Η ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΑΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
xristianorthodoxipisti.blogspot.gr
ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΚΕΙΜΕΝΑ / ΑΡΘΡΑ
Εθνικά - Κοινωνικά - Ιστορικά θέματα
Ε-mail: teldoum@yahoo.gr FB: https://www.facebook.com/telemachos.doumanes
«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)
«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)
Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΑΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΔΥΝΑΜΕ...
ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΤΟΥ 20ου ΚΑΙ 21ου ΑΙΩΝΟΣ
Θεοτόκε «Χαῖρε, ἡ πόλις τοῦ Παμβασιλέως»
Θεοτόκε «Χαῖρε, ἡ πόλις τοῦ Παμβασιλέως»
Σὺ βοηθὸς ἁμαρτωλῶν, παράκλησις πασχόντων, Σὺ ὀρφανῶν ἀντίληψις, ἐνίσχυσις καμνόντων. Χειμαζομένων εἰ λιμήν, πτωχῶν παρηγορία, ἀβοηθήτων δύναμις, χηρῶν παραμυθία. Σὺ εὐσεβῶν τὸ στήριγμα, ἐλπὶς ἀπηλπισμένων, τῶν ἐναθλούντων ἔρεισμα, χαρὰ τῶν τεθλιμμένων. Σὺ σκέπη καὶ ἀντίληψις τῶν Σοὶ καταφευγόντων, Σὺ εἰ στερέωμα πιστῶν, ρύστις κινδυνευόντων. Σὴν κραταιὰν ἀντίληψιν παράσχου μοί, Κυρία, ἐπί την Σὴν ἐνίσχυσιν θαρρῶ, ὦ Παναγία. Σὺ σκέπε, φρούρει, φύλαττε, ἀπὸ παντὼς κινδύνου,
Η ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ , ΟΡΓΑΝΟΝ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΘΕΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Η ΣΧΙΣΜΑΤΟΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ , ΟΡΓΑΝΟΝ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΘΕΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Στη δίνη του Εθνικισμού ο Χριστός και η Παναγία
Στη δίνη του Εθνικισμού ο Χριστός και η Παναγία
π.
Γεώργιος Δ. Μεταλληνός
1. Ένα σύμπτωμα του νοσηρού εθνικισμού (υπάρχει και ο υγιής εθνισμός, η φιλοπατρία) είναι η προσπάθεια κάποιων κύκλων του νεοπαγανισμού να αποδειχθεί η (δήθεν) ελληνική καταγωγή του Χριστού, ώστε και η σωτηρία του κόσμου, όπως και αν την κατανοούν οι εκπρόσωποί τους, να αποδοθεί στον Ελληνισμό. Σ’ αντίθεση, λοιπόν, προς εκείνους τους νεοειδωλολάτρες, που με μανία αποκρούουν και απορρίπτουν κάθε τι το χριστιανικό ψέγοντάς το με αποτροπιασμό ως «εβραϊκό», αυτοί τηρούν αυτή τη συγκαταβατική και διαλλακτική στάση, όχι φυσικά από ενδιαφέροντα σωτηριολογικά και θεολογικά, αλλά καθαρά εθνοφυλετικά, και κυρίως για την πολιτική εκμετάλλευση του Ελλαδικού Χριστιανισμού, ως Ορθοδοξίας, και την εξαπάτηση των αφελών.
ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΝΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΘΕΝΤΩΝ ΗΜΙΝ ΔΕΙΝΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ Ὁ ΤΟΥΤΩΝ ΣΚΟΠΟΣ
ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΝΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΘΕΝΤΩΝ ΗΜΙΝ ΔΕΙΝΩΝ ΚΑΙ ΤΙΣ Ὁ ΤΟΥΤΩΝ ΣΚΟΠΟΣ
ΙΩΣΗΦ ΒΡΥΕΝΝΙΟΥ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΤΟΥ ΙΔ ΑΙΩΝΟΣ
ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΟΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ ΜΕ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΡΗΚΑΝ
Πὲρὶ τῶν ἐπιτεθέντων ἡμῖν δεινῶν καὶ τὶς ὁ τούτων σκοπός. (Σχετικὰ μὲ τὶς συμφορὲς πὸὺ ἔπεσαν πάνω μας καὶ ποιός εἶναι ὁ σκοπός τους.)
Οἱ δυστυχίες πὸὺ βρῆκαν τὸ γένος μας, ὅπως βλέπομε, εἶναι ἐν συντομὶᾳ οἱ ἑξῆς. Οἱ καιροὶ εἶναι ἀπὸ κάθε ἐποχὴ οἱ πῖὸ δύσκολοι. Πονηρὲς οἱ ἡμέρες, τὸ τέλος τοῦ χρόνου, τὰ γηρατειὰ τοῦ κόσμου, τὸ ξεψύχισμα τοῦ σύμπαντος. Ἡ ζωὴ μᾶς αὐτὴ εἶναι σύντομη, λανθασμένη καὶ γεμάτη ἀπὸ πικρίες, καὶ τὰ κὰκὰ ἐκτενέστερα ἀπὸ τὶς θάλασσες. Καὶ νά, οἱ γείτονές μας εἶναι ἐχθροί, ὅσοι δείχνουν φίλοι εἶναι ἄπιστοι, οἱ συγκάτοικοι μᾶς κλέφτες, οἱ υἱοί μας ἀνυπάκουοι καὶ οἱ ἁπλοῖ συγγενεῖς χὼρὶς στοργή.
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Τὸ πάθος της ἀνθρωπαρέσκειας
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς Τὸ πάθος της ἀνθρωπαρέσκειας – Πρὸς τὴ σεμνοτάτη μοναχὴ Ξένη. (Φιλοκαλία τῶν Ἱερῶν Νηπτικῶν, Τόμος Δ΄).
Φιλοκαλία
τῶν Ἱερῶν Νηπτικῶν, Τόμος Δ΄ (σελ. 244-271).
Περίληψη
Τὸ ἴδιο παθαίνουν κι ὅσοι ἀσκοῦν τὴν ἀρετὴ γιὰ νὰ δοξαστοῦν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Ἐνῷ δηλαδὴ τοὺς ἔλαχε νὰ ἔχουν τὸ πολίτευμά τους στοὺς οὐρανούς, αὐτοὶ σκεπάζουν μὲ τὸ χῶμα τὴ δόξα τους, ἐπισύροντας τὴ δαβιτικὴ κατάρα. Γιατί οὔτε ἡ προσευχή τους ἀνεβαίνει στὸν οὐρανό, ἀλλὰ καὶ κάθε προσπάθεια τοὺς πέφτει κάτω στὴ γῆ, καθὼς δὲν ἔχει τὰ φτερὰ τῆς θείας ἀγάπης, τὰ ὁποῖα κάνουν τὶς ἐπίγειες πράξεις μας νὰ φτάνουν στὸν οὐρανό. Ὥστε καὶ κόπους ὑποφέρουν καὶ μισθὸ δὲν καρπώνονται. Καὶ τί λέω, δὲν καρπώνονται μισθό; Αὐτὸ ποὺ κερδίζουν εἶναι ἡ ντροπή, ἡ ἀκαταστασία τῶν λογισμῶν, ἡ αἰχμαλωσία τῆς διάνοιας καὶ ἡ ταραχή. Γιατί ὁ Κύριος, κατὰ τὸν Ψαλμωδό, διασκόρπισε τὰ ὀστᾶ των ἀνθρωπαρέσκων ντροπιάστηκαν, γιατί ὁ Θεός τους ἐκμηδένισε.