ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ>ΟΡΙΣΜΟΣ>Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΪΟ>ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ

ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ>ΟΡΙΣΜΟΣ>Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΪΟ>ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ 

 Το Άγιο Πνεύμα

ΟΡΙΣΜΟΣ

Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός. Είναι ομοούσιο με τα πρόσωπα του Πατρός και του Υιού και κατά το Σύμβολο της Πίστεως «συνπροσκυνείται και συνδοξάζεται» με τον Πατέρα και με τον Υιό, ίσο κατά τη λατρεία και την τιμή. Στα χωρία της Αγίας Γραφής αποκαλείται ως «Παράκλητος», ο οποίος θα έλθει να αντικαταστήσει τον απερχόμενο ήδη Κύριο.

Ο Ιησούς αναφέρει πως η βλασφημία προς το Άγιο Πνεύμα αποτελεί ασυγχώρητο αμάρτημα. Στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, το Άγιο Πνεύμα παρουσιάζεται να ερευνά τα βάθη του Θεού, να διαιρεί και να ενεργεί τα χαρίσματα στα μέλη της Εκκλησίας, να κατοικεί μέσα μας έχοντας ως ναό το σώμα μας, να μας αναγεννά και να μιλά μέσω των προφητών και των θεόπνευστων ανδρών. Η διδασκαλία περί του Αγίου Πνεύματος κηρύχτηκε από την Εκκλησία από τα αποστολικά ακόμα έτη, αλλά έλαβε οριστική διατύπωση κατά την εποχή της Α΄ και Β΄ Οικουμενικής Συνόδου, όταν και είχαν ανακύψει οι αμφισβητήσεις περί της Θεότητας του Αγίου Πνεύματος, υπό των πνευματομάχων, ιδίως δε των Ανομοίων και των Μακεδονιανών.

Ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ καὶ Γρηγορίου Παλαμᾶ περὶ τοῦ Ἰσλάμ

«ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΑ  ΚΟΡΑΝΙΑ»

Ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ καὶ Γρηγορίου Παλαμᾶ περὶ τοῦ Ἰσλάμ

 Ἐν Πειραιεῖ 16-5-2012

π. Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου

ἐφημερίου Ἱ. Ν. Ζωοδόχου Πηγῆς Χατζηκυριακείου Πειραιῶς

Εἶναι κοινά ἀποδεκτὸ πλέον στὴν ἐποχή μας ὅτι ὁ μέγιστος κίνδυνος, ποὺ ἀπειλεῖ τὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολική, Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας καὶ ὑποσκάπτει τὰ θεμέλια καὶ τὴν ταυτότητά της εἶναι ἡ παναίρεση τῆς κινήσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

ΜΙΑ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ 1937.

ΜΙΑ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ 1937.

ΟΙ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ, ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΙ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΣ, ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΣΙ ΤΟ 1937 ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ.

Ἡ 7μελής Σύνοδος πού συγκροτήθηκε τό 1935 διαλύθηκε σταδιακά μέ τήν ἐπιστροφή στή Νεοημ. Ἐκκλησία τοῦ Μητροπ. Ζακύνθου Χρυσοστόμου καί τῶν ἘπισκόπωνΜεγαρίδος Χριστοφόρου καί Διαυλείας Πολυκάρπου (τό 1935), μέ τό σχίσμα τῶν Μητροπολιτῶν Δημητριάδος Γερμανοῦ καί πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου (τό 1937) καί μέ τήν ἀποκοπή τοῦ Ἐπισκόπου Κυκλάδων Γερμανοῦ ἀπό τόν Ἐπίσκοπο Βρεσθένης Ματθαῖο (τό 1942). Ἔτσι τό ἔτος 1948 ὁ Ἐπίσκοπος Βρεσθένης Ματθαῖος, "ψήφῳ Κλήρου καί λαοῦ" χειροτόνησε μόνος, καθ' ὑπέρβασιν τοῦ σχετικοῦ Κανόνος, τόν Ἐπίσκοπο Τριμυθοῦντος Σπυρίδωνα καί στή συνέχεια μαζί του τόν Ἐπίσκοπο Πατρῶν Ἀνδρέα. Στή συνέχεια χειροτονήθηκαν οἱ Ἐπίσκοποι Θεσσαλονίκης Δημήτριος καί Κορινθίας Κάλλιστος καί συγκροτήθηκε 5μελής Ἱερά Σύνοδος, ἡ ὁποία τό 1949 ἐξέλεξε τόν Ἐπίσκοπο Βρεσθένης Ματθαῖο σέ Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος.

..... Κατόπιν τῶν προηγηθεισῶν Ἀποκηρύξεων καί Ὁμολογιῶν, τά ἐναπομέναντα δύο μέλη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου συνεδρίασαν τήν 19ην Ἰουνίου 1937 εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῆς Παναγίας παρά τήν Κερατέαν Ἀττικῆς. Εἰς τά Πρακτικά αὐτῆς ἐπισημαίνονται καί τά ἑξῆς:

Λόγοι περί Αἱρέσεως καί Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Λόγοι περί Αἱρέσεως καί Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας 

Λόγοι περί Αιρέσεως και Ορθοδόξου Εκκλησίας

Ὁ Μέγας Φώτιος σὲ κατηχητικὴ ἐπιστολή του πρὸς τὸν ἄρχοντα Μιχαὴλ τῆς Βουλγαρίας τοῦ γράφει: «Ἔτσι λοιπὸν σκεπτόμενος καὶ πιστεύοντας, σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση τῆς ἁγίας, καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, σὺ τὸ ὡραῖο γέννημα τῶν κόπων μου, νὰ ἀποδέχεσαι καὶ νὰ τιμᾶς τὶς ἅγιες καὶ οἰκουμενικὲς ἑπτὰ συνόδους, ἄλλες ἀπὸ αὐτὲς γιατί εἶναι διδάσκαλοι, καὶ ἄλλες γιατί εἶναι πρόμαχοι τῆς εὐσεβείας.

