάντιο"

Ἡ υἱοθέτηση τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν μνημείων ἀπό τό "Βυζάντιο"

Δέν θά ἀναφερθῶ καθόλου στίς νεοειδωλολατρικές προπαγάνδες, ὅπως ἐπί παραδείγματι σέ ἔργα ἀνθελλήνων ἱεραρχῶν(!) σάν κι αὐτό τοῦ Μ.Ἀθανασίου «κατά εἰδώλων» καί ὄχι «κατά Ἑλλήνων», ἀφοῦ ὁ τίτλος αὐτός προσετέθη ἀργότερα ἀπό τούς ἐκδότες, ὁπότε μπορεῖ νά κατανοήση ὁ καθένας τό θεολογικό καί συνάμα ἀντιεπιστημονικό ὑπόβαθρο παρομοίων ἐνεργειῶν. Θά ἀρκεστῶ ἐπιγραμματικῶς σέ μερικά στοιχεία σύζευξης ἑλληνισμοῦ-χριστιανισμοῦ γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές.
Κατ' ἀρχάς ἡ μεταφορά «εἰδωλολατρικῶν» μνημείων στήν νέα πρωτεύουσα (Κωνσταντινούπολη-Νέα Ῥώμη) γιά τήν διακόσμησί της, ναί μέν ἐμποδίζει τήν συνέχεια τῶν τοπικῶν λατρειῶν, ἀλλά τά ἀναδεικνύει ἀκόμη περισσότερο στήν ἴδια τήν χριστιανική πρωτεύουσα. Ὡς τήν ἐποχή τοῦ Ἰουστινιανοῡ εἰσέρρεαν ἀρχαῖα ἐθνικά μνημεῖα στήν Κωνσταντινούπολη. 

Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Ευαγγελίζου γη χαρά μεγάλη... 25 μαρτίου με το ορθόδοξο παλαιό ημερολόγιο!!

Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Ευαγγελίζου γη χαρά μεγάλη...
25 μαρτίου με το ορθόδοξο παλαιό ημερολόγιο!!
"Χαίροις μετά Θεόν η θεός, τα δευτερεία της Τριάδος η έχουσα", 

 "Χαίροις μετά Θεόν η θεός, τα δευτερεία της Τριάδος η έχουσα", αναφωνεί ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης εγκωμιάζοντας την Θεοτόκο σε μια προσπάθειά του να εκφράση το κάλλος και το μεγαλείο της, αλλά και ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός εκστατικός βοά: "Σύ μου τον νουν είλες", σκεπτόμενος την ωραιότητα της Παρθενίας της Θεοτόκου.
Και ποιός νούς μπορεί να μείνη στατικός απέναντι σ' αυτό το μεγαλείο του Ευαγγελισμού, την αρχή όλων των Δεσποτικών εορτών; Ψάλλουμε στην Εκκλησία μας, στο απολυτίκιο της ημέρας: "Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ' αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις".

Ύμνος  Εις την  ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

Ψάλλεται  συμφώνως  προς  το  εξαποστειλάριον
<<Τηβεριάδος  θάλασσα…Ήχος  β’>>

Άχραντε  και  Βασίλισσα  δόξα των Αρχαγγέλων , η προστασία  των  πιστών ,
Και  καύχημα  Αγγέλων.

Ανάξιοις  μας  χείλεσιν , απαύστως  Σε υμνούμεν , τους  Παναγίους  πόδας  σου  , 
ευλαβώς  προσκυνούμεν.

Θερμώς  δεόμεθα  Σ’Αγνή  , και  Σε παρακαλούμεν ,  αιτήματα σωτήρια ,
Παρά  Σου  εκζητούμεν .

Μάς  απαλλάξης  των  παθών , ψυχής  μας  την  ειρήνη , δωρίσης  μας  ταπείνωση , ώς  και  
την  σωφροσύνην .

Αγάπην  και  πραότητα  ως  και  μακροθυμίαν , υπομονήν  ανδρείαν  τε ,
Και  μεγαλοψυχίαν .

Μεγάλην  μεν  των  αρετών , καλήν  αυτομεμψίαν , διώξεις  μας  δε  εκ  ψυχής , κακήν  
κενοδοξίαν .
Υπερηφάνειαν   δεινήν , σατανικήν  ανταρσίαν , περίεργον  υπόνοιαν ,
οίησην  οκνηρίαν .

