ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΣΕΩΝ ΑΥΤΟΥ
«...τῇ γαρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· και τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται. αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ ἐπι ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεός ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν...» (Εφεσίους β’ 8-10)
«...Πολλοί εσμέν οι λέγοντες, ολίγοι δε οι ποιούντες. αλλ’ούν τον λόγον του Θεού ουδείς ώφειλε νοθεύειν διά την ιδίαν αμέλειαν, αλλ’ ομολογείν μεν την εαυτού ασθένειαν, μη αποκρύπτειν δε την του Θεού αλήθειαν, ίνα μή υπόδικοι γενώμεθα, μετά της των εντολών παραβάσεως, και της του λόγου του Θεού παρεξηγήσεως...» (Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής p.g.90,1069.360)
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΥ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΣΕΩΝ ΑΥΤΟΥ
ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑ ΣΩΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΜΑΧΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
Ἀπόδοση
εἰς τὴν νέα Ἑλληνική: Ἀρχιμανδρίτης Δωρόθεος Πάπαρης
Εἰσαγωγὴ - Περίληψη
Στὸ πρῶτο μέρος τοῦ λόγου ἀναλύεται ὁ διπλὸς σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Λόγου: α) ἡ ἐπιστροφὴ τῆς ἀνθρωπότητας στὴν κατάσταση τῆς ἀθανασίας ποὺ ἀπωλέσθηκε λόγω τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος· καὶ β) ἡ ἀπόδοση στοὺς ἀνθρώπους τῆς ἱκανότητας νὰ γνωρίσουν τὸν ἀληθινὸ Θεό.
Ἐν ὄψῃ τῆς νηστείας τῆς μεγάλης ἑορτῆς της τοῦ Χριστοῦ
γεννήσεως
Ἀρχαῖες προφητεῖες γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ
Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε. Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε. Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε, ᾌσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ, καὶ ἐν εὐφροσύνῃ, ἀνυμνήσατε λαοί, ὅτι δεδόξασται
Προφητείας Ἡσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα
Η παρερμηνεία του παλαιοδιαθηκικού μηνύματος στο θρησκευτικό και φιλοσοφικό σύστημα της Καμπαλά εξ επόψεως Ορθοδόξου Θεολογίας
Εισήγηση στην ΛΓ’ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη
Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών
Μητροπόλεων διά θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας.
(2/11/2023)
Αρχιμ. Θεόφιλος Λεμοντζής, Δρ. Θεολογίας