Γιατί μὲ αὐτὲς ἀποκρούεται κάθε καινοτομία καὶ αἵρεση, καὶ ἑδραιώνεται στὶς ψυχὲς τῶν εὐσεβῶν ὡς ἀναμφίβολη σεβασμιότητα τὸ αἰώνιο καὶ ἀρχαιοπαράδοτο φρόνημα τῆς ὀρθοδοξίας».1. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς σὲ λόγο του περὶ εἰκόνων μᾶς λέει: «Ἐπειδὴ ὅλα ὅσα λέγονται (τὰ λόγια τῶν ἁγίων) εἶναι ἀληθινὰ καὶ σκοπὸς τους εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἁγίων ποὺ δοξάζονται ἀπὸ αὐτόν, καὶ ἡ σωτηρία μας καὶ ἡ ἐξουδετέρωση καὶ καταισχύνη τοῦ Διαβόλου καὶ τῶν δαιμόνων του, τὰ προσκυνοῦμε καὶ τὰ ἀγκαλιάζουμε καὶ τὰ καταφιλοῦμε καὶ τὰ ἀσπαζόμαστε μὲ τὰ μάτια καὶ τὰ χείλη καὶ τὴν καρδιά, ὅπως ἐπίσης καὶ ὁλόκληρη τὴν Παλαιὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ τοὺς λόγους τῶν ἁγίων καὶ τῶν διακεκριμένων Πατέρων, ἐνῶ τὰ αἰσχρὰ καὶ τὰ βδελυκτὰ καὶ ἀκάθαρτα γραφόμενα τῶν Μανιχαίων καὶ τῶν εἰδωλολατρῶν καὶ τῶν ἄλλων αἱρέσεων, τὰ ἀποστρεφόμαστε καὶ τὰ ἀπορρίπτουμε, ἐπειδὴ περιέχουν ψεύτικα καὶ μάταια πράγματα καὶ ἔχουν ἐφευρεθεῖ γιὰ τὴν δόξα καὶ χαρὰ τοῦ Διαβόλου καὶ τῶν δαιμόνων του, μολονότι περιέχουν καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ»2.

"Ο ΛΟΓΟΣ ΣΑΡΞ ΕΓΕΝΕΤΟ">Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΥΪΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ>Αιρετικές ερμηνείες>Η Ορθόδοξη άποψη

"Ο ΛΟΓΟΣ ΣΑΡΞ ΕΓΕΝΕΤΟ">Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΥΪΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ>Αιρετικές ερμηνείες>Η Ορθόδοξη άποψη

"Ο ΛΟΓΟΣ ΣΑΡΞ ΕΓΕΝΕΤΟ"

Ο πλαστουργός και κτίστης Θεός πήρε από τη Μαρία έμψυχη σάρκα και την ένωσε με την δική του ακατάληπτη και απρόσιτη Θεότητα. Ένωσε πραγματικά όλη την υπόσταση της Θεότητός του με την δική μας φύση και την έκανε άγιο ναό του.

Δανείστηκε τη σάρκα από την αειπάρθενο και Θεοτόκο Μαρία και αφού την έλαβε χωρίς σπορά, πήρε ανθρώπινη φύση και έγινε άνθρωπος. Ώστε όπως ακριβώς ο Αδάμ με την παράβαση του έγινε η αρχή της γεννήσεως μας στην φθορά και στον θάνατο, έτσι και ο Χριστός και Θεός μας με την εκπλήρωση κάθε δικαιοσύνης έγινε η απαρχή της αναγεννήσεώς μας στην αφθαρσία και την αθανασία.

Στο Νέο Ημερολόγιο , αλλά και σε ομάδες των αυτοαποκαλούμενων Γ.Ο.Χ. υπάρχουν επίσκοποι και άλλοι κληρικοί ,που είναι «βράχοι Ορθοδοξίας» ????

Στο Νέο Ημερολόγιο ,  αλλά και  σε ομάδες  των  αυτοαποκαλούμενων  Γ.Ο.Χ. υπάρχουν επίσκοποι και άλλοι κληρικοί  ,που είναι «βράχοι Ορθοδοξίας» ????

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ>ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ>ΤΑ ΙΔΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ>Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ>Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ>Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ

Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ>ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΥΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ>ΤΑ ΙΔΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ>Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ>Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ>Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ

 Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ

Ο Θεός είναι Ένας, άναρχος, άπειρος και αΐδιος στην ουσία και τη φύση του. Όμως αυτός ο Ένας στην ουσία Θεός είναι τριαδικός, διακρίνεται σε τρεις υποστάσεις, σε τρία πρόσωπα: τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα.

Πρόκειται για μια από τις βασικότερες αλήθειες της πίστης μας, που μας αποκάλυψε ο ίδιος ο Θεός με απλότητα και σαφήνεια. Το δόγμα της τριαδικότητας του Θεού είναι αδύνατο να το διερευνήσουμε λογικά. Το βρίσκουμε διατυπωμένο με ποικίλους τρόπους στην αγία Γραφή. Στη μεν Παλαιά Διαθήκη με σαφείς υπαινιγμούς και προεικονίσεις, στη δε Καινή Διαθήκη ολοφάνερα όπως στη Βάπτιση του Χριστού, όπου ακούγεται η φωνή του Πατέρα και εμφανίζεται το Άγιο Πνεύμα σαν Περιστέρι, στην αρχιερατική προσευχή του Χριστού, όπου ο Χριστός λέει «εγώ ερωτήσω τον Πατέρα και άλλον Παράκλητον δώσει υμίν το Πνεύμα της αληθείας, ο παρά του Πατρός εκπορεύεται» (Ιω. 15,26) και στην τελευταία συνάντηση του με τους μαθητές του, όπου τους λέει: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» (Ματθ. 28,18) κ.α.

Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ>ΤΙ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΟ>Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ>Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ>Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ>ΤΙ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΟ>Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ>Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ>Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ 

ΤΙ ΜΑΣ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΟ

Η απιστία προέρχεται από την υπερηφάνεια. Ο υπερήφανος ισχυρίζεται πως θα γνωρίσει τα πάντα με το νου του και την επιστήμη, αλλά η γνώση του Θεού παραμένει ανέφικτη γι' αυτόν, γιατί ο Θεός γνωρίζεται μόνο με αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος.

Πώς το Βυζάντιο μπορεί να βγάλει την Ευρώπη από την ύφεση

Μια άκρως ενδιαφέρουσα σύγκριση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση αποπειράται ο καθηγητής Ιστορίας και διευθυντής του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών της Οξφόρδης Πίτερ Φράνκοπαν.

Ο αείμνηστος καθηγητής Ιωάννης Κορναράκης προς τους αντιοικουμενιστάς :

Ο αείμνηστος καθηγητής Ιωάννης Κορναράκης προς τους αντιοικουμενιστάς :

....Γράφετε, σεβαστοί πατέρες, ότι οι οικουμενιστές πατριάρχες και λοιποί, αυτήν την παναίρεση του οικουμενισμού:
«την διδάσκουν “γυμνή τη κεφαλή”, την εφαρμόζουν και την επιβάλλουν στήν πράξη κοινωνούντες παντοιοτρόπως μέ τούς αιρετικούς, με συμπροσευχές, ανταλλαγές επισκέψεων και ποιμαντικές συνεργασίες»!

ΛΟΓΙΑ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

ΛΟΓΙΑ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

Έλεγαν για τον αββά Σεραπίωνα, ότι η ζωή του ήταν σαν ενός πουλιού.

Δεν απόκτησε ποτέ κανένα πράγμα του κόσμου αυτού ούτε έμεινε σε κελί, αλλά τυλιγμένος ένα σεντόνι και κρατώντας ένα μικρό Ευαγγέλιο τριγυρνούσε έtσι σαν να μην είχε σώμα.

Πολλές φορές τον έβρισκαν να κάθεται στον δρόμο έξω από ένα χωριό και να κλαίει γοερά και τον ρωτούσαν:

"Γέροντα, γιατί κλαις έτσι;"

Κι εκείνος τους απαντούσε:

Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 Ο Θεός δεν είναι αντικείμενο να τον εξετάσουμε σε κάποιο εργαστήριο επιστημονικά. Έτσι, δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για αποδείξεις περί ύπαρξης ή ανυπαρξίας του Θεού, παρά μόνο για λογικές σκέψεις περί Αυτού. Αν και αυτά είναι ζητήματα έξω από την ανθρώπινη εμπειρία, παρόλα αυτά οι άνθρωποι ζητούν να βρουν μια λογική αιτία πίστης στη θεότητα.

Ο άνθρωπος ως σκεπτόμενο πρόσωπο, δεν μπορεί να νοήσει τον εαυτό του και να συλλάβει το νόημα του κόσμου έξω και ανεξάρτητα από την ιδέα του Θεού. Αισθάνεται ότι δεν είναι ον αυθύπαρκτο και το περί Θεού ερώτημα είναι καίριο, πού θέτει μόνον ο λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος. Η άλογη κτίση δεν έχει τέτοιου είδους ευαισθησίες και δε διατυπώνει παρόμοια ερωτήματα, ούτε έχει ανάλογους προβληματισμούς. Μόνον ο άνθρωπος ρωτά, γιατί είναι η λογική «εικόνα» του Θεού.

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ ΔΑΛΑΜΑΝΑΡΑ ΑΡΓΟΥΣ ! Ο ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΤΡΕΧΕΙ ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΙΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ! ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΛΛΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΙΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗΝ ΔΑΛΑΜΑΝΑΡΑ ΑΡΓΟΥΣ ! Ο ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΤΡΕΧΕΙ ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΙΣΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ! ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΛΛΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣΤΗΝ ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!


http://argolikospoimin.blogspot.gr/2013/08/blog-post_28.html?spref=fb

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

 ΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟ ΚΑΡΠΑΘΑΚΗ ΕΛΚΟΝΤΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΩΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ
http://xristianorthodoxipisti.blogspot.gr/2015/03/blog-post_20.html

430 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΗ ΔΥΣΗ - π. ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚ

430 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΣΤΗ ΔΥΣΗ - π. ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ "ΚΡΥΦΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ": ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ΑΥΤΟ ΆΡΘΡΟ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥ π. ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚ.

 

 

Αυτόν τον Οκτώβριο (σ. Κ.Σ. το άρθρο γράφτηκε τον Οκτώβριο του 2012) συμπληρώνονται 430 χρόνια από την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου. Το ημερολόγιο αυτό εισήχθη στις ρωμαιοκαθολικές χώρες από τον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄στις 4 Οκτωβρίου 1582 και είχε ως στόχο να αντικαταστήσει το παραδοσιακόΙουλιανό ημερολόγιο. Έτσι, για τους Ρωμαιοκαθολικούς το 1582, την ημέρα της Πέμπτης, 4 Οκτωβρίου, την διαδέχθηκε όχι η Παρασκευή, 5 Οκτωβρίου, αλλά ηΠαρασκευή, 15  Οκτωβρίου. Ο Διάκονος Vladimir Vasilik εξηγεί τη σημασία της εκδήλωσης για τον χριστιανικό κόσμο και τονίζει την ανάγκη για τους Ορθοδόξουςνα διατηρήσουν το Ιουλιανό (παλαιό) ημερολόγιο.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου 

1. Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Παλαιᾶς Ρώμης, παρά τίς μικρές καί μή οὐσιαστικές διαφορές, εἶχαν πάντοτε κοινωνία μέ τούς Ἐπισκόπους τῆς Νέας Ρώμης καί τούς Ἐπισκόπους τῆς Ἀνατολῆς μέχρι τό 1009-1014, ὅταν γιά πρώτη φορά κατέλαβαν τόν θρόνο τῆς Παλαιᾶς Ρώμης οἱ Φράγκοι Ἐπίσκοποι. Μέχρι τό 1009 οἱ Πάπες τῆς Ρώμης καί οἱ Πατριάρχες τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἦσαν ἑνωμένοι στόν κοινό ἀγώνα ἐναντίον τῶν Φράγκων Ἡγεμόνων καί Ἐπισκόπων, ἀλλά καί τῶν κατά καιρούς αἱρετικῶν.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ!

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ!

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΑΝΙΣΜΟ

Εδώ και τρία περίπου χρόνια είχα ασπαστεί την αρειανική εκδοχή του Ιησού Χριστού και είχα απορρίψει την παραδοσιακή θέση της Τριάδας και της θεότητας του Χριστού ως μη βιβλικές. Επειδή έβρισκα πολλά εδάφια να φαίνεται ότι συγκρούονται με το τριαδικό δόγμα, η έρευνά μου με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο Ιησούς δεν είναι Θεός και ότι μόνο ο Πατέρας είναι Θεός και ο μόνος αληθινός Θεός. Γι’ αυτό δημοσίευσα και το άρθρο κατά της θεότητας του Χριστού στο τεύχος Νο10. ΄Ημουν απόλυτα πεπεισμένος ότι είχα δίκαιο. Όμως ο Θεός έκανε ένα έργο στη καρδιά μου, ώσπου κατάλαβα τα κενά του Αρειανισμού καθώς και τις αντιφάσεις του σε σύγκριση με την βιβλική διδασκαλία. Θα δείτε σε αυτό το άρθρο, τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψα τον Αρειανισμό.

ΙΗΣΟΥΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ Ή ΜΥΘΟΣ;

ΙΗΣΟΥΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ Ή ΜΥΘΟΣ;

Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, είναι ένα πρόσωπο που έχει γίνει σημείο αντιλεγόμενο στην σύγχρονη κοινωνία μας. Πλήθος απόψεων υπάρχουν, όσα και τα βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει γι' αυτόν απ' τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα. Ο αριθμός των βιβλίων που έχουν γραφτεί για τον Ιησού σύμφωνα με κάποιον υπολογισμό ξεπερνούν τα 2000! Όμως ποιος είναι ο Ιησούς; Είναι μήπως ένας καλοφτιαγμένος μύθος ή  ένα ιστορικό πρόσωπο; Υπήρξε ένας κοινωνικός επαναστάτης, ένας θρησκευτικός ριζοσπάστης ή κάποιος που απλά ίδρυσε μια καινούργια θρησκεία; Τι μαρτυρούν οι υπάρχουσες αρχαίες ιστορικές πηγές; Τι δείχνουν τα Ευαγγέλια;

Οι Αντιχαλκηδόνιοι δεν ήσαν και δεν είναι Ορθόδοξοι - Απάντησις εις μελέτην του π. Ιωάννου Ρωμανίδου υποστηρίζοντος την αντίθετον άποψιν

Οι Αντιχαλκηδόνιοι δεν ήσαν και δεν είναι Ορθόδοξοι - Απάντησις εις μελέτην του π. Ιωάννου Ρωμανίδου υποστηρίζοντος την αντίθετον άποψιν

Γράφτηκε από  Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος Καψάνης     Τρίτη, 20 Αυγούστου 2013 

Ό Πρωτοπρεσβύτερος Καθηγητής π. Ιωάννης Ρωμανίδης εδημοσίευσεν άρθρον με τίτλον «Μία φύσις του Θεού Λόγου σεσαρκωμένη.

Ό άγιος Κύριλλος και ή Δ' Οικουμενική Συνοδος»1. Κεντρική ιδέα του συγγραφέως είναι ότι οι Ορθόδοξοι και οι Αντιχαλκηδόνιοι έχομεν κατ' ουσίαν την ιδίαν Χριστολογικήν πίστιν αν και διαφοροποιούμεθα εις την διατύπωσιν του δόγματος, εις το περιεχόμενον όμως ταυτιζόμεθα. Γράφει συμπερασματικώς: «οι δύο παραδόσεις επιβίωσαν στις περιπλοκότατες της ιστορίας, ενώ διατήρησαν στην ουσία την ίδια Ορθόδοξη πίστι. Το κείμενο μας καλεί στην ανίχνευσι μέσα στην Ιστορία, της κοινής ενοράσεως της πίστεως και του δόγματος, πού δεν ήταν δυνατόν να διαστρεβλωθεί από τις τραγωδίες των Ιστορικών εξελίξεων»2.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ Νίκου Χειλαδάκη

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

 Νίκου Χειλαδάκη

δημοσιογράφου-συγγραφέως

Τὸ Βυζάντιο ἢ  ὀρθότερα ἡ Ἀνατολικὴ Ρωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία, εἴτε τὸ θέλουν εἴτε ὄχι οἱ πολλοὶ ὄψιμοι ἐπικριτές του, εἶναι ἡ μόνη αὐτοκρατορία σὲ ὅλη τὴν ἀνθρώπινη ἱστορία...