Να  θανατώσης  παντελώς  ψυχοβλάβ’ ακηδίαν , τους  πονηρούς  και  τους  αισχρούς , 
λογισμούς  μας  καρδίας .
Και  τους  βλασφήμ’απατηλούς , κακούς  Γαββαωνίτας ,

Ματαίους τε  τους  ρεμβασμούς  , σκληρούς  Φαραωνίτας .
Και  αντ’ αυτών  εμφύτευσον , Θεοτόκε  Μαρία , ευχήν  την  αδιάλειπτον  , και  φρικτήν  παρουσίαν .
Θάνατον  και την  κόλασην  , σκληράς  τας  τιμωρίας  , αμαρτωλών  τον  χωρισμόν , Χριστού  
μας  παρρησίας .

Την  ποθεινήν  πατρίδα  μας , δεόμεθα  μας  δώσεις , μετά  φρονίμων  Σ’εκλεκτών  
πάντας  καταξιώσεις .

Γένοιτο  Παναγία  μου , πόθοι  μας  πληρωθώσιν ,
αί  ταπειναί  δεήσεις  μας  όπως  εισακουσθώσην .

Το νέο προσευχητάριο έκδοσης του μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Θεσσαλονίκης ``επτάκις της ημέρας ήνεσα σε (Κύριε)’’

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
Περί προσευχής ``επτάκις  της  ημέρας  ήνεσα  σε (Κύριε)’’
Το  νέο  προσευχητάριο  έκδοσης  του  μητροπολίτου  Γ.Ο.Χ.  Θεσσαλονίκης  παναγιοτάτου  κ.κ. Χρυσόστομου  Μητρόπουλου  , προς  χρήση  διά  πάντα  ευσεβή  ορθόδοξο  χριστιανό  ,  περιέχων  εκτός  από  τις  απαραίτητες  ακολουθίες  του  νυχθημέρου  και  πολλά  χρήσιμα  άρθρα , και  συμβουλές , απαραίτητες  προς  ενημέρωση  και  γνώση  προς  πάντα  ορθόδοξο  χριστιανό  .
Δείγμα  των  περιεχομένων  παραθέτουμε  κάτωθι .



THE ICON OF THE HOLY TRINITY

THE ICON OF THE HOLY TRINITY 
By: Vladimir Moss

In recent years, the icon of the Holy Trinity in which the Father is portrayed as an old man with white hair, the Son as a young man, and the Holy Spirit in the form of a dove, has been characterized as "deception" and "cacodoxy" by some Orthodox writers, especially the Greek-American George Gabriel.

The arguments Gabriel brings forward are essentially three:-

why am ORTHODOXOS the old calendar

Why I Am an Old Calendarist


‘They who audaciously changed the church calendar in our days, assuredly did not take into account the gravity (of the anathemas), and for the sake of astronomy they paid no heed at all to the venerable tradition and spirit of the Church; and though occupying themselves with ecclesiastical matters, they used science only as a pretense to conceal the innovating inclinations that possessed them’.  - Patriarch
Christopher of Leontopolis1939 –1966*


            The question why anybody should write an article defending his following of the Old (Julian) Calendar appears especially moot. Articles, books and volumes, if not tomes, have been written defending and explaining the Old Calendaristposition in the Orthodox Church today. However, insofar as it is the responsibility of every Christian to appropriate his faith and his belief, this article serves as my personal theological appropriation and internalisation of a question that has painfully split, and continues to split, the worldwide Orthodox community.

Απάντηση στην ''Ομολογία Πίστεως κατά του οικουμενισμού''.

Απάντηση στην ''Ομολογία Πίστεως κατά του οικουμενισμού''.


Το ακόλουθο κείμενο είναι μια θαυμάσια απάντηση σε όλους εκείνους τους αντιοικουμενιστές νεοημερολογίτες ενισταμένους  που τα τελευταία χρόνια ξεκίνησαν να πολεμούν (στα λόγια) την παναίρεση του οικουμενισμού επιδιδόμενοι σε έναν ανούσιο χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων παραμένοντας όμως σε κοινωνία με εκείνους που οι ίδιοι καταγγέλουν ως αιρετικούς.
Του ομότιμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής κ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ


Προς τους σεβαστούς κληρικούς της Συντακτικής Επιτροπής του κειμένου ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ κατά του οικουμενισμού: Γέροντα Ιωσήφ, Αγίου Ορους, π. Γ. Μεταλληνό, π. Θ. Ζήση, π. Μάρκον Μανώλη και π. Σαράντη Σαράντο.

