Περί της αποτοιχίσεως
κληρικών απο την εκκλησία του νεου ημερολογίου , των αθέων ειδωλολατρών
οικουμενιστών !
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι Οἶκος τοῦ ΘΕΟΥ, Στῦλος καί Ἑδραίωμα τῆς Ἀληθείας, ὡς ἔχουσα ἐν
Αὐτῇ τό Πανάγιον καί Τελεταρχικόν Πνεῦμα, τό ὁδηγοῦν Αὐτήν εἰς πᾶσαν τήν
Ἀλήθειαν καί ποιμαῖνον τήν Ἐκκλησίαν τοῦ ΚΥΡΙΟΥ καί ΘΕΟΥ, ἥν
Αὐτός περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου Αἵματος (Πράξ. Κ´ 28).
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Θριαμβεύουσα καί Στρατευομένη, ἀποτελεῖ Ἑνιαῖον Σῶμα μέ ΜίανΚΕΦΑΛΗΝ, τόν
Ἀρχιποίμενα Χριστόν, τόν Προαιώνιον Θεόν Λόγον καί Μονογενῆ Υἱόν τοῦ Θεοῦ (Κολ.
Α´ 18).
Πολύ συζήτηση γίνεται τώρα
τελευταία στους κόλπους της νεοημερολογιτικής εκκλησίας,
Με την ανακοίνωση της διακοπής
μνημοσύνου του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης του νέου ημερολογίου Άνθιμου , αλλά και άλλων
επισκόπων της εκκλησίας της Ελλάδος από κληρικούς ,μοναχούς και λαϊκούς,τους οποίους
κατηγορούν ως οικουμενιστάς αιρετικούς !
Όμως τίθεται ένα ερώτημα , που χρήζει απαντήσεως
για να αποδειχθεί ότι η αποτοίχιση
των εν λόγο κληρικών γίνεται
από ορθόδοξα και αληθινά κριτήρια
πίστεως και όχι δι’ άλλους λόγους !
από πότε ο οικουμενισμός είναι αίρεση και από πότε οι οικουμενιστές
είναι αιρετικοί;
Διότι :
Αν ο Άνθιμος και οι υπόλοιποι επίσκοποι του νέου ημερολογίου είναι
αιρετικοί , δεν έγιναν αιρετικοί οικουμενιστές τώρα, διότι ο οικουμενισμός
υπάρχει, όπως οι ίδιοι παραδέχονται, από την γενέθλια εγκύκλιο του 1920, από το
1947 με την ίδρυση του παγκοσμίου συμβουλίου των εκκλησιών στην Αμβέρσα της
Ολλανδίας, ιδρυτικό μέλος του οποίου υπήρξε η εκκλησία της Ελλάδος, από τις
συμμετοχές σε όλες τις συνεδριάσεις του παγκοσμίου συμβουλίου των εκκλησιών
μέχρι σήμερα, από όλες τις συμπροσευχες μνημόνευσης και παραδοχής εκ μέρους
επισκόπων, πατριαρχών, της εκκλησίας του νέου ημερολογίου, ότι οι
ρωμαιοκαθολικοί είναι αδέλφια, είναι πνευματικοί αδελφοί, είναι γνήσια τέκνα
και απόγονοι και διάδοχοι του αποστόλου πέτρου και παύλου, ότι είναι οι δύο
πνεύμονες η ανατολική και η δυτική του αυτού σώματος του χριστού και άλλα πάρα
πολλά τέτοια αισχρά και σχιζοφρενή αιρετικά, τα οποία κατά καιρούς
επανειλημμένως έχουν πει και έχουν γράψει οι εκπρόσωποι της εκκλησίας του νέου
ημερολογίου από τους πατριάρχες τους μέχρι και τον τελευταίο εφημερίου της
ενορίας. Άρα λοιπόν εφόσον ο Άνθιμος και οι λοιποί επίσκοποι της εκκλησίας της Ελλάδος και όλοι οι προκάτοχοί του από το 1924 και
επίσημα πλέον, με την αλλαγή του ημερολογίου, είναι οικουμενιστές, τότε και όλοι οι
κληρικοί οι χειροτονηθέντες από τους επισκόπους αυτούς, είναι και αυτοί οικουμενιστές, γιατί