ποὺ κράτησε ἐπὶ τόσους αἰῶνες καὶ ἐπιβίωσε σὲ πολὺ δύσκολες συνθῆκες καὶ μὲ τόσες ἐπιβουλὲς καὶ ἀπὸ ἀνατολὰς καὶ ἀπὸ δυσμάς. Ἀκριβῶς αὐτὴ ἡ μεγάλη μακροβιότητα αὐτῆς τῆς αὐτοκρατορίας, ποὺ γιὰ πολλοὺς ἔχει ταυτιστεῖ σκόπιμα (σύμφωνα μὲ τὶς νεοεποχίτικες ἀντιλήψεις γιὰ τὴν ἱστορία) μὲ τὴ διαφθορά, τὴν ἴντριγκα καὶ τὸ σκοτεινὸ παρασκήνιο, εἶναι ἕνα μεγάλο θέμα καὶ χρήζει τουλάχιστον γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες μίας ἀντάξιας προσοχῆς καὶ ἔρευνας. Καὶ εἶναι δυστύχημα ποὺ οἱ μεγαλύτεροι βυζαντινολόγοι διακρίθηκαν στὸ ἐξωτερικὸ καὶ ὄχι ἐδῶ, στὴ χώρα ποὺ ἀποτέλεσε ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα τμήματα τῆς Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τὴν οὐσιαστικὴ κληρονομιά της.

15/28 Αυγούστου η κοίμηση της Πανυπερευλογημένης Δεσποίνης υμών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας !

15/28 Αυγούστου η  κοίμηση  της  Πανυπερευλογημένης  Δεσποίνης  υμών  Θεοτόκου  και  Αειπαρθένου  Μαρίας !  

 

ΔΙΑΛΟΓΟΣ κατ’ ἀλφαβητικήν σειράν.

Ἐν ὧ ὁ ἁμαρτωλὸς τῆ Θεοτόκω διαλεγόμενος καὶ τυχεῖν σωτηρίας δεόμενος.

Ἁμαρτωλὸς : Ἀνύμφευτε, Θεόνυμφε, Οὐρανοῦ, γῆς Κυρία, σῶσον με τὸν ταλαίπωρον, Θεοῦ Μήτηρ Μαρία.

Θεοτόκος : Βέβαια ἤθελες σωθῆ, εἶ μέν μετανοήσης· εἰ δὲ μὴ εἰς τὴν κόλασιν, Θέλεις νὰ καταντήσεις.

Ἁμαρτωλὸς : Γνωρίζεις Παναγία μου πόσον σὲ ἀγαπούσα· μέ πόθον καὶ εὐλάβειαν, πόσον σὲ προσκυνούσα.

Θεοτόκος : Δὲν προξενεῖ ἡ εὐλάβεια κι’ ἡ ἀγάπη σωτηρίαν χωρὶς τὰ ἔργα τὰ καλὰ ψυχῆς τὴν ἰατρείαν.

Ἁμαρτωλὸς : Ἐλέησόν με κράζω σοι· κατὰ τὸ ἔλεός σου· εὔσπλαγχνος πολυέλεος εἶναι γὰρ ὁ Υἱὸς σου.

Θεοτόκος : Ζητεῖς πρᾶγμα ἀδύνατον εἶναι δὲ ὁ Υἱὸς μου· εὔσπλαγχνος ἄλλὰ δίκαιος, ὑπάρχει ὁ Θεὸς μου.

Ἁμαρτωλὸς : Ἠθέλησα πολλές φορές ἵνα μετανοήσω· ὁ κόσμος δὲ εἶναι γλυκύς καὶ σύρνομαι ὀπίσω.

Θεοτόκος : Θέλεις καὶ ἀποφάσισε τὴν γνώμην σου βιάζου· τὴν Βασιλείαν Ουρανῶν οἱ βιασταὶ ἁρπάζουν.

Ἁμαρτωλὸς : Ἱλάσθητι μοι Δέσποινα εἰς σὲ μόνην ἐλπίζω· μετὰ Θεὸν ὁ ἄθλιος ἐκ μήτρας σὲ γνωρίζω.

Θεοτόκος : Καλὴ εἶναι ἡ ἐλπὶς καὶ σώνει τὴν ψυχήν σου καὶ ἔργα ὅμως πρόσθεσε καλὰ εἰς τὴν ζωὴν σου.

Ἁμαρτωλὸς : Λύτρωσαί με πανάχραντε πυρὸς τοῦ αἰωνίου· ὅσα γάρ θέλεις δύνασαι ὡς Μήτηρ τοῦ Κυρίου.

Θεοτόκος : Μή με ἐνοχλῆς ταλαίπωρε μέ τὴν πολυλογίαν· εἰς ἄνθρωπον ἁμαρτωλόν, δέν δίδω εὐλογίαν.

Ἁμαρτωλὸς : Νινευΐτας ὁ Κύριος ἔσωσε καὶ τὴν πόρνην· σῶσον κἀμὲ Κυρία μου, κράζω ὡς τὸν Τελώνην.

Θεοτόκος : Ξύπνησε ἀπὸ τὰ κακὰ προσέπεσε, ὡς ἐκείνη καὶ θέλει σώσει καὶ ἐσὲ, Θεοῦ ἡ καλωσύνη.

Ἁμαρτωλὸς : Ὅλας τὰς ἁμαρτίας μου συγχώρησον Κυρία· ἔχεις γὰρ ὑπακούοντα τὸν Θεὸν Παναγία.

Θεοτόκος : Πολὺ καλὰ, συγχώρησιν, δίδει ἁμαρτημάτων· ὁ Κύριός μου πλήν ζητεῖ τὴν ἀποχὴν πταισμάτων.