Οι ιεροί και θείοι κανόνες της Εκκλησίας

Οι ιεροί και θείοι κανόνες της Εκκλησίας
Παν. Ι. Μπούμη
Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών


           Η έννοια του όρου «κανόνας»

Κανόνας, πως είναι γνωστό, κατά πρώτον και κυριολεκτικώς σημαίνει την ξύλινη ράβδο, τον χάρακα, τον οποίο μεταχειριζόμαστε, για να σύρουμε μία ευθεία γραμμή, ή αντιθέτως, για να ελέγξουμε την ευθύτητα μιας γραμμής. Μεταφορικώς όμως κανόνας λέγεται και κάθε ορισμός, ή νόμος, γενικώς κάθε τι πού χρησιμεύει ως πρότυπο και οδηγός για την ορθή εκτέλεση ή αντιμετώπιση μιας πράξεως, μιας καταστάσεως, ή αντιθέτως ως κριτήριο για να ελέγχουμε «την ευθύτητα», την ορθότητα, αυτής της πράξεως. Π.χ. ένας κανόνας της γραμματικής χρησιμεύει ως οδηγός, για να κλίνουμε ορθώς ένα όνομα ή για να ελέγχουμε, εάν έχουμε κλίνει ορθώς αυτό το όνομα.

Ἅγιος Νεκτάριος: «Ἡ συνήθεια τοῦ νὰ ἁμαρτάνεις φέρνει θάνατο»

Ἅγιος Νεκτάριος: «Ἡ συνήθεια τοῦ νὰ ἁμαρτάνεις φέρνει θάνατο»

Κείμενα αὐτογνωσίας: «Περὶ ἐπιμελείας ψυχῆς»,

          τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Ἀπέναντι στὴν ἁμαρτία ὀφείλουμε νὰ εἴμαστε ἀνένδοτοι, γιατί καὶ μία  φορὰ νὰ ὑποκλέψει τὴ συγκατάθεσή μας, καθίσταται ἀληθινὸς κύριός μας. Πρόσφορο παράδειγμα ποὺ ὑποδεικνύει τὸν ὕπουλο καὶ τυραννικὸ χαρακτήρα τῆς ἁμαρτίας εἶναι ὁ τρόπος τῆς Σεμιράμιδος, μὲ τὸν ὁποῖο ὑφάρπαξε τὴ βασιλεία καὶ ἔγινε αὐτοκράτειρα. Ἡ Σεμιράμις κατόρθωσε μὲ παντὸς εἴδους θωπεῖες νὰ πείσει τὸν σύζυγό της Νίνο, βασιλιὰ τῆς Ἀσσυρίας νὰ παραιτηθεῖ γιὰ μία ἡμέρα ἀπὸ τὸ ἀξίωμά του καὶ νὰ τῆς παραδώσει τὸ σκῆπτρο τῆς βασιλείας. Ἀλλὰ ποιὸ ὑπῆρξε τὸ πρῶτο ἔργο τῆς νέας αὐτοκράτειρας; Νὰ διατάξει νὰ φονευθεῖ ὁ Νίνος, ὁ βασιλιὰς καὶ σύζυγός της, ὥστε νὰ ἐξασφαλίσει τὴν ἐξουσία ἰσοβίως πρὸς ὄφελός της. Ἡ παρομοίωση εἶναι πλήρης καὶ ταιριάζει σὲ ὅλα. Ἡ ἁμαρτία, ὅπως ἡ Σεμίραμις ποὺ ἀγωνίζεται μὲ παντὸς εἴδους θωπεῖες νὰ πετύχει τὴ συγκατάθεση τοῦ ἀνθρώπου, ἀμέσως μόλις κατορθώσει αὐτὸ ποὺ ποθεῖ, κατακυριεύει, αἰχμαλωτίζει καὶ θανατώνει τὸ λογικό. Ἐγκαθιστᾶ τὸν θρόνο της στὴν καρδιὰ καὶ τὴν κατευθύνει σὲ ὅλο τὸν βίο. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἁμαρτία, αὐτὰ τὰ χαρακτηριστικά της.