ο Άνθιμος δεν ήταν ποτέ ορθόδοξος, δεν ανήκε ποτέ στην ΟΡΘΌΔΟΞΗ Εκκλησία του
Χριστού, δεν είχε ποτέ ΟΡΘΌΔΟΞΗ Αποστολική πίστη και ΟΡΘΌΔΟΞΗ αποστολική
διαδοχή για να την χάσει κάποια στιγμή με τα λόγια του, τις πράξεις του και τα
γραφόμενά του και να «αναγκάσει» τους πρόσφατα αποτοιχισθέντας κληρικούς πατέρα
Νικόλαο , πατέρα Θεόδωρο Ζήση και άλλους να προβούν στην αποτοίχιση , και να διακόψουν
το μνημόσυνο του ως αιρετικό. Μέσα στον οικουμενισμό γεννήθηκαν και αυτοί, μέσα
στον οικουμενισμό γεννήθηκαν και οι πατεράδες τους, μέσα στον οικουμενισμό
γεννήθηκαν και οι παππούδες τους και οι προπάππου τους μέχρι τους προγόνους
τους το 1924 που δεν είχαν το σθένος να αποκηρύξουν την αίρεση και το σχίσμα
του νέου ημερολογίου και να μείνουν στην ορθοδοξία , και έφυγαν όλοι παράνομα
αντί συνοδικά πραξικοπηματικά και αιρετικά στην τότε εκκλησία του νέου
ημερολογίου στην τότε εκκλησία της μασονίας.
Διακόπτουν το μνημόσυνο
του οικείου επισκόπου τους, αλλά δηλώνουν ευθαρσώς ότι συνεχίζουν να ανήκουν
στην εκκλησία του νέου ημερολογίου. Δηλαδή με άλλα λόγια συνεχίζουν να ανήκουν στην
<<εκκλησία>>, η οποία εκπροσωπείται από την<< ιερά σύνοδο >>της
ιεραρχίας από τους υπόλοιπους 70 περίπου επισκόπους του νέου ημερολογίου. Όταν
λοιπόν αποκόπτεσαι από τον οικείο επίσκοπο αλλά , μένεις στην εκκλησία του αντίχριστου μασωνικου νεο-ημερολογητισμού, η οποία εκπροσωπείται από αυτούς, τους
θεωρείς ορθόδοξους, τους θεωρείς ότι δεν είναι οικουμενιστές και μόνο ο δικός
σου οικείος επίσκοπος είναι οικουμενιστής. Αν αυτό δεν είναι σχιζοφρένεια, αν
αυτό δεν είναι πλάνη , αν αυτό δεν
είναι αίρεση και αρχι- οικουμενισμός δεν ξέρω τι είναι.
Σήκωσαν τώρα όλοι αυτοί
ξαφνικά τη σημαία της ορθοδοξίας και θεωρούν εαυτούς ως προασπιστές της δήθεν
ορθοδοξίας τους. Ο Θεός να τους ελεήσει, ο Θεός να τους λυπηθεί, αλλά όχι
ορθοδοξία φυσικά δεν είναι αυτό που έχουν, δεν είναι καν εκκλησία, δεν είναι καν
χριστιανισμός, είναι ένα υποκατάστατο μόρφωμα του σωματείου που λέγεται
εκκλησία του νέου ημερολογίου της ελλάδος και τίποτε άλλο.
Δι’ αυτό και η ερώτηση : από
πότε ο οικουμενισμός είναι αίρεση και από πότε οι οικουμενιστές είναι
αιρετικοί;». δεν απαντήθηκε ποτέ και πως είναι λογικό να απαντηθεί από τη
στιγμή που και ο πάτερ Νικόλαος και ο π. Θεόδωρος Ζήσης και όλοι οι όμοιοί
τους, είναι γέννημα-θρέμμα πνευματικά παιδιά και οπαδοί του οικουμενισμού,
οικουμενιστές και οι ίδιοι.
Δεν απαντούν στο ερώτημα : από πότε ο οικουμενισμός είναι
αίρεση και από πότε οι οικουμενιστές είναι αιρετικοί; Διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι :
«Ὅλοις τοῖς Αἱρετικοῖς, ΑΝΑΘΕΜΑ» (Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος).
