Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Δ. Μεταλληνός, Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Παναπιστημίου Αθηνών

Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ

Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Δ. Μεταλληνός, 
Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Παναπιστημίου Αθηνών



Προλογικά



Πρίν από είκοσι περίπου χρόνια δίδασκα στο αμφιθέατρο της Σχολής μας, στους

πρωτοετείς Φοιτητές. Από το ύψος της έδρας διέκρινα στα πρώτα έδρανα μία ομάδα φοιτητών και φοιτητριών, που δεν έδειχναν για ελλαδίτες. Στο τέλος του μαθήματος τους πλησίασα και τους ρώτησα για το τόπο της καταγωγής  τους.

Η Εκκλησία του Θεού , και οι εκκλησίες του αντιχρίστου , εν όψη της λεγομένης πανορθοδόξου συνόδου που θα συνέλθει στην Κρήτη , παραθέτομεν το κάτωθι συνοπτικόν εγκόλπιον προς μελέτην όσων θέλουν να μάθουν το τι είναι η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και πώς αναγνωρίζουμε εάν η εκκλησία που ανήκουμε είναι του Θεού ή μια παρασυναγωγή του νέου ή του παλαιού ημερολογίου που καπηλεύεται τον τίτλο Ορθόδοξη ή γνήσια ορθόδοξη εκκλησία !

Η  Εκκλησία του Θεού , και οι εκκλησίες  του  αντιχρίστου , εν  όψη της λεγομένης  πανορθοδόξου συνόδου που θα συνέλθει στην Κρήτη ,  παραθέτομεν  το κάτωθι συνοπτικόν  εγκόλπιον  προς  μελέτην  όσων  θέλουν να μάθουν  το τι είναι η  ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και πώς  αναγνωρίζουμε εάν η εκκλησία που ανήκουμε είναι του Θεού ή μια παρασυναγωγή του νέου ή του παλαιού ημερολογίου που καπηλεύεται τον τίτλο Ορθόδοξη ή γνήσια ορθόδοξη  εκκλησία !

Περὶ τῶν αἱρετικῶν Λατίνων , καὶ τῶν λατινοφρόνων Ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ Μάρκου μητροπολίτου ᾿Εφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

Περὶ τῶν αἱρετικῶν Λατίνων , καὶ τῶν λατινοφρόνων

 Ἐγκύκλιος ἐπιστολὴ Μάρκου μητροπολίτου ᾿Εφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ

[1] Τοῖς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς καὶ τῶν νήσων εὑρισκομένοις ὀρθοδό­ξοις χριστιανοῖς Μᾶρκος ἐπίσκοπος τῆς ᾿Εφεσίων μητροπόλεως ἐν Κυ­ρίῳ χαίρειν.

[2] Οἱ τὴν κακὴν ἡμᾶς αἰχμαλωσίαν αἰχμαλωτεύσαντες καὶ πρὸς τὴν Βαβυλῶνα τῶν λατινικῶν ἐθῶν καὶ δογμάτων θελήσαντες κατασῦραι, τοῦ­το μὲν οὐκ ἠδυνήθησαν ἀγαγεῖν εἰς πέρας, αὐτόθεν τε ἀπεμφαῖνον ὁρῶντες καὶ ἄλλως ἀδύνατον· ἐν μέσῳ δέ που τῆς ὁδοῦ καταμείναντες, αὐτοί τε καὶ ὅσοι τούτοις ἐπηκολούθησαν, οὔτ' ἐκεῖνο λοιπὸν μεμενήκασιν οὔτε τοῦτο γεγόνασιν.

Η αντιμετώπιση των θλίψεων , από τόν Άγιο Ισαάκ Σύρο

 Η  αντιμετώπιση των θλίψεων , από τόν Άγιο Ισαάκ Σύρο

    

 Όπως πλησιάζουν τα βλέφαρα το ένα το άλλο, έτσι και οι πειρασμοί είναι κοντά στους ανθρώπους. Και αυτό το οικονόμησε ο Θεός να είναι έτσι, με σοφία, για να έχουμε ωφέλεια. για να κρούεις δηλ. επίμονα, εξαιτίας των θλίψεων, τη θύρα του ελέους του Θεού και για να μπει μέσα στο νου σου, με το φόβο των θλιβερών πραγμάτων, ο σπό­ρος της μνήμης του Θεού, ώστε να πας κοντά του με τις δεήσεις, και να αγιασθεί η καρδιά σου με τη συνεχή ενθύμησή του. Και ενώ εσύ θα τον παρακαλείς, αυτός θα σε ακούσει.

     

Λόγος περί δόγματος , και καταστάσεως επισκόπων. Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.

Λόγος περί δόγματος , και καταστάσεως επισκόπων. Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. 

 Όταν βλέπω την φλυαρίαν της εποχής μας και τους σοφούς που αναδεικνύονται εντός μιας ημέρας και τους αυτοχειροτονήτους θεολόγους, οι οποίοι μόνον επειδή θέλουν να είνε σοφοί, νομίζουν και ότι είνε, τότε ποθώ την ανωτάτην φιλοσοφίαν και αναζητώ την πλέον απόμακρον έρημον, καθώς λέγει ο Ιερεμίας, και θέλω να συζητήσω συγκεντρωμένος με τον εαυτόν μου.

Διότι τίποτε άλλο δεν θεωρώ τόσον σπουδαίον, όσον το να κλείσω τας αισθήσεις, να ευρεθώ έξω από την σάρκα και τον κόσμον, να μη έχω επαφήν με τίποτε το ανθρώπινον, εκτός από τα απολύτως αναγκαία, και τα συζητώ με τον εαυτόν μου και τον Θεόν, να ζω υπεράνω των ορατών πραγμάτων και να κρατώ συνεχώς μέσα μου διαυγείς τας θείας ενοράσεις, αμιγείς από τα γήινα και παραπλανητικά είδωλα, σαν ένας ακηλίδωτος καθρέπτης του Θεού και των θείων, καθρέπτης που και είμαι και συνεχώς γίνομαι, λαμβάνοντας και προσθέτοντας φως εις το φως μου και από σκοτεινότερος γινόμενος φωτεινότερος, μέχρι να έλθωμεν εις την πηγήν των ακτινοβολιών, που φθάνουν έως εδώ, και να επιτύχωμεν το μακάριον τέλος, όταν η αλήθεια θα καταργήση τους καθρέπτας.

Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω , ομιλία είς την κυριακήν του Παραλύτου Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω , ομιλία είς την κυριακήν του Παραλύτου

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Στό χρυσωρυχεῖο οὔτε τήν πιό ἀσήμαντη φλέβα δέν θά δεχόταν νά περιφρονήση κανένας κι ἄς προξενῆ πολύν κόπο ἡ ἔρευνά της. Ἔτσι καί στίς θεῖες Γραφές δέν εἶναι χωρίς βλάβη νά προσπεράσης ἕνα γιῶτα ἤ μιά κεραία. Ὅλα πρέπει νά ἐξετάζωνται. Τό ἅγιο Πνεῦμα τά ἔχει πεῖ ὅλα καί τίποτα δέν εἶναι ἀνάξιο σ̉ αὐτές. Πρόσεξε λοιπόν τί λέει ὁ Εὐαγγελιστής κι ἐδῶ: Αὐτό πάλι ἦταν τό δεύτερο σημεῖο πού ἔκανε ὁ Ἰησοῦς, πηγαίνοντας ἀπό τήν Ἰουδαία στήν Γαλιλαία. Καί δέν πρόσθεσε βέβαια ἔτσι ἁπλᾶ τή λέξη «δεύτερο», ἀλλά τονίζει ἀκόμα περισσότερο τό θαῦμα τῶν Σαμαρειτῶν. Δείχνει ὅτι, μόλο πού ἔγινε καί δεύτερο σημεῖο, δέν εἶχαν φτάσει ἀκόμα στό ὕψος ἐκείνων πού τίποτα δέν εἶδαν (τῶν Σαμαρειτῶν) αὐτοί πού ἔχουν δεῖ πολλά καί θαυμάσει. Ὕστερ̉ ἀπ̉ αὐτά ἦταν ἑορτή τῶν Ἰουδαίων. Ποιά ἑορτή;

Το 'Βυζάντιο' του Μεγάλου Κωνσταντίνου |Amen.gr

Το 'Βυζάντιο' του Μεγάλου Κωνσταντίνου |Amen.gr: Αυτό το ερώτημα, τι είναι το 'Βυζάντιο', θα προκαλεί κάθε άνθρωπο. Για ορισμένους είναι η καταστροφή του Ελληνισμού, όπως έλεγε ο Κοραής και οι Διαφωτιστές και ορισμένοι σύγχρονοι νεοέλληνες.

Η ΤΡΙΑΔΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟ

Η ΤΡΙΑΔΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ι. ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗ, Καθηγητού Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Το πρότυπο για την πραγμάτωση της εκκλησιολογικής ενότητας των πιστών αποτελεί η ενότητα του Τριαδικού Θεού. Οι θεολογικές προϋποθέσεις για την αναφορά των πιστών στην τριαδική ενότητα βρίσκονται στην ίδρυση και σύσταση της Εκκλησίας, ως σώματος Χριστού, στο οποίο αρμόζονται οι πιστοί ως οργανικά μέλη του. Έτσι η ενότητα της Εκκλησίας δεν αποτελεί μια αυτονομημένη και αφηρημένη δογματική αλήθεια, ανεξάρτητη από τη ζωή της, αλλά εκφράζει την αυτοσυνειδησία και την εμπειρία της.

ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΗΘΩΜΕΝ Παρακαλώ δέ υμάς , αδελφοί , διά τού ονόματος τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ίνα τό αυτό λέγητε πάντες ....... Α' Κορ. Α' 10

ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΗΘΩΜΕΝ

 Παρακαλώ δέ υμάς , αδελφοί , διά τού ονόματος τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ίνα τό αυτό λέγητε πάντες ....... Α' Κορ. Α' 10

Κύριε μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με!!! ερμηνεία στο στ' ψαλμό του Προφήτη Δαυήδ

Κύριε μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με!!! ερμηνεία στο στ' ψαλμό του Προφήτη Δαυήδ

«Κύριε μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με».

Όταν ακούσεις θυμό και οργή του Θεού, λέγει ο άγιος Χρυσόστομος, μη νομίσεις κάτι το ανθρώπινο. Οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να χαρακτηρίσουν τον Θεό δεν έχουν πάντα την ίδια σημασία με αυτήν που ισχύει για τα δεδομένα του ανθρώπου.

Όταν λέμε π. χ. ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπον παίρνοντας χώμα (Γεν. 2,7), δεν σημαίνει ότι ο Θεός έχει χέρια και έκανε μια χειρωνακτική εργασία. Απλώς η Γραφή αποκαλύπτει, με λόγια απλά και κατανοητά για τον άνθρωπο, ότι ο Θεός τον δημιούργησε προσωπικά και μάλιστα όχι με ένα ξερό πρόσταγμα «είπε και εγεννήθησαν», όπως έγινε με τ’ άλλα δημιουργήματά του, αλλά με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και φροντίδα.