Οριοθέτηση Ορθοδοξίας και αιρέσεως – Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς

Οριοθέτηση Ορθοδοξίας και αιρέσεως – Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς
Καθηγητής Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης 

Την πρώτη Κυριακή των Νηστειών της Μ. Τεσσαρακοστής γιορτάζει η Εκκλησία μας την νίκη της Ορθοδοξίας εναντίον των αιρέσων. Το ιδιαίτερο ιστορικό γεγονός, που αποτέλεσε την βάση και την απαρχή του εορτασμού αυτού, ήταν η νίκη της Εκκλησίας εναντίον της εικονομαχίας. Οι εικονομάχοι πρέσβευαν ότι η χρήση των εικόνων είναι αντιχριστιανική. Δεν δέχονταν την προσκύνηση της εικόνας του Χριστού, όπως και την τιμή των εικόνων και των ιερών λειψάνων των αγίων. Η τοποθέτησή τους αυτή δεν ήταν επιφανειακή, αλλά προχωρούσε βαθύτερα ως την άρνηση της απεικονίσεως του Χριστού, πράγμα που οδηγεί τελικά στην άρνηση της σαρκώσεώς του και της παρουσίας του ως αληθινού ανθρώπου μέσα στον κόσμο. Η απόληξη αυτή της εικονομαχίας φανερώνει και τον αιρετικό χαρακτήρα της• μαρτυρεί ότι ήταν πραγματική αίρεση.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΧΡΗΣΙΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑΝ ΑΠΟΒΛΕΠΕΙ ΕΙΣ ΜΙΑΝ «ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ»;

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΧΡΗΣΙΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑΝ ΑΠΟΒΛΕΠΕΙ ΕΙΣ ΜΙΑΝ «ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ»;

Του π. Γεωργίου Μεταλληνού


1. Η μετάφραση τῆς Ἁγίας Γραφῆς στή Νεοελληνική ἔφερε στό φῶς κατά τήν δεκαετία τοῦ 1830, ὅλα τά ἀκανθώδη προβλήματα τοῦ νεωτέρου Ἑλληνισμοῦ, στό ἐπίκεντρο τῶν ὁποίων βρισκόταν ἡ σχέση μέ τήν παράδοση καί ὁ κίνδυνος ἀλλοτριώσεως τῆς ἐθνικῆς ταυτότητος, στήν ἀκατάσχετη μανία τοῦ ἐξευρωπαϊσμοῦ. Μία πτυχή τῆς προβληματικῆς ἦταν ὁ λόγος «περί Νεοελληνικῆς Ἐκκλησίας».
Ἕνας ὀξύτατος διάλογος ἀναπτύχθηκε μεταξύ τῶν ἐγκριτοτέρων Θεολόγων τῆς ἐποχῆς, διεξαγόμενος μέσω μαχητικῶν ἐκδόσεων, μέ ἀποτέλεσμα ὅλη ἡ ἰκμάδα τῶν ἐθνικῶν δυνάμεων νά δαπανηθεῖ σέ ἀδιέξοδους ἀγῶνες, σέ ἐποχή ἰδιαίτερα κρίσιμη γιά τήν ὀργάνωση καί εὐστάθεια τοῦ ἀδύνατου ἑλληνικοῦ Κράτους.

Περί Πίστεως Ἁγίoυ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ τoῦ Παλαμᾶ

Περί Πίστεως γoυ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ τo Παλαμ


γoυ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ τo Παλαμ
1. Πιστεoμε στ Θε, κα πιστεoμε τν Θεό· λλo τ να κα λλo τ λλo. Πραγματικ πιστεω τν Θε σημανει τι θεωρ ββαιες κι ληθινς τς παγγελες πo μς δωσε: Πιστεω στν Θε σημανει τι χω ρθδoξo φρνημα. Πρπει δ ν τ χωμε κα τ δo, ν εμαστε ληθινo κα στ δo κα ν συμπεριφερμαστε τσι, στε κα ν γινμαστε πιστευτo π κενoυς πo βλπoυν σωστ κα ν εμαστε πιστo νπιoν τo Θεo πρς τν πoo πευθνεται πστις. τσι ς πιστo ν δικαιωνμαστε π Ατν «διτι», λγει «πστευσε βραμ κα τoτo τo λoγαριστηκε γι τν δικαωσ τoυ» (Ρωμ. 4, 3).

Περί τῆς Ἁγίας Τριάδος: Ἀποσπάσματα ἀπό τήν διάλεξη τοῦ Ἁγίου Γρηγεντίου , μετά τοῦ Ἰουδαιόυ Ἐρβάν



Περί τῆς Ἁγίας Τριάδος: Ἀποσπάσματα ἀπό τήν διάλεξη τοῦ Ἁγίου Γρηγεντίου , μετά τοῦ Ἰουδαιόυ Ἐρβάν ,
 Ἀρχιεπισκόπου Τεφρῶν, Ἀβησσυνίας Ὑεμαίνης,
 ἄκρως πεπαιδευμένου δασκάλου, ἀρίστου γνώστη τῆς Πεντατεύχου καί τῶν Προφητῶν.



Περί τῆς Ἁγίας Τριάδος:

Ἐρβάν: Στόν Μωϋσῆ καί στούς προφῆτες πῶς καί δέν ἐξέθεσε ὁ θεός νά πιστεύουν στόν Πατέρα , τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀλλά μόνο σέ σᾶς (τούς χριστιανούς ) πρόσφατα βρέθηκε αὐτό , ὅπως ἐσεῖς ὑποστηρίζετε;

Ἅγιος: Ὁ Ἀβραάμ ἀφοῦ προστάχθηκε ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ θεοῦ νά σφάξει τόν ἰσαάκ , τόν ἔσφαξε κατά τήν πρόθεσή του καί δέν τόν ἔσφαξε (στήν πραγματικότητα), τόν τελείωσε καί δέν τόν τελείωσε.  Διότι αὐτός ἐπέστρεψε ζωντανός · ἔτσι καί ὁ Κύριος ἔσφαξε τόν Υἱό του γιά νά σώσει τόν κόσμο.  Ἀλλά ὅμως τήν τρίτη ἡμέρα ἀφοῦ ἀναστήθηκε , ἄν καί εἶχε σφαγεῖ δέν σφάχθηκε....

Καί ὁ Μωϋσῆς λέει "Καί εἶπε ὁ Κύριος ὁ Θεός"· Κύριος εἶναι ὁ Υἱός, θεός ὁ Πατήρ καί αὐτό τό ὁποῖο λάλησε εἶναι τό Ἅγιο Πνεῦμα....

Ὁ Μέγας Κανών

Ὁ Μέγας Κανών

ΠΕΡΙΣΠΟΥΔΑΣΤΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΥΜΝΟΓΡΑΦΙΑΣ
Τοῦ κ. Ἰωάννου Φ. Ἀθανασοπούλου Θεολόγου-Φιλολόγου

Θρησκευτικὸ ἀλλὰ καὶ ἐθνικὸ κειμήλιο ἀνεκτίμητης ἀξίας εἶναι ἡ Ὑμνογραφία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὅλα σχεδὸν τὰ ὑμνολογικὰ κείμενα εἶναι περισπούδαστα ποιητικὰ ἔργα μεγάλης πνοῆς καὶ συνθέσεως ἐκ τῶν ὁποίων μερικὰ οὔτε καὶ αὐτὴ ἡ ποιητικὴ δημιουργία τῆς κλασσικῆς ἀρχαιότητος μπορεῖ νὰ προσεγγίσει. Παράδειγμα ἀδιάψευστον ὁ Μέγας Κανών, ἀπὸ τοὺς περισσότερο γνωστοὺς ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος ψάλλεται τμηματικῶς μὲν κατὰ τὴν ἀκολουθίαν τοῦ Ἀποδείπνου τῶν τεσσάρων πρώτων ἡμερῶν τῆς Α´ ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν καὶ ὁλόκληρος το ἑσπέρας τῆς Τετάρτης τῆς Ε´ Ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν «μετὰ συντετριμμένης καρδίας». Ἔχει μελοποιηθεῖ σὲ ἦχο πλάγιο τοῦ δευτέρου, ποὺ εἶναι ἦχος κατανυκτικὸς καὶ ἐκφραστικός, ἰδιαίτερα τοῦ πένθους καὶ τῆς συντριβῆς τῆς ψυχῆς. Κατὰ τὴν σχετικὴ διάταξη τοῦ Τριωδίου 1, «τῇ Τετάρτῃ ἑσπέρας, περὶ ὥραν θ´ της νυκτὸς σημαίνει. Καὶ συναχθέντες ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως., ἀρχόμεθα ψάλλειν τὸν Κανόνα ἀργῶς καὶ ἐν κατανύξει, ποιοῦντες εἰς καθὲν τροπάριον μετανοίας γ´ καὶ λέγοντες: «Ἐλέησον μὲ ὁ Θεός, ἐλέησόν με».