«Ἡμεῖς τῇ ἀρχαίᾳ Νομοθεσίᾳ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐπακολουθοῦμεν, ἡμεῖς τοὺς θεσμοὺς τῶν Πατέρων φυλάττομεν, ἡμεῖς τοὺς προσθέττοντάς τι ἢ ἀφαιροῦντας ἐκ τῆς Ἐκκλησίας ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΟΜΕΝ» (Ζ´ Οἰκ. Σύνοδος). (1)
«Ἅπαντα τά παρά τήν Ἐκκλησιαστικήν Παράδοσιν, καί τήν Διδασκαλίαν καί ὑποτύπωσιν τῶν Ἁγίων καί Ἀοιδίμων Πατέρων καινοτομηθέντα, ἢ πραχθέντα ἤ μετά τοῦτο πραχθησόμενα, ΑΝΑΘΕΜΑ» (Ζ´ Οἰκ. Σύνοδος). (2)
«Εἴ τις πᾶσαν Παράδοσιν Ἐκκλησιαστικήν ἔγγραφον, ἤ ἄγραφον ἀθετεῖ, Ἀνάθεμα ἔστω» ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ, ΑΝΑΘΕΜΑ (Ζ´ Οἰκ. Σύνοδος).
Κάθε Ἐκκλησία ἡ ὁποία,
κατὰ παράβασιν τῆς Πανορθοδόξου Καταδίκης καὶ τοῦ Ἀναθεματισμοῦ, ἐδέχθη τὸ Νέον
Γρηγοριανὸν Παπικὸν Ἡμερολόγιον, καὶ κάθε Ἐκκλησία ἡ ὁποία κοινωνεῖ μετ᾽ αὐτῆς ἔστω
καὶ ἐὰν ἀκολουθῇ τὸ Παλαιόν, κατέστη ΕΝΕΡΓΕΙᾼ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ. Τὰ Μυστήριά της στεροῦνται
τῆς Θείας Χάριτος, καὶ αἱ Ἐκκλησιαστικαὶ Πράξεις της εἶναι Ἐκκλησιαστικῶς ἀνίσχυροι,
ἀνυπόστατοι καὶ ἄκυροι.
Τοῦτο ἀπορρέει καὶ καταδεικνύεται ἀπὸ
μίαν σειρὰν γεγονότων τὰ ὁποῖα εἶναι ἀναμφισβήτητα καὶ ἀποτελοῦν μέρος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς
Ἱστορίας καὶ τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου τὰ ὁποῖα εἶχον καταγράψει καὶ ἐγνώριζον καλῶς
οἱ πρωτεργάται τῆς Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου καὶ τοῦ προκληθέντος Ἐκκλησιαστικοῦ Σχίσματος
τὸ 1924.
Ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ Νέου Παπικοῦ Ἡμερολογίου
εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος τὸ 1924 εἶναι Ἀντικανονική, Παράνομος καὶ
Πραξικοπηματική.
α) Διότι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ
Χριστοῦ διὰ Πανορθοδόξων Μεγάλων Συνόδων τὸ 1583, 1587 καὶ 1593 εἶχε
ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ καὶ ΑΝΑΘΕΜΑΤIΣΕΙ τὸ Νέον Παπικὸν Ἡμερολόγιον καὶ εἶχε ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ τὴν
χρῆσίν του ἅμα τῇ ἐμφανίσει του: «...ἂς ἔχῃ τὸ ΑΝΑΘΕΜΑ καὶ ΕΞΩ τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας
καὶ τῆς τῶν Πιστῶν Ὁμηγύρεως ἂς εἶναι...» (Σιγίλλιον Ἀποφάσεως Πανορθοδόξου
Συνόδου 1583).
β) Διότι καὶ ἄλλαι Πανορθόδοξοι
Σύνοδοι καὶ Πατριαρχικαὶ Ἀποφάσεις, ὅπως τοῦ 1722, 1756, 1836, 1848 καὶ 1904 ἐπανέλαβαν
τὴν Ἀπαγόρευσιν τοῦ Νέου Ἡμερολογίου.
γ) Διότι αἱ καταδικαστικαὶ αὐταὶ Ἀποφάσεις
καὶ Ἀπαγορεύσεις ἐφηρμόσθησαν ἐπὶ 341 ἔτη (1583-1924) ὑπὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας,
δηλαδή, ἡ αἰωνόβιος πρακτικὴ τῆς Ἐκκλησίας ἦτο πρακτικὴ ἀπορρίψεως καὶ
καταδίκης, καὶ ὄχι ἀποδοχῆς, τῆς ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου ἢ τοῦ Πασχαλίου.
δ) Διότι ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ Νέου Παπικοῦ
Ἡμερολογίου εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος τὸ 1924 ἐγένετο ὑπὸ τῆς Ἑβραιομασονίας.
Τὴν Ἀλλαγὴν δὲν τὴν ἔκανε ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
ε) Διότι ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου ὑπὸ
τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐγένετο Πραξικοπηματικῶς, Ἀντικανονικῶς,
Παρανόμως καὶ μονομερῶς.
στ) Διότι ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου
δὲν θὰ μποροῦσε νὰ γίνῃ οὔτε δι᾽ Ἀποφάσεως νεωτέρας Πανορθοδόξου Συνόδου,
καθότι αὕτη θὰ ἀντέβαινε εἰς τὰς Ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας τὰς ληφθείσας ἐν
Πνεύματι Ἁγίῳ ὑπὸ τῶν προηγηθέντων Οἰκουμενικοῦ κύρους Πανορθοδόξων Συνόδων, καὶ
δὲν θὰ ἦτο νόμιμος. Ἡ Καταδίκη, ὁ Ἀναθεματισμὸς καὶ ἡ Ἀπαγόρευσις κάθε Ἀλλαγῆς
τοῦ Ἡμερολογίου ὑπῆρξε Πανορθόδοξος, ὁπότε μία Ἀποδοχὴ τῆς Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου,
ὅποτε καὶ ἐὰν ἤθελε ἀποφασισθῇ ὑπὸ νεωτέρας Πανορθοδόξου Συνόδου, θὰ ἦτο ἄκυρος
καὶ ἀνυπόστατος καὶ θὰ καθιστοῦσε αὐτὴν τὴν Σύνοδον Ἀντορθόδοξον.
ζ) Ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου ἐγένετο
εἰς ἐφαρμογὴν τοῦ προγράμματος τοῦ Ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ ὅπως αὐτὸ
διετυπώθη εἰς τὸν Καταστατικὸν Χάρτην τῆς Οἰκουμενιστικῆς Κινήσεως, τὴν
Διαβόητον Αἱρετικὴν Ἐγκύκλιον τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ 1920,
συμφώνως πρὸς τὴν ὁποίαν ὅλαι αἱ Αἱρέσεις ἀναγνωρίζονται ὡς «Ἐκκλησίαι Χριστοῦ,
ὡς σύσσωμοι καὶ συγκληρονόμοι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ».
η) Ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου ἀπεφασίσθη
ὑπὸ ἑνὸς ΛΗΣΤΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν τὸ 1923 (ἀπὸ 10 Μαΐου ἕως
8 Ἰουνίου), ὑπὸ τὴν προεδρίαν τοῦ Μασόνου Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη. Τὸ
Συνέδριον αὐτὸ αὐτοτιτλοφορήθηκε «Πανορθόδοξον», ἀλλὰ τὸ γεγονὸς καὶ μόνον ὅτι
τὰ ἄλλα Πατριαρχεῖα δὲν συμμετεῖχον εἰς αὐτὸ οὔτε ἐφήρμοσαν τὴν Ἀπόφασίν του ἀποδεικνύει
πόσον Ἀντορθόδοξον ἦτο.
θ) Ὁ πρωτεργάτης τῆς Ἀλλαγῆς τοῦ Ἡμερολογίου
Μελέτιος Μεταξάκης ἦτο καθῃρημένος ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅταν προήχθη ὑπὸ
τῆς Ἑβραιομασονίας καὶ ἐγένετο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, χωρὶς κἂν νὰ
τηρηθοῦν αἱ νόμιμαι διαδικασίαι ψηφοφορίας τῆς Συνόδου.