Ἁμαρτωλὸς : Ρεῖθρα θερμῶν δακρύων μου μὴ ἀποσιωπήσεις μετανοῦντα δοῦλον σου, δέξαι μὴ με ἀφήσης·

Θεοτόκος : Σὲ δέχομαι ὑπήκουσα, τὴν παρακαλεσίν σου· πρόσεχε ὅμως μὴ στραφῆς ἀπ’ τὴν ὑποσχεσίν σου.

Ἁμαρτωλὸς : Τὴν χάριν σου Κυρία μου φθέγγομαι καὶ οὖ κρύπτω, εὐχαριστῶ εὐχαριστῶ στοῦς πόδας σου προσπίπτω.

Θεοτόκος : Ὕμνησον εὐχαρίστησον Θεὸν τὸν Λυτρωτήν σου καὶ δούλευε καὶ λάτρευε αὐτὸν τὸν ποιητήν σου.

Ἁμαρτωλὸς : Φωνάς εὐχαριστήριους τε Θεοῦ καὶ Σοῦ Κυρία θέ ν’ ἀναπέμπω ἑκάστοτε Θεοτόκε Μαρία.

Θεοτόκος πρὸς τὸν Χριστὸν :

Χάριν τὴν σὴν κατάπεμψον παμφίλτατε Υἱὲ μου εἰς τὸν μετανοοῦντα φιλάνθρωπε Θεὲ μου.

Ἁμαρτωλὸς : Ψάλλω κηρύτω καὶ λαλῶ ἐξ ὅλης τῆς καρδίας τὴν δόξαν σου Θεόνυμφε καὶ τὰς εὐεργεσίας.

Ἁμαρτωλὸς πρὸς τὸν κόσμον :

Ὦ κόσμε τετραπέραντε, ἄλλη δὲ σὲ φυλάττει εἰμὴ Παρθένος τοῦ Θεοῦ, Δόξα Αὐτῆς τὸ Κράτει.

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΤΩΛΟhttp://www.youtube.com/watch?v=R2Xoc6awBTM

ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ Α΄. Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ

    Το πρώτο γνώρισμα της Ορθοδοξίας, το πρώτο βασικό χαρακτηριστικό της είναι η πίστη στο Θεό. Ποιο Θεό όμως; Το θεό του Ισλάμ, το θεό του Ισραήλ, το θεό των Μασόνων, το θεό των διαφόρων θρησκειών, το θεό όπως τον φαντάζεται ο κάθε άνθρωπος και λέγει υπάρχει το θείο, υπάρχει κάτι, υπάρχει μια ανώτερη δύναμη; Όχι.

    Ο Θεός της Ορθοδοξίας είναι ο Τριαδικός Θεός, ο αληθινός Θεός, ο μόνος που λυτρώνει τον άνθρωπο. Πατήρ-Υιός-Άγιο Πνεύμα. Και ο Υιός, ο ένας της Τριάδος, μας αποκαλύπτει η Γραφή και μας παραδίδει η ιστορία, ενσαρκώθηκε, προσέλαβε το ημέτερο φύραμα, το θεράπευσε και το ζωοποίησε εις τον αιώνα, αφού «το απρόσληπτον αθεράπευτον» λένε οι πατέρες της Εκκλησίας μας. Ο Υιός είναι ο Μεσσίας ή Χριστός, αυτός δηλαδή που έχει το χρίσμα και την αποστολή να ενανθρωπήσει, να καταστεί Θεάνθρωπος και να σώσει τον άνθρωπο. Είναι με την ενανθρώπησή του ο απόγονος της Εύας, που θα συντρίψει τον σατανά. Είναι, ως άνθρωπος, ο νέος Αδάμ, που με την υπακοή του θα ξαναδείξει το δρόμο της σωτηρίας προς τον άνθρωπο.

Η πτώση της εκκλησίας της ελλάδος από την ορθόδοξο πίστη !σύμφωνα με δηλώσεις νεοημερολογιτών κληρικών και θεολόγων! «Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Η πτώση της  εκκλησίας της ελλάδος από την ορθόδοξο πίστη !σύμφωνα με δηλώσεις νεοημερολογιτών κληρικών και θεολόγων!

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

οι άγιοι τρείς ιεράρχες οι νέοι οι πολέμιοι του αντίχριστου παπισμού!

«Όσο κι αν είναι λίγοι αυτοί όπου διατηρούν την ευσέβεια, αυτοί είναι η Εκκλησία» (Αγ.Νικηφόρος)

«Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.» (Λουκ.ιβʼ32)

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης (Πατρολογία 99, ΙΙ76) μας λέγει:

«Το κοινωνείν μετά των αιρετικών δεν είναι αρετή, αλλά βαρειά αμαρτία, ίση προς μοιχείαν. Γι᾽ αυτό και αν όλα τα χρήματα του κόσμου προσφέρει εκείνος, που επικοινωνεί με την αίρεσιν, ούτε τότε γίνεται φίλος του Θεού, αλλά εχθρός του. Γι᾽ αυτό πρέπει να επιμένουμε σε ακοινωνησία προς τους αιρετικούς μέχρι θανάτου, καν εξορία πρόκειται, καν ξίφος στιλβούται, καν πυρ ανάπτεται».

Κατά τις έσχατες ημέρες θα έρθουν καιροί δύσκολοι (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Κατά τις έσχατες ημέρες θα έρθουν καιροί δύσκολοι (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος) 

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ Λόγος ψυχωφελής και θαυμάσιος

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣΛόγος ψυχωφελής και θαυμάσιος

Ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

Ἡ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

 Πᾶς οὖν ὅστις ΟΜΟΛΟΓHΣΕΙ ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ΟΜΟΛΟΓHΣΩ κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρὸς μου, τοῦ ἐν οὐρανοῖς. (Ματθ. Ι´32, Λουκ. ΙΒ´8).

.Ἔχοντες οὖν Ἀρχιερέα Μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν ΥΙΟΝ τοῦ ΘΕΟΥ, ΚΡΑΤΩΜΕΝ τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ. (Ἑβρ. Δ´14).

.Κρατῶμεν τῆς ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ἣν παρελάβομεν ἄδολον παρὰ τηλικούτων ἀνδρῶν, ἀποστρεφόμενοι πάντα Νεωτερισμόν, ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου. (Πανορθόδοξος Σύνοδος 1848).

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ Λόγος περί πίστεως

ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣΛόγος περί πίστεως

Και διδασκαλία για εκείνους πού λένε, ότι δεν είναι δυνατόν εκείνοι πού βρίσκονται μέσα στις φροντίδες του κόσμου να φτάσουν στην τελειότητα των αρετών. Και διήγηση επωφελής στην αρχή.

Αδελφοί και πατέρες• είναι καλό να διακηρύττομε σε όλους το έλεος του Θεού και να φανερώνομε στους πλησίον μας την ευσπλαχνία και την ανείπωτη αγαθότητα του Θεού προς εμάς. « Εγώ λοιπόν, καθώς το βλέπετε, μήτε νηστείες έκανα, μήτε αγρυπνίες, μήτε χαμαικοιτίες, αλλά μόνο ταπεινώθηκα και ο Κύριος σύντομα με έσωσε», λέει ο θειος Δαβίδ. Και μπορεί

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ Περί της οργής

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ  Περί της οργής

Τέταρτος αγώνας είναι εμπρός μας εναντίον του πνεύματος της οργής· και είναι ανάγκη, με τη βοήθεια του Θεού, το θανατηφόρο δηλητήριο της οργής να το κόψομε  από  το  βάθος  της  καρδιάς  μας.  Γιατί  όσο  το  πονηρό  τούτο  πνεύμα κάθεται στην καρδιά μας και τυφλώνει με τις σκοτεινές αναταραχές τα μάτια της καρδιάς μας, ούτε το συμφέρον της ψυχής μας μπορούμε να διακρίνομε, ούτε να φτάσομε ποτέ την πνευματική γνώση, ούτε την τελειότητα αγαθής σκέψεως να πάρομε στην κατοχή μας, ούτε να γίνομε μέτοχοι της αληθινής πνευματικής ζωής, ούτε το θειο και αληθινό φως μπορεί να δεχτεί ο νους μας· γιατί λέει η Γραφή: «Ταράχθηκαν τα μάτια μου από το θυμό». Ούτε θα γίνομε μέτοχοι της θείας σοφίας, και αν ακόμη οι άλλοι μας νομίζουν για πολύ σοφούς, γιατί είναι γραμμένο: «Στον κόρφο των ανόητων αναπαύεται ο θυμός».  

ΗΤΑΝ ΟΡΘΗ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΛΟΓΩ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ;ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ??

ΗΤΑΝ ΟΡΘΗ Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΛΟΓΩ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ; ΗΤΑΝ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ  ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΙΟΥΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ!

ΜΕΤΑ ΤΗΝ  ΑΛΛΑΓΗ  ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ  Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ  ΤΗΣ  ΕΛΛΑΔΟΣ  ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ  ΟΡΘΟΔΟΞΗ?? ΟΧΙ  ΔΙΟΤΙ:Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΦΙΛΕΝΩΤΙΚΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΠΤΩΣΗΣ ΩΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ ΚΑΙ «ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΩ» (ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗ) ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ . ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΝΣΑΡΚΩΝΕ ΚΑΙ Η ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ 1920...» ( π.Γ. Μεταλληνός εφημ. Καθημερινή 14/4/96 ).

Όσοι άλλαξαν το Παλιό Ημερολόγιο κατηγορούν εκείνους που έμειναν πιστοί σ' αυτό, ότι είναι σχισματικοί γιατί αναίτια διέκοψαν την εκκλησιαστική κοινωνία , τότε (δηλ. το 1924) όταν δεν υπήρχε εμφανώς θέμα Οικουμενισμού. Τους κατηγορούν μάλιστα ότι οι αιτιάσεις τους περί Οικουμενισμού είναι πολύ όψιμες για να δικαιολογήσουν τάχα την σχισματική τους κατάσταση.

Προς στήριξη δε των ισχυρισμών τους λένε ότι η αλλαγή του ημερολογίου  δεν έθιξε το Πασχάλιο της Εκκλησίας. Οτι τάχα μόνο αυτό έχει σημασία , δηλαδή ότι δεν άλλαξε το Πάσχα , αποσιωπώντας όμως ότι άλλαξαν όλες οι ακίνητες εορτές του έτους (Χριστούγεννα, Φώτα, Κοίμηση Θεοτόκου κλπ.) εορτάζοντας ταυτόχρονα με τους αιρετικούς και διακόπτοντας τον ταυτόχρονο εορτασμό μέσα στο σύνολο της Ορθοδοξίας.

Οι οικουμενιστές και οι συνοδοιπόροι τους κληρικοί και λαϊκοί μας κατηγορούν ότι: είμαστε ημερολάτρες και λατρεύουμε το παλαιό ημερολόγιο: ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΟΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΔΙΟΤΙ:

Οι  οικουμενιστές  και  οι  συνοδοιπόροι  τους  κληρικοί  και  λαϊκοί  μας  κατηγορούν  ότι:

είμαστε  ημερολάτρες  και  λατρεύουμε  το  παλαιό  ημερολόγιο:

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ  ΨΕΥΔΟΣ  ΚΑΙ  ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ  ΔΙΟΤΙ:

Α’. Επειδή πολλοί δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι το Νέο Εορτολόγιο (ν.ε.) είναι αίρεσις, ίσως αξίζει τον κόπο να επαναλάβουμε κάποια γνωστά γεγονότα, τα οποία πείθουν κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο που έχει Ορθόδοξο Χριστιανικό φρόνημα. Αυτό καθεαυτό το ζήτημα του ν.ε. δεν είναι δογματικό, με την έννοια ότι αν υπήρχε πανορθόδοξος συμφωνία και συνέπεια με προηγούμενες Συνόδους, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Όπως θα δούμε παρακάτω, όμως, δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει πανορθόδοξος συμφωνία, διότι, πρώτον, το ν.ε. προσκρούει στις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος και, δεύτερον, ο σκοπός για την εισαγωγή του στην Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν να υποταχθεί Αυτή στον Παπισμό. Πιο συγκεκριμένα, το ν.ε. προσλαμβάνει δογματικό χαρακτήρα από τα εξής γεγονότα:

The story believe and addressing contemporary heresies by vera Church of Christ!

Η ιστορία  το  πιστεύω  και  η αντιμετώπιση  των  συγχρόνων  αιρέσεων  από  την  γνησία  Εκκλησία  του  Χριστού  !

The story believe and addressing contemporary heresies by vera Church of Christ!

ამბავი გვჯერა და მიმართავენ თანამედროვე heresies ვერა ეკლესია ქრისტეს,

История верить и решении современных ересей Вера Церкви Христовой!

Hikaye iman ve Mesih'in vera Kilisesi tarafından çağdaş sapkınlıkları ele!

История верить и решении современных ересей Вера Церкви Христовой!

이야기는 믿고 그리스도의 베라 교회가 현대 이단을 해결!

Cerita percaya dan menangani ajaran sesat kontemporer oleh vera Gereja Kristus!

La historia de creer y hacer frente a las herejías contemporáneas vera Iglesia de Cristo!

http://www.egoch.org/index.html

Το Νέον Εορτολόγιον Είναι Αίρεσις Του Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αναπληρωτού Καθηγητού Οικονομικών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Το Νέον Εορτολόγιον Είναι Αίρεσις

   

Του Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αναπληρωτού Καθηγητού Οικονομικών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Επειδή πολλοί δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι το Νέο Εορτολόγιο (ν.ε.) είναι αίρεσις, ίσως αξίζει τον κόπο να επαναλάβουμε κάποια γνωστά γεγονότα, τα οποία πείθουν κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο που έχει Ορθόδοξο Χριστιανικό φρόνημα. Αυτό καθεαυτό το ζήτημα του ν.ε. δεν είναι δογματικό, με την έννοια ότι αν υπήρχε πανορθόδοξος συμφωνία και συνέπεια με προηγούμενες Συνόδους, τότε δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Όπως θα δούμε παρακάτω, όμως, δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει πανορθόδοξος συμφωνία, διότι, πρώτον, το ν.ε. προσκρούει στις αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος και, δεύτερον, ο σκοπός για την εισαγωγή του στην Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν να υποταχθεί Αυτή στον Παπισμό. Πιο συγκεκριμένα, το ν.ε. προσλαμβάνει δογματικό χαρακτήρα από τα εξής γεγονότα:

O ἀείμνηστος καθηγητὴς τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Παν. Ἀθηνῶν Κων. Μουρατίδης, παρατηρεῖ:

O ἀείμνηστος καθηγητὴς τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Παν. Ἀθηνῶν Κων. Μουρατίδης, παρατηρεῖ:

 «Ἡ ἀλλόκοτος καὶ  τερατώδης καὶ καταλυτική τῆς ὀρθοδόξου κανονικῆς τάξεως καὶ Ἱερᾶς Παραδόσεως    συμμετοχὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὸ Παγκόσμιον Συνοθύλευμα τῶν Αἱρέσεων  συνιστᾶ τὴν μεγίστην παγίδα τοῦ Ἀντικειμένου ἐν τῇ ἱστορίᾳ τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, πρὸς διάβρωσιν καὶ ἀποσύνθεσιν τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας…  Αὐτὸ καθʼ ἑαυτὸ τὸ γεγονὸς τῆς συμμετοχῆς  τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸ συνονθύλευμα τῶν αἱρέσεων τοῦ ΠΣΕ  προσκρούει  “a priori” καὶ ἐξʼ  ἀπόψεως ἀρχῆς εἰς τεράστια καὶ τοῦτʼ αὐτὸ ἀνυπέρβλητα  ἐμπόδια, προερχόμενα ἐξʼ αὐτῆς τῆς φύσεως καὶ τοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας, ὡς τῆς  μιᾶς, ἁγίας καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας».

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης: ....Τί νὰ ποῦμε, ὅμως, τώρα καὶ τί νὰ λαλήσουμε, γέροντα Ἐπιφάνιε;

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης: ....Τί νὰ ποῦμε, ὅμως, τώρα καὶ τί νὰ λαλήσουμε, γέροντα Ἐπιφάνιε; Ἀπὸ ποῦ νὰ ἀρχίσουμε νὰ θρηνοῦμε καὶ νὰ περιγράφουμε τὴν ἀθρόα μεταβολὴ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ διστακτικὴ καὶ συγκρατημένη ἀκόλουθο τοῦ Πατριαρχείου, σὲ τολμηρὴ πρωτοπόρο καὶ πρωτεργάτη τῶν οἰκουμενιστικῶν ἀνοιγμάτων, ποὺ συναγωνίζονται καὶ ἐνίοτε ξεπερνοῦν τὰ «ἀδίστακτα τολμήματα» τοῦ Φαναρίου;