ι) Ὁ ἄλλος πρωτεργάτης τῆς Ἀλλαγῆς
τοῦ Ἡμερολογίου καὶ Μασόνος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος προήχθη εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν
τὴν 23ην Φεβρουαρίου 1923, ὅλως ἀντικανονικῶς, τῇ περιφρονήσει τῆς Ἱεραρχίας τῆς
Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὑπὸ πενταμελοῦς Ἀριστίνδην Συνόδου διορισθείσης
ὑπὸ τῆς Στρατιωτικῆς Κυβερνήσεως Γο- νατᾶ. Συμφώνως πρὸς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, οἱ
προαχθέντες εἰς τὸν βαθμὸν τοῦ Ἐπισκόπου διὰ πολιτικῶν καὶ στρατιωτικῶν μέσων ἢ
διὰ Ἀριστίνδην Συνόδου ὑπόκεινται εἰς καθαίρεσιν, καθὼς καὶ οἱ ἀπαρτίζοντες
τοιαύτην Σύνοδον, ἤτοι, καθαιροῦνται καὶ οἱ χειροτονήσαντες καὶ οἱ
χειροτονηθέντες.
ια) Ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου ἐγένετο
ὅλως ἐξωεκκλησιαστικῶς μὲ τὴν πίεσιν τῆς ἐπαναστατικῆς στρατιωτικῆς Κυβερνήσεως
Πλαστήρα-Γονατᾶ, καὶ τὴν ἀπειλητικὴν της ἐπέμβασιν εἰς τὰς Συνοδικὰς
συνεδριάσεις. Αὐτὴ εἶναι ἄλλη μία ἀπόδειξις ὅτι ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου δὲν ἐγένετο
ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
ιβ) Ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου ἐγένετο
παρὰ τὴν ρητὴν Ἄρνησιν τῶν πρεσβυγενῶν καὶ τῶν μεγάλων Πατριαρχείων τὰ ὁποῖα
συνέχισαν νὰ ἀκολουθοῦν τὸ Παλαιόν Ἡμερολόγιον.
Ἐν κατακλείδι, τόσον ἡ Ἀλλαγὴ τοῦ Ἡμερολογίου
αὐτὴ καθ᾽ ἑαυτή, ὅσο καὶ ὁ Πραξικοπηματικός, Ἀντικανονικὸς καὶ Παράνομος τρόπος
μὲ τὸν ὁποῖον ἐγένετο, κατέστησαν ἀμέσως τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΝ,
ΕΝΕΡΓΕΙᾼ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗΝ.
Αὐτὴ ὑπῆρξεν ἐξ ἀρχῆς ἡ ἀπαρέγκλιτος
θέσις τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος καὶ τοῦ αείμνηστου
αρχιεπισκόπου των Γ.Ο.Χ. Ματθαίου Καρπαθάκη, ὁ ὁποῖος
παρέμεινεν εἰς αὐτὴν τὴν θέσιν ἕως τέλους καὶ οὐδέποτε, ἀπὸ τὸ 1924 καὶ μετά, ἀνεγνώρισε
τὰς ἀποφάσεις τῆς Νεοημερολογιτικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὡς Ἐκκλησιαστικῶς
δεσμευτικάς, οὔτε τὰ Μυστήριά της ὡς ἔχοντα Θείαν Χάριν.
Θέλω να ελπίζω ότι
αν όχι όλοι έστω κάποιοι
από τους αποτοιχισθέντας κληρικούς
έχουν όντως αγαθές και ορθόδοξες προθέσεις , ώστε
να φωτισθούν υπό του Θεού
να καταλάβουν το σφάλμα τους ότι << είναι γέννημα-θρέμμα πνευματικά
παιδιά του οικουμενισμού >> να
μετανοήσουν , και να ενταχθούν
στην ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ , όπως προβλέπουν
οι Ιεροί Κανόνες ,απορίπτοντες και αναθεματίζοντες τον οικουμενισμο και τους οπαδούς του , τους ψευδο-ορθόδοξους παλαιοημερολογίτες
φλωριναίους , αγιορείτες , αλλά και
όσες αιρέσεις έφερε αυτός <<ο οικουμενισμός >> στην εκκλησία της Ελλάδος ,
ώστε να γίνουν το παράδειγμα και
ο οδηγός και σε όσους άλλους καλοπροαίρετους υπάρχουν να
επιστρέψουν στην Βασιλεία του ΘΕΟΥ
, την ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ , η οποία
είναι η μόνη που έχει ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ , ΙΕΡΩΣΥΝΗ
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΩΖΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ . Προς ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ και
καταισχύνη των αιρετικών
οικουμενιστών νεοημερολογητών και
φλωρινοσεραφειμικών ψευδο γ.ο.χ